Revanche!

Een poosje geleden hadden Woerden en Amsterdam West al eens de degens gekruist in de KNSB competitie. Toen verloor Woerden nipt met 3,5-4,5. Op de eerste vier borden was het overigens 3-1 voor Woerden geworden. Voor wie was deze wedstrijd nu een revanche?

Beide teams hadden de opstelling een klein beetje veranderd. Alleen mijn partij was een reprise van de eerdere match. Tegen dezelfde tegenstander kwam dezelfde opening op het bord. Ik pakte het deze keer iets voortvarender aan en kwam met zwart heel goed te staan. Sten speelde tegen zijn beoogde tegenstander van vorige keer en kreeg nu dus wel zijn voorbereiding op het bord. Het zette zijn tegenstander flink onder druk. Ed kwam langzaam opzetten op de koningsvleugel. Maar zijn aanval werd goed gepareerd en Ed raakte een kwaliteit en het initiatief kwijt. Dat ging dus niet van een leien dakje. De partij van Selman begon behoedzaam, maar zijn koningsvleugel leek overspeeld te worden. Een loper kwam erg in het gedrang. Daar kwamen de scherpe berekeningen van Selman weer om de hoek kijken. Hij wist precies genoeg tegen dreigingen op de damevleugel te creëren om zijn loper te redden.

Ondanks dat ik de mokerslag Lxh3 had gemist, was mijn stelling fantastisch. Ik won een kwaliteit tegen een pion en hoefde alleen een technisch gewonnen eindspel te verzilveren. Dan moet je natuurlijk niet al je zware stukken in een vork plaatsen. Daarna wist ik met hangen en wurgen het eindspel nog net remise te houden.

Selman had inmiddels een dodelijk pion stevig op a2 staan. Dat voordeel werd op het einde geconverteerd naar een stelling waarin zijn tegenstander compleet in zetdwang zat. Het was een stelling waar alleen de stichting Laatste Wil nog een oplossing zou weten aan te dragen.

Dat noem ik nog eens zetdwang.

Ed had inmiddels via de damevleugel toch het initiatief weten te grijpen. Langzaam gingen zijn pionnen met koning naar voren en drongen de zwarte stukken met de rug tegen de 8ste rij. Zijn tegenstander hield dat niet lang vol en Ed won.

Ed praat na met zijn tegenstander

De stand was dus inmiddels 2,5-0,5, maar Sten ging er nog echt voor. De complicaties stapelden zich op waardoor Sten een stuk tegen een pion won. Het was nog wel een verre vrijpion die nog even onder controle moest worden gehouden. In tijdnood was dat geen sinecure. Zeker niet in de tijdnoodfase waarin Mark Pieterse nog alle zeilen moest bijzetten om alle zetten te noteren. Toen Sten de pion stevig in zijn greep had zag zijn tegenstander het onvermijdelijke in en gaf op.

Sten blijkt koel in de tijdnood fase.

Woerden plaatst zich met deze 3,5-0,5 overwinning voor de volgende ronde tegen Paul Keres.

Geef een reactie