Voor de wedstrijd tegen Charlois Europoort 2 zakte Woerden 1 zaterdag af naar de krochten van Rotterdam. Nu zullen veel bewoners van Noord hier Rotterdam Zuid mee bedoelen, maar in dit geval kwamen we letterlijk in de kelder van een school terecht. Een prima speelzaal overigens.
Voor Jelle en mij was het een beetje thuis komen. In de tijd dat Woerden geen team in de KNSB had, hebben we een jaar of vijf voor CE 2 gespeeld. Het was dan ook een weerzien met veel oude bekenden. Valery Maes, vaste supporter en vroeger vaak invaller in het eerste team was ook aanwezig. Woerdenaren zullen hem wellicht kennen als eminente deelnemer aan het Goudkuipje toernooi in vroeger jaren.
Na wat hand nijverheid, waarbij we op een a4tje een notatieformulier moesten tekenen, gingen we van start. Vooraf hadden we een zwaar hoofd in onze kansen tegen Charlois Europoort 2, maar het team was danig verzwakt. Lendert van den Ouden en Kees van Drunen, al jaren de degelijke ruggengraat van het team werden daar node gemist. Ze hadden het glibberige pad naar een match tegen Woerden niet aangedurfd.
De inderhaast opgeroepen vervanger van Kees van Drunen was niet opgewassen tegen het nauwkeurige rekenwerk van Sten Goes. Nu vergaloppeerde ons raspaardje zich in de opening wel even, waardoor hij een belangrijke loper moest ruilen, maar daarna ging Sten als een mes door boter. Dat kwam goed uit. Hij kon zich daarna nuttig maken als team fotograaf.
Marcel Schröer speelde tegen oude bekende Hans Uitenbroek. Marcel had zijn teamgenoten vooraf gewaarschuwd: zorg ervoor dat je niet in een miniatuurtje van Hans terecht komt, want daar is deze gerenommeerde probleem oplosser virtuoos in. De ironie van onze partij was, dat Hans in een miniatuurtje van mij terecht kwam en al snel de vlag moest strijken.
Rolinde den Heijer leek Armantos Tzanis aardig van het bord te spelen. Ze won een pion en wist later ook nog eens een kwaliteit te winnen door een toren in te sluiten. Toch bleken de kansen van Armantos venijniger dan gedacht. Een combinatie van toren, paard en loper namen de koningsvleugel danig onder vuur. Gelukkig wist Rolinde alle problemen op te lossen en besliste het materiële voordeel.
Jelle heeft zich de laatste tijd bekwaamd in het spelen van strategisch complexe stellingen en zo langzamerhand begint dat zijn vruchten af te werpen. André van der Graaf wist er na de opening niet goed raad mee. Zijn koning werd onder vuur genomen zonder er enig tegenspel tegenover te stellen. Jelle maakte het mooi af met een thematisch offer dat de koningsstelling open brak.
4-0 was het en de Woerdense spelers hadden het erg naar hun zin. Op de borden zag het er naar uit dat er wel ergens een halfje binnen gehaald zou worden. Het duurde toch nog een tijdje voor dat het geval was.
Eerst werd het nog 4-1. Bas Verberne had tegen Joris Greene een fraaie strategische partij gespeeld. Dat leidde na wat gelaveertot een pion winst. Bas nam de pion echter op de verkeerde manier, waardoor zijn dame enigszins buiten spel kwam te staan. Joris greep zijn kans en nam de koning van Bas onder vuur. Terwijl zijn klok gevaarlijk snel achteruit liep kon Bas alle complicaties niet meer aan en verloor.
Selman Ercan had tegen Michel de Wit een heel interessante opening op het bord gebracht, waar grote en kleine valletjes in zaten. Michel vermijdde de grote maar trapte in een kleine, waardoor hij in een lastig parket terecht kwam. Hij verdedigde zich kranig in een slechte stelling. “Je zal wel ergens gewonnen hebben gestaan,” was zijn terechte evaluatie achteraf. Een dozijn zetten lang. Selman won een pion, maar in het ongelijke loper eindspel zat er geen winst meer in. Wij waren in ieder geval erg verheugd over het halfje. Met 4,5 punt konden we een stuk meer ontspannen naar de overige partijen kijken.
Ed Oosterlaken kwam tegen Kresna Soerjadi in een moeilijke stelling terecht. Nu zijn we er al aan gewend zijn geraakt dat Ed een flink deel van de partij in de touwen hangt. Meestal zelfs met een kwaliteit minder. Nu had Ed zelfs een pion meer, dus we bleven optimistisch. Soerjadi bespeelde het klavier op beide flanken van het bord. Hij had zijn aandacht beter op één van de vleugels kunnen richten. Nu leidde het nergens tot iets en kon Ed terug slaan. Met een groot materieel voordeel wist Ed de partij naar zich toe te trekken.
Jacco Lind bereikte tegen Cor een flink strategisch voordeel. Zo’n voordeel verder uitbouwen is ook een vak. Jacco kreeg het tegen Cor niet goed voor elkaar. De partij bleef maar door sudderen. Cor kreeg uiteindelijk zelf een vrijpion op het bord. Gelukkig wist Jacco af te wikkelen naar een paarden eindspel dat remise te houden moest zijn. Na wat heen en weer schuiven kwamen ook beide spelers tot deze conclusie.
Daarmee won Woerden 1 met 6-2 van Charlois Europoort 2. Met de versterkte degradatie regeling dit seizoen (zelfs als nummer 8 ben je je leven niet zeker) was het een welkome opsteker.
Voor details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12345
