Internet schaken

Spassky’s 1 neemt de naam serieus. Een Spassky herdenkingsfoto wordt naar iedere wedstrijdlocatie meegesleept en daar pontificaal uitgestald. En als je heel goed luisterde kon je de spelers tijdens hun partijen horen murmelen : “Wat zou Spassky hier gespeeld hebben?”. In ieder geval niet wat Menno van ’t Veld tegen Marcel Schröer op het bord bracht. Binnen de kortste keren waren vrijwel alle stukken van het bord verdwenen en na een goed getimed remise aanbod was het eerste halfje van de middag een feit. Dat gaf ondergetekende de ruimte om het verslag ook van beelden te voorzien. Overigens niet van Jacco Lind, die met zwart Joop Huisman vrij eenvoudig op remise had gehouden. Het is altijd een gezellig drukte op een KNSB zaterdagmiddag. Daarna bleef het lang spannend. Bas Jansen tegen Maurits Logtmeijer bracht de eerste beslissing. Nadat zijn tegenstander e6 had gespeeld, speelde Bas alsnog Pf5+, gevolgd door Df3 en h4. Daarna was het snel afgelopen.  Bas Jansen – Maurits Logtmeijer na Pe6+. Het punt van Olger van Donk liet niet lang op zich wachten. Nadat hij al het tegenspel van Henk van Putten had geneutraliseerd rolde hij zijn tegenstander in het centrum op. Het werd Olger gegund daadwerkelijk het mat uit te voeren. Olger van Donk – Henk van Putten: Pd7# Niet alles liep zo gesmeerd. Sten Goes had een zware middag tegen Michael Riemens. Sten wist het initiatief van Michael nooit echt te neutraliseren. Zijn koning kon geen veilige haven bereiken en met een krachtig Txf7 schijnoffer bracht hij de beslissende slag toe. Sten spartelde nog wel wat tegen, maar dat was allemaal tevergeefs. Michael Riemens – Sten Goes Ook Sofia Moskalets had het moeilijk, tegen Erik Hoeksema. De hele middag hing ze in de touwen. Nu weten wij allen uit ervaring dat Sofia dat heel lang kan volhouden. Zo lang hield ze het vol, dat Erik, die had aangekondigd deze keer niet na 40 zetten te verzwakken, door een kleine onoplettendheid zichzelf ineens in een matnet gevangen zag. Sofia Moskalets – Erik Hoeksema: zwart aan zet, maar ja…. Rolinde den Heijer speelde tegen Roelof Kroon een degelijke partij. Licht in het voordeel was ze steeds, maar het was niet voldoende om er bij haar tegenstander doorheen te komen. Rolinde den Heijer – Roelof Kroon Selman Ercan had Henk Jansen met een kleine tactiek een pion afhandig gemaakt. Daarna ging het erom: kan Selman de pluspion ook verzilveren. In de onderstaande stelling gaat het erom of zwart de loper op h7 kan activeren. Selman wist hoe, namelijk met Lg8! Henk Jansen – Selman Ercan: Na Lg8 Lxg8 Txg8 heeft wit geen tijd om de pion op a5 te nemen, vanwege Tf8, en de witte stelling op de koningsvleugel valt uiteen. Daarmee won Woerden 1 met 5,5 – 2,5 van Spassky’s 1 en heeft daarmee de eerste overwinning binnen. Voor alle details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/19974

 In de alweer vierde ronde van de KNSB competitie mocht het tweede achttal van Woerden aantreden tegen Oegstgeest. Het team van Oegstgeest bestaat uit zeer sterke topborden, en een wat zwakkere staart, maar gemiddeld is het team wel ruim 100 ELO punten sterker dan Woerden 2. De wedstrijd begon goed, met Sarah-Joy, die niet alleen als eerste klaar was, maar de teamleider vrolijk kwam melden dat het eerste punt binnen was. Een mooie opsteker.  Timo en Jelle die zich als vrijwilligers hadden aangemeld om de 2200 reuzen van Oegstgeest op bord een en twee te bestrijden waren als volgende klaar. Timo werd vanuit de opening naar een verloren eindspel gelokt door zijn tegenstander, en met een spies op koning en toren was het klaar. Bij Jelle ging het een stuk beter, hij kwam goed uit de opening en kon zich toeleggen op een serieuze aanval op de zwarte koning. Onder deze druk bleek zijn tegenstander bereid om de remise te accepteren.  Bij invaller Arjen ging het minder soepel. Zijn loper werd ingesloten, en die moest hij inleveren tegen in eerste instantie 2 pionnen. Gaandeweg snoepte de tegenstander de pionnen terug en kwam er zelfs nog een voor. Tijd om de strijd te staken. Met de tussenstand van 1,5-2,5 achter was er nog niet echt iets aan de hand, want de overige borden stonden prima.  Ed, Mark en Henk hadden duidelijk betere en kansrijke stellingen, terwijl Olivier nog niet hoefde te wanhopen, hoewel zijn tegenstander wat druk had door de pionnenmeerderheid op de damevleugel.  Helaas verliep de tweede helft van de wedstrijd in het voordeel van Oegstgeest. Bij Henk ging het als eerste half mis, zijn tegenstander wist een soort vesting op te bouwen en remise was het resultaat. Bij Olivier ging het helemaal mis, de pionnenmeerderheid van zijn tegenstander resulteerde in een onhoudbare vrijpion.  Met 2-4 achter waren de uitzichten niet gunstig meer. De voormalig duidelijke betere en kansrijke stellingen waren verworden tot: “misschien valt er nog water uit deze steen te persen als de tegenstander een foutje maakt bij Ed.” En als Mark geen fout maakt is het misschien nog wel remise. Toen Ed zijn tegenstander pat zette was het daar ook echt afgelopen, en Mark speelde de loper een zet te vroeg naar f4, en dat was beslissend. 2,5-5,5 in het voordeel van Oegstgeest die de jacht op het kampioenschap kunnen voortzetten. Voor Woerden 2 wordt het langzamerhand zaak om matchpunten te gaan halen.

Na een succesvol kampioensjaar in de eerste klasse van de viertallen SGS competitie, zoekt het Woerdense viertal het dit jaar hoger op in de hoofdklasse. Voorafgaand aan de wedstrijd hadden we bekeken wat voor vlees er in de kuip zat van deze competitie. De meeste teams hadden spelers van zo’n 1900, een paar in de 2000 en een paar in de 1800. De gemiddelde ratings liggen zeker rond de 1900+. Het Woerdense viertal blijft op het moment van schrijven steken op een gemiddelde rating van 1777. Oftewel we staan op papier voor de boeg aan een zwaar seizoen. Waarin de verwachting was dat we erg veel ‘karakter’ moeten gaan tonen om toch goede resultaten te behalen. Jens Roggeband (1726) VS Rik van Drie (1918) – bord 3 Jens was als eerste klaar met zijn partij. Hij ging bewust een variant in waarvan hij wist dat deze verleidelijk was voor zwart, maar waarvan de engine-evaluatie zo’n plus 3 voor wit aangeeft. Jens verdacht echter dat hij bij de juiste zet (voor zichzelf) schaakmat zou gaan, terwijl dit de zet was om een groot voordeel te behouden. Hij besloot behouden te spelen en belandde in een eindspel waar er geen stukken meer ontwikkeld waren en hij een pion voor stond. In zijn aanvallende stijl speelde Jens zijn pionnen naar voren, maar dit leidde uiteindelijk tot een situatie waar de pionnen wellicht te ver van huis waren gegaan. Toen hij ook een pion verloor en de zwartspeler vroeg om de vrede te tekenen, koos Jens eieren voor zijn geld. Stand 0,5-0,5  Ger(it)t Legemaat (1939) VS Timo Kroon (1844) – bord 2 Gerrit stelde zich voor als Gert Legemaat, wat tot wat verwarring leidde bij Timo. Dit omdat Gert Legemaat een rating van 2200 heeft en bij de Delftsche schaakclub speelt. Het bleek een neef te zijn en tevens een naamgenoot. Gert gaat in zijn schaakleven blijkbaar door als Gerrit. In de opening speelde Gerrit een hele snelle aanval, hij begon meteen met zijn h-pion te rennen maar zonder echt zijn stukken te ontwikkelen. Uiteindelijk verloor Gerrit zijn twee centrum pionnen, daarvoor had hij wel wat compensatie. Gerrit dreigde een pion terug te winnen waarna we waarschijnlijk in een toreneindspel zouden belanden, waar Timo een pion meer had. Na 20 goede zetten besloot Timo meer te willen. Resultaat: pardoes verliest hij een stuk. Dan maar tijd om ‘karakter te tonen’. Gerrit ging niet verder op pionnen jacht maar besloot zijn koningspositie te consolideren waardoor Timo voor even zijn twee extra pionnen kon behouden. Uiteindelijk ging een pion eraan, maar toen Gerrit een tweede pion ophaalde kon Timo’s toren binnen komen en een pion terug ophalen. Waardoor er toch nog een pion extra was voor zwart als compensatie tegen de loper van wit. De laatste pion van wit werd handig afgeruild. Intussen stond de witte koning buitenspel en zou waarschijnlijk de loper gegeven moeten worden voor de pion van zwart. De spelers wachtte het niet af en tekende voor een remise. Stand 1-1 Willem veer (?) VS Jory Koot (1769) – bord 4 De tegenstander van Jory was een heuse wildcard. De beste man had namelijk geen rating, maar achteraf werd ons medegedeeld dat hij vroeger meegedaan heeft aan olymipade(s) voor Suriname. Dat hij een wildcard was liet hij ook met zijn eerste zet zien, namelijk 1: b4?!. Toevallig genoeg had Jory diezelfde opening voor een andere uitwedstrijd die week een heel klein beetje doorgenomen. Dus wist hij de eerste paar zetten in ieder geval te overleven. In de partij kwam er een plan voor bij Jory naar voren. Hij dacht al zijn zinnen te zetten op het winnen van een randpion. Zijn tegenstander verwoordde het na de wedstrijd perfect: “het was een hoop gepriegel”. Het winnen van deze pion kostte namelijk een hoop zetten en veel moeite, maar uiteindelijk won de zwartspeler de pion. Achteraf duidde Jory dit als een heuse ‘Pyrrusoverwinning’. Want zijn tegenstander kon met één van zijn pionnen twee van hem tegenhouden. En dus was de zware strijd om een extra pion te winnen voor niks. Vervolgens verloor Jory deze pion ook nog in de stress van tijdnood. Jory besloot een remise voor te stellen en deze werd geaccepteerd. 1,5-1,5 Tim Groot Bruinderink (1768) VS Johan de Groot (2022) – bord 1 Op bord 1 was de strijd van de grote spelers. Waar Tim in de lengte uiteraard de grootste was, was Johan door het ratingsverschil de grote favoriet. Een definitief resultaat hier zou een winnaar van de match tussen Doorn Driebergen en Woerden betekenen. Het begin was veelbelovend, Tim kwam sterk uit de opening en een slopende koningsaanval hing dreigend in de lucht. De tegenstander wist dit echter te pareren en kreeg het voor elkaar om er een eindspel van te maken, echter kostte dit hem wel een pion. Een pion meer in het eindspel, het leek alsof het niet meer mis kon gaan voor Tim en dat hij op twee resultaten kon spelen, winst en remise. Echter deed tijdsnood haar intrede in deze partij en gooide alles op zijn kop. De klok tikte steeds lager (met name op Tim zijn klok) en ook de stelling nam even snel af. Op één zet heeft Tim de auteur van dit verslag een hartverzakking gegeven. De klok bleef maar naar beneden tikken, totdat deze de dreigende 00:01 bereikte. Verlies van deze partij betekent dat Woerden geen matchpunt mee naar huis neemt, hoe pijnlijk als alle strijd niet uitbetaald zou worden…. Maar in die laatste seconde, die als een eeuwigheid van onzekerheid voelde, kreeg Tim het nog voor elkaar om zijn zet uit te voeren en halsoverkop de klok in te tikken. Tim’s verzet was nog niet gestaakt, maar ook de stelling van Tim had een penibele situatie bereikt. Tim had in een gelijk aantal pionnen eindspel wel de oppositie, waarmee hij de zwarte koning buiten kon houden maar vrijwel geen wachtzetten meer over. Hij besloot een pion te geven. Als de geslagen werd was het een remise. Werd de pion genegeerd en […]

De tweede ronde van de KNSB-competitie speelde Woerden 3 tegen Kasteel Lekstroom 2. De wedstrijdleider waarschuwde dat het wat lawaaierig zou kunnen zijn, de eerste tijd. Dat klopte: de Mobiele Fietsenmaker Aan Huis die in de speelzaal zijn werk deed, repareerde op rumoerige wijze het ene rijwiel na het andere.  Sjaak Oosterlaken speelde deze keer aan het eerste bord. De opening verliep langs klassieke lijnen, met rustig spel van beide kanten. Zijn tegenstander gaf later aan deze opening niet goed te kennen, maar vond toch de juiste zetten. Erg spectaculair werd het niet, de stelling bleef in evenwicht. Na een remiseaanbod van zijn tegenstander zag hij geen goed vervolg en accepteerde hij de puntendeling.Jean de Goey, met zwart op bord twee, speelde een Pirc-achtige partij, waarin wit volgens de computer een fractie beter stond. Wit kwam tijdelijk een pion voor, maar Jean kon die terugwinnen. De stelling bleef gelijk en na 28 zetten werd de vrede getekend. Na een trage opening werd Leen de Jong rond de tiende zet wat weggedrukt. In plaats van iets voordeel te behalen, gaf zijn opponent echter pardoes een pion weg. Maar de luxe van dit geschenk had een verlammende werking en na een paar mindere zetten gaf de computer een nagenoeg gelijke stand aan. Pas in tijdnood kwam er een tweede pion bij waarna de tegenstander, in plaats van nog wat te spartelen, zich mat liet zetten. Jory Koot gebruikt altijd ontzettend veel tijd. Zijn tegenstander daarentegen was zijn tegenpool: hij deed al zijn zetten à tempo en Jory kreeg gewoon niet de tijd om na te denken als hij niet aan zet was. Toen Jory nog tien minuten en zijn tegenstander bijna anderhalf uur op de klok had, werd hij toch wel wat nerveus.  Maar na een aantal verzwakkende pionzetten van wit, vond hij het goede plan. Hij verdubbelde zijn torens op een open lijn en viel de stelling binnen, waarna hij precies op tijd won.Na een gelijke opening kwam Tim Groot Bruinderink beter te staan op de koningsvleugel, hij kon een pion offeren voor een sterke aanval. Zijn tegenstander verdedigde erg goed, maar uiteindelijk zorgde een mooi torenoffer voor zijn overwinningMarjolein Theunissen had haar eerste vier partijen van het seizoen verloren en begon met lood in haar schoenen aan de wedstrijd. Maar de witspeler maakte het haar erg makkelijk: hij gaf op de achtste zet een pion weg zonder enige compensatie, hij gaf op de vijftiende zet het centrum weg zonder enige compensatie en verloor niet lang daarna nog een pion. Een simpel schaakje waarbij de dame verloren ging, besliste de partij.Na de opening goed te hebben gespeeld, ging het in het middenspel mis bij Annie de Jong. Met een combinatie won haar jeugdige tegenstander een stuk, waarna het niet meer goed kwam. Van de weeromstuit liet ze vervolgens zowel haar notatieboekje als sjaal achter. Voor haar dus een dag om snel te vergeten. Zat Ad Goes in de vorige ronde alleen met zijn hoofd in Spanje, dit keer was hij er met lijf en leden. Gelukkig kon Hans Ossebaar voor hem invallen. Hij kreeg met zwart een redelijk saaie Franse doorschuifvariant voorgeschoteld. Halverwege de partij won hij een kwaliteit waarna zijn tegenstander een alles of niets strategie begon met een loperoffer op h6. Hans nam het offer niet aan – achteraf ten onrechte – waardoor de aanval op zijn koning hem de nodige hoofdbrekens bezorgde. Hij was de laatste die nog aan het spelen was en het team stond inmiddels met twee tegen vijf voor. Winnen zou nog een hele klus worden in de nog steeds dichtgeschoven stelling en dus accepteerde hij vlak na de tijdscontrole het remise aanbod. 

De derde wedstrijd van het seizoen bracht ons naar Haarlem om de uitwedstrijd tegen een van de favorieten in de poule te spelen. In het enorme sportcomplex bij de ijsbaan wisten we uiteindelijk onze speelzaal te vinden.  Het begon al niet soepel met Mark, Hans en invaller Frans Janssen die matig uit de opening kwamen. Daar tegenover kwamen  Jelle, Ed en Olivier weer behoorlijk goed uit de opening. Mark werd geconfronteerd met een batterij zware stukken die de over de a-lijn zijn stelling binnedrongen, en kon opgeven. Bij Hans duurde het allemaal nauwelijks langer de binnendringende lichte stukken maakten verder spelen overbodig. Ed had met zwart kort, en wit lang gerokeerd, normaal goed voor een wederzijdse aanval. Alleen de aanval van Ed kwam van de grond, en op het moment wit nog aan het overdenken was of danwel de g- of de h-pion naar voren kon, begonnen de zwarte pionnen aan de witte koningsstelling te knabbelen. De witte koningstelling werd helemaal opengescheurd, en Ed hoefde het cadeautje alleen nog maar uit te pakken. Helaas maakte Ed een taxatiefout in de afwikkeling en in plaats van een gewonnen eindspel bleef er net nog een remise stelling over. Frans kwam het pion verlies van de opening ook niet meer te boven, en toen de extra pion tot dame promoveerde ging het hard.  Met 3,5-0,5 achter waren de vooruitzichten niet goed meer. Sarah-Joy had in de opening een pion gewonnen, maar slaagde er niet in om de stelling te vereenvoudigen. Om de koning te redden moest er een paard gegeven worden, en hoewel er inmiddels nog een paar pionnen veroverd waren, was het paard met de toren sterker dan de toren en de verspreide pionnen. Met zwart spelend overhoorde Timo de openingskennis van zijn tegenstander. Hoewel wit als eerste met zijn ogen knipperde was de fout niet ernstig genoeg om Timo echt voordeel op te leveren. Remise was hier het logische resultaat.  Met inmiddels een 5-1 tussenstand was de winnaar duidelijk. Jelle stond de hele partij iets beter en slaagde wel in de beoogde afwikkeling naar een gewonnen eindspel van sterke loper tegen paard, waarin zijn tegenstander enkele tempi tekort kwam om een theoretische remisestelling te halen. Als laatste was Olivier nog bezig. Na zwart lange tijd de korte rokade ontzegt te hebben kon hij net niet profiteren van de penning op de e-lijn doordat zwart net op tijd lang rokeerde. Het geofferde materiaal kwam wel terug maar de pionnenstructuur op de dame vleugel was te zwak, en de Koning daardoor te lang onderweg om het promotieveld van de zwarte h-pion te bereiken. Hiermee werd de eindstand op 6-2 voor Kennemer Combinatie. Woerden 2 staat inmiddels onderaan in poule 4E. Er is dringende verbetering van de vorm gewenst……