Auteur: Timo Kroon

Na een succesvol kampioensjaar in de eerste klasse van de viertallen SGS competitie, zoekt het Woerdense viertal het dit jaar hoger op in de hoofdklasse.

Voorafgaand aan de wedstrijd hadden we bekeken wat voor vlees er in de kuip zat van deze competitie. De meeste teams hadden spelers van zo’n 1900, een paar in de 2000 en een paar in de 1800. De gemiddelde ratings liggen zeker rond de 1900+. Het Woerdense viertal blijft op het moment van schrijven steken op een gemiddelde rating van 1777. Oftewel we staan op papier voor de boeg aan een zwaar seizoen. Waarin de verwachting was dat we erg veel ‘karakter’ moeten gaan tonen om toch goede resultaten te behalen.

Jens Roggeband (1726) VS Rik van Drie (1918) – bord 3

Jens was als eerste klaar met zijn partij. Hij ging bewust een variant in waarvan hij wist dat deze verleidelijk was voor zwart, maar waarvan de engine-evaluatie zo’n plus 3 voor wit aangeeft. Jens verdacht echter dat hij bij de juiste zet (voor zichzelf) schaakmat zou gaan, terwijl dit de zet was om een groot voordeel te behouden. Hij besloot behouden te spelen en belandde in een eindspel waar er geen stukken meer ontwikkeld waren en hij een pion voor stond. In zijn aanvallende stijl speelde Jens zijn pionnen naar voren, maar dit leidde uiteindelijk tot een situatie waar de pionnen wellicht te ver van huis waren gegaan. Toen hij ook een pion verloor en de zwartspeler vroeg om de vrede te tekenen, koos Jens eieren voor zijn geld.

Stand 0,5-0,5 

Ger(it)t Legemaat (1939) VS Timo Kroon (1844) – bord 2

Gerrit stelde zich voor als Gert Legemaat, wat tot wat verwarring leidde bij Timo. Dit omdat Gert Legemaat een rating van 2200 heeft en bij de Delftsche schaakclub speelt. Het bleek een neef te zijn en tevens een naamgenoot. Gert gaat in zijn schaakleven blijkbaar door als Gerrit. In de opening speelde Gerrit een hele snelle aanval, hij begon meteen met zijn h-pion te rennen maar zonder echt zijn stukken te ontwikkelen. Uiteindelijk verloor Gerrit zijn twee centrum pionnen, daarvoor had hij wel wat compensatie. Gerrit dreigde een pion terug te winnen waarna we waarschijnlijk in een toreneindspel zouden belanden, waar Timo een pion meer had. Na 20 goede zetten besloot Timo meer te willen. Resultaat: pardoes verliest hij een stuk. Dan maar tijd om ‘karakter te tonen’. Gerrit ging niet verder op pionnen jacht maar besloot zijn koningspositie te consolideren waardoor Timo voor even zijn twee extra pionnen kon behouden. Uiteindelijk ging een pion eraan, maar toen Gerrit een tweede pion ophaalde kon Timo’s toren binnen komen en een pion terug ophalen. Waardoor er toch nog een pion extra was voor zwart als compensatie tegen de loper van wit. De laatste pion van wit werd handig afgeruild. Intussen stond de witte koning buitenspel en zou waarschijnlijk de loper gegeven moeten worden voor de pion van zwart. De spelers wachtte het niet af en tekende voor een remise.

Stand 1-1

Willem veer (?) VS Jory Koot (1769) – bord 4

De tegenstander van Jory was een heuse wildcard. De beste man had namelijk geen rating, maar achteraf werd ons medegedeeld dat hij vroeger meegedaan heeft aan olymipade(s) voor Suriname. Dat hij een wildcard was liet hij ook met zijn eerste zet zien, namelijk 1: b4?!. Toevallig genoeg had Jory diezelfde opening voor een andere uitwedstrijd die week een heel klein beetje doorgenomen. Dus wist hij de eerste paar zetten in ieder geval te overleven. In de partij kwam er een plan voor bij Jory naar voren. Hij dacht al zijn zinnen te zetten op het winnen van een randpion.

Zijn tegenstander verwoordde het na de wedstrijd perfect: “het was een hoop gepriegel”.

Het winnen van deze pion kostte namelijk een hoop zetten en veel moeite, maar uiteindelijk won de zwartspeler de pion. Achteraf duidde Jory dit als een heuse ‘Pyrrusoverwinning’. Want zijn tegenstander kon met één van zijn pionnen twee van hem tegenhouden. En dus was de zware strijd om een extra pion te winnen voor niks. Vervolgens verloor Jory deze pion ook nog in de stress van tijdnood. Jory besloot een remise voor te stellen en deze werd geaccepteerd.

1,5-1,5

Tim Groot Bruinderink (1768) VS Johan de Groot (2022) – bord 1

Op bord 1 was de strijd van de grote spelers. Waar Tim in de lengte uiteraard de grootste was, was Johan door het ratingsverschil de grote favoriet. Een definitief resultaat hier zou een winnaar van de match tussen Doorn Driebergen en Woerden betekenen.

Het begin was veelbelovend, Tim kwam sterk uit de opening en een slopende koningsaanval hing dreigend in de lucht. De tegenstander wist dit echter te pareren en kreeg het voor elkaar om er een eindspel van te maken, echter kostte dit hem wel een pion. Een pion meer in het eindspel, het leek alsof het niet meer mis kon gaan voor Tim en dat hij op twee resultaten kon spelen, winst en remise. Echter deed tijdsnood haar intrede in deze partij en gooide alles op zijn kop. De klok tikte steeds lager (met name op Tim zijn klok) en ook de stelling nam even snel af. Op één zet heeft Tim de auteur van dit verslag een hartverzakking gegeven. De klok bleef maar naar beneden tikken, totdat deze de dreigende 00:01 bereikte. Verlies van deze partij betekent dat Woerden geen matchpunt mee naar huis neemt, hoe pijnlijk als alle strijd niet uitbetaald zou worden…. Maar in die laatste seconde, die als een eeuwigheid van onzekerheid voelde, kreeg Tim het nog voor elkaar om zijn zet uit te voeren en halsoverkop de klok in te tikken. Tim’s verzet was nog niet gestaakt, maar ook de stelling van Tim had een penibele situatie bereikt. Tim had in een gelijk aantal pionnen eindspel wel de oppositie, waarmee hij de zwarte koning buiten kon houden maar vrijwel geen wachtzetten meer over. Hij besloot een pion te geven. Als de geslagen werd was het een remise. Werd de pion genegeerd en zou zwart gewoon doorlopen, dan was het vermoedelijk verloren. De tegenstander verkeerde inmiddels ook in tijdsnood en koos na een lange partij verkeerd. Tim bood remise aan die vervolgens getekend werd.

Met 2-2 op het scorebord en 4 remises geeft de uitslag een gortdroge avond weer, maar niks is minder waar. De gehele avond is goed samen te vatten in de conclusie van Gerrit en Timo over de partij van bord 2. Eerst stond zwart erg gewonnen, vervolgens wit… uiteindelijk is een gelijkspel het eerlijkste resultaat. En dus zo ook de hele match tussen Doorn Driebergen 1 en Woerden 1. Dinsdag 2 december mag het Woerdense viertal weer, dan komt Hoevelaken 1 op bezoek.

Afgelopen dinsdag 22 april mocht het viertal van Woerden voor de laatste keer dit seizoen aantreden in de sgs competitie. In de vorige match hadden we ternauwernood het kampioenschap binnen gesleept. Het nieuwe doel was om ook nog alle mogelijke matchpunten te behalen.

Wendela Oskam – Timo Kroon

De partij van Timo was als eerst voorbij. Op zet 5 ging zijn tegenstander voor een desperado op f7 waardoor de zwarte koning verzwakt raakte, maar zwart wel het loperpaar en het centrum kreeg. Ondanks gelijk materiaal was de stelling van wit meteen dubieus. Op zet 11 vond Timo, door zijn overwichtige positie, een tactiek waarmee hij een stuk won

De zet 11… Df6 is net gespeeld, waardoor wit een stuk dreigt te gaan verliezen.

Vervolgens werd er door Timo met een Russische stijl gespeeld, meerdere malen dreigde hij de ruil van dames om tot een makkelijk gewonnen eindspel te komen. Dit werd door de witspeler afgewezen totdat de keuze aan haar werd voorgelegd tussen schaakmat gaan of toch maar de dames ruilen. Begrijpelijkerwijs werd er voor de laatste optie gekozen. Het eindspel werd vervolgens vrij rustig uitgespeeld. Wanneer duidelijk werd dat wit ook nog een kwaliteit zou verliezen hield de witspeler het voor gezien.

1-0 voor Woerden

Floris Bikker – Tim Groot Bruinderink

Tim speelde zoals gewoonlijk dezelfde opening met zwart. In het middenspel kreeg zijn tegenstander veel spel en verloor Tim uiteindelijk een pion. Tim had geen actieve stelling en dat beviel niet, dus offerde hij er nog een pionnetje bij zodat zijn koning makkelijker actief kon worden. Dit zorgde ervoor dat de koning zijn pijlen kon zetten op de extra pionnen van wit, die enigszins verzwakt waren geraakt. De witspeler raakte hier blijkbaar van slag van, want in een toren en pionnen eindspel met twee pionnen meer verklaarde hij te denken dat de stelling remise was. Tim vroeg vervolgens met een flinke dosis ongeloof of zijn tegenstander hiermee een remise aanbood. Het antwoord luidde ja, dus kon Tim ondanks zijn precaire stelling toch nog een halfje bij schrijven.

1,5-0,5

Jory Koot – Nico Bernts

Jory was als derde klaar, in de opening koos hij voor zijn vertrouwde openingszetten. Zoals gebruikelijk in deze opening werd het hier nog niet meteen spannend. De plannen die horen bij de opening kende Jory beter dan zijn tegenstander. De tegenstander begon in het vroege middenspel namelijk zijn pionnen vooruit te marcheren op de dame vleugel, Jory probeerde daardoor meteen in het centrum te breken. In plaats van de opschuivende centrumpion te slaan besloot zwart op de damevleugel te blijven spelen waardoor Jory zijn e-pion, op e5 kon belanden. Recept voor een koningsaanval. Om de e pion van het bord te halen brak zijn tegenstander met de f-pion maar dit zorgde er niet voor dat zijn positie beter werd. Vlak daarna zag Jory dat de zwarte Dame te veel taken op haar hals had gehaald, waardoor met een tacktiek een pion en stuk werd gewonnen. Nadat hij ook nog een heus octopus paard had gerealiseerd, voelde zijn tegenstander zich genoodzaakt ook nog een kwaliteit op te geven. De tegenstander bleef nog even met zijn stukken schuiven maar creëerde niks meer en het was wachten om het punt bij te schrijven. Nadat dit een tijdje door ging gaf de tegenstander toch op. En daarmee was ook de laatste match van het seizoen een overwinning voor het Woerdense viertal.

2,5-0,5

Jens Roggeband – Titus Nietsch

Jens had weer de witte stukken toebedeeld gekregen, waarmee hij dit seizoen laat zien goed uit de voeten te kunnen. Het doet vermoeden dat we onze topscorer zo tactisch inzetten, maar om eerlijk te zijn is het gewoon per ongeluk zo gelopen. De opening verliep zoals wel vaker vlot voor Jens, waarin hij gefocust is op het zo snel mogelijk aanvallen van zijn tegenstander. Zijn tegenstander probeerde eenzelfde strategie. Maar nadat hij door had dat zijn aanval slomer was, moest hij zijn aanvallend gepositioneerde stukken weer terug brengen om passief verdedigende taken te volbrengen.

In deze positie voelde de tegenstander van Jens zich genoodzaakt tot defensieve maatregelen

Het initiatief was voor wit en dit leidde tot een tactische combinatie waardoor Jens een stuk won. Niet veel later won hij nog een stuk, en daarna weer een! Je zou zeggen dat er nu misschien opgegeven zou worden. Maar met de strijdlust van de uit Zeist afkomstige speler zit het wel goed. In stellingen waar menig persoon de handdoek in de ring zou gooien om zichzelf uit hun lijden te verlossen, werd er gewoon door gespeeld. Er is altijd kans op pat was de gedachte. Nadat in weinig tijd er nog twee illegale zetten werden gespeeld door de zwartspeler en het toch wel heel duidelijk is dat hij bijna mat stond, gaf ook hij op. Dus wint Jens ook een punt.

Eindstand 3,5-0,5

Seizoensoverzicht

In de 19 partijen (er was een reglementaire overwinning) heeft het viertal van Woerden er slechts 2 verloren en in totaal 16,5 bordpunten uit 20 behaald. Op persoonlijke basis zijn Jens Roggeband en Tim Groot Bruinderink beide ongeslagen gebleven!

Overzicht van de persoonlijke resultaten van het SGS-viertal

Wat betekent dit voor volgend seizoen?

Kampioen worden en alle matchpunten heeft ervoor gezorgd dat we hongerig zijn naar een grotere uitdaging. Helaas is er in de viertallencompetitie van de SGS geen promotie en degradatie. Er wordt gewerkt met rating gemiddelde, waarbij het lijkt dat ons team wellicht te kort schiet om in de hoofdklasse mee te mogen doen.

Desondanks is het plan om het alsnog aan te vragen bij de competitieleider, om zo toch in de hoofdklasse mee te mogen doen. Onze verwachting is dat wanneer hij onze shirts ziet er meteen van overtuigd is dat wij in de hoofdklasse thuis horen.

Tot volgend seizoen!