In het verslag van het kampioenschap van vorig seizoen werd al aangekondigd dat we dit seizoen halfjes moeten schrapen voor lijfsbehoud. De eerste wedstrijd was uit tegen Caissa 3 in Amsterdam. Een team dat op papier aanzienlijk sterker is dan Woerden 2. Het begon echter goed, Ed Oosterlaken op bord 1 was als eerste klaar. Hij miste in de loop van de partij een paar keer een geforceerde winst maar wist toch een eindspel met een pion meer en loper tegen paard te bereiken. Zijn tegenstander probeerde met een kleine tactiek de zaak weer recht te trekken, maar de combinatie bevatte een foutje en Ed kon het punt incasseren.
Enige tijd later werden de stand opgehoogd naar 2-1. Henk de Heer won zijn partij, nadat de tegenstander in de opening te hard van stapel liep, en een aantal pionnen verspeelde. Henk vereenvoudigde de stelling steeds verder, en hield 4 pionnen over, wat ruim voldoende was voor de winst. Jean had een mooi paard op c4 weten te posteren. Toen het fundament van het paard werd aangevallen besloot Jean om deze op avontuur te sturen in plaats van veilig terug te halen naar b6. Van het paard is daarna niets meer vernomen en Jean staakte de strijd met een stuk minder.
Uit de 5 resterende partijen waren nog 2 punten nodig, maar het was vrij snel duidelijk dat dit nog geen uitgemaakte zaak was, alle Woerden spelers zuchtten onder stellings- of tijdsdruk, of een ongezonde combinatie daarvan. Bij Marcel van Oort liep het als eerste uit de hand: Toen hij met een minuut op de klok een vrijpion op d6, en een loper op g7 moest zien te dresseren, besloot hij het punt aan zijn tegenstander te gunnen.
Van de restende partijen hadden Olivier en Jelle soort van houdbare remise stellingen, waar echter weinig kans op meer was. Olivier zijn remise aanbod werd fluks geaccepteerd door zijn tegenstander die zich pas later realiseerde dat hij toch wel goed stond. De stellingen van Leen en Sarah-Joy waren veel minder duidelijk. Bij Leen vertoonde de stelling zoveel zwakheden dat zijn tegenstander heel veel tijd kon afzinken in het zoeken naar de juiste voortzetting. Of die inderdaad bestond uit het openen van zowel de a- als h-lijn is niet duidelijk. Wel werd Leen net iets te laat duidelijk dat hij met een Damezet twee halfjes kon schrapen, en met de toren die hij al vasthield maar een. 3-3 tussenstand maar de donkere wolken pakten zich niet alleen buiten samen, ook binnen werden de vooruitzichten duisterder. Sarah-Joy had lange tijd het initiatief, met een mogelijk winnende koningsaanval in een tactisch ingewikkelde stelling. Haar tegenstander ging alle risico uit de weg, en wist uiteindelijk via de open d-lijn het initiatief over te nemen, en een pionnen meerderheid te verzilveren. De tegenstander van Jelle besloot op dit moment om maar remise af te dwingen, omdat er daar nog wel een wereld was tussen gewonnen staan en het punt veilig stellen.
Het debuut in de vierde klasse zit erop, en hoewel de 4.5-3.5 er op zich aardig uitziet gezien de sterkte van de Caissa 3 zal het toch beter moeten voor lijfsbehoud.
(Ed Oosterlaken)