Afgelopen maandag, 8 juni, had een historische dag in de geschiedenis van onze club moeten worden. De dag zal nu de geschiedenis ingaan als de dag dat we bijna de beker wonnen. Na een zeer spannende avond waren het de heren van ZZC die er met de winst vandoor gingen.
Na een goede reeks in de voorronden ging de Woerdenaren vol vertrouwen aan de slag. We zijn dit jaar ook sterker dan ooit en meer hoop dan ooit om deze klus ook met succes af te sluten. De ZZC’ers hadden een beetje een tactische opstelling neergezet, met de hoogstgenoteerde persoon op bord twee. Het is de vraag of dat daadwerkelijk heeft geholpen, of dat hen dat bijna de overwinning kostte.
Cor de Leeuw, in de voorronde vaak doorslaggevende factor voor de overwinningen sloot deze reeks in mineur af. Na een paar mindere zetten was zijn stelling niet meer te houden en stond het 1 tegen nul voor ZZC. Carl Schoor bood in en remise-achtige stelling remise aan, omdat door het verlies van Cor al was berekend dat aan de 2 eerste borden een winst genoteerd moest worden voor Woerden om de beker te winnen. Dit komt omdat bij een gelijke stand (2-2) als eerste het resultaat van het laatste bord zou worden weggestreept om te kijken wie er wint. (en vervolgens bord 3 indien nodig etc.) De remise werd aangenomen, tussenstand 1 1/2 – 1/2 voor ZZC.
De matadoren aan de eerste twee borden zagen er volledig geconcentreerd en vechtlustig uit. De stand op het bord van Marcel leek mij dynamisch in evenwicht: meer activiteit voor Marcel, meer poppetjes voor zijn tegenstander. Het bord van Jim schatte ik eerst een beetje somber in, maar het leek me dat Jim dit wellicht remise kon houden. Marcel gebruikte zijn activiteit optimaal, duwde wat pionnen richting de witte koning en kon de partij uiteindelijk winnend afsluiten, wat een koelbloedigheid! Tussenstand: 1 1/2 – 1 1/2!
Een tijd lang leek het erop dat Jim een remise zou kunnen afdwingen, wat genoeg zou zijn om de beker te winnen. Hoewel beker… Aan het begin van de avond had ik al navraag gedaan wat er te winnen was vanavond en wie dit zou gaan uitdelen. Persoonlijk dacht ik aan een echte beker, of een schaal, uitgereikt door de voorzitter van de SGS, of een afgevaardigde daarvan. Mijn verwachting was niet echt ergens op gebaseerd en het bleek ook dat er niet echt iets letterlijks te winnen viel vandaag. (En of dat achteraf wel zou worden overhandigd zullen we misschien in de toekomst nog mogen ondervinden).
Er werd een harde strijd gestreden aan bord twee. De tegenstander van Jim had die avond van een medium te horen gekregen dat hij zijn partij zou gaan winnen. Of dit hem meer vertrouwen heeft gegeven, of ondanks deze druk goed heeft gepresteerd zullen we nooit weten, maar het is een feit dat hij de partij effectief afronde en Jim had het nakijken. Eindstand: 2 1/2 – 1 1/2 voor ZZC. Helaas mannen, volgend jaar weer een kans. Jullie hebben gestreden voor wat jullie waard waren en een grote chapeau voor deze prestatie lijkt mij op zijn plaats, bij deze!
De uiteindelijke uitslagen:
E.Faber (1889) – Marcel Schroër (2073) 0 – 1
Jim Reed (2029) – Dick Schenkeveld (2197) 0 – 1
G.J. van Breukelen (1896) – Cor de Leeuw (1928) 1 – 0
N. van Brakel (1882) – Carl Schoor (1834) 1/2 – 1/2
