Dinsdag 6 februari kwam Moira Domtoren 1 op bezoek voor een wedstrijd in de hoofdklasse HKB van de SOS competitie. De laatste jaren is dit een directe confrontatie tussen twee titel kandidaten. Beide teams kwamen op volle sterkte aan de start. Zoals gewoonlijk was er na een uur of twee spelen nog geen voorspelling mogelijk over de uitslag, maar daarna vielen een aantal punten onze kant op.
De eerste die een punt binnen haalde was Rolinde. Dat was geen verassing. Ze blies al direct vanuit de openingen dwars door de stelling van Albertus Ten Hertog heen. Ook de partij van Selman was een partij uit één stuk. Hij zette vanaf het begin druk op de damevleugel en de onvermijdelijke pionwinst kwam daarna. De afwikkeling naar het eindspel was onberispelijk en toen Kees Verweij nog een pion verloor, vond hij het welletjes. De partij tussen Tjerk Hacquebord en Marcel was enerverend als altijd. Tjerk had overwicht, maar wist zijn aanval niet op de juiste manier voort te zetten. Marcel nam het initiatief over en won daarna snel.
Woerden vecht met een 3,5-0,5 stand voor het resterende punt.
Met een 3-0 tussenstand leek er geen vuiltje aan de lucht. Olger nam tegen Erik Janse een remise aan in de verwachting dat er nog wel een punt binnen zou worden gehaald. Dat bleek toch niet zo vanzelfsprekend. Bas was tegen Johnny de Kraker na lang duwen en trekken een pion kwijt geraakt en wist zijn problemen daarna niet meer op te lossen. Leen de Jong had heel aardig gestaan maar was tegen Wouter le Fèvre de draad kwijt geraakt. Ook hij moest het onderspit delven.
Nog steeds moest dat ene punten binnen gehaald worden.
Daan Schönberger – Sten Goes
Sten had tegen Daan Schönberger een pion geofferd voor een prachtig initiatief. Hij won de pion met rente terug, maar daarna ging het alsnog mis. Het eindspel met een pion minder zag er penibel uit. Ook de stelling van Jacco tegen Jory van Beek was niet om over naar huis te schrijven, vooral toen in het eindspel hij zijn koning op de h-lijn had laten afsluiten.
Jory van Beek – Jacco Lind
Beide spelers bleven taai verdedigen. Sten speelde het halfje uit het vuur en Jacco wist zelfs een eindspel met een pion meer te bereiken. Dat bleek niet voldoende voor de winst, maar de broodnodige remise ws binnen en daarmee de nipte 4,5-3,5 overwinning op Moira.
We gaan 20 februari weer het snelschaakkampioenschap spelen. Dit doen we hetzelfde als vorig jaar.
We gaan zo veel mogelijk rondes spelen, maar het is vooraf niet bekend hoeveel dat er zullen zijn. We spelen met een tempo van 5+3 seconde per zet en beginnen om 8 uur. We spelen zo snel mogelijk een nieuwe ronde nadat een ronde is afgelopen. Na kwart over 11 komt er geen nieuwe ronde meer.
Indelen is om 5 voor 8, als je er dan nog niet bent speel je niet mee met de eerste ronde.
Als je eerder weggaat graag van te voren bij mij aangeven!
Wie meedoet moet zich bij mij aanmelden, zodat het toernooi zo soepel mogelijk verloopt.
Je kan je op de volgende manieren aanmelden:
Op de club je naam op de lijst zetten
Mij een whattsappje sturen als je mijn nummer hebt
Op zaterdag 3 februari reden er auto’s vanuit Schoonhoven (Sjaak), Gouda (Marcel), Bodegraven (Annie&Leen) en Linschoten (Henk en Julien, later aangevuld met Marjolein en Olivier die bij het station in Woerden werden opgehaald) naar Delft, waar Woerden 2 (gemiddelde rating 1731) speelde tegen DSC 3 (gemiddelde rating 1885).
Sjaak Oosterlaken speelde deze keer aan bord 1. De opening verliep redelijk soepel, maar zijn opponent zette zijn stukken goed neer. Hij vond het lastig een plan te vinden in het middenspel en moest zijn pionnenstructuur wat compromitteren voor spel. Zijn tegenstander bleef echter degelijke zetten doen, zijn stelling verbeteren en tactische wendingen vermijden. Uiteindelijk kon hij twee pionnen winnen. Sjaak speelde nog door, omdat er nog veel stukken op het bord stonden en er zeker nog praktische kansen waren. Maar na het verlies van een derde pion en danig in het defensief gedrukt te zijn, besloot hij zijn verlies te erkennen. Het kostte invaller Marcel van Oort heel wat hoofdbrekens om een meer dan behoorlijke stelling te bereiken. Letterlijk, want toen het zover was, was zijn hoofdpijn zó erg geworden dat hij het allemaal niet meer zo best zag en alsnog verloor.
De andere invaller, Olivier Huizer, mocht met zwart tegen een man die er zin in had. Hij pakte nogal wat ruimte in een Nimzo en speelde zijn paard van f3 via e5 naar g4. Toen Olivier die knol wilde wegjagen met h5, dacht hij niet lang en offerde dat ding pardoes op h6. Gewoon Paard h6 dus! Zonder iets te slaan. Er verschenen nog wat dreigende zetten op het bord, maar gelukkig kon zwart de nodige aanvallers afruilen. De aanval sloeg niet door en dus werd het remise. Bij Henk de Heer gingen op zet zeven de dames van het bord, waarna de twee spelers in diep gepeins verzonken. Ze konden beiden geen potten breken en tekenden de vrede. De tegenstander van Annie de Jong begon de opening met allerlei kleine zetjes (g3, d3, e3, Lg2, Pe2, Pd2). Ze liet zich niet afleiden door dat rare gedoe en ontwikkelde netjes haar stukken. Na dame ruil op de negende zet stond ze zó goed, dat het voor de witspeler moeilijk was om een goed plan te verzinnen. Ze besloot om deze keer niet, zoals gewoonlijk, driest in de aanval te gaan, maar om alleen maar een beetje heen en weer te schuiven. Dit nietsdoen was moeilijk maar in dit geval lonend. Wit (met ruim 200 elo punten meer dan Annie) zag niets anders dan een remiseaanbod op de 25ste zet. Marjolein Theunissen heeft al de autorijders behoorlijk op (parkeer)kosten gejaagd door heel lang door te spelen. Ze stond eigenlijk de hele partij slecht tot verloren. Maar…. hoe zat het ook al weer met die ongelijke lopereindspelen? Haar tegenstander had zijn twee verbonden vrijpionnen tot op de zesde rij gebracht maar zag het winnende plan niet. Na een onnauwkeurigheid stond Marjoleins koning als een blok beton de onderste rij te verdedigen en speelde ze verder alleen nog maar haar loper tussen e5 en f4 heen en weer. ‘Zullen we maar naar huis gaan’, luidde het remise aanbod van haar tegenstander. Waarna hij een Ajax-shirt aantrok en gauw maakte dat hij naar de Arena kwam. Ook Ajax gaf die avond de winst uit handen en speelde gelijk tegen PSV.
Na het weigeren van een gambiet kwam Leen de Jong wat gedrukt uit de opening. Na weinig bereikt te hebben, probeerde zijn tegenstander met een afruil in het centrum een langdurige diagonale (b1-h7) druk tegen de vijandige koning te verkrijgen. Maar dit was een fout plan, stelde ook de computer later vast. Ineens stonden zwarts stukken beter. In de tijdnoodfase weigerde Leen eenvoudig een kwaliteitsoffer, hij ruilde materiaal en kwam een gezonde pion voor te staan. De koningsaanval die daarna volgde was beslissend en Leen pakte het volle punt.
Julien Rentrop speelde een prachtige aanvalspartij met wit tegen Michael Stoops. Hij vond dat hij in het begin van de partij wat minder kwam te staan: zijn tegenstander had een sterk paard terwijl Julien nog niet helemaal lekker kon ontwikkeld was en zijn f2 pion zwak was. Maar na het nodige geruild te hebben, draaide het om en kwam wit een (vrij)pion voor te staan. Om de druk verder op te voeren speelde hij d6 en kwam deze stelling op het bord:
Zwart nam het offer aan. Julien had berekend dat hij in de gespeelde variant (28 d6 Txd6, 29 Te8+ Kg7) in ieder geval ook nog De5+ en De3+ moest spelen, zodat hij met Dh3 eeuwig schaak kon verhinderen. Pas daarna kon hij de toren winnen. De andere variant, waarin zwart de toren op e8 direct zou slaan, zou niet werken: 28 d6 Txd6, 29 Te8+ Txe8, 30 Dxe8+ Kg7, 31 Txf7+ Kh6, 32 Df8+ Kh5, 33 Dxd6: hij zou dan een toren voor staan en hoefde ook niet bang te zijn voor eeuwig schaak.
Twee verloren, vier remises en twee gewonnen. We hebben voor de tweede keer dit seizoen een heel matchpunt gepakt! Als we niet uitkijken, dan handhaven we ons nog.
De stand in onze klasse lijkt mooier voor ons dan hij is. Er zijn maar negen teams en wij hebben de allerlaatste ronde vrij.
Nee, helaas nog geen zicht op een elfstedentocht, maar een mooi “Winters” alternatief staat gepland. Het “Jan Bulk Winterkosttournooi” staat gepland voor 25 februari aanstaande.
Het programma is als vanouds: 11.00 uur Ontvangst met koffie ++ 11.30 – 13.00 uur Vier ronden snelschaken 13.00 – 13.45 uur Winterse kost 13.45 – 16.45 uur Vier ronden rapid schaken 16.45 – 17.30 uur Borrel en prijsuitreiking
Er hebben zich al flink wat deelnemers ingeschreven, maar er kunnen er nog genoeg bij. Meld je aan bij Marcel van Oort, via movanoort@gmail.com. Hierbij een overzicht van tot nu toe aangemelde spelers: (alfabetisch op voornaam; bijgewerkt tot 7 februari)
1 Aldo Oxener 2 Annie de Jong 3 Carl Schoor 4 Cora van de Zanden 5 Ed Oosterlaken 6 Frank Kooper 7 Frans Janssen 8 Fred Bulk 9 Gert van Yperen 10 Henk Huizing 11 Jacco Lind 12 Jan van Gulik 13 Jan Vos 14 Jens Roggeband 15 Larissa Hessing 16 Leen de Jong 17 Leo de Vos 18 Lucie van de Vecht 19 Marcel Pulles 20 Marcel Schröer 21 Marcel van Oort 22 Marjolein Theunissen 23 Pia Sprong 24 Piet Geertsema 25 Robert Grobbe 26 Sebastian Bernacki 27 Willem Vink 28 Wim Veelenturf
De tegenstander van Marcel Schröer had zich ziek afgemeld. Matthijs Dijkstra had, heel sportief, ons daar al vooraf op gewezen. Maar als teamleider ga je dan toch gewoon mee voor de sfeer en het verslag. Ik kan u vertellen, voor de ontspanning kun je beter achter het bord zitten. Dan heb je geen tijd om je zorgen te maken over de taferelen die zich op de andere borden afspelen.
Bord 2
Ook het tweede bord leek half opgegeven door HMC Den Bosch 2. Daar ontmoette Sten Goes met zwart de op papier zwakste speler van de tegenstander, Henk Burg. Ja, inderdaad, de vader van. Dat was lang een gelijk opgaande strijd. Beide spelers speelden omzichtig en vermeden hun stelling te verzwakken.
Bord 3
Sofia Moskalets mocht met wit aantreden tegen de sterkste speler van HMC, Frits Obers. In een scherpe opening ging Sofia de theoretische varianten uit de weg. Ze offerde vervolgens twee pionnen voor een koningsaanval. De vraag was of de aanval sterk genoeg was. Even later waren de twee pionnen weer terug en ging de aanval nog door. Dat was ook nodig want in het centrum had Frits een machtig pionnen centrum.
Bord 4
Ook Selman had een pittige tegenstander. Met zwart speelde hij tegen Jeroen van den Bersselaar. De werd een taaie theoretisch partij, die uitmondde in een stelling waarin Selman twee hangende pionnen had. De tijd zou leren of het zwakke of sterke pionnen waren.
Bord 5
Rolinde den Heijer had met wit Gert den Rooij op het menu staan. Ook dat zou een zware strijd worden. De stelling bleef lange tijd gesloten en het werd dus een kwestie van langzaan manoeuvreren. Althans, dat was zo in het begin. Een tijdje later was de vlam in de pan geslagen. Gert had een trategisch superieure stelling. Hij had alleen één probleem. Zijn koning stond open bloot op het bord. Gert wist echter de stelling behoorlijk op slot te gooien en het begon er lastig uit te zien voor Rolinde.
Bord 6
Tom Verhoeven was de tegenstander van Bas Jansen. Bas jansen met zwart. Wit deed een serie onbeduidende zetjes, maar leek daar wel langzaam maar zeker de zwarte stukken naar achteren te drukken. Maar Bas hield goed stand en hield voldoende flexibiliteit in zijn stelling.
Bord 7
Ed Oosterlaken speelde met wit tegen het enorme talent Hrdya Dinanath. Daar zat wel een jaar of 50 leeftijdverschil in. Opletten voor tactiek dus. Dat deed Ed en was in staat langzaam maar zeker een minoriteit aanval op de damevleugel op gang te krijgen.
Bord 8
Jacco Lind speelde met zwart tegen invaller Wim van Oostrum. Kennen wij die man niet ergens van? Jazeker! Die hebben we al vaak ontmoet als teamleider van ZZC, tegenwoordig Bommelerwaard. Jacco kreeg al snel een prettige stelling op het bord met spel tegen een isolani. Jacco bracht wat kleine tactiek in de stelling, maar Wim verdedigde nauwkeurig.
En na een uur of 3 spelen vallen er een aantal stelling onze kant op.
Jacco wint een kwaliteit. Onder druk geeft zijn tegenstander ook nog eens twee stukken tegen een toren weg en geeft vervolgens op.
Sten wint een pion zonder ook maar enige controle over de stelling uit handen te geven. Sterker nog, de witte stukken vechten met de rug tegen de onderste rij en Sten wint eenvoudig.
Rolinde offerde een stuk voor twee pionnen en daarna valt alle tactiek haar kant op. Haar aanval was al enige tijd bezig toen de volgende stelling op het bord kwam. Een mat in 6 kondigde zich aan.
Wit aan zet: mat in 6
De druk van Sofia op g7 stapelt zich op en ze breekt door de zwarte verdediging heen. Frits probeert het tij nog te keren met een kwaliteitsoffer, maar het is allemaal vergeefs. Zijn koningsstelling wordt opgerold.
Een 5-0 tussenstand, daar is het als niet neutrale toeschouwer lekker mee rond lopen. Toch bleef het geen rozengeur en maneschijn.
Selman had een kwaliteit gewonnen en maakte zich op om het punt langzaam binnen te hengelen. Dat liep helemaal mis. De witte stukken verzamelden zich om zijn koning en Selman kwam in een verloren eindspel terecht.
Ed Oosterlaken liet zich een beetje de kaas van het brood eten door zijn hongerige tien-jarige tegenstander. Het ging bijna mis en Ed was blij dat hij met remise weg kwam.
Bas Jansen voelde zich de hele middag al niet erg prettig in zijn stelling. Hij offerde een kwaliteit voor wat activiteit, maar dat hielp allemaal niet. Hij moest zelfs een stuk geven. Daarna ging Bas wanhopig het eindspel in. Zijn tegenstander voerde zijn zetten verveeld uit. Voor Bas werd het nog een lange martelgang voordat hij de koning omlegde.
En voor de schakers die niet bekend zijn met wat er allemaal op lichess te doen is:
When a player clicks the Berserk button at the beginning of the game, they lose half of their clock time, but the win is worth one extra tournament point. Going Berserk in time controls with an increment also cancels the increment. (1+2 is an exception, it gives 1+0) Berserk is not available for games with zero initial time (0+1, 0+2). Berserk only grants an extra point if you play at least 7 moves in the game.
Enig zelfvertrouwen kon onze tegenstanders “Amsterdam Berserkers” niet ontzegt worden.
Daar was in de derde ronde van de KNSB beker tegen Woerden dan ook gegronde reden voor. Gemiddeld gaapte er op ieder bord een kloof van zo’n 200 punten in het voordeel van onze Amsterdamse gasten.
De teams (foto: Henk de Heer)
Woerden had zich terdege voorbereid met een negendaagse clinic in Wijk aan Zee door Sten, Selman en Ed. Ook Marcel had de afgelopen weken de GMs aldaar zorgvuldig bestudeerd. Hij had zich met name laten inspireren door Erwin l’Ami, die steeds het maximale uit alle middenspel stellingen haalde.
Selman Ercan offerde met wit tegen Ilias van der Lende in de opening een pion en zette flinke druk op diens damevleugel en het centrum. Met werkelijk onberispelijk spel blies hij vervolgens door het centrum. Toen we een toren op h8 en een koning op f8 zagen staan, voelden we dat het goed zat. Het eerste punt was binnen.
Selman Ercan (foto: Marcel van Oort)
Ed Oosterlaken stond met zwart tegen Bas Haver na wat eerste schermutselingen ook een pion achter. Ter compensatie priemden zijn lopers door het bord. En stevig gevecht om de controle van het bord werd uitgevochten en Ed won die strijd. Toen Bas Haver door zijn vlag ging was zijn stelling al hopeloos.
Ed Oosterlaken (foto: Marcel van Oort)
Sten Goes had met zwart een moeilijke partij tegen Edwyn Mesman. Sten werd overlopen op de damevleugel, maar had wat druk in het centrum. Het zag er niet heel goed uit voor Sten, maar Edwyn vergreep zich in tijdnood en verloor daarmee direct de partij.
Sten Goes (foto: Marcel van Oort)
Marcel Schröer speelde met wit heel rustig tegen Vincent Blom. Die verbruikte veel tijd om tot een actief plan te komen. Het werd een vrij gelijke stelling met veel pionnen en alleen de zware stukken op het bord. In de verwikkelingen die toen volgde wist Vincent, met weinig tijd op de klok, niet altijd het juiste antwoord te vinden. Hij verloor een pion. Het dame eindspel was wellicht gewonnen, misschien ook niet. Hoe dan ook : op zet 72 werd het een vol punt.
Marcel Schröer (foto: Marcel van Oort)
Zo versloeg Woerden zeer verassend Amsterdam Berserkers met maar liiefst 4-0. Opmerkelijk genoeg hadden de Berserker spelers een probleem met een gebrek aan tijd. Je zou toch zeggen dat dat nu juist iets is waar ze wel aan gewend zouden zijn.
Uw verslaggever kan zich niet herinneren dat Woerden ooit eerder de vierde ronde van de KNSB beker heeft bereikt. We kunnen hier dus wel spreken van een voor schaakclub Woerden van een historisch resultaat.
Woerden had zich vanwege de beker winst van het seizoen ervoor direct geplaatst voor de achtste finale. Het werd de thuiswedstrijd tegen BDSV. Ons beker team had een verjongingskuur ondergaan en bestond uit Selman, Sten, Rolinde en Jacco.
Selman had tegen Jacco Heij een kleine vergissing in de opening begaan, maar veel problemen had Selman daardoor niet. De stelling bleef lange tijd in evenwicht. Juist toen er een eindspel bereikt was waarin er weinig meer te beleven was, deed Jacco zijn partij kade door de dame weg te geven.
Sten Goes had tegen Robin van Ee een mooie stelling opgebouwd en stond op het punt een aanval te starten. Maar juist op dat moment wist Robin de stelling te sluiten en was het voordeel van Sten snel verdwenen. Daarna ontstond er voor Sten een wat ongelukkig eindspel dat verloren ging.
Rolinde den Heijer wist in de opening alle kleine dreigingen van Kevin van Brummelen af te wenden. Maar Kevin is een handige schaker en in het middenspel bracht hij een fraai schijnoffer op het bord. Rolinde ging er op in, maar haar koning kwam daarna zwaar onder vuur te liggen en Rolinde verloor.
Jacco Lind had het complete centrum in handen en leek op een prachtige overwinning af te stevenen. Jeroen van Winkoop startte een nogal speculatieve aanval tegen de koningsstelling van Jacco en wist Jacco daarmee zozeer in verwarring te brengen dat Jacco een paard dacht te winnen, maar daardoor een matdreiging over het hoofd zag.
De eindstand werd daarmee 3-1 in het voordeel van BDSV. Woerden leed haar eerste nederlaag in de SOS beker competitie in twee jaar. Volgend jaar beter…
Komend vanuit de vestingstad Woerden werd de lange, barre tocht naar het zuiden des lands ingezet. Donker, koud, guur weer, lange donkere stille wegen. Genoeg tijd voor overdenkingen. Wij Woerdenaren proberen ons als laatste ankerpunt van verzet te handhaven in de SOS klasse 1D, maar dat is tot nu toe een zware missie gebleken. Deze avond was de misse Tricht te veroveren. Tricht? Of all places. SV Rivierenland blijkt verhuist, en Tricht blijkt net iets makkelijker aan te rijden dan Buren.
Gelukkig geen Maas-tricht, dacht ik nog. Hmm, tricht, trecht, dat moet toch haast iets betekenen in die plaatsnamen? Net zoals met partijen zoek ik soms achteraf iets op, om te proberen er wijzer van te worden. In dit geval kan ik meedelen dat het meest logische was geweest om de plaats bijvoorbeeld Lingetricht te noemen. De naam Tricht is afgeleid van ‘Trajectum’, dat ‘doorwaadbare (oversteek)plaats’ betekent (vergelijk Utrecht en Maastricht). Haastrecht, door ik u denken? De naam Haastrecht zou verwijzen naar “kreek van de havik” of naar de persoonsnaam “haveke” gecombineerd met “drecht” (veer/vaarwater). Drecht, tricht, trecht, één pot nat blijkbaar, in mijn ogen vreemd dat je niet duidt welke tricht het is, toch? Maar, genoeg etymologie.
Mijn reis. En dan de combinatie met de titel. Stel je voor: je rijdt over een donker weggetje en ziet een plaatsnaambordje: “Buurmalsen”. De tomtom geeft aan dat ik over 70 meter naar rechts moet, ik sla daar af en nog voor ik kan bedenken dat ik nooit van Buurmalsen heb gehoord en hoe die plaatsnaam in elkaar steekt, kom ik daar het bordje “Einde Buurmalsen” al tegen. Letterlijk nog geen honderd meter van het vorige bord. Tijdens mijn overdenkingen dat het me toch een partij administratieve rompslomp moet geven om dorpen te creëren die zo klein zijn, rij ik bijna zonder het te merken op het volgende plaatsnaambordje af. En hier wordt het nog gekker. Welkom in Tricht. Ik was er bijna en moest echt even stil gaan staan om te geloven wat ik zag. Een plaatsnaambord “Tricht”, “Einde Tricht” en daarna nog een bord “Tricht”, binnen 100 meter. Ze lijken hier niet weten wat ze willen. Drie huizen in het eerste deel, dan eindigt het dorp, dan volgt een oversteek van een weg die men blijkbaar niet bij Tricht wil of mag onderbrengen. Na die weg begint de plaats Tricht dan weer. Alsof ze de doden op het kruispunt niet bij de tellingen van het dorp willen hebben. (zie Google maps als je me niet gelooft)
Aangekomen bij het gezellige dorpshuis, waar je in de foyer kon meegenieten van verhalen uit de oude doos in een presentatie over de lokale families, bleek de energiecrisis hier niet toegeslagen. Wat een hitte in het speellokaal! Om nogmaals te onderstrepen dat die mensen hier niet weten wat ze willen: tegenover mij twee mannen. Eén in een polo’tje met korte mouwen, de ander houdt zijn jas de hele avond aan.
Rare jongens, die Trichtenaren. Maar… hunnie kennen wel beter schaken dan wij.
Op zaterdag16 december moest het veelgeplaagde Woerden 2 het opnemen tegen DD2. Onze basisspelers Henk de Heer en Chris Klaassen werden vervangen door respectievelijk Olivier Huizer en Willem Vink. Tussen de gemiddelde rating van onze tegenstander en van onszelf zaten 221 ELO punten.
Bord 8 Julien Rentrop Zijn partij tegen Henk Happel was lastig. Hij kende de opening die zijn tegenstander speelde niet goed en het lukte hem niet om de stukken naar de juiste plekken te krijgen. Het was een lange partij en hij ging in het eindspel de mist in: er kon een pion promoveren en daarom gaf hij op. Bord 7 Annie de Jong Achteraf bleek dat zij met zwart meer dan twintig zetten gesloten Spaanse theorie te hebben gespeeld. Haar veel sterkere tegenstander nam, hoewel het nog volledig gelijk stond, het remiseaanbod helaas niet aan. Mede door de tijdsdruk deed ze niet de beste zetten, waarna de vijandige vrijpionnen niet meer tegen te houden waren. Bord 6 Marjolein Theunissen Marjolein was zó bang om haar partij te spelen dat ze voor haar doen heel lang nadacht en deze keer in eerste instantie ‘slechts’ een pionnetje weggaf. Maar dat was wel funest. Onduidelijk gerommel in het middenspel kostte vervolgens nog een vol stuk. Dat was einde oefening. Bord 5 Willem Vink Bij invaller Willem gingen de eerste 25 zetten gelijk op, maar na een paar mindere beslissingen werd hij langzaam van het bord geschoven. Na de tijdscontrole kon hij zijn tegenstander feliciteren. Bord 4 Sjaak Oosterlaken Na de opening ontstond een stelling met tactische mogelijkheden voor zijn tegenstander. Sjaak anticipeerde maar reageerde daar niet optimaal op. Om zijn kansen in leven te houden, offerde hij een pion. Dat leidde tot levendig spel en ook praktische kansen. Uiteindelijk wist zijn opponent echter zijn pionnetje voordeel te consolideren en met de nodige moeite de ruil van de dames af te dwingen. Niet lang daarna veroverde hij een tweede pion en kon Sjaak de vlag strijken. Bord 3 Olivier Huizer In een Grand Prix offerde invaller Olivier een pionnetje op f5 en dat bleek nog te kunnen ook! Maar in plaats van op te geven, deed zwart een paar handige zetten en won eenvoudig het eindspel. Bord 2 Leen de Jong Na tien zetten gaf zijn tegenstandster een pion weg. De geïsoleerde pluspion was met goed spel te behouden, tot aan de tijdnood. Een minder goede zet veranderde echter een zeker te behalen winst in een twijfelachtig vervolg. Juist na de 41 zet, toen hij weer alle tijd had, gaf hij een volle toren weg.
En zo was die zaterdag heel Woerden 2 veroverd door de soldaten van DD. Héél Woerden 2? Nee, de Eerste Bord Speler bleef dapper weerstand bieden aan de overheersers en redde de eer van Woerden 2!
Bord 1 Hans van Steijn Hans speelde tegen één van DD’s jeugdspelers. Door een thematisch pionoffer kreeg hij controle over het centrum en de zwarte velden. Het was voor de omstanders niet altijd even duidelijk waar het heen ging. In ruil voor een slechte pionnenstructuur kreeg hij veel activiteit en zijn tegenstander raakte opgescheept met een koning die niet meer uit het midden kwam. Door een combinatie met de dame, een ver opgerukte vrijpion én een zwarte loper op de lange diagonaal, was het tactisch niet meer te overzien voor zijn tegenstander. Hij kon de pion tot promotie brengen en er werd pas opgegeven net voordat Hans de dame zou winnen, gevolgd door mat.
