Nieuws

De alweer 5-de wedstrijd van het seizoen voerde ons naar Amsterdam om het 3-de team van de Vereenigd Amsterdamsch Schaakgenootschap (VAS3) te bekampen. Ook VAS 3 is op papier veel sterker dan Woerden 2.  De speellocatie was een goede voorbereiding op het Tatasteel chess eind januari: Krappe speelplekken, warm in de zaal, en  een twijfelachtig zuurstofgehalte.

Het begon al meteen slecht, Jelle die tot nu toe goed gescoord had, dacht alles goed te doen in de opening, maar zijn tegenstander dacht daar toch echt anders over en smeet er een stukoffer tegenaan. Nadat de mist opgetrokken was en alle puin neer gedaald was de zwarte koning op e8 teruggekeerd en er op de koningsvleugel geen zwart stuk meer te bekennen viel, terwijl er nog wel een witte dame en toren rondspookten. Jelle wachtte het mat niet af.

Timo kwam daarentegen goed uit de opening, in elk geval zonder nadeel, zelfs een pionnetje voor in het middenspel. Hierna ging het echter hard mis en ging de partij verloren.

Henk de Heer was de eerste die iets terug kon doen, na de opening had hij licht voordeel maar dit wist hij niet uit te bouwen tot een voordeel dat groot genoeg was om een heel punt te scoren.

Ook Sarah-Joy wist een half punt te redden. In een stelling die er heel lang uitzag dat de witte verdediging wel ergens zou bezwijken, Hield ze vol, en was opeens onder de druk uit en kon een half punt laten noteren.

Hans had na de opening een klein plusje maar wist dat niet om te zetten in winst, wist het wel enige tijd vast te houden. Maar het gebrek aan wedstrijd ritme brak hem op en ook deze partij ging verloren.

Olivier was goed uit de opening gekomen, en bezig met een mooie koningsaanval. Helaas liet hij een loper insluiten, en moest die offeren tegen twee pionnen. Hiermee zou het einde verhaal moeten zijn, maar zijn tegenstander vervolgde te voorzichtig en moest het stuk inwisselen voor een kwaliteit.  Een laatste foutje van Olivier deed ook ook dit bord verloren gaan.

Invaller Henk Overmeer speelde een heel goede partij, en stond voortdurende beter. Helaas wist zijn tegenstander de gaten dicht te houden en was hier remise het resultaat.

Ed was als laatste klaar, maar ook hier geen goed nieuws, na een opening en middelspel die goed verliepen was alles in evenwicht. Pas toen Ed de stelling vereenvoudigde bleek dat de vrijpion van zijn tegenstander al iets te ver was.

6,5-1,5 voor VAS, en Woerden 2 staat onderaan in poule 4E. Er moet nu toch echt gewonnen gaan worden.

De teams in groep 2A zijn erg aan elkaar gewaagd. Daarom is het zaak je zo snel mogelijk uit de degradatie-zone te ontworstelen, want in de laatste ronden kan er van alles gebeuren. In dat licht stond er wel wat op het spel bij de match MSV 1 – Woerden 1, twee teams met beiden 3 punten uit 4 wedstrijden. Met op de achtergrond de kerstmarkt was het een sfeervolle middag in het fijne etablissement aan de markt van Meppel.

De partij tussen Marcel Schröer en Micha Jans, deze onvolprezen schaker die ervoor zorgt dat we iedere maand weer een nieuwe rating hebben, duurde het kortst. Toen het openingsvoordeel van Marcel was verpieterd en zijn stelling er wat verdacht uit begon te zien, gooide Marcel rond de 25ste zet de knuppel in het hoenderhok. Zonder al te veel nadenken, hij had al aardig wat tijd verbruikt, ging Micha erin mee. Een aantal zetten werden á tempo uitgevoerd. Beide spelers hadden een voor de zwart speler winnende voortzetting totaal gemist en nadat de stofwolken waren neergedwarreld restte er een matdreiging die zwart niet meer kon pareren.

Kort daarna kreeg Rolinde den Heijer remise aangeboden door Menno van Koningsveld. Rolinde had een pion meer, maar ze had al gezien dat die niet lang meer in leven zou blijven. Het hele speelveld overziend, op diverse borden hadden de Woerdense spelers de overhand, nam ze het aanbod wijselijk aan.

Vele wegen leiden naar het Frans. De partijen van Sten Goes tegen Willem Wijnstok en Jacco Lind tegen Rienk van den Berg waren vanuit totaal verschillende openingen op bijna dezelfde stelling uitgekomen. In beide gevallen niet aanbevelenswaardig voor de zwart speler. Willem Wijnstok, de invaller die MSV op bord 1 geofferd had, was na een kansloze paard manoeuvre in een hopeloze stelling terecht gekomen. Zijn koning werd door een armada belaagd, terwijl zijn andere stukken kansloos op de damevleugel toekeken. Niet veel anders verliep de partij van Jacco. Ook daar werd de koningsstelling uiteen gereten. Bij Jacco duurde het uiteindelijk allemaal nog wat langer, omdat hij een eindspel met een stuk tegen twee pionnen tot een goed einde moest brengen. Beide partijen leidden tot een punt voor Woerden.

Ondertussen was Selman Ercan een leerzame partij tegen Dennis de Vreugt aan het spelen. Hij dacht dat hij met wit wel een aardige stelling op het bord had gekregen. Ook wij omstanders waren niet ontevreden over zijn stelling. We bleken het allemaal bij het verkeerde einde te hebben. De GM had het allemaal toch veel beter beoordeeld en wikkelde af naar een eindspel waarin wit op de damevleugel werd opgerold.

Over de partij van Bas Jansen tegen Alwin Pauptit valt geen zinnig verslag te schrijven. Allereerst de tijdsindeling van beide spelers; dat is voer voor psychologen. In de opening werd al merkwaardig lang nagedacht over triviale zetten en later, toen het ingewikkeld werd, was het nog erger geworden. Alwin restten nog 5 minuten voor de laatste 25 zetten. In die tijd zouden er over een weer nog een dame offer volgen. Over de eerste, die van Bas valt nog wel wat te zegen, maar de tweede van Alwin was echt kansloos. Het eindspel met een stuk meer liet Bas niet meer lopen.

Sofia Moskalets was tegen Richard Berendsen snel terecht gekomen in een stelling met een isolani die aardig goed onder controle werd gehouden door haar tegenstander. Sofia had geen problemen met haar stukken, dat dient gezegd te worden, maar toch waren de omstanders er niet helemaal gerust op. Dat veranderde toen Richard, in de war gebracht door het handige stukkenspel van Sofia, een kwaliteit tegen een pion moest opgeven. Een eindspel van een loper plus drie pionnen tegen een toren plus twee volgde. De grote troef van Sofia was haar vrije h-pion, die uiteindelijke de partij besliste.

Olger van Donk had in de openingsfase tegen Andries Mellema wat onzorgvuldig een pion cadeau gedaan. Voor Olger was het toen uren lang achter de feiten aanlopen. We gaven weinig voor de kansen van Olger. Maar Olger bleef hardnekkig verdedigen en tegen het einde, toen beide spelers nog louter op hun increment aan het spelen waren, gloorden er zelfs nog remise kansen aan de horizon. Het probleem was dat Andreis allemaal mat netjes in de stelling zat te weven en met zo weinig tijd op de klok is het lastig daartegen verdedigen. En op een gegeven moment sloot het net zich om Olger zijn koning.

Daarmee eindigde in het sfeervolle Meppel de match MSV 1 – Woerden 1 in een 5,5-2,5 overwinning voor Woerden. Woerden staat weer in de middenmoot. Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/19982

Op zaterdag 29 november werd het jaarlijkse Woerden Rapid Schaaktoernooi gespeeld. Voor het eerst met het tempo van 25 minuten p.p.p.p. plus 10 seconden per zet. Het was dus even afwachten hoe lang een ronde dan zou duren, maar de verwachting ‘ongeveer een uur’ bleek te kloppen. 
Het aantal deelnemers vond ik ook dit jaar weer wat tegenvallen. Ik heb er slapeloze nachten van gehad want ik was bang dat het debacle van twee jaar geleden zich zou herhalen: toen moest ik het hele toernooi  afblazen wegens een gebrek aan belangstelling.
Opvallend vind ik dat vooral mijn eigen clubgenoten schitterden door afwezigheid. Van de 39 deelnemers waren er slechts negen lid van SC Woerden, nog geen kwart, dus.

Genoeg gemopperd!
Er is gespeeld in een A en een B groep, met in beide groepen een prijzengeld van 50 – 40 – 30 euro. De avond ervoor was de zaal al gereed gemaakt (Dank Michel! Dank Aldo!). Vanaf half tien druppelden de deelnemers binnen en om iets na tien uur was alleen nog het indrukken van de klokken te horen. 

Marcel van Oort bemande de bar, smeerde en belegde broodjes, maakte tientallen foto’s, bakte frikandellen en kroketten en regelde de snert. Gert van IJperen en Wim Velenturf waren de wedstrijdleiders en zagen er op toe dat de uitslagen correct werden vastgelegd. Als zelfbenoemd ‘toernooidirecteur’ was ik veelal te vinden in het ‘rekencentrum’ (het analysehok) om de indeling voor de ronden te maken. Tussen de bedrijven door verwarmde ik banketstaven en zorgde voor voldoende peper-, kruid- en borrelnootjes. 

De B groep was een strijd tussen de jonkies en de ouwe hap. Zes van de zestien groepsleden zitten nog op de lagere school. Bij het ingaan van de laatste ronde werd koploper Willem van der Wel met vier punten op de hielen gezeten door jeugdspelers Charlotte Rietman en Jules van Rossem met drie punten. Willem won van Charlotte en ook Jules scoorde het volle punt. Willem was de enige van het hele toernooi die een 100% score wist te halen en daarmee de terechte winnaar van de B groep. Jules werd knap tweede en de derde plaats was voor Hans Dijkers.

In de A groep zat één jeugdspeler en Alexander, de broer van Charlotte, zorgde in de eerste ronde meteen voor een enorme verassing door WFM Yvette Nagel te verslaan. Na vier ronden stond de speler met de hoogste rating, Harold van Dijk, aan kop met 3,5 punt. Hij moest zijn laatste partij spelen tegen Marcel Schroër (3) die eerder zijn enige nederlaag had opgelopen tegen Rolinde den Heijer. Ook Rolinde stond op dat moment op drie punten, zij had van Harold verloren. En waar één hond vecht om een been, lopen er twee anderen mee heen. Marcel en Rolinde wonnen alletwee en werden daarmee de gedeelde winnaars van het toernooi. 

De derde tot en met zesde plaats was voor Harold van Dijk, Gosse Romkes, Piet Geertsema en Xander Prijs. Zij kregen ieder 7,50 euro en dat stelde me nog wel even voor een probleem. Het was al best gedoe om genoeg briefjes van vijf te regelen, maar aan muntjes had ik niet meer gedacht. Wie heeft er nou nog briefjes en muntjes in zijn portemonnee? Ik niet, maar een paar heren die genoten van hun biertje-na-afloop wel. Er hoefden dus geen tikkies naar de penningmeester gestuurd te worden.

Al met al was het een gezellig, geslaagd toernooi. Niet zo veel SC Woerden spelers, maar dat onze clubgenoten Rolinde en Marcel het toernooi wonnen, was dan wel weer erg leuk. 

Beste lezers van dit schaakverslag, niet schrikken… Woerden 1 gaat vanaf nu voor de hoofdklassetitel.

Woerden 1 – Hoevelaken 1

Afgelopen dinsdag 2 december kwam het eerste team van Hoevelaken langs in Woerden voor de tweede ronde van de SGS competitie. Hoevelaken is de kampioen van het vorige SGS seizoen in de hoofdklasse en wist zijn eerste match te winnen, we waren dus al mentaal voorbereid op een lastige schaakavond. Jory was helaas ziek, maar met Jacco hadden we zeker een waardig vervanger gevonden. Sterker nog, voorafgaand de match noteerde ik in mijn hoofd al een bordpuntje voor Woerden met Jacco als invaller. Nog een puntje sprokkelen bij de overige drie schakers en dan behouden we nog een matchpunt in Woerden tegen de kampioen! Met een beetje hoopdenken scoor je op papier snel mooie scores.

In het voetbal heeft Johan Cruyff nog nooit een zak geld een goal zien maken. In het schaken doet je ELO-score niet de goede zetten voor je. Oftewel ook als favoriet moet je toch achter het bord laten zien waarom je de favoriet bent. Dat dit niet zo voor de hand liggend is, dat hebben we in de eerste ronde ook ondervonden. Dit door het verassende gelijkspel tegen Doorn-Driebergen in de eerste ronde ondanks een gemiddeld verschil van 150-200 ratingpunten in het voordeel van onze tegenstanders.

Jacco Lind – Daan van Pel

Jacco mocht op bord 2 dus ter vervanging van Jory aanschuiven. Hier kwam hij Daan van Pel tegen, geen onbekende van Jacco. De twee hebben ook in het OKW van afgelopen seizoen al op het schaakbord tegen elkaar gestreden. Destijds eindigde de partij in het voordeel van Jacco. Dit maal kostte het vele rekenwerk van een dreigend ogende stelling van de tegenstander veel tijd voor Jacco. Waardoor de stelling op de klok in Hoevelakens voordeel was. Toen ik mij zorgen daarover uitte aan de bar bij Jacco verzekerde hij mij dat hij niet in de problemen zat met de stelling op het bord. Waar die redelijke stelling was gebleven is mij onbekend. Ik hoorde wat later een remise aanbod van de zwartspeler die afgewezen werd, uiteindelijk kon Jacco er toch echt niks van maken en werd de vrede alsnog getekend.

Achteraf gaf Jacco aan dat er de mogelijkheid was om een loper te verliezen en dat hij eigenlijk had verdiend om te verliezen… Het wensscenario van een automatisch puntje erbij was dus uit de deur, maar uiteraard wordt de invalbeurt van Jacco enorm gewaardeerd en liet hij ons niet met lege handen achter door een half punt binnen te halen.

Dirk Veldhuizen – Tim Groot Bruinderink

Op bord 3 trad Tim, het geheime wapen van het SGS viertal aan. Tim heeft in de voorgaande twee SGS seizoenen geen enkele partij verloren en ook in de eerste ronde in de hoofdklasse wist hij knap een 2000+ speler op remise te houden. In de opening wist Tim een vrij alternatieve openingsvariant van zijn tegenstander keihard af te straffen. Op zet 9 mocht Tim als de zwartspeler zelfs de zet d3! spelen. En bijzonder nare zet voor wit omdat hij een dubbel pion op de b lijn had (b2/b3) en nu kwam zijn pion op d2 ook vast kwam te staan. Wanneer de loper op c1 nog niet ontwikkeld is, zoals in de partij, is dit een behoorlijke klap in het gezicht. Met zijn zetten daarna wist Tim de druk op te schroeven waarna wit een paard offerde om een aanval te krijgen. Ik heb er geen computeranalyse op nagehouden maar mijn oordeel was dat in z’n algemeenheid dat een offer niet werkt als een groot deel van de overgebleven stukken nog steeds niet actief worden…

De loper wist nooit van c1 af te komen en de toren op a1 heeft ook geen zet voor het einde van de partij weten te doen. Met vervelende dreigingen voor mat op de achterste rang en in de tussentijd nog meer materiaal winst, hield de witspeler het voor gezien. De eerste winstpartij in de hoofdklasse is voor het Woerdense viertal een feit!

Daarmee is de stand intussen gezet op 1,5-0,5

Martin Veldhuizen – Timo Kroon

Op het eerste bord werd door wit een erg dubieus openingsvariantje gespeeld, die niet goed afgestraft is. Er kwam een wilde stelling op het bord totdat wit een eindspel variant koos waar hij een gevaarlijke vrijpion mee kon creëren in ruil voor een kwaliteit. De analyse achteraf was dat zwart meerdere kansrijke manieren had om hiermee om te gaan, maar de kwaliteit terug geven in ruil voor de vrijpion leek erg sterk in de analyse. In de partij werd er gekozen voor het behoud van de kwaliteit, de pion kon immers gestopt worden was de redenatie van Timo. Dit klopte maar kostte twee pionnen voor zwart. Het materiaalvoordeel werd daarmee ongedaan. In ruil voor een pion ging de gevaarlijke vrijpion van het bord, maar geen van beide spelers wist nog problemen te creëren voor de ander in het eindspel dat erop volgde. Remise dus, en daarmee is in ieder geval één matchpunt binnen.

Jens Roggeband – Liam van Dasselaar

Jens mocht op het vierde bord aantreden tegen Liam, een jeugdspeler van Hoevelaken die nu nog relatief weinig klassieke partijen op zijn naam heeft staan en dus ook geen rating vergaard heeft. Hij maakte met deze invalbeurt in het eerste team van Hoevelaken in ieder geval zijn debuut in dit viertal en in de hoofdklasse van de SGS, waarvoor proficiat! Het zou geen partij van Jens zijn als vanuit de opening niet op zijn aller scherpst gespeeld wordt en uitmond in een wilde partij waarvan van alles geofferd wordt. In eerste instantie waren dit een paar pionnen die niet geaccepteerd werden door de zwart speler met als gevolg dat zwart zijn koning in het midden van het bord strandde en het initiatief aan wit was. Jens offerde vervolgens als ‘schijnoffer’ een stuk maar door een venijnige tussenweg werd dit schijnoffer een echt offer. Jens wist het nauwe juiste pad voor een groot voordeel daarna niet te vervolgen, waarna zwart beter kwam te staan. Echter voelde de zwartspeler zich in tijdnood genoodzaakt tot een remise aanbod. Jens nam deze vlug aan waardoor de winst binnen was! Dit zet de score namelijk op 2,5-1,5

Titelaspiraties?

Uiteindelijk trad het kampioensteam van de hoofdklasse van vorig jaar aan met een minder sterk team dan zij normaal in de gelederen hebben. Desondanks zijn er weer verassende resultaten gevallen en trok Woerden aan het langste eind. Hoevelaken was gezamenlijk met Paul Keres de koploper na ronde 1, deze positie neemt Woerden (al dan niet tijdelijk) over. Dat brengt ons in een situatie waar we voorafgaand van het seizoen geen rekening mee hebben gehouden. De verwachting was dat het erg lastig zou gaan worden om bordpunten binnen te slepen, laat staat matchpunten. Tijd om onze ambities nu te herijken, dus beste lezers van dit schaakverslag. Niet schrikken… Woerden 1 gaat vanaf nu voor de hoofdklassetitel.

Oké wellicht is dat wel erg opportuun na slechts 2 van de 6 matches, maar goed je moet durven dromen. En we hebben al gezien dat de ratingpunten geen garanties voor resultaten zijn, dus wie weet. 23 januari mogen we op bezoek in Laren en dan kunnen we na de helft van het seizoen echt de stand van zaken over onze plaats in de competitie opmaken.