Categorie: KNSB Team 1

In de schaduw van de draaiende wieken op de Zaanse Schans speelden de Woerdense schakers tegen HWP Zaanstad. Zes van de acht spelers van Woerden hadden Tata 2019 nog in de benen. De vraag was in hoeverre we van de zwaarste editie ooit hersteld waren. 

Henk had Jan Brink eens lekker door de molen gehaald. Jan miste wat finesses in de opening en kwam al snel minder te staan. Henk liet niet meer los en behaalde een fraaie overwinning. 

Pia had tegen Roland van Soest een zeer scherpe stelling die op een ongelukkige manier werd geopend. Daarna was het niet bepaald tegen windmolens vechten. De dreigingen waren reëel en niet meer te pareren. 

Na een scherp begin tegen Christiaan Molenaar was ik een beetje de draad kwijt geraakt. Christiaan had een vrije a-pion die als een molensteen om mijn nek hing en eigenlijk de partij had moeten beslissen. Gelukkig liet hij me vluchten in een ongelijk loper eindspel dat niet meer te verliezen was.

Bryan van Wijk had een wat passieve stelling Selman ingenomen. Dat was koren op de molen van Selman. Hij liet zijn tegenstander niet meer los totdat deze onder druk een kwaliteit verspilde en al snel op kon geven.

Jelle had tegen Chris de Saegher zijn huis variant weer eens op het bord gekregen. Maar dat bleek koren op de molen van Chris, die zelfs hiervan goed op de hoogte bleek. In een moeilijke stelling wist Jelle gelukkig zoveel complicaties te creëren, dat hij uiteindelijk met eeuwig schaak wist te ontsnappen.

Bij Ed tegen Jaap Berg draaide de molen langzaam. Het was een taai positioneel gevecht waarin Ed de overhand leek te hebben. Toch raakte hij ergens de weg kwijt en stond positioneel verloren. Een aanval op de koning bleek niet voldoende en de stelling van Ed werd vermalen.

Bas had tegen Paul Haastert een scherpe stelling op het bord. Maar daar maalt Bas niet om. Jammer genoeg ontbeerde Bas deze dag de broodnodige nauwkeurigheid die in dergelijke stellingen nodig is en verloor.

Het leek wel of Hans en later zijn tegenstander Robin Mandersloot een klap van de molen hadden gehad. Eerst trapte Hans in een strandaard truc en later liet zijn tegenstander zich het kaas van het brood eten. Dat ging zo een paar keer heen en weer. In een dubbel toren tegen dame eindspel was de koning van Hans te onveilig en moest hij het onderspit delven.

Inmiddels is in de competitie het kaf van het koren gescheiden en is Woerden niet meer in de race voor het kampioenschap noch in degradatiegevaar.

Na 3 succesvolle ronden in de KNSB competitie werd Woerden serieus aan de tand gevoeld door het sterke De Waagtoren 2. Ze spelen op een lokatie waar iedere club jaloers op mag zijn. In een sfeervolle zaal boven een restaurant, midden in het centrum van Alkmaar. Met de nieuwe klassen van de KNSB erbij wel wat krap, maar er gaan veel makke schakers in een hok.

Op bord 1 was  de opening voor Selman niet helemaal naar wens gelopen. Hij dreigde in een passieve stelling te belanden en nam toen de moedige beslissing twee stukken te offeren voor een toren. Het was niet helemaal correct. maar de tegenstander was er zo van onder de indruk dat hij remise aanbood.

Henk op bord 8 had na de opening niets te klagen, maar liet zich op een eenvoudige manier verschalken. Als er nog iemand een kadootje zoekt voor Henk voor Sinterklaas kan ik nog wel een stappen boekje aanbevelen. Daarna ging de inmiddels befaamde Woerdense hardheid meespelen en vocht Henk zich geweldig terug in de partij. De kansen keerden, Maar in een prachtige stelling verzuimde Henk controle te nemen over de d-lijn waar zijn tegenstander met kracht binnen kwam.

Jim op bord 4 was een beetje te roekeloos in zijn openingsbehandeling. Het leidde tot stelling waarin Jim met open vizier tegen een geharnaste ridder aan het vechten was. Een ongelijke strijd die dan ook snel tot verlies leidde.

Mark op bord 7 gaf zijn tegenstander een mooi paard op d4 en de vrije hand op de damevleugel. Dat bleek te veel van het goede. De remise marge was nog wel lang in het vizier, maar de druk werd te hoog en een penning deed hem de das om. Ook deze partij ging verloren.

Jelle op bord 3 was een puike partij aan het spelen. Hij stelde ragfijn het nemen van een geofferde pion een beetje uit en bracht daarmee zijn tegenstander dusdanig in verwarring dat deze de pion de hele partij niet meer terug zag. De complicaties die ontstonden doordat Jelle een verre vrijpion had, leidden tot het eerste punt voor Woerden.

Op bord 2 wist ik op eigen kracht niet de actieve zetten te vinden die nodig waren om de stelling in leven te houden. Vlak voor de tijdcontrole offerde ik noodgedwongen een kwaliteit, maar dat was volstrekt onvoldoende om de stelling in balans te houden.

Bas op bord 5 was na een evenwichtige partij een pion kwijt geraakt en moest een twee tegen drie toreneindspel remise zien te houden. Nadat twee pionnen waren geruild, wist Bas zijn tegenstander snel te overtuigen dat hij de Philidor stelling goed in zijn vingers had en werd remise overeen gekomen.

Hans had op bord 6 een stelling waar de geleerden nog steeds met elkaar over in discussie zijn. Sommigen zeggen “Ik geef er geen cent voor”. Anderen zijn minder gedecideerd. Het mooie was dat Hans een eindspel in ging met een pion minder en er uit kwam met 2 pionnen meer.

Met de laatste twee partijen werd de einduitslag alsnog enigszins draaglijk.Al met al een duidelijke 5-3 overwinning van De Waagtoren. Ze waren een maatje te groot. 

Ook buiten de ring A10 zijn er plaatsen waar je betaald moet parkeren. Voor onze West Amsterdammers, je zou verwachten dat zij toch wel iets gewend zijn, bleek dit toch als een koude douche over hen heen te komen. Toekomstige tegenstanders van Woerden, u bent gewaarschuwd! Ik heb mij laten vertellen dat dit vanaf 1 april alleen nog maar erger wordt. Je moet wat doen om als stad serieus genomen te worden. Enfin nadat het AD nog enkele tientallen geënsceneerde actie-foto’s had genomen, kon de match Woerden – Amsterdam West 2 onder begeleiding van het beroemde draaiorgel van start gaan.

Hans van Steijn gaf het goede voorbeeld. Hij haalde zijn beste paarden van stal en maakte daarmee korte metten met de dame-vleugel van zijn tegenstander. Het eerste punt kon snel genoteerd worden. Henk de Heer hield zich met zwart in een licht op en neer gaande strijd goed staande tegen goede bekende Wim van Tuyl. Het werd remise. Invaller Marcel van Oort speelde een heel soepele partij en haalde ook vlot een punt binnen, op een klein hobbeltje na waarin Marcel door vervelende penning een pion verloor. Zij tegenstander was daarna zo genereus een stuk en vervolgens zijn koning in de aanbieding te doen. Jim Reed overspeelde zijn tegenstander vanuit de opening zoals we dat van Jim gewend zijn. De pionwinst bleek toch niet zo makkelijk te verzilveren, met name door een verre pion van zijn tegenstander, die Jim’s stukken aardig bezig hield. Het werd remise.

Woerden mag dit seizoen niet klagen over de laatste vier borden die regelmatig, met invallers, boven verwachting scoren. Ook deze keer haalden we dus op laatste vier borden een 3-1 score. Dat terwijl op papier de tegenstander toch wel wat sterker was.

Op de eerste vier borden leken halverwege de middag de rollen omgedraaid. Op papier waren wij sterker maar mijn stelling en die van Ed en Bas waren niet om over naar huis te schrijven. Enigszins fortuinlijk wist Ed Oosterlaken, in een stelling waarin hij zich naar remise aan het terugvechten was, een toren te verschalken. Bas Jansen gaf met twee pionnen minder in een eindspel met dame en paard zoveel schaakjes dat zijn tegenstander er moedeloos van werd en in remise berustte. Selman Ercan schoof zijn tegenstander gedecideerd van het bord. Hij stond zo goed dat zelfs een gemorste kwaliteit geen roet meer in het eten kon gooien. Zelf liet ik me in de opening in de luren leggen en kwam in een stelling terecht waarin mijn koning onder vuur kwam te liggen zonder dat zwart daar noemenswaardig tegenspel tegenover kon zetten. Eigenlijk ben ik daar de hele middag niet meer onderuit gekomen. Daarmee noteerde ik de enige nul van het team.

Met deze 5,5-2,5 overwinning nestelt Woerden zich aan kop in klasse 4D van de KNSB, op de voet gevolgd, met 1 bordpunt minder, door ZSC-Saende.

Marcel Schröer

foto’s: Henk de Heer

Wanneer u zaterdag 6 oktober over het gezellige plein van Woerden liep, zou u tussen het rumoer van de streekmarkt wellicht het klikken van de schaakklokken hebben kunnen horen. Op de prachtige locatie boven Plein 7 werd de match Woerden – Zuid-Oost United gespeeld. Zo nu en dan op de achtergrond door het carillon in de Lutherse kerk aangemoedigd, behaalde het nieuwe Woerdense KNSB team weer een zwaar bevochten overwinning.

Henk de Heer wees ons de weg. Terwijl op andere borden de spanning nog aan het opbouwen was, stond Henk al een pion voor in een ver eindspel. Het duurde niet lang voordat het punt binnen was. Jim deed er een stuk langer over om hetzelfde te bereiken, maar wist zijn eindspel niet te verzilveren. Selman bouwde zijn voordeeltjes steeds verder uit en leek wederom zijn tegenstander geen kans te geven.

Jelle speelde een moeilijke partij tegen de op papier sterkste speler van United. Op een cruciaal moment in de partij deed Jelle een wat hij een wanhoops remise voorstel noemde. Tot zijn grote vreugde werd dat aangenomen.

Over mijn partij tegen Waldemar Moes kan ik kort zijn. Ik kwam er niet aan te pas.

Ed kon na twee zetten zijn theoretische openingskennis aan de wilgen hangen en moest het allemaal zelf achter het bord verzinnen. Dat ging hem prima af. Hij ga een kwaliteit voor een paar pionnen en joeg de koning van zijn tegenstander over het bord tot het mat onvermijdelijk werd.

Bas was weer lekker aan het hakken en zagen. Hij gaf liever een dame voor twee stukken dan een pion weg. Toen zijn tegenstander een extra stuk in de aanbieding deed, zag het er rooskleurig uit voor Bas. Het was mooi om te zien hoe de drie stukken de koning bestookten terwijl de dame aan de rand van het bord slechts met een verrekijker kon toekijken.

Hans speelde een spannende partij tegen de sterk opkomende speler Mohamedjoesoef. Hans moest vluchten in een eindspel met een pion tegen een kwaliteit. Dat bleek niet houdbaar.

Daarmee won Woerden met 5-3 van Zuid-Oost United. Er zijn nu nog drie teams zonder puntverlies: Woerden, ZSC Zaende 2 en onze volgende tegenstander Amsterdam West 2. De volgende match op zaterdag 3 november spelen we thuis. Komt dat zien!

Na 5 jaar afwezigheid is Woerden dankzij de gewijzigde reglementen weer terug gekeerd in de KNSB competitie. Met twee invallers togen we naar Amsterdam voor de match tegen VAS 3. Op papier was Woerden favoriet, maar daar was halverwege de middag op de borden weinig van te merken.

Op de borden 1 en 2 hengelden Selman en ik vrij soepel een punt naar binnen, maar op de borden daaronder waren Jelle, Ed en Bas flink aan het ploeteren. Jelle werd verrast door de ene krachtzet na de andere, inclusief een moordend stukoffer en de manier waarop Bas ten onder ging is nog triester. Onbekend met de regel dat bij 30 seconden increment je moet blijven noteren, liet Bas in tijdnood het noteren achterwege en werd daar door de wedstrijdleider pas op gewezen toen hij bijna door zijn vlag ging en geen tijd meer had om het te herstellen. Wanhopig door de onmogelijkheid van het correct uitvoeren van deze opgave gaf Bas op. Ed wist zich manmoedig staande te houden en zelfs het tij te keren. Hij haalde fraai het punt binnen.

Gelukkig was daar invaller Wim, ons geheime wapen. Hij speelde een vlekkeloze partij, wikkelde af naar een eindspel waarin hij een kwaliteit won en liet zijn tegenstander kansloos. Mark, onze andere invaller, sloeg bij een 4-2 stand voor ons een remise aanbod af. Dat wordt vast nog een indringend gesprek met de teamleider. Hans wist zich ondertussen uit een ietwat moeilijke stelling los te wurmen en zette de tegenstander zo onder druk dat deze een stuk weg gaf. Daarmee was het 5-3 en kon Mark verder vrijuit spelen. Uiteindelijk bleef er te weinig materiaal op zijn bord over en werd het remise.

Daarmee werd het 5,5-2,5 voor Woerden en staan we bovenaan in groep 4D. Er zijn geen grote uitslagen in 4D te melden, dus de ploegen zijn blijkbaar aardig aan elkaar gewaagd. Dat gaat een leuke competitie opleveren. In grand café Het Lokaal was het daarna nog aangenaam natafelen.

Marcel Schröer