Categorie: Uncategorized

In de wedstrijd tussen Woerden 1 en HSG 1 in laatste ronde in de KNSB competitie stond er niets meer op het spel. Het kampioenschap kon Woerden niet meer ontgaan, net zoals de degradatie voor het team uit Hilversum. Dat werd dus vrijuit spelen. Om de oudere spelers van Woerden alvast te laten wennen aan hun voorland, was de opstelling gemaakt op basis van de leeftijd, van jong naar oud.

Twee partijen kwamen vrij vlot tot een conclusie. Bas Jansen nam met zijn pionnen het centrum in bezit een controleerde daarna ook nog eens de lange diagonaal a1-h8. Toen hij daar ook nog eens een dame op wist te krijgen werd het tijd voor Thomas Roest om op te geven. Marcel Schröer kwam lekker uit de opening en had Gabri van de Schootbrugge een vervelende geïsoleerde pion bezorgd. Twee paarden van Marcel domineerden het bord. Eén daarvan wist met een vork de dame van Gabri te verschalken.

Jacco Lind had met zwart een actieve stelling tegen Johan Lindeman weten te bereiken. Jacco dacht zijn fraaie stelling te verzilveren met een mooie combinatie, maar dat bleek een gevalletje “wie een kuil graaft voor een ander….” te worden. In plaats van een pion, verloor hij twee stukken tegen een toren. Deze toren kon het in het eindspel niet tegen de twee stukken bolwerken. Sten Goes ging met zwart tegen Yvette Nagel vol in de aanval. Dat liep niet helemaal lekker. Sten bleef stug nauwkeurig rekenen en bereikte daardoor een eindspel met torens op het bord waarin Sten een gevaarlijke vrijpion had. Die pion besliste uiteindelijk de partij.

Selman Ercan liet zich door Michaël de Vos in een stelling lokken die niet zo lekker was als hij had gehoopt. Na een onnauwkeurigheid moest Selman aan de noodrem trekken om de zaak nog bij elkaar te houden. Vlak daarna ga zijn tegenstander pardoes een toren weg. Bas Verberne leek tegen Dylan Meijer op weg de stelling volledig naar zijn hand te zetten. De tijd begon echter te dringen. Bas kwam in hevige tijdnood. Toen het stof was neergedaald zagen we een toren eindspel opdoemen waarin remise het terechte eindresultaat was.

Op het eerste bord leek Sofia Moskalets het zwaar te krijgen tegen Vincent Spit na een strategische fout net na de opening. Vincent had een vervelende pion op e5 weten te krijgen en maakte zich op voor een koningsaanval. Sofia bleef rustig rekenen en wist de aanval goed te pareren. Ze was zelfs in staat het initiatief over te nemen en had een monsterpion op de tweede rij weten te krijgen. Met een fraai dame offer wist Vincent een eeuwig schaak en daarmee remise veilig te stellen.

Op het tweede bord had Rolinde den Heijer tegen Wim van der Wijk een gesloten stelling op het bord gekregen. Rolinde drong steeds verder aan op de koningsvleugel, waardoor Wim zich genoodzaakt voelde om een kwaliteit te geven. De stelling bleef gesloten en het bleek niet zo makkelijk om die extra kwaliteit te laten gelden. Wim kon zelfs met zijn koning de witte stelling binnen dringen. Twee lopers, een toren en een koning begonnen binnen te dringen. De torens van Rolinde keken machteloos toe hoe haar koning in een matnet werd gevangen.

Daarmee werd het 5-3 voor Woerden. Woerden 1 won daarmee met overmacht de groep 3E met 17 uit 9. Het is de hoogste score van alle teams uit alle groepen uit de derde klasse. Gezegd moet worden dat het allemaal zeker niet tegen zat dit seizoen, maar dit resultaat geeft toch enige hoop voor volgend jaar. Woerden 1 zal dan voor het eerst in haar bestaan uitkomen in de 2e klasse.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14826

Woerden 1 had tot nu toe alle wedstrijden in de hoofdklasse gewonnen, maar voelde de hete adem van DBC in haar nek. DBC had slechts één steek laten vallen, een nederlaag tegen De Rode Loper, nota bene de tegenstander van Woerden deze avond. Oppassen geblazen dus! Met winst op De Rode Loper zou Woerden een hele grote stap zetten richting het kampioenschap. Vanwege de voorsprong op bordpunten, zou Woerden bij winst met 6,5 punt of meer zichzelf zelfs al één ronde voor het einde kampioen mogen noemen. Voor De Rode Loper stond er niets meer op het spel. Ze hadden afgesproken lekker vrijuit te gaan spelen. Dat merkten we, er kwamen veel leuke scherpe stellingen op het bord.

Marcel Schröer had met zwart in de opening tegen naamgenoot Marcel Scholten het een en ander door elkaar gehaald. Aan het einde van die fase was zijn stelling niet te benijden. De Woerdense speler begon dan maar een koningsaanval. Daar werd niet veel tegenover gezet. Dat maakte het spel nogal eenzijdig en de Woerdense Marcel won gemakkelijk.

De stand werd gelijk getrokken door Nonso Ezeoke van De Rode Loper. Nonso had met zwart tegen het al te voorzichtige spel van Leen de Jong kordaat het centrum in handen genomen. Leen werd helemaal naar achteren gedrongen en het eindspel dat daarna ontstond zag er niet lekker uit. Leen verzuchtte na afloop van de partij: “Ik werd gewoon kansloos weggespeeld.”

De volgende die een punt noteerde was Olger van Dongen. Hij had met zwart tegen Jesse van den Hof een variant op het bord gekregen die hij al eerder was tegengekomen. Destijds was dat verkeerd afgelopen, maar nu was Olger beter voorbereid. Hij startte een beslissende koningsaanval en joeg de witte koning over het bord.

Sten Goes had tegen Thom Zwamborn na een ingewikkelde manoeuvreer fase zijn stukken in stelling gebracht voor een aanval op de zwarte koning. Deze keer toonde Sten met een mooie terugzet met zijn loper voldoende geduld en liet de druk op Thom’s stelling. Even later was de tijd wel rijp voor actie. Er volgde een korte tactische fase waarin Sten de betere rekenaar bleek.

In de overige partijen begon de tijd te dringen. Rolinde den Heijer had een hele moeilijke partij tegen Henk Dissel. Het kostte haar veel tijd om de boel nog een beetje onder controle te houden. Henk had een koningsindisch-achtige aanval kunnen starten, maar zette die niet op de klassieke wijze door. Met nog maar weinig tijd op haar klok laveerde Rolinde beter door alle complicaties en wist de partij te winnen.

Jacco Lind liet zich door Jan Prins niet verrassen door een zijvariant. Het werd een harde strijd waarin Jacco met zijn stukken het centrum van Jan Prins onder vuur nam. In eerste instantie ging dat goed, later werd de stelling scherp en onduidelijk. Jan Prins kreeg het centrum in handen. Jacco had twee vervaarlijke vrijpionnen op de damevleugel. De complicaties groeiden Jan boven het hoofd. In een stelling die aan het verkruimelen was, ging hij door zijn vlag.

Bas Verberne pakte de opening tegen Jeroen Weelink agressief aan. Hij offerde een pion voor dominantie in het centrum. Hij had zeker genoeg compensatie voor de pion. Jeroen wist uiteindelijk de druk niet meer te weerstaan en moest een kwaliteit geven voor een pion. Helaas voor Bas bleef er een compacte stelling over met alleen pionnen op de koningsvleugel. Hij wist daar niet doorheen te breken en daarmee was de remise een feit.

Daarmee was het 5,5-1,5 voor Woerden en was alleen de Partij van Selman Ercan tegen Arend van de Lagemaat nog bezig. Na een middenspel met taktische grapjes over en weer had Selman een pion weten te veroveren en later nog eentje. Even later was de materiaal verhouding weer anders. Selman had een toren plus drie pionnen tegen twee stukken. Ook die stelling wist Selman goed uit te spelen en. Racht het punt naar Woerden. 

Daarmee had Woerden de 6,5 te pakken en kon het kampioensfeest al een ronde voor het einde beginnen.

Woerden 2 speelde op 23 maart de laatste ronde van de competitie, uit tegen LSG 4. Iemand had uitgerekend dat als we met 7-1 zouden winnen en andere teams hun sportieve plicht deden, we ons best nog konden handhaven. Dat was meer een grapje. We hebben zaterdag het aller slechtste resultaat van het seizoen neergezet. Het werd 7,5 – 0,5, alleen Leen verloor niet.

In volgorde van binnenkomst:

Marjolein
Theunissens tegenstander zei na afloop dat het allemaal theorie was. En die kende hij dus wél en zij níet. Na 19 zetten en een dubbel stukoffer stond ze mat. Gelukkig had ze deze keer daarom wel tijd om wat foto’s te maken.
Julien
Rentrop speelde met zwart tegen Rick Derksen. De opening was bekend en hoewel Julien er goed uit dacht te komen, kwam hij toch zeer onder druk te staan. Na een aantal zetten waren er penningen van zowel loper en toren op de dame. Een idee om eruit te komen bleek niet te kloppen. Wit won met een combinatie een paard met daarbij een betere stelling en de partij.
Henk
De Heer vindt dat hij uit het houten tijdperk komt en hierbij een foto van zijn stelling. Hij dacht hier een half uur na, terwijl hij na tien sec. al wist dat hij d5 ging doen. Hij ging ervan uit dat zwart moest nemen (exd) waarna wit 6 paard zetten kan doen. Er is er maar één goed, winnend: Pg5. Het lukte hem niet het te berekenen (waarschijnlijk door dat houten tijdperk…).

Leen
De Jong mocht met wit tegen een oude bekende, met de statistiek in zijn voordeel. Na een gelijk opgaande strijd leek de zwarte positie wat gebonden. Leens wat twijfelachtige vervolg had zwart kunnen afstraffen met een pionoffer om in het centrum binnen te kunnen komen. Maar gelukkig zag zijn tegenstander het niet en deed hij een remiseaanbod met een andere, ‘mindere’, zet. Dat werd meteen geaccepteerd.
Sjaak
Oosterlakens opening met wit verliep naar volle tevredenheid. Vervolgens wilde hij – achteraf gezien – te snel het centrum definitief in bezit nemen, maar zijn tegenstander nam het initiatief over. Sjaak verloor een pion maar dacht tegenspel te creëren door een moeilijke combinatie op te zetten, waarmee hij de zwarte dame het leven erg zuur kon maken. Een mooi schijnoffer van het paard van zijn opponent dwong echter dame ruil af. Al met al bleef Sjaak dus een pion achter en in het eindspel maakte zwart geen fouten meer.

Annie
De Jong lukte het na een gelijke opening niet om een goed plan te vinden. Met meer geduld had zij voor een meer positionele opzet moeten gaan maar in de partij zorgde zij met een stukoffer op h6 voor een verrassende koningsaanval. Volgens de computer leverde dat een klein nadeel op, maar dan moet je het vervolg wel goed doen, wat helaas niet gebeurde.
Chris
Klaassen kwam wat later binnen, nadat hij veel te veel parkeergeld had uitgegeven terwijl het op zaterdag gratis parkeren was daar in Leiden. Het werd dus geen fijne middag. Tijdens de partij bleek zijn koningsaanval optisch bedrog, verloor hij zo links rechts een pion en was hij uiteindelijk kansloos tegen de twee verbonden vrijpionnen van zijn tegenstandster.
Olivier
Huizers tegenstander Henk van der Scheer zette zijn partij bescheiden op met d4, Pf3 en Lg2. Olivier probeerde zo snel mogelijk stukken te ruilen en zijn zwaktes op te lossen maar overzag daarbij een tactisch grapje. Hij kon de verloren pion nog terugwinnen maar moest daarvoor allerlei positionele concessies doen en Henk brak er aan alle kanten doorheen. Die rating van 1876(!) en zijn droom van 1900 ligt nu aan gruzelementen. Het is een hard gelag.

Samenvattend: Woerden 2 heeft 64 partijen gespeeld, acht daarvan werden gewonnen, 21 keer werd het remise en de overige 35 verloren we. Topscorers waren Leen met vier (waarvan twee winstpartijen) uit acht en Hans van Steijn, met twee gewonnen partijen uit vijf wedstrijden. Hans en Leen zijn ook de enige twee met een TPR ruim boven hun eigen ELO. 

Maar… gelukkig barsten we op de club van het aanstormend talent en gaan er meer goede spelers ook extern spelen. Het zal volgend jaar dus ongetwijfeld een stuk beter gaan!

Vlak voordat de wedstrijd tegen SHTV zou aanvangen ontvingen we een telefoontje. Jelle en Sten waren ruim van tevoren gearriveerd bij de de speelzaal van Schaakhuis. De verkeerde club dus. Ze waren nu op weg naar de juiste locatie. Veel kan er mis gaan tijdens een schaak competitie, maar deze hadden we nog niet gehad. Gelukkig kwamen Jelle en Sten, enigszins rood aangelopen, nog net op tijd binnen lopen.

De openingsfase was voor Woerden. Wie schaakklok kan lezen kon dat al constateren. Met name op de eerste borden was het verschil groot. Rolinde en Sten hadden zo’n half uur voorsprong op de klok, terwijl ze nog steeds op hun geheugen aan het schaken waren. De meeste borden stonden er wel florisant voor. Zeker Jelle en Jacco hadden een stelling om je vingers bij af te likken. 

De partij die het traagst begin was het eerst klaar. De tegenstander van Marcel had in een op en neer gaande strijd veel tijd moeten investeren. Dat deed hem zo tegen de tijdcontrole de das om. In een stelling die steeds scherper werd zag hij een dodelijke dame zet over het hoofd. Daarna kon Marcel de partij snel beslissen.

Alle andere partijen gingen door tot na de eerste tijdcontrole. Voor het verloop van de partijen verwijs ik graag naar het fraaie uitgebreide verslag van de wedstrijd op de site van SHTV: https://www.schaakcombinatiehtv.nl/nl/content/eerste-team-verliest-van-woerden. Beter dan in dat verslag kunnen wij het niet verwoorden.

Nog voordat de match voorbij was vernamen wij dat Paul Keres 3, onze naaste concurrent die ons al sinds de derde ronde op de hielen zat, vrij verassend had verloren van Zukertort 2. Winst bij SHTV zou betekenen dat Woerden 1 al kampioen zou zijn. Met een 3,5-3,5 stand ging het dus nog om de laatste partij. Gelukkig zag die er goed uit. Bas stond 2 en later zelfs 3 pionnen voor. Het was slechts wachten tot het moment dat zijn tegenstander het welletjes vond. Even later werd ging het punt voor Woerden en was het historische feit daar: voor het eerst in het bestaan van Woerden promoveert het eerste team naar de 2e klasse van de KNSB.

Zeist 1 bestaat uit een aantal oude rotten in het vak. Die hebben het Woerden al eerder moeilijk gemaakt en ook nu was het voor Woerden 1 een lastige wedstrijd. Sten speelde tegen zijn angst gegner Arend van Oosten. De partij kreeg het verloop dat we al eerder hadden gezien. Sten viel flink aan, Arend verdedigde taai, vervolgens offerde Sten een stuk voor de beslissende aanval, die toch niet zo beslissend bleek te zijn. Sten verloor.

De partij van Selman tegen IJntze Hoekstra was een Deja Vue van het jaar daarvoor. Toen kreeg ondergetekende dezelfde aanval over zich heen en deed me bijna de das om. Ook nu ging het bijna mis. Uit de afloop van de gememoreerde partij putte Selman moed en bleef stug door schaken. Dit doorzettingsvermogen werd met een vol punt beloond.

Jacco had tegen Willem-Jan Veltman al snel een heerlijke stelling te pakken. Zonder dralen zette Jacco een aanval in waar Willem-Jan niet van terug had. Hiermee haalde Jacco als eerste een punt voor Woerden.

Voor Olger werd het tegen Sergio Harnandan een moeizame avond. Hij werd tot passiviteit gedwongen en het lukte Olger niet om eruit te breken. De stelling van Olger bleef echter zonder zwaktes en Sergio wist niet verder te komen. Beide spelers kwamen daarom remise overeen.

Rolinde had tegen Gerard Hamers, net als Jacco, een mooi centrum en prachtige stukken. Daar weet Rolinde wel raad mee. Ze verhoogde de druk, zette alle stukken goed in positie en brak toen beslissend door de stelling van Gerard heen.

Marcel had al snel na de opening alle problemen opgelost en startte zelf een koningsaanval. Johann Kaemingk weerde die aanval kundig af, maar moest even later een pion inleveren. De vrij open koningsstelling met alleen zware stukken op het bord deed Johann uiteindelijk de das om.

Olivier startte zijn partij voortvarend. Zijn pionnen en stukken begonnen de koning van Wijnan Engelkes  te bedreigen. Echt doorbreken kon Olivier niet. Maar juist toen het erop begon te lijken dat Olivier terug zou worden gedrongen, wist Olivier met een kleine combinatie een stuk te veroveren en daarmee ook het punt.

Leen had het lastig tegen Alexander Kirilov. Deze Karpov look alike zag er uit alsof hij wel een potje kon schaken. De opzet van Leen kwam niet helemaal uit de verf. Zwart kreeg een klein initiatief. Door een misrekening ging een stuk van Leen verloren en daarmee de partij.

Na deze 5,5 – 2,5 overwinning op Zeist staat Woerden nog steeds stevig aan de leiding in de SOS hoofdklasse. Voor details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8391

Nadat Woerden in de derde ronde de Berserkers de oren had geveegd, verkneukelden we ons over het feit dat het verslag van de Berserkers over deze wedstrijd achterwege bleef. Nu Woerden in de vierde ronde door de Kennemer Combinatie opzij was gezet, bleef het ook lang stil op de Woerdense site. Het blijkt toch lastig om zo’n nederlaag te verwerken.

Kennemer Combinatie had de wedstrijd serieus genomen. Op bord 1 speelde Selman tegen GM Liam Vrolijk. Na een kleine onnauwkeurigheid in de opening, liep Selman achter de feiten aan en verloor vrij kansloos.

Op bord 2 stond voor Sten de IM David Simon Pardo op het programma. De opening was voor Sten, maar door een ongelukkige loper zet raakte Sten de greep op de stelling kwijt en daarna ging het snel van kwaad tit erger.

Op bord 3 zette Marcel tegen FM Onno Elgersma de zaken degelijk op. Om iets te forceren liet Onno zijn pionnen voor een koningsaanval naar voren stormen, maar die strategie kwam als een boemerang terug in het gezicht. Bovendien had hij daar veel bedenktijd voor verbruikt. In de tijdnood fase nam Marcel de aanval over en kwam vernietigend binnen in Onno’s koningsstelling.

Ed zette zijn partij tegen Gillian Honkoop ook voorzichtig op. Wellicht iets te voorzichtig. Gillian kwam zo sterk met zijn pionnen opzetten, dat Ed een kwaliteit moest geven om erger te voorkomen. Die achterstand in materiaal deed Ed de das om. Gillian drong Ed’s stelling binnen en werd het tijd om op te geven. 

Door deze 3-1 overwinning gaat Kennemer Combinatie door naar de volgende ronde. Voor alle details, zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/16604

Zoals in de titel staat, spelen we komende dinsdag het paastoernooi. Bij het paastoernooi doen we veel net even anders. Zo spelen we alle 5 de partijen met wat andere regels. Hieronder staan de regels van alle rondes. Gelukkig hoef je dit niet allemaal te onthouden, want Michel gaat bij elke ronde toelichten wat de extra regel is.

Ronde 1: Biljartschaak: de loper en de dame (indien deze een schuine beweging maken) mogen ketsen met de zijkanten (ook de voor- en achterkant). Er mogen nogsteeds geen stukken in de weg staan.

Ronde 2: Amazone: de dame mag ook als een paard bewegen.

Ronde 3: Promotiepaarden: indien een paard aan de overkant komt (laatste rij), is de partij gewonnen.

Ronde 4: King of the hill: koning moet naar het centrum. Zodra dit lukt, heeft de speler gewonnen. Je moet als schaker vanzelfsprekend voorkomen dat dit de vijandelijke koning lukt.

Ronde 5: Superpaarden: paarden mogen ook als loper.

Voor al deze varianten krijg je 12 minuten per persoon per partij.

Als je mee wilt doen, kan je je aanmelden bij Jacco. Naar binnen lopen op dinsdag mag ook. De eerste ronde wordt om 10 voor 8 ingedeeld, dus zorg ervoor dat je op tijd aanwezig bent.

Voorlopige deelnemerslijst:
1. Mark
2. Aldo
3. Frans
4. Willem
5. Tim
6. Sarah-Joy
7. Larissa
8. Isaï
9. Jens
10. Henk D
11. Jacco
12. Olger
13. Henk H
14. Alexander
15. Oleksii
16. Julius

Op zaterdag 2 maart speelde Woerden 2 hét degradatieduel uit 4D tegen Het Spaarne 1. In het geroezemoes voor aanvang klonk het geluid dat uit alle vierde klassen twee en misschien wel drie teams moesten degraderen. In dat geval was er geen degradatieduel, maar was de degradatie eigenlijk al een feit. Maar dit klopte niet: uit een vierde klasse met maar negen teams, degradeert slechts één team. De teamleider had al vaak verzucht: ‘God verhoede dat we ons handhaven, ik heb geen zin in nog zo een seizoen’. Maar dat neemt niet weg dat het hele team tóch zijn stinkende best deed om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Bij winst en wellicht zelfs bij gelijkspel, was er een behoorlijke kans dat we niet zouden degraderen.

Leen de Jong speelde met zwart tegen Colleen Otten een moeizame opening met de continue dreiging van een wit centrumblok.  Het tegengaan daarvan lukte maar dat ging ten koste van het loperpaar en een pion, waarbij de blokkade van een achtergebleven pion wel voor compensatie zorgde. De computer beoordeelde de stelling precies gelijk maar dan moesten de dames wel op het bord blijven. Nadat zijn tegenstandster een aantal keren vergeefs een poging deed om de dames te ruilen, claimde zij remise door drie keer dezelfde stelling.
Wijnand Groenen viel in en speelde met wit tegen Paul Ruber die varianten van het middengambiet (1. e4 e5 2. d4 exd4 3. c3 ) probeerde te ontwijken met … d5!? Er werd snel afgeruild, dames van het bord, torens van het bord en uiteindelijk ook de paarden waarna er een ongelijke loper eindspel resteerde. Op allerlei manieren remise maar aangezien het inmiddels 3-4 stond, moest hij door blijven spelen en mocht geen remise aanbieden. Na in de verlenging van alles geprobeerd te hebben en hij zelfs nog een pion voorkwam, was het nog steeds volledig remise.  
Henk de Heer was niet tevreden over zijn partij tegen Loek Veenendaal. Een remise bij een 4,5 – 3,5 nederlaag is niet goed genoeg. Hij speelde met zwart een opening waarvan wordt opgemerkt: “… en wit heeft niets meer”. Maar wat zwart heeft, kon Henk ook niet vinden.
Marjolein Theunissen speelde tegen Aad de Bruijn een partij die lange tijd gelijk opging. Totdat ze op de 33^e zet een enorme blunder maakte waarna de stukken terug in het bakje konden. Zo jammer dat je van een hogere ELO niet spontaan ook beter gaat spelen!

Julien Rentrop speelde met zwart tegen Sander Schilthuizen. Na een aantal bekende openingszetten kwam hij minder goed uit de opening. Wit kon zwarts koningspaard wegjagen met e5 en had daarna de optie om met Pg5 mat te dreigen. Julien deed een mindere zet waardoor hij met een zwakke losstaande pion kwam te staan en een mindere stelling. Daarna maakte hij de fout om voor zijn eigen loper een ontsnappingsveld weg te nemen en dit koste hem zijn loper en de partij.
Aan bord zes speelde Chris Klaassen tegen Frans Arp een gambiet, waarmee hij een gunstige stelling verwierf. Na verwikkelingen in het centrum stond er bij zwarts koningsvleugel een witte pion op f6. Maar in het lopereindspel was het bereikte voordeel van één pion niet voldoende. De spelers bereikten uiteindelijk de volgende grappige eindstelling (zwart aan zet):

Willem Vink was de Super Sub, de enige die een vol punt wist te veroveren! Hij speelde naar eigen zeggen een plezierige partij tegen Jan Vos. Die viel aan op de koningsvleugel en Willem op die van de dame. Daar kon hij een pion oprapen en uiteindelijk de partij.
Annie de Jong speelde met wit de Scandinavische opening tegen Fer Mesman met een snelle afruil van de dames. Het eindspel met een toren en een licht stuk ging lange tijd gelijk op. Na nog wat spannende schermutselingen resteerde een stelling waar niets meer te halen viel, dus remise.

Zo werd het dus 4,5 – 3,5 voor Het Spaarne. Het goede nieuws is dat dit ons kleinste verlies was, dit seizoen. Het slechte nieuws is dat Woerden 2 stijf onderaan staat, met nog maar één ronde te spelen, de andere hekkensluiters mogen nog twee keer aan de bak.

Na in de zesde ronde de nummer 3, HMC Den Bosch 2, te hebben verslagen, was er een nieuwe nummer 3 aan het firmament verschenen: Almere 1. Dit team stond in de zevende ronde op het programma. Woerden nam deze match dan ook weer zeer serieus. Dat kon van Almere zelf niet gezegd worden. Enigszins beteuterd kwam Casper Kruijff melden dat een aantal top spelers ontbraken en dat ze zelfs een bord leeg moesten laten. Wederom was Selman de klos. Noodgedwongen nam hij de taak van persfotograaf op zich.

Het leek erop dat het punt al snel weer terug werd gegeven in de partij van Jacco tegen dezelfde Casper Kruijff. Jacco gaf al in de opening een pion plus kwaliteit om te overleven. Aan de lichaamstaal van Jacco was duidelijk te zien dat dit ongepland was. Gelukkig kreeg hij toch een gevaarlijk initiatief voor het geofferde materiaal en speelde hij Casper behoorlijk van het bord. Achteraf bleek het theoretisch gezien een bekend offer te zijn waarvan beide spelers tijdens de partij niet op de hoogte waren.

Ed mocht, net als de ronde ervoor, tegen een zeer jeugdig spelertje aantreden. Deze keer was dat Akshaj Katpatal. Dit jongetje was niet van het kaliber van Ed’s vorige tegenstander. Ed mocht een belangrijke centrumpion incasseren en had ook nog eens een geweldige loper die domineerde over de witte velden. Het was snel duidelijk dat hier een punt genoteerd mocht worden.

Ook de partij van Sten tegen het topbord van Almere, Dennis van Leusden, verliep voorspoedig. Dennis liet toe dat Sten een gevaarlijke pion op f4 wist te krijgen. Van enig spel van wit op de damevleugel was voorlopig nog geen sprake. Toen de pion zelfs op f3 terecht kwam werd de situatie wel heel penibel voor wit. Met een precies uitgerekend offer, kreeg Sten een ondenkbaar mat op het bord. Hij moest daarna zelf nog een aantal schaakjes verdragen, maar toen die voorraad op was gooide zijn tegenstander de handdoek in de ring.

De partij van Marcel tegen Martin Heijlman was een taai strategisch gevecht. Tijdens de partij liet Martin met pompidompiedom geluidjes duidelijk blijken wanneer hij in zijn nopjes was met zijn stelling. Het is een wonderlijke ervaring om tegen een kwispelende tegenstander te spelen. Je kan daar aardig wat informatie uit halen. Ik was het in alle gevallen wel met hem eens. Martin had een aardige minoriteitsaanval in gang weten te zetten. De pompidompidom was op dat moment dan ook niet van de lucht. Gelukkig bleek hij tijdens de afwikkeling mijn tegenspel niet helemaal voorzien te hebben. Hij raakte in paniek en gaf Marcel de kans op een beslissende koningsaanval.

Rolinde had tegen Rob van de Kamp mooi actief spel in een open stelling op het bord staan. Een koningsaanval was aanstaande. Dat leek de goede kant op te gaan. Dat Rob plotseling lang rokeerde was een kleine kink in de kabel. Rolinde moest haar aanval ineens de andere kant op richten. Rob werd wellicht wat te overmoedig en begon heel actieve zetten te doen die zijn stukken uiteindelijk in een kwetsbare positie brachten. Daar maakt een tactisch talent als Rolinde korte metten mee. Een toren van Rob ging verloren en even later zag hij de hopeloosheid der dingen in.

De partij van Sofia tegen de jeugdige Daniël Knol was een omzichtig strategisch gevecht. Sofia had steeds een licht initiatief, maar iets beslissends kwam daar niet uit. Een voor een gingen de zware stukken van het bord. Het leek de zaak van Daniël wat te verlichten, maar nog steeds bleek Sofia de zaak onder druk te houden. Zelfs in het eindspel met twee lichte stukken moest Daniël kleine dreigingen pareren. In de praktijk is dat altijd erg lastig en zo tegen de eerste tijdcontrole wist hij ze niet allemaal meer te weerstaan. Sofia won een belangrijke pion en daarmee ook de partij.

Bas zette de partij tegen Johan Dielhoff solide op. Met een reeks heel logische zetten had hij overduidelijk het initiatief naar zich toe getrokken. Het was de vraag over zijn ontwikkelingsvoorsprong zich zou vertalen naar iets concreters. Het werd een paard op e5 dat de stelling domineerde. Juist toen we ons afvroegen of Bas iets beslissends zou kunnen vinden, kwam er wat tactiek in de stelling waarmee Bas een dame wist te veroveren.

8-0! 

Het is een stand die we nog niet eerder hebben meegemaakt. Woerden verstevigt daarmee zijn koppositie. Volgende keer staat er een nieuwe nummer drie op het programma: SHTV 1.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14817

Donderdag 8 februari speelde Woerden uit in Leusden, voor de SGS viertallencompetitie. Tot voor de wedstrijd waren de punten gedeeld met de tegenstander of greep Woerden mis, dat was donderdag anders. Het eerste volledige punt is binnen, dus tijd voor een uitgebreid verslag.

Woerden werd verwelkomd in de Marcuskerk, waar ook andere wedstrijden zouden worden gespeeld die avond. De sfeer was goed en de klokken werden op tijd gestart, de strijd is begonnen.

Bord 1

Op bord 1 speelde Jory Koot (wit) tegen Bram Smakman zijn welbekende repetoir, in zijn eigen woorden een solide en “geliefde opening” onder schakers. Na 6 zetten was Bram verleid om een schaakje te geven wat desastreus bleek te zijn en hij daarmee een kwaliteit verloor. Was dit door de machtige opening van Jory, of door een rekenfout van zijn tegenstander, we kunnen alleen maar raden. Het initiatief lag nu bij Jory om zijn stukken wat actiever te maken om een aanval op te zetten en tegelijk een koningsaanval van zwart af te slaan. Dit leek te lukken en op een gegeven moment wist Jory de stelling op een gewenste manier open te breken waar hij zijn kwaliteit verruilde voor een extra stuk (zie foto). Even later was schaakmat onontkombaar. 1-0

21. …f6 22. h3 Ph6 23. fxg5 fxg5 24. e4 dxe4 25. Txf5 Pxf5 26. Dxe4+ Kf6 27. Tf3

Bord 2

Op bord 2 was Timo Kroon (zwart) bezig tegen Tjerk Zijlstra. Tjerk begon de partij met een gambiet waarmee hij vroeg een pion op gaf voor snelle ontwikkeling. Niet veel later speelde hij een onnauwkeurige zet waardoor Timo de mogelijkheid kreeg om het loperpaar te winnen, hiermee verloor Tjerk een deel van zijn initiatief. Tjerk had nog steeds een groter deel van het centrum en een vervelende penning als compensatie voor de pion. In het middenspel ruilt de tegenstander zijn centrale pion af waarmee hij het centrum domineerde en een zet later mist hij een intermezzo waardoor Timo de penning op kon heffen. Zwart staat intussen beter maar dit moet nog wel geconverteerd worden. Nadat Tjerk op een tactische combinatie ontwijkt ging het echt fout toen hij een pionvork op zijn stukken miste. Pogingen om de partij te compliceren werkte niet, waardoor Timo een stuk voor kwam te staan. Niet veel later gaf Tjerk nog een kwaliteit weg. Toen wit vervolgens op het punt stond om nog een stuk te verliezen gaf hij, zo’n drie seconde nadat Jory’s tegenstander op gaf, ook op. De handdruk was nagenoeg synchroon, dat gaf een slechte indruk voor de enige speler uit Leusden die toen bezig was, op bord 4. 0-1

Bord 3

Op bord 3 was het Tim Groot Bruinderink (wit) tegen invaller Marcel Ghidini. Tot deze wedstrijd was Tim nog ongeslagen in de competitie en dus vol zelfvertrouwen ging hij er goed voor zitten. Per ongeluk kwam er een koningsgambiet op het bord, niet geheel onbekend voor Tim, gelukkig. Al snel verzwakte Tim de pionnen van zijn tegenstander en dreigde pionnen te gaan winnen. Zwart probeerde als een kat in het nauw nog een toren te offeren, maar rekende niet helemaal juist. Tim hield zijn hoofd koel en kon de aanval gemakkelijk afweren. Vrij snel erna gaf zijn tegenstander op en was Tim als eerst klaar en zet daarmee zijn winreeks door. 1-0

Bord 4

Op bord 4 speelde Jens Roggeband (zwart) tegen Pim van Kempen. Na nog wat te hebben geoefend in de auto op de heenweg, speelde Pim een bekende opening. Een aantal stellingen had Jens vooraf nog geanalyseerd en bijna exact komt die opstelling op het bord, verdere analyse was niet toen nodig want het plan voor zwart was wel redelijk bekend; koningsaanval overleven en dan een pion promoveren op de damevleugel. Makkelijker gezegd dan gedaan, het eerste deel van het plan leek nog lastig. Terwijl Jens terug kwam van de kantine stond er een loper van de tegenstander op h6, die daar net een pion heeft geslagen. Dat was een zet of twee eerder dan verwacht, dus het werkt nog helemaal niet, was de gedachte nog. Vandaar werd het offer geaccepteerd, echter kreeg zwart het wel benauwd achter het bord. Volgens de computer nergens voor nodig, met -1.1 kan Jens gewoon rustig blijven, maar stukken die zouden moeten helpen werden geblokkeerd door zijn eigen pion op f7. Uit paniek wordt f5 gespeeld om wat ruimte te creëren, dat zou hierbij moeten helpen. Beide spelers zagen met deze zet een compleet winnende combinatie voor wit over het hoofd en speelt wit, door onwetendheid en/of wanhoop, een herhaling van zetten (schaakjes) om zo een remise te forceren. ½-½

Hiermee is het eerste volledige punt binnen.

Op naar ronde 5, die thuis zal worden gespeeld tegen Hoevelaken 2, op 5 maart.