Nieuws

Tijdens de schoolvakanties gaan we iets anders doen dan een ronde van de interne competitie. We gaan namelijk beginnen aan een nieuw toernooi. Het wordt een rapidtoernooi dat we over het hele seizoen gaan houden.

We zullen per avond 5 partijen spelen met het speeltempo 10+3. Na alle schoolvakanties (behalve de zomer) weten we wie dan de vakantiespecialist is. Als je 1 avond niet kan krijg je 2 punten voor die avond.

Voor deze avonden hoef je alleen op tijd binnen te lopen. Vooraf aanmelden is dus niet nodig.

Dit jaar zal dat op de volgende data vallen: 29 oktober, 18 februari en 29 april. De kerstvakantie vallen beide dinsdagen op feestdagen, dus zal het niet door gaan.

(Marcel) Jawel, daar is hij dan: de 2^e leesbare podcast van Woerden 2!

(Mark) Kunnen we niet gewoon een verslag indienen?

Nee man! Heb jij al die geweldige reacties niet meegekregen? En trouwens, jij hoeft alleen maar de saaie stukken aan te leveren. Ik stel voor dat we er weer een heerlijk avondje digitale nepradio van maken. Misschien moet de naamgeving nog wat worden aangepast? Podcast/leescast… Even voor de historici, Podcast is een samentrekking van iPod en broadcast. Dus, waarin lees je onze broadcast?

Tsja, ik gebruik Chome…

Hmm, ChromeCast is al bezet. Een Browsecast dan maar?

Die nemen we.

Mooi. Inhoudelijk dan maar direct dit keer of hebben we nog meer vooraf?

Ja, laten we dat doen. Het begon m..

Hoho, wacht, eerst de bumper.
DooDoo DoopdieDoo, DooWapWieDoooooooo. (zoiets moet het worden, maar het is nog in ontwikkeling)

Juist. Natuurlijk. Deze avond wordt langer dan onze speelavond volgens mij. Dus, oh wacht, Marcel Schröer had nog foto’s van ons gemaakt tijdens de match. Is het leuk om die ook mee te nemen?

Goed idee man! Gooi ze er maar tussendoor als we de persoon in kwestie bespreken.

Aldus, onze schaakavond begon dus met een lage verwachting. De spanning zat er dinsdag goed in, aantreden tegen een team wat net gedegradeerd was uit de hoofdklasse terwijl wij om een of andere duistere reden net niet gedegradeerd zijn uit de 1e klasse der SOS.

Ja, we kunnen onszelf zeker als underdog bestempelen. Hoe ging jijzelf deze avond?

Op het 2e bord trad ik aan tegen hun (op papier) sterkste speler, hij kwam gelukkig voor mij niet heel lekker uit de opening alhoewel ik hier en daar ook wat mogelijkheden liet liggen maar uiteindelijk verzandde één en ander in een eindspel wat voor beide partijen niet te winnen was mits een van ons bereid was iets te forceren met hoogstwaarschijnlijk een desastreuze afloop. Dus hier werd de vrede getekend, wel een goed leermomentje om in de opening soms rustig op te bouwen en net te snel iets willen forceren.

Ik had ook een leermomentje in de opening.

Vertel!

Wij dachten al: gaat ‘ie nou toch weer Pirc spelen?

Dat was wat ik mogelijk nog wist van vroeger, zeg maar. Vanuit de opening toonde ik voldoende bluf om geen 150 attack om mijn oren te krijgen, maar ik heb geen moment beter gestaan. Tot de laatste zet eigenlijk, waarin mijn tegenstander een volle toren weggaf in het eindspel.

Dat is mazzel hebben. Naast mij op bord 1 zag ik Henk zwoegen tegen een volgens insiders beroemde tijdnoodjunkie, ik had het idee dat hij de helft van zijn partij op increment speelde, persoonlijk zou ik daar de kriebels van krijgen maar hij wist de partij uiteindelijk wel over de streep te trekken richting Houten.

Zeg nog eens wat…

Hoezo?
Hallo? Waarom?

Anders is er niet genoeg plek voor de volgende foto.

Jij doet echt alles om die browsecast op te leuken hè…

Zeker 🙂 Bij ons verbruikte Olivier volgens mij veel tijd en naar wat ik ervan meekreeg leverde hem dat ook nog een hele vreemde, rottige stelling op.  Heb jij verder nog stellingen meegekregen?

Je kunt ook gewoon de foto’s wat kleiner maken hè? Dat scheelt een hoop nutteloze zinnen…

En door.

Van de rest heb ik niet heel veel meegekregen maar ik zag wel dat Tim in een volgens mij wat gunstiger eindspel er nog eens goed voor ging zitten en dat toen zijn tegenstander al denkende door zijn vlag ging, een verdiend punt zou ik zo denken.

Ja, Tim speelde weer lekker onbezorgd die avond en speelde volgens mij ook weer een goede partij. Hij is ook weer een echte aanwinst voor het team en de club in het algemeen, toch?

Hij was zijn lengte weer in goud waard, zeg maar.

Eddy zat naast mij en kwam later aan, maar..

Dan sta je mentaal al 1-0 achter, toch?

Ik vond dat hij best een leuke stelling op het bord kreeg. Ik zag een mooi loperoffer ontstaan, maar had niet genoeg tijd om bij te houden of het in de partij ook echt gespeeld kon worden of niet. Het is in ieder geval niet gespeeld en Eddy verloor helaas.

Het kwam er dan dit keer niet uit, maar Eddy gaat ook zeker nog mooie resultaten boeken voor ons dit jaar.

Timo verloor ook, maar geen idee waarom. Ik bedoel: die is nog steeds underrated toch? Verse tactiekkennis, veel actuele schaaksynapsen geactiveerd, die jongen komt er wel.

Waar?

Er.

Kijk, weer twee regels gevuld, je begint het te begrijpen. Ben jij trouwens ook zo jaloers op zo’n coupe met zoveel haar?

Het schijnt dat je een teveel aan testosteron hebt, wanneer je verminderde haargroei krijgt.

De laatste man nog? Aan bord 8 Henk Dankers.

Ook nog best wat haar voor zijn leeftijd. En die hoeven wij niet te bespreken, toch? Die komt binnenkort vast aan bod in de Podcast op het Youtube kanaal van zijn tegenstander. Wel een nette remise.

En zo pakten we 3 van de 8 bordpunten. Te weinig voor een matchpunt, maar goed genoeg om vertrouwen te tanken voor de rest van het seizoen.

Zo, geen verstorende noten dit keer hè?

Nou, aan het eerste bord nog even hoorde ik. Geen krakende noten dit keer, maar luid sprekende medeschakers.

Misschien toch handiger om uitslagen etc. even middels de stand van de koningen op de borden te laten zien zodat een en ander later ingevuld kan worden.

En de geur van bitterballen…. Maar daar moet ik natuurlijk niet over klagen.

Woerden 3 speelde hun eerste ronde tegen DSC Delft 4. De gemiddelde rating van Delft lag bijna 100 punten boven die van het derde. Bovendien waren twee basisspelers, Sjaak Oosterlaken en Jean de Goeij, verhinderd. Het resultaat was dan ook behoorlijk teleurstellend, het werd 2-6. Alleen de drie vrouwen wisten te scoren.

Bord 1. Tim Groot Bruinderink
De opstelling deze eerste ronde was wat frivool. Marjolein (met de hoogste rating) had aangegeven dat ze niet graag aan een hoog bord speelt. Daar was rekening mee gehouden en Tim speelde aan het eerste bord. Zijn tegenstander speelde heel snel en hij had aan het eind van de partij maar iets van tien minuten in totaal gebruikt. Maar blijkbaar had hij die korte tijd goed gebruikt want Tim moest na 26 zetten opgeven.
Bord 2. Annie de Jong
Zij kreeg met wit een bekende opening waar haar tegenstander al vroeg probeerde om de dame en lichte stukken te ruilen.  Om nadeel te voorkomen moest zij hierin wel meegaan. Toen op haar initiatief ook de laatste paarden van het bord verdwenen, bleef een dichte stelling over met ieder twee torens. Geen van beide partijen kon hier nog iets mee en de vrede werd getekend.
Bord 3. Jory Koot
Jory kwam met zwart uitstekend uit de opening. Het leek erop dat zijn tegenstander na de tweede (mainline!) zet al uit zijn theorie was.  Dit bleek achteraf inderdaad het geval te zijn. Na een relatief lange nadenkbeurt deed zijn tegenstander gelijk al een inaccurate zet die hem een pion kostte. Jory’s eerste mini-overwinning was binnen. De pion ging weer verloren, maar niet lang daarna veroverde hij er alsnog een. Een tweede mini-overwinning? Eigenlijk niet echt want hij overzag hoe hij een heel stuk had kunnen winnen. En het werd nog erger. In ruil voor dat extra pionnetje kreeg zijn tegenstander wel veel activiteit en druk op de pionnen rond de koning. Uiteindelijk werd het hierdoor tactisch scherp en samen met tijdsnood zorgde dat voor een dodelijke combinatie. 
Bord 4. Sarah-Joy Koorevaar
In het begin ging het redelijk gelijk op. De benjamin van het derde kwam misschien iets beter uit de opening, maar in het middenspel had ze een dubbele aanval op haar dame en pion gemist. Daardoor stond ze gedurende het middenspel een pion achter en dus minder. Echter, toen er een eindspel ontstond met gelijke lopers, had zij haar koning zo gemanoeuvreerd dat zij haar tegenstanders pionnenmeerderheid had vastgezet. Daardoor werd het uiteindelijk toch remise.
Bord 5. Frans Janssen
Frans was gevraagd om in het vierde in te vallen, maar op het laatste moment moest hij voor het derde aantreden. Toch begon hij welgemoed aan de partij.
Zijn tegenstander opende straf en Frans antwoordde te passief. Binnen een mum van tijd was hij een pion kwijt en er zat gelijk geen samenhang meer in de stelling. Hij reageerde laconiek op zijn verlies: ‘Enfin genoeg tijd om langs de overige borden te flaneren. Fijn gezicht al die geconcentreerde koppen. Jaloers ook!’

Bord 6. Marjolein Theunissen
Een laag bord voor Marjolein, al vond ze dat eigenlijk wel weer een héél laag bord. Ze had nu natuurlijk wel wat waar te maken. En dat deed ze! Haar tegenstander rokeerde lang, zij kort. Na twaalf zetten had ze al pionnen op a5 en b5 (met wit) terwijl de stukken op de koningsvleugel van haar tegenstander nog in de beginstelling stonden. Dat gebrek aan ontwikkeling en een paar lelijke onnauwkeurigheden deden hem de das om.
Bord 7. Jens Roggeband
Het begin was solide, niet veel aan de hand. Beide spelers gebruikten relatief veel tijd (toen zij bij zet tien zaten, waren de meesten al bij twintig+ beland). Even later wilde Jens zijn dame op een veld zetten om een aftrekaanval te ontwijken maar koos niet het beste veld. Dat resulteerde in een vrijpion die zijn stelling volledig binnendrong. Niet lang daarna moest hij die pion, inmiddels veranderd in een extra dame, afruilen voor een toren. Hij speelde nog even verder, maar nadat de dames geforceerd werden geruild en hij dus een volle toren achterstond, zat er toch echt niets anders op dan op te geven
Bord 8. Norman Human
Invaller Norman had een duidelijk plan: snel zijn stukken ontwikkelen en een onaantastbaar paard op e5 neerzetten, ondersteund door f4. Maar daarmee verzwakte hij zijn koningsvleugel voordat zijn ontwikkeling compleet was. Toen hij lang rokeerde, viel zwart direct aan met b5 en a5. Hij probeerde terug te slaan met de nodige tactische valsstrikken, maar onderschatte het initiatief van zwart. Zijn koning was te zeer blootgesteld op de damevleugel en de gecoördineerde aanval van zwart op beide vleugels overrompelde uiteindelijk zijn stelling.

Opdat de teamgenoten elkaar een beetje beter leerden kennen, had Marjolein hen uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Ze had lekker gekookt en het werd heel gezellig. Voor het derde was het troost-eten en een fijne afsluiting van deze schaakdag!

Na een onfortuinlijke degradatie vorig seizoen uit de 4-de klasse mag Woerden 2 zich dit jaar bewijzen in de 5-de klasse. Daar hopen we mee te doen om de prijzen, eigenlijk enkelvoud, de promotieplek. Met een team dat aanzienlijk versterkt is met wat overbodig volk uit het eerste, wat herintredende schakers en wat aanstromend talent zouden we goede kansen moeten hebben. Maar ja, de bal is rond en het bord is vierkant, en het blijft een eerste wedstrijd, dus de zenuwen werden verstopt onder wat branie gedrag.   De eerste wedstrijd was tegen het combinatie team Charlois Europoort/Barendrecht 3. Een team dat op papier iets zwakker is dan Woerden 2. 

De score werd geopend door Leen de Jong die tegen hun sterkste speler, Angelique  van der Graaf-Osinga, speelde. In de opening bestede zijn tegenstander veel tijd aan het doorgronden van de openingsplannen van Leen, dat lukte haar prima gezien de moeizame stelling die Leen overhield. Langzaam wist Leen zich onder de druk uit te werken,  toen dat voltooid was bood hij remise aan. Dat werd fluks geaccepteerd, want de partij was al aan het kantelen, en de witspeler had nog maar weinig tijd.

Jelle Wiering zette het team op voorsprong, door te winnen van Rawi Wortman. In de opening kreeg Jelle al wat voordeel, en met een tactische wending kreeg hij niet alleen een stuk tegen een pion, de tegenkansen waren vrijwel afwezig. Rawi probeerde het nog wel, maar Jelle hield het hoofd koel en haalde het punt snel binnen.

Ed Oosterlaken  speelde op bord 1 tegen Andre Karbaat.  Andre, met wit, ruilde een tweetal van zijn stukken die normaal veel werk voor je doen in deze opening wat makkelijk af in de opening, en hield geen voordeel met wit. Na enig trekken en  duwen besloot Andre om een aanval op de koningsvleugel op te zetten, Ed blies echter het centrum op, wat niet alleen de witte aanval kansloos maakte maar de hele witte stelling verwoeste. Andre gaf op voor dat er hele dames en torens verloren gingen. 

Henk de Heer en Timo Kroon scoorden de twee punten waarmee de matchpunten alvast veiliggesteld werden. Henk overhoorde zijn tegenstander  in een bekende variant, maar de originaliteit  van de zetten van Roderick Cornellisen leidde ertoe dat hij vast kwam te staan op de koningsvleugel, na een switch naar de dame vleugel werden de meeste stukken geruild en hield Henk een vrij b-pionnetje over dat naar de overkant snelde. Timo Kroon zijn tegenstander, die ook Timo heette, mocht ten volle de lijdensweg ervaren wanneer je tegenstander voor twee resultaten speelt, winst of remise. Timo Kroon had in de opening en pionnetje verschalkt, en in het middenspel alle tactische angels eruit weten te houden, eindspel dat resteerde was van 6 tegen 7 pionnen, met elk een loper. Timo kroon bleef gestaag oprukken op de damevleugel, weerstond de neiging tot gallery play, en toen zijn tegenstander de zwarte pionnen naar voren gooide was het snel voorbij. De matchpunten waren binnen.

Maar naast matchpunten zijn ook bordpunten van belang, de aandacht van de drie restende spelers verslapte geen moment. Op die drie borden hadden de spelers van Woerden alle licht voordeel. Mark Pieterse had een verre vrijpion die beslissend zou worden, maar zijn tegenstander Rik Wortman wachtte dat niet af en ging op een tactische tour, en dreigde met mat in drie. Dat zou heel gevaarlijk zijn geweest, ware het niet dat Mark met de Dame op f7 zowel een extra zet afdwong, en mat dreigde, en een zet later ook uitvoerde. De tegenstander van Hans van Steijn, Ivan Deceuninck deed iets ongelukkigs in de Benoni verdediging. Hans leek in een zetel af te gaan op het volle punt, en zijn tegenstander was veroordeeld tot een extreem passieve verdediging, maar daar ging hij dan ook vol voor. Als er al een gat in de verdediging geweest is het Hans niet gelukt om die te vinden. Na de grote afruil van stukken bleken de pionnen van Hans toch niet meer de krachtpatsers van weleer en kwam de partij weer in een wankel evenwicht, waarin de strijders hun geluk niet verder wilden beproeven, en de vrede tekenden. Olivier Huizer was als laatste bezig tegen de derde Wortman, Manixia, heel lang leek het erop dat Olivier  serieus in de problemen zou komen, maar na een blunder van Manixia extra resteerde er een dame eindspel met een pion extra voor Olivier. Toen Manixia een matdreiging van Oliveir mistte, wist Olivier het laatste punt veilig te stellen.

7-1 Winst! Een mooi begin van het seizoen.

(Ed Oosterlaken)

In de tweede ronde van de KNSB competitie kwam Veenendaal 1 op bezoek en ook nog eens in de sterkst mogelijke opstelling. Dat zou dat een hele pittige middag worden. Maar daarvoor waren we ook naar de tweede klasse gepromoveerd. Al dat winnen is slecht voor je karakter.

Op bord 1 moest Sten Goes het met zwart opnemen tegen Mees van Osch. De zetten van wit kwamen met zo’n vlotte vanzelfsprekendheid uit de handen Mees dat wij hier toch wel enige voorbereiding menen te ontwaren. Sten had daar geen goed antwoord op. De f- en g-pion kwamen vervaarlijk opzetten en de stelling van Sten werd daardoor platgewalst.

Op bord 2 werd Selman Ercan met wit geconfronteerd met een wel heel frivole openingsbehandeling van Joost Offringa. Alle pionnen verzamelen en naar voren stormen, was het devies. Het leek erop dat Selman toch wel gebruik moest kunnen maken van alle zwaktes in de zwarte stelling en de open koningspositie. Maar dat liep toch anders. Vanaf een zet of 15 zagen we dat zwart steeds meer controle over het bord kreeg en na verloop van tijd was het initiatief geheel aan zwart. Dat wist Selman niet te houden.

Op bord 3 speelde Sofia Moskalets met zwart tegen Etienne Goudriaan. Zoals we van deze markante schaker gewend zijn brengt Etienne zijn tijd bij voorkeur al keuvelend door met andere schakers in de zaal. Op het bord wist hij niet veel klaar te maken. Sofia had een comfortabele stelling weten te bereiken en er leek geen vuiltje aan de lucht. Op een cruciaal moment Offerde Etienne een kwaliteit, de enige zet waarmee wit de stelling nog in evenwicht hield. Daarna was het kompleet gelijk, maar met vernuftig spel wist wit toch nog wat dreigingen in de stelling te weven. Sofia greep mis en daarna was het snel over.

Op bord 4 kwam Rolinde den Heijer met wit lekker uit de opening en maakte zich op voor een spannende aanvalspartij met strijd op beide flanken. Eén onnauwkeurige zet heeft in zo’n stelling al gauw desastreuze gevolgen en zo was het ook deze keer. Het tijdelijk bedoelde pionoffer pakte helemaal verkeerd uit en Rolinde verloor.

Op bord 5 werd Jacco met zwart door Tijmen Kampman al snel bij de keel gegrepen met een heel thematische koningsaanval. Ondergetekende zou direct peentjes gaan zweten maar Jacco bleef koel. Hij telde de stukken in de verdediging (2) en het aantal stukken in de aanval (3). Dat was niet genoeg om je zorgen om te maken. Jacco kreeg daarbij gelijk en kwam prima te staan. Het eindspel golfde daarna wat heen en weer. Uiteindelijk was een pion extra niet voldoende voor Jacco om er meer uit te halen dan een halfje.

Op bord 6 wist Bas Jansen niet goed raad met de Caro-Kann van John Cornelisse. Vooral de loperruil die Bas aanbood deed zijn tegenstander bijna van zijn stoel vallen van verbazing. Daarna startte Bas met een vrij kansloze koningsaanval die uiteindelijk zich tegen hem keerde. Bas verloor.

Op bord 7 kreeg Marcel Schröer een onschuldig variantje in de Caro-Kann voorgeschoteld. Marcel haalde snel de angel uit de stelling en kwam prettig te staan. Na een zet of 20 heel prettig zelfs. Marcel won een pion, maar was daarna niet nauwkeurig genoeg om de pion ook te behouden. Daarna werd het een gelijk eindspel waarin het evenwicht nooit beslissend verstoord werd. Met twee kale koningen op het bord werd het remise.

Op bord 8 deed Olger van Donk met wit tegen Erik van den Dikkenberg dingen in de opening die mij een beetje pijn aan de ogen deden. Nu schijnt Olger altijd een beetje aangeharkt te moeten staan om zijn schaaktalent tot volle wasdom te laten komen. De stelling werd uiterst scherp. Wellicht hebben beide spelers kansen gehad. Olger was degene die het beste uit de strijd kwam. In de beperkte tijd die over was bleek dat niet genoeg voor de winst. Ook hier werd het remise.

Daarmee werd het 6,5-1,5. Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17170