Auteur: Timo Kroon

Beste lezers van dit schaakverslag, niet schrikken… Woerden 1 gaat vanaf nu voor de hoofdklassetitel.

Woerden 1 – Hoevelaken 1

Afgelopen dinsdag 2 december kwam het eerste team van Hoevelaken langs in Woerden voor de tweede ronde van de SGS competitie. Hoevelaken is de kampioen van het vorige SGS seizoen in de hoofdklasse en wist zijn eerste match te winnen, we waren dus al mentaal voorbereid op een lastige schaakavond. Jory was helaas ziek, maar met Jacco hadden we zeker een waardig vervanger gevonden. Sterker nog, voorafgaand de match noteerde ik in mijn hoofd al een bordpuntje voor Woerden met Jacco als invaller. Nog een puntje sprokkelen bij de overige drie schakers en dan behouden we nog een matchpunt in Woerden tegen de kampioen! Met een beetje hoopdenken scoor je op papier snel mooie scores.

In het voetbal heeft Johan Cruyff nog nooit een zak geld een goal zien maken. In het schaken doet je ELO-score niet de goede zetten voor je. Oftewel ook als favoriet moet je toch achter het bord laten zien waarom je de favoriet bent. Dat dit niet zo voor de hand liggend is, dat hebben we in de eerste ronde ook ondervonden. Dit door het verassende gelijkspel tegen Doorn-Driebergen in de eerste ronde ondanks een gemiddeld verschil van 150-200 ratingpunten in het voordeel van onze tegenstanders.

Jacco Lind – Daan van Pel

Jacco mocht op bord 2 dus ter vervanging van Jory aanschuiven. Hier kwam hij Daan van Pel tegen, geen onbekende van Jacco. De twee hebben ook in het OKW van afgelopen seizoen al op het schaakbord tegen elkaar gestreden. Destijds eindigde de partij in het voordeel van Jacco. Dit maal kostte het vele rekenwerk van een dreigend ogende stelling van de tegenstander veel tijd voor Jacco. Waardoor de stelling op de klok in Hoevelakens voordeel was. Toen ik mij zorgen daarover uitte aan de bar bij Jacco verzekerde hij mij dat hij niet in de problemen zat met de stelling op het bord. Waar die redelijke stelling was gebleven is mij onbekend. Ik hoorde wat later een remise aanbod van de zwartspeler die afgewezen werd, uiteindelijk kon Jacco er toch echt niks van maken en werd de vrede alsnog getekend.

Achteraf gaf Jacco aan dat er de mogelijkheid was om een loper te verliezen en dat hij eigenlijk had verdiend om te verliezen… Het wensscenario van een automatisch puntje erbij was dus uit de deur, maar uiteraard wordt de invalbeurt van Jacco enorm gewaardeerd en liet hij ons niet met lege handen achter door een half punt binnen te halen.

Dirk Veldhuizen – Tim Groot Bruinderink

Op bord 3 trad Tim, het geheime wapen van het SGS viertal aan. Tim heeft in de voorgaande twee SGS seizoenen geen enkele partij verloren en ook in de eerste ronde in de hoofdklasse wist hij knap een 2000+ speler op remise te houden. In de opening wist Tim een vrij alternatieve openingsvariant van zijn tegenstander keihard af te straffen. Op zet 9 mocht Tim als de zwartspeler zelfs de zet d3! spelen. En bijzonder nare zet voor wit omdat hij een dubbel pion op de b lijn had (b2/b3) en nu kwam zijn pion op d2 ook vast kwam te staan. Wanneer de loper op c1 nog niet ontwikkeld is, zoals in de partij, is dit een behoorlijke klap in het gezicht. Met zijn zetten daarna wist Tim de druk op te schroeven waarna wit een paard offerde om een aanval te krijgen. Ik heb er geen computeranalyse op nagehouden maar mijn oordeel was dat in z’n algemeenheid dat een offer niet werkt als een groot deel van de overgebleven stukken nog steeds niet actief worden…

De loper wist nooit van c1 af te komen en de toren op a1 heeft ook geen zet voor het einde van de partij weten te doen. Met vervelende dreigingen voor mat op de achterste rang en in de tussentijd nog meer materiaal winst, hield de witspeler het voor gezien. De eerste winstpartij in de hoofdklasse is voor het Woerdense viertal een feit!

Daarmee is de stand intussen gezet op 1,5-0,5

Martin Veldhuizen – Timo Kroon

Op het eerste bord werd door wit een erg dubieus openingsvariantje gespeeld, die niet goed afgestraft is. Er kwam een wilde stelling op het bord totdat wit een eindspel variant koos waar hij een gevaarlijke vrijpion mee kon creëren in ruil voor een kwaliteit. De analyse achteraf was dat zwart meerdere kansrijke manieren had om hiermee om te gaan, maar de kwaliteit terug geven in ruil voor de vrijpion leek erg sterk in de analyse. In de partij werd er gekozen voor het behoud van de kwaliteit, de pion kon immers gestopt worden was de redenatie van Timo. Dit klopte maar kostte twee pionnen voor zwart. Het materiaalvoordeel werd daarmee ongedaan. In ruil voor een pion ging de gevaarlijke vrijpion van het bord, maar geen van beide spelers wist nog problemen te creëren voor de ander in het eindspel dat erop volgde. Remise dus, en daarmee is in ieder geval één matchpunt binnen.

Jens Roggeband – Liam van Dasselaar

Jens mocht op het vierde bord aantreden tegen Liam, een jeugdspeler van Hoevelaken die nu nog relatief weinig klassieke partijen op zijn naam heeft staan en dus ook geen rating vergaard heeft. Hij maakte met deze invalbeurt in het eerste team van Hoevelaken in ieder geval zijn debuut in dit viertal en in de hoofdklasse van de SGS, waarvoor proficiat! Het zou geen partij van Jens zijn als vanuit de opening niet op zijn aller scherpst gespeeld wordt en uitmond in een wilde partij waarvan van alles geofferd wordt. In eerste instantie waren dit een paar pionnen die niet geaccepteerd werden door de zwart speler met als gevolg dat zwart zijn koning in het midden van het bord strandde en het initiatief aan wit was. Jens offerde vervolgens als ‘schijnoffer’ een stuk maar door een venijnige tussenweg werd dit schijnoffer een echt offer. Jens wist het nauwe juiste pad voor een groot voordeel daarna niet te vervolgen, waarna zwart beter kwam te staan. Echter voelde de zwartspeler zich in tijdnood genoodzaakt tot een remise aanbod. Jens nam deze vlug aan waardoor de winst binnen was! Dit zet de score namelijk op 2,5-1,5

Titelaspiraties?

Uiteindelijk trad het kampioensteam van de hoofdklasse van vorig jaar aan met een minder sterk team dan zij normaal in de gelederen hebben. Desondanks zijn er weer verassende resultaten gevallen en trok Woerden aan het langste eind. Hoevelaken was gezamenlijk met Paul Keres de koploper na ronde 1, deze positie neemt Woerden (al dan niet tijdelijk) over. Dat brengt ons in een situatie waar we voorafgaand van het seizoen geen rekening mee hebben gehouden. De verwachting was dat het erg lastig zou gaan worden om bordpunten binnen te slepen, laat staat matchpunten. Tijd om onze ambities nu te herijken, dus beste lezers van dit schaakverslag. Niet schrikken… Woerden 1 gaat vanaf nu voor de hoofdklassetitel.

Oké wellicht is dat wel erg opportuun na slechts 2 van de 6 matches, maar goed je moet durven dromen. En we hebben al gezien dat de ratingpunten geen garanties voor resultaten zijn, dus wie weet. 23 januari mogen we op bezoek in Laren en dan kunnen we na de helft van het seizoen echt de stand van zaken over onze plaats in de competitie opmaken.

Na een succesvol kampioensjaar in de eerste klasse van de viertallen SGS competitie, zoekt het Woerdense viertal het dit jaar hoger op in de hoofdklasse.

Voorafgaand aan de wedstrijd hadden we bekeken wat voor vlees er in de kuip zat van deze competitie. De meeste teams hadden spelers van zo’n 1900, een paar in de 2000 en een paar in de 1800. De gemiddelde ratings liggen zeker rond de 1900+. Het Woerdense viertal blijft op het moment van schrijven steken op een gemiddelde rating van 1777. Oftewel we staan op papier voor de boeg aan een zwaar seizoen. Waarin de verwachting was dat we erg veel ‘karakter’ moeten gaan tonen om toch goede resultaten te behalen.

Jens Roggeband (1726) VS Rik van Drie (1918) – bord 3

Jens was als eerste klaar met zijn partij. Hij ging bewust een variant in waarvan hij wist dat deze verleidelijk was voor zwart, maar waarvan de engine-evaluatie zo’n plus 3 voor wit aangeeft. Jens verdacht echter dat hij bij de juiste zet (voor zichzelf) schaakmat zou gaan, terwijl dit de zet was om een groot voordeel te behouden. Hij besloot behouden te spelen en belandde in een eindspel waar er geen stukken meer ontwikkeld waren en hij een pion voor stond. In zijn aanvallende stijl speelde Jens zijn pionnen naar voren, maar dit leidde uiteindelijk tot een situatie waar de pionnen wellicht te ver van huis waren gegaan. Toen hij ook een pion verloor en de zwartspeler vroeg om de vrede te tekenen, koos Jens eieren voor zijn geld.

Stand 0,5-0,5 

Ger(it)t Legemaat (1939) VS Timo Kroon (1844) – bord 2

Gerrit stelde zich voor als Gert Legemaat, wat tot wat verwarring leidde bij Timo. Dit omdat Gert Legemaat een rating van 2200 heeft en bij de Delftsche schaakclub speelt. Het bleek een neef te zijn en tevens een naamgenoot. Gert gaat in zijn schaakleven blijkbaar door als Gerrit. In de opening speelde Gerrit een hele snelle aanval, hij begon meteen met zijn h-pion te rennen maar zonder echt zijn stukken te ontwikkelen. Uiteindelijk verloor Gerrit zijn twee centrum pionnen, daarvoor had hij wel wat compensatie. Gerrit dreigde een pion terug te winnen waarna we waarschijnlijk in een toreneindspel zouden belanden, waar Timo een pion meer had. Na 20 goede zetten besloot Timo meer te willen. Resultaat: pardoes verliest hij een stuk. Dan maar tijd om ‘karakter te tonen’. Gerrit ging niet verder op pionnen jacht maar besloot zijn koningspositie te consolideren waardoor Timo voor even zijn twee extra pionnen kon behouden. Uiteindelijk ging een pion eraan, maar toen Gerrit een tweede pion ophaalde kon Timo’s toren binnen komen en een pion terug ophalen. Waardoor er toch nog een pion extra was voor zwart als compensatie tegen de loper van wit. De laatste pion van wit werd handig afgeruild. Intussen stond de witte koning buitenspel en zou waarschijnlijk de loper gegeven moeten worden voor de pion van zwart. De spelers wachtte het niet af en tekende voor een remise.

Stand 1-1

Willem veer (?) VS Jory Koot (1769) – bord 4

De tegenstander van Jory was een heuse wildcard. De beste man had namelijk geen rating, maar achteraf werd ons medegedeeld dat hij vroeger meegedaan heeft aan olymipade(s) voor Suriname. Dat hij een wildcard was liet hij ook met zijn eerste zet zien, namelijk 1: b4?!. Toevallig genoeg had Jory diezelfde opening voor een andere uitwedstrijd die week een heel klein beetje doorgenomen. Dus wist hij de eerste paar zetten in ieder geval te overleven. In de partij kwam er een plan voor bij Jory naar voren. Hij dacht al zijn zinnen te zetten op het winnen van een randpion.

Zijn tegenstander verwoordde het na de wedstrijd perfect: “het was een hoop gepriegel”.

Het winnen van deze pion kostte namelijk een hoop zetten en veel moeite, maar uiteindelijk won de zwartspeler de pion. Achteraf duidde Jory dit als een heuse ‘Pyrrusoverwinning’. Want zijn tegenstander kon met één van zijn pionnen twee van hem tegenhouden. En dus was de zware strijd om een extra pion te winnen voor niks. Vervolgens verloor Jory deze pion ook nog in de stress van tijdnood. Jory besloot een remise voor te stellen en deze werd geaccepteerd.

1,5-1,5

Tim Groot Bruinderink (1768) VS Johan de Groot (2022) – bord 1

Op bord 1 was de strijd van de grote spelers. Waar Tim in de lengte uiteraard de grootste was, was Johan door het ratingsverschil de grote favoriet. Een definitief resultaat hier zou een winnaar van de match tussen Doorn Driebergen en Woerden betekenen.

Het begin was veelbelovend, Tim kwam sterk uit de opening en een slopende koningsaanval hing dreigend in de lucht. De tegenstander wist dit echter te pareren en kreeg het voor elkaar om er een eindspel van te maken, echter kostte dit hem wel een pion. Een pion meer in het eindspel, het leek alsof het niet meer mis kon gaan voor Tim en dat hij op twee resultaten kon spelen, winst en remise. Echter deed tijdsnood haar intrede in deze partij en gooide alles op zijn kop. De klok tikte steeds lager (met name op Tim zijn klok) en ook de stelling nam even snel af. Op één zet heeft Tim de auteur van dit verslag een hartverzakking gegeven. De klok bleef maar naar beneden tikken, totdat deze de dreigende 00:01 bereikte. Verlies van deze partij betekent dat Woerden geen matchpunt mee naar huis neemt, hoe pijnlijk als alle strijd niet uitbetaald zou worden…. Maar in die laatste seconde, die als een eeuwigheid van onzekerheid voelde, kreeg Tim het nog voor elkaar om zijn zet uit te voeren en halsoverkop de klok in te tikken. Tim’s verzet was nog niet gestaakt, maar ook de stelling van Tim had een penibele situatie bereikt. Tim had in een gelijk aantal pionnen eindspel wel de oppositie, waarmee hij de zwarte koning buiten kon houden maar vrijwel geen wachtzetten meer over. Hij besloot een pion te geven. Als de geslagen werd was het een remise. Werd de pion genegeerd en zou zwart gewoon doorlopen, dan was het vermoedelijk verloren. De tegenstander verkeerde inmiddels ook in tijdsnood en koos na een lange partij verkeerd. Tim bood remise aan die vervolgens getekend werd.

Met 2-2 op het scorebord en 4 remises geeft de uitslag een gortdroge avond weer, maar niks is minder waar. De gehele avond is goed samen te vatten in de conclusie van Gerrit en Timo over de partij van bord 2. Eerst stond zwart erg gewonnen, vervolgens wit… uiteindelijk is een gelijkspel het eerlijkste resultaat. En dus zo ook de hele match tussen Doorn Driebergen 1 en Woerden 1. Dinsdag 2 december mag het Woerdense viertal weer, dan komt Hoevelaken 1 op bezoek.

Afgelopen dinsdag 22 april mocht het viertal van Woerden voor de laatste keer dit seizoen aantreden in de sgs competitie. In de vorige match hadden we ternauwernood het kampioenschap binnen gesleept. Het nieuwe doel was om ook nog alle mogelijke matchpunten te behalen.

Wendela Oskam – Timo Kroon

De partij van Timo was als eerst voorbij. Op zet 5 ging zijn tegenstander voor een desperado op f7 waardoor de zwarte koning verzwakt raakte, maar zwart wel het loperpaar en het centrum kreeg. Ondanks gelijk materiaal was de stelling van wit meteen dubieus. Op zet 11 vond Timo, door zijn overwichtige positie, een tactiek waarmee hij een stuk won

De zet 11… Df6 is net gespeeld, waardoor wit een stuk dreigt te gaan verliezen.

Vervolgens werd er door Timo met een Russische stijl gespeeld, meerdere malen dreigde hij de ruil van dames om tot een makkelijk gewonnen eindspel te komen. Dit werd door de witspeler afgewezen totdat de keuze aan haar werd voorgelegd tussen schaakmat gaan of toch maar de dames ruilen. Begrijpelijkerwijs werd er voor de laatste optie gekozen. Het eindspel werd vervolgens vrij rustig uitgespeeld. Wanneer duidelijk werd dat wit ook nog een kwaliteit zou verliezen hield de witspeler het voor gezien.

1-0 voor Woerden

Floris Bikker – Tim Groot Bruinderink

Tim speelde zoals gewoonlijk dezelfde opening met zwart. In het middenspel kreeg zijn tegenstander veel spel en verloor Tim uiteindelijk een pion. Tim had geen actieve stelling en dat beviel niet, dus offerde hij er nog een pionnetje bij zodat zijn koning makkelijker actief kon worden. Dit zorgde ervoor dat de koning zijn pijlen kon zetten op de extra pionnen van wit, die enigszins verzwakt waren geraakt. De witspeler raakte hier blijkbaar van slag van, want in een toren en pionnen eindspel met twee pionnen meer verklaarde hij te denken dat de stelling remise was. Tim vroeg vervolgens met een flinke dosis ongeloof of zijn tegenstander hiermee een remise aanbood. Het antwoord luidde ja, dus kon Tim ondanks zijn precaire stelling toch nog een halfje bij schrijven.

1,5-0,5

Jory Koot – Nico Bernts

Jory was als derde klaar, in de opening koos hij voor zijn vertrouwde openingszetten. Zoals gebruikelijk in deze opening werd het hier nog niet meteen spannend. De plannen die horen bij de opening kende Jory beter dan zijn tegenstander. De tegenstander begon in het vroege middenspel namelijk zijn pionnen vooruit te marcheren op de dame vleugel, Jory probeerde daardoor meteen in het centrum te breken. In plaats van de opschuivende centrumpion te slaan besloot zwart op de damevleugel te blijven spelen waardoor Jory zijn e-pion, op e5 kon belanden. Recept voor een koningsaanval. Om de e pion van het bord te halen brak zijn tegenstander met de f-pion maar dit zorgde er niet voor dat zijn positie beter werd. Vlak daarna zag Jory dat de zwarte Dame te veel taken op haar hals had gehaald, waardoor met een tacktiek een pion en stuk werd gewonnen. Nadat hij ook nog een heus octopus paard had gerealiseerd, voelde zijn tegenstander zich genoodzaakt ook nog een kwaliteit op te geven. De tegenstander bleef nog even met zijn stukken schuiven maar creëerde niks meer en het was wachten om het punt bij te schrijven. Nadat dit een tijdje door ging gaf de tegenstander toch op. En daarmee was ook de laatste match van het seizoen een overwinning voor het Woerdense viertal.

2,5-0,5

Jens Roggeband – Titus Nietsch

Jens had weer de witte stukken toebedeeld gekregen, waarmee hij dit seizoen laat zien goed uit de voeten te kunnen. Het doet vermoeden dat we onze topscorer zo tactisch inzetten, maar om eerlijk te zijn is het gewoon per ongeluk zo gelopen. De opening verliep zoals wel vaker vlot voor Jens, waarin hij gefocust is op het zo snel mogelijk aanvallen van zijn tegenstander. Zijn tegenstander probeerde eenzelfde strategie. Maar nadat hij door had dat zijn aanval slomer was, moest hij zijn aanvallend gepositioneerde stukken weer terug brengen om passief verdedigende taken te volbrengen.

In deze positie voelde de tegenstander van Jens zich genoodzaakt tot defensieve maatregelen

Het initiatief was voor wit en dit leidde tot een tactische combinatie waardoor Jens een stuk won. Niet veel later won hij nog een stuk, en daarna weer een! Je zou zeggen dat er nu misschien opgegeven zou worden. Maar met de strijdlust van de uit Zeist afkomstige speler zit het wel goed. In stellingen waar menig persoon de handdoek in de ring zou gooien om zichzelf uit hun lijden te verlossen, werd er gewoon door gespeeld. Er is altijd kans op pat was de gedachte. Nadat in weinig tijd er nog twee illegale zetten werden gespeeld door de zwartspeler en het toch wel heel duidelijk is dat hij bijna mat stond, gaf ook hij op. Dus wint Jens ook een punt.

Eindstand 3,5-0,5

Seizoensoverzicht

In de 19 partijen (er was een reglementaire overwinning) heeft het viertal van Woerden er slechts 2 verloren en in totaal 16,5 bordpunten uit 20 behaald. Op persoonlijke basis zijn Jens Roggeband en Tim Groot Bruinderink beide ongeslagen gebleven!

Overzicht van de persoonlijke resultaten van het SGS-viertal

Wat betekent dit voor volgend seizoen?

Kampioen worden en alle matchpunten heeft ervoor gezorgd dat we hongerig zijn naar een grotere uitdaging. Helaas is er in de viertallencompetitie van de SGS geen promotie en degradatie. Er wordt gewerkt met rating gemiddelde, waarbij het lijkt dat ons team wellicht te kort schiet om in de hoofdklasse mee te mogen doen.

Desondanks is het plan om het alsnog aan te vragen bij de competitieleider, om zo toch in de hoofdklasse mee te mogen doen. Onze verwachting is dat wanneer hij onze shirts ziet er meteen van overtuigd is dat wij in de hoofdklasse thuis horen.

Tot volgend seizoen!