De ledenvergadering werd, zoals inmiddels traditioneel, opgevolgd door een simultaan van de clubkampioen, Marcel Schröer. Vijftien dappere strijders durfden aan te treden en kregen de schier onmogelijke taak om deze geharde toernooiridder punten afhandig te maken.
Henk Dankers bleek nog steeds in blakende vorm en haalde een punt. Wick lulde zichzelf naar een remise en ondergetekende zette de kampioen op scherp voor de komende competitie. Alle overigen moesten met een nul op zak naar huis, maar niet voordat Marcel, na zoveel rondjes te hebben gelopen, ook nog een rondje gegeven had! Op je gezondheid Marcel.
Hier het beeld dat Marcel ongeveer gehad moet hebben:
