Afgelopen dinsdag 22 april mocht het viertal van Woerden voor de laatste keer dit seizoen aantreden in de sgs competitie. In de vorige match hadden we ternauwernood het kampioenschap binnen gesleept. Het nieuwe doel was om ook nog alle mogelijke matchpunten te behalen.
Wendela Oskam – Timo Kroon
De partij van Timo was als eerst voorbij. Op zet 5 ging zijn tegenstander voor een desperado op f7 waardoor de zwarte koning verzwakt raakte, maar zwart wel het loperpaar en het centrum kreeg. Ondanks gelijk materiaal was de stelling van wit meteen dubieus. Op zet 11 vond Timo, door zijn overwichtige positie, een tactiek waarmee hij een stuk won
De zet 11… Df6 is net gespeeld, waardoor wit een stuk dreigt te gaan verliezen.
Vervolgens werd er door Timo met een Russische stijl gespeeld, meerdere malen dreigde hij de ruil van dames om tot een makkelijk gewonnen eindspel te komen. Dit werd door de witspeler afgewezen totdat de keuze aan haar werd voorgelegd tussen schaakmat gaan of toch maar de dames ruilen. Begrijpelijkerwijs werd er voor de laatste optie gekozen. Het eindspel werd vervolgens vrij rustig uitgespeeld. Wanneer duidelijk werd dat wit ook nog een kwaliteit zou verliezen hield de witspeler het voor gezien.
1-0 voor Woerden
Floris Bikker – Tim Groot Bruinderink
Tim speelde zoals gewoonlijk dezelfde opening met zwart. In het middenspel kreeg zijn tegenstander veel spel en verloor Tim uiteindelijk een pion. Tim had geen actieve stelling en dat beviel niet, dus offerde hij er nog een pionnetje bij zodat zijn koning makkelijker actief kon worden. Dit zorgde ervoor dat de koning zijn pijlen kon zetten op de extra pionnen van wit, die enigszins verzwakt waren geraakt. De witspeler raakte hier blijkbaar van slag van, want in een toren en pionnen eindspel met twee pionnen meer verklaarde hij te denken dat de stelling remise was. Tim vroeg vervolgens met een flinke dosis ongeloof of zijn tegenstander hiermee een remise aanbood. Het antwoord luidde ja, dus kon Tim ondanks zijn precaire stelling toch nog een halfje bij schrijven.
1,5-0,5
Jory Koot – Nico Bernts
Jory was als derde klaar, in de opening koos hij voor zijn vertrouwde openingszetten. Zoals gebruikelijk in deze opening werd het hier nog niet meteen spannend. De plannen die horen bij de opening kende Jory beter dan zijn tegenstander. De tegenstander begon in het vroege middenspel namelijk zijn pionnen vooruit te marcheren op de dame vleugel, Jory probeerde daardoor meteen in het centrum te breken. In plaats van de opschuivende centrumpion te slaan besloot zwart op de damevleugel te blijven spelen waardoor Jory zijn e-pion, op e5 kon belanden. Recept voor een koningsaanval. Om de e pion van het bord te halen brak zijn tegenstander met de f-pion maar dit zorgde er niet voor dat zijn positie beter werd. Vlak daarna zag Jory dat de zwarte Dame te veel taken op haar hals had gehaald, waardoor met een tacktiek een pion en stuk werd gewonnen. Nadat hij ook nog een heus octopus paard had gerealiseerd, voelde zijn tegenstander zich genoodzaakt ook nog een kwaliteit op te geven. De tegenstander bleef nog even met zijn stukken schuiven maar creëerde niks meer en het was wachten om het punt bij te schrijven. Nadat dit een tijdje door ging gaf de tegenstander toch op. En daarmee was ook de laatste match van het seizoen een overwinning voor het Woerdense viertal.
2,5-0,5
Jens Roggeband – Titus Nietsch
Jens had weer de witte stukken toebedeeld gekregen, waarmee hij dit seizoen laat zien goed uit de voeten te kunnen. Het doet vermoeden dat we onze topscorer zo tactisch inzetten, maar om eerlijk te zijn is het gewoon per ongeluk zo gelopen. De opening verliep zoals wel vaker vlot voor Jens, waarin hij gefocust is op het zo snel mogelijk aanvallen van zijn tegenstander. Zijn tegenstander probeerde eenzelfde strategie. Maar nadat hij door had dat zijn aanval slomer was, moest hij zijn aanvallend gepositioneerde stukken weer terug brengen om passief verdedigende taken te volbrengen.
In deze positie voelde de tegenstander van Jens zich genoodzaakt tot defensieve maatregelen
Het initiatief was voor wit en dit leidde tot een tactische combinatie waardoor Jens een stuk won. Niet veel later won hij nog een stuk, en daarna weer een! Je zou zeggen dat er nu misschien opgegeven zou worden. Maar met de strijdlust van de uit Zeist afkomstige speler zit het wel goed. In stellingen waar menig persoon de handdoek in de ring zou gooien om zichzelf uit hun lijden te verlossen, werd er gewoon door gespeeld. Er is altijd kans op pat was de gedachte. Nadat in weinig tijd er nog twee illegale zetten werden gespeeld door de zwartspeler en het toch wel heel duidelijk is dat hij bijna mat stond, gaf ook hij op. Dus wint Jens ook een punt.
Eindstand 3,5-0,5
Seizoensoverzicht
In de 19 partijen (er was een reglementaire overwinning) heeft het viertal van Woerden er slechts 2 verloren en in totaal 16,5 bordpunten uit 20 behaald. Op persoonlijke basis zijn Jens Roggeband en Tim Groot Bruinderink beide ongeslagen gebleven!
Overzicht van de persoonlijke resultaten van het SGS-viertal
Wat betekent dit voor volgend seizoen?
Kampioen worden en alle matchpunten heeft ervoor gezorgd dat we hongerig zijn naar een grotere uitdaging. Helaas is er in de viertallencompetitie van de SGS geen promotie en degradatie. Er wordt gewerkt met rating gemiddelde, waarbij het lijkt dat ons team wellicht te kort schiet om in de hoofdklasse mee te mogen doen.
Desondanks is het plan om het alsnog aan te vragen bij de competitieleider, om zo toch in de hoofdklasse mee te mogen doen. Onze verwachting is dat wanneer hij onze shirts ziet er meteen van overtuigd is dat wij in de hoofdklasse thuis horen.
De komende twee weken vallen in de schoolvakantie, en dat betekent dat we op de club weer rapid gaan spelen!
Aanstaande dinsdag organiseren we voor de tweede keer het Paasschaaktoernooi. Dat betekent: allerlei varianten van het schaakspel! De varianten die we op derde paasdag gaan spelen zijn: Amazoneschaak, Superpaarden, King of the Hill, Biljartschaak en Fischer Random. We spelen met een tempo van 20 minuten + 5 seconden per zet. Aan- of afmelden is niet nodig — we delen om 20:00 uur in met de aanwezigen.
De dinsdag daarop is het Vakantieschaak Rapidavond. Dan spelen we met een tempo van 15 minuten + 5 seconden per zet. Ook dan hoef je je niet aan te melden, en we beginnen om 19:50 uur.
Vorig seizoen speelde Woerden 1 in de laatste ronde van de SOS competitie gelijk tegen DBC 1. Woerden was toen al kampioen en er stond dus niets meer op het spel, maar toch, DBC is dus een tegenstander om rekening mee te houden.
De start ging voortvarend.
Leen en Jocco
Dick Berkelaar liet zich door Marcel zich al in de opening de kaas van het bord eten, raakte in paniek, gaf in plaats van een pion een volle kwaliteit weg en kwam er daarna niet meer aan te pas. Ook Jacco had een snelle overwinning op zak. Sjoerd Hoeben deed na 20 minuten nadenken ook een kwaliteit in de aanbieding. Dat was aan Jacco wel besteed. Leen had Bart van Tooren helemaal in de touwen geduwd. Een “typische Leen-stelling, maar nu zat Leen eens aan de goede van het bord” (RdH). Even leek het erop dat Leen de controle ging kwijt raken maar met een lekker tussenzetje wist ook hij een kwaliteit te verorberen. Hij eindigde de partij met een mooie mat. Olger had met zwart de stelling al rap onder controle. Zijn pionnen kwamen gevaarlijk opzetten en daardoor stortte de stelling van Jan Schepers volledig ineen.
Selman en Sten
Met een 4-0 tussenstand zou je zeggen dat het een makkelijke avond zou worden, maar de andere vier borden gaven een ander beeld.
Ed had in een symmetrische stand een remise aanbond afgewimpeld. Dat valt natuurlijk te prijzen, maar het kan geen kwaad om daarna fatsoenlijke zetten te blijven doen. Daar was Ed echter niet meer toe in staat. Hij liet de paarden van Nolan Wijenberg binnen komen, verloor een pion en al rap was er niets meer van zijn stelling over. Selman speelde een variant die de argeloze voorbijganger wellicht de wenkbrauwen zou doen fronsen, maar achteraf bleek het allemaal “engine approved” nieuwlichterij te zijn, van beide zijden. Het evenwicht werd nooit significant verstoord en uiteindelijk haalde Selman tegen Jelle Smid het winnende halfje binnen. Sten speelde een prima partij waarin hij met zwart een paard stevig op d4 wist te krijgen. Sten’s hengst domineerde het bord en werd ondersteund door een pionnen-opmars die Har van Himbergen tegenstander de das om deed.
Ed
En dan was daar de partij van Rolinde….
Wie het verslag van de vorige KNSB competitie ronde heeft gelezen, weet dat het in haar partijen er nogal enerverend aan toe kan gaan. Dat was nu in overtreffende trap het geval. Nadat Rolinde een mooie aanval had opgezet, trapte ze in een truc die de stelling deed ontploffen. Met 5 tegen 35 minuten op de klok is dat niet een situatie waar je graag in wil belanden. Rolinde offerde een stuk en kon dat stuk even later weer terug winnen, waardoor er een minstens gelijk toreneindspel zou zijn ontstaan. De klok stond inmiddels op 30 tegen 1 minuut. Wat doe je dan? Noem het moedig, noem het roekeloos. Rolinde versmaadde het stuk en ging voor de aanval. Dat liep verkeerd af.
Rolinde en Olger
Ze had een verdediging over het hoofd gezien en won het stuk niet meer terug. Het werd daarna alsnog geofferd voor twee pionnen. Daardoor kwam Rolinde in een dubbel toren eindspel terecht met twee.pionnen minder. En luttele seconden op de klok. Nu hebben we Rolinde al eens vaker miraculeus zien ontsnappen. De klok van Thijs Dam ging van 30 naar 25, naar 20, naar 10. Die van Rolinde schommelde tussen de 2 seconden en 1 minuut. Nog steeds stond Rolinde hopeloos verloren. Toen er nog 5 minuten op de klok stonden liet haar tegenstander pardoes een pion slaan. Een tegenvaller voor hem, maar met de pion op g2 was de winst nog steeds in zicht. “Bruggetje bouwen en klaar!” somberde Jacco. Dat bruggetje zat blijkbaar niet in de gereedschapskist en toen hij met 3 minuten nog bijna mat ging ook, promoveerde Rolinde’s tegenstander zij pion in paniek tot een paard. Drie zetten later werd de vrede getekend.
En zo werd het 6-2 voor Woerden 1, dat nog volop meedoet in de spannende race om het kampioenschap.
Met een schaakteam kampioen worden doe je niet zomaar. Voor je het weet bungel je als team weer ergens in een hogere klasse onderaan de ranglijst halfjes te schrapen en te knokken voor handhaving. Een uitvoerig verslag dus, om deze epische prestatie maar eens even goed vast te leggen.
Het seizoen verliep lange tijd echt uitstekend. Of nu ja, seizoen, de vorige zes rondes… Om de een of andere dubieuze reden spelen teams in de vijfde klasse en lager maar zeven rondes. Ik begrijp dat niet zo goed en het is wel erg jammer, maar dat terzijde.
Woerden 2 won alles tot en met ronde 5 en soms ook nog eens met schrikbarend goede cijfers. Behalve ronde zes dus. Die betreffende ronde was winst waarschijnlijk al genoeg geweest voor het kampioenschap: we zouden daarna eigenlijk alleen nog maar op hoeven komen dagen. De winst in ronde zes kwam er alleen niet: we speelden 4-4 en hadden dus net zo goed kunnen verliezen, want we moesten nu de laatste ronde tegen de nummer twee, SHTV 2, winnen. Alle vijf de eerdere overwinningen in het seizoen waren opeens niet meer zoveel waard.
Fanatiek bleven we echter… Al op negen maart – net geen maand van te voren (!) – barstte de discussie in onze groepsapp los. Ingewikkelde theorieën over de opstelling spoten als paddenstoelen uit de grond. Sommige leden van het teams begonnen zelfs over apps die de beste opstelling konden voorspellen, terwijl anderen tactische opstellingen wegcijferden als ‘schieten in het donker’. Toen de discussies dusdanig uit de hand liepen dat mensen elkaar voor ‘conservatief’ begonnen uit te maken was het wel even goed en wachtten wij allen in spanning de door de externe wedstrijdleider gemaakte opstelling af…
In de week van de wedstrijd zelf kwamen wij er achter dat SHTV 2 nog veel meer had voorbereid dan wij al vreesden. Kosten noch moeite waren bespaard, want NS had ‘opeens’ spoorwerkzaamheden, waardoor dat weekend met de trein reizen naar Den Haag totaal riskant werd. We zouden daarom allemaal met de auto vanaf Woerden rijden. Helaas bleek SHTV 2 daar ook van op de hoogte, want Extinction Rebellion bleek ingehuurd om de snelweg af te zetten. Mensen, vergis je niet, het mag dan wel slechts 5de klasse KNSB zijn, de strijd is bikkelhard!
De dag des oordeel brak aan. Je verzint het niet, maar zowel de trein van Timo als die van mij bleek defect met deuren die niet meer open gingen. Toen we erachter kwamen dat het om dezelfde trein ging zochten we elkaar maar op en niet lang daarna werd de code door de machinist gekraakt. We pakten snel een andere trein en reden vanaf Woerden met topsnelheid via Leiden naar Den Haag. Een navigatie voorin voor de route, eentje achterin voor de flitsers. Woerden 2 zou op tijd komen: de eerste draak was verslagen.
Nu nog even minstens 4-4 spelen… Een blik op de opstellingen leerde mij dat allebei de teams een vergelijkbaar strijdplan hadden: Woerden had de grote kanonnen op bord 1 tot en met 4, SHTV 2 op bord 5 tot en met 8… Je zou kunnen denken dat een 4-4 dan voor de hand ligt, maar zo ging het helemaal niet!
Het begon namelijk vooral heel erg ellendig.
Bord 7 was niet best. Henk de Heer ‘offerde’ in een Caro-Kann binnen tien zetten al een pion maar de compensatie was volgens mij ver te zoeken. Henk zette alles op alles om een offer met eeuwig schaak of iets dergelijks werkend te krijgen, maar dat offer kwam er nooit. Er kwam daarentegen wel een open h-lijn en veel ellende voor zijn eigen koning. 1-0 achter. Laten we wel even optekenen dat Henk de hele middag ontzettend loyaal is blijven supporteren in de zaal. Ook toen zijn teamgenoten het echt niet meer aan konden zien (zie hieronder) Wat een teamspeler!
Door de combinatie van wederzijds uiterst tactische opstellingen werd Hans van Steijn per ongeluk voor de (Robin van) Leeuwen gegooid. Robin is op basis van rating hun sterkste speler en hij had ook nog wit. Het ging helaas al erg snel mis. Hans stond eerst al flink ‘creatief’, maar verloor daarna ook nog een kwaliteit. Hij kreeg een stelling waarvan je weet dat het – in het beste geval – een hele zware en vooral ook lange middag gaat worden. Die aanname wist Hans echter vakkundig te problematiseren door op zet 30 aanspraak te doen op extra tijd. Die extra tijd kreeg hij helaas niet, want dat is pas op zet veertig, dus hij was gewoon door de vlag gegaan. 2-0 voor SHTV 2.
Vlak daarna kwam Ed Oosterlaken langs mijn bord lopen. Ik had vlak daarvoor gezien dat zijn bestrijding van het konings Indisch aanvankelijk goed verliep. Ed had die variant getraind vertelde hij mij na afloop. Na een tijdje echter had zwart een tactische wending waar Ed niet direct een antwoord op gaf. En dat is meestal niet best. Toen hij dus vlak daarna langs liep was ik enigszins positief verrast dat het toch nog een halfje was geworden. En later bij de analyse had zijn tegenstander het er ook over dat hij misschien toch te snel voor een remise was gegaan. Desalniettemin ging het niet best: 2.5 – 0.5 achter… We waren nog lang niet bij de 4-4…
Gelukkig voelde ik kort daarna ogen in mijn rug prikken. Ik keek om en zag voor het eerste deze dag super invaller Sarah-Joy eens bij een ander bord kijken. Haar tegenstander Shinsaku Okita had vanaf het begin van de dag een gigantische tempo ingezet, maar dat ging gelukkig wel gigantisch ten koste van zijn stelling. Al heel snel won Sarah-Joy een pion en ruilde ook nog eens de sterke zwarte loper van wit. Sarah-Joy had dus alleen veel minder tijd, maar voor het overgebleven eindspel was het ruim voldoende. Vlak nadat Sarah-Joy bij mijn bord was komen kijken gaf haar tegenstander op. Sarah-Joy en ik kenden elkaar nog niet, maar we hadden wel even een blikuitwisseling die boekdelen sprak: wij gingen de comeback van Woerden 2 verzorgen!
2.5 1.5
Zelf stond ik inmiddels namelijk ook totaal gewonnen. Ik heb er nog geen engine op gezet, maar ik vrees dat mijn tegenstander Jesper Kool en ik allebei niet echt wisten wat we aan het doen waren. Het potje leek best op die van Robin van Leeuwen en Hans van Steijn, alleen waren de kleuren gelukkig omgedraaid. Jesper deed het helaas voor hem nog net iets minder dan ik en na een tijdje prutsen kreeg ik een ontzettend mooi paard op d5 dat niet meer aangevallen kon worden door een zwart stuk. Ga er dan maar eens aanstaan met zwart. Ik won een pion, toen nog een en toen nog een. Ik ben erg blij dat ik dit keer wel een punt mocht noteren, want mijn invalbeurt vorig jaar leidde tot een pijnlijke remise die terecht flink kritisch werd uitgelicht in het clubblad van SHTV.
2.5 2.5! We waren terug!
Toen ging het weer even heel snel heel erg fout. Timo Kroon had een mooie partij op gezet met wit tegen Olav van Leeuwen. Olav is naar ik vermoed de vader van Robin, terwijl wij vooraf uitgegaan van broers. Dat komt vast door dat boek van Astrid Lindgren. Anyway, Timo stond een pion voor en leek goed te gaan tot het noodslot toesloeg. Timo twijfelde tussen een luchtgaatje op h3 of g3 en besloot toen maar tot geen luchtgaatje. Wat volgde was een ontzettend smerige – en mooie – truc die onmiddellijk duidelijk maakte dat Timo niet zo’n beste beslissing had genomen. Ik zag Timo door de grond gaan en eigenlijk kun je wel zeggen dat ik hem achterna ging. Nog een nederlaag konden we nu echt niet meer gebruiken. Timon speelde nog door met een toren minder om het een en ander te verwerken vermoed ik, maar het kwaad was al geschied.
3.5 – 2.5 voor SHTV 2…
Nog twee borden bezig. Mark Pieterse tegen Ton Bodaan en Olivier Huizer tegen Meile Tamminga. Mark stond goed, maar ik telde het punt nog absoluut niet, want het was een rommel stelling en we weten allemaal hoe dat kan gaan. Oliviers tegenstander mocht het hele seizoen al dezelfde kleur (wit), dus het was niet gek dat Olivier – die vast ook super intensief had voorbereid 😉– ook wat beter stond. Mark zou dus moeten winnen, Olivier remise, dan waren we er.
Henk de Heer kwam naar mij toe op de gang – de zaal zelf kon ik inmiddels niet meer aan van de spanning – en hij zei: “Het wordt dus 4-4.” Een gigantische vertrouwen in onze manschappen…
Ton Bodaan tegen Mark Pieterse
Henk leek echter gelijk te krijgen want vlak daarna kwam Mark de gang op gehuppeld. Een flinke “yeah” met een of ander oergebaar maakte duidelijk dat hij gewonnen had.
Witspeler Ton Bodaan had het hier al erg moeilijk, maar na het spelen van het mooie maar zeer dubieuze 42. a7? was het gedaan.
Niet lang daarna volgde een kwispelende Olivier die even kwam checken bij de teamcaptain of hij remise mocht aanbieden. Dat mocht uiteraard, dus het leek in kannen en kruiken. Olivier had een pion meer, een lekkere stelling, dus de rest zou een formaliteit zijn.
Helaas. Meile Tamminga mag dan altijd wit krijgen, zijn teamgevoel is er zeker niet minder om. Het remiseaanbod werd direct geweigerd en twee van de langste uren uit mijn (ons?) leven brak(en) aan. De tijd kroop werkelijk voorbij en op het bord gebeurde eigenlijk niets. Olivier was uiterst profylactisch bezig toekomstige beren af te raden zich ooit op de weg te vertonen en Meile deed eigenlijk niet zo gek veel, want zijn stelling liet weinig toe. Olivier zou zich echt niet laten trucen, wat fijn was, maar het betekende ook dat de zwarte pionnen niet vooruit te branden waren. En iedere zet werd altijd gevolgd door eentje waar Olivier in een paardvork zou kunnen trappen en we dus volgend seizoen weer maar zeven potjes zouden hebben… En dan was er nog de aflopende tijd…
Onze held Olivier tegen teamspeler Meile Tamminga.
Hans en ik konden het niet meer aanzien en we hebben maar liefst zes blokjes door de Haagse wijk gelopen. Steeds als we langs het clubgebouw kwamen keek Hans even snel naar binnen maar de evaluatie was steevast: “Hij staat beter, maar hij moet gewoon gaan rennen met die pionnen!” Makkelijk kletsen natuurlijk; de beste stuurlui staat aan wal.
Nadat onze benen het niet meer trokken en menig Haagse buurtbewoner begon te fronsen wanneer we weer langsliepen, bleven Hans en ik toch maar bij het bord staan kijken. De hele zaal was inmiddels uiterst zenuwachtig: mensen vielen over de piano; er ging een telefoon af en om de twee tellen kwam er wel weer iemand naar mij toe die zei wat Olivier had moeten doen. Zelf heb ik de term ijsberen een compleet nieuwe dimensie gegeven. Die spanning…Verschrikkelijk.
Olivier zat er zelf echter lekker in. Hij was uiterst rustig en leek te genieten van de situatie. Niks geen spanning. Hij vermeed niet alleen keurig alle paard vorkjes; hij vermeed nog steeds eigenlijk alles, ook zijn eigen progressie. Toen de tijd uiteindelijk een rol begon te spelen en het publiek het echt niet meer trok vond Olivier het wel welletjes en besloot hij – in totaal contrast met zijn eerdere tijdgebruik – a tempo zijn toren te geven tegen dat vervelende vorkpaard. Een geniale beslissing, want het werd gelijk vele male eenvoudiger. Olivier haalde spoedig een dame, voorkwam tevens lang genoeg dat wit ook een dame haalde en zette uiteindelijk mat! Gigantisch! Woerden wint met 4.5-3.5 met Olivier als held van de dag.
En zo eindigde een geweldig (kort) seizoen voor Woerden twee. Volgend seizoen negen potjes! En de tegenstanders zijn gewaarschuwd, want laten we ten slotte nog wat bijzondere prestaties uitlichten:
Captain Ed Oosterlaken met voor Woerden 2 een schitterende 5 uit 6 en een tpr van 2181
Super sub Sarah-Joy Koorevaar met 5 uit 6 in de KNSB en een tpr van 2068
Olivier Huizer met 6 uit 7, stalen zenuwen en een tpr van 2062
Super sub Marcel van Oort met twee uit twee en een tpr van 2285.
Mark Pieterse met 6.5 uit 7 !! en een tpr van 2169
Jelle Wiering met 5 uit 6 en een tpr van 2130.
Het was een geweldig seizoen dat smaakt naar meer.
Afgelopen dinsdag speelde Woerden 1 thuis tegen Houten 1 in de SGS-competitie. Dit beloofde een spannende avond te worden, want als Woerden won, dan werden zij kampioen. En een spannende avond werd het zeker!
Jens Roggeband – Kees Maas
Jens zijn partij begon met een scherpe opening, waar zijn tegenstander vrij snel zijn koning op e7 zette om een pion op e6 te dekken. Maar dat weerhield Jens er niet van om de gedekte pion alsnog te slaan! Zijn voordeel veranderde al snel in een nog groter voordeel. Maar nadat hij een sterke aanval had en zwart zelfs een kwaliteit moest geven om niet mat te gaan, gaf Jens niet veel later helaas een volledige toren weg. Evenals zijn concentratie verdampte ook zijn voordeel en stond hij in plaats van gewonnen nu verloren. Het enige voordeel dat Jens had is dat de stukken van zijn tegenstander niet actief stonden, waardoor hij er nog een remise uit heeft kunnen slepen. Een remise waar hij en zijn tegenstander beiden niet tevreden over waren. Maar volgens de rest van het team was het nog een knappe prestatie dat Jens een halfje heeft weten te pakken.
½ – ½
Tussenstand: ½ – ½
Joop Jentink – Timo Kroon
Wit deed op zet 3 een zet waardoor Timo diep in zijn geheugen moest graven wat ook alweer de bedoeling was in de desbetreffende opening. Gelukkig schoot het hem toch te binnen dat hij deze positie al een keer had bekeken. Hieruit kwam een plan dat achteraf goedgekeurd werd door de engine, maar tijdens de partij zelf voelde Timo toch erg de druk van de witte stukken op zijn achterwaartse pion op d5 toenemen. Even later besloot Timo een zet te spelen waarmee hij wit de kans gaf om een pion te slaan, maar in ruil daarvoor zou Timo ontwikkeling krijgen en een kans om een paard van z’n tegenstander in te gaan sluiten. Deze zet bleek achteraf een nieuwtje te zijn volgens de Lichess database en ook nog eens de beste zet! Timo’s tegenstander durfde het (terecht) niet aan om zijn b-pion te slaan en zo kreeg hij een fijne stelling waar zijn stukken beter stonden dan die van zijn tegenstander. In de rest van de partij probeerde wit zijn achterwaartse pion op c3 op te lossen en probeerde Timo er juist tegen te spelen. Hiervoor had hij een positioneel plan bedacht waarbij hij z’n paard naar d6 om ging spelen om o.a. c4 een extra keer te dekken. In het uitvoeren van zijn plan speelde wit eindelijk zijn pion naar c4, maar dit kon tactisch weerlegd worden met de zet Pd6. Dit was dan ook de slotzet.
0 – 1
Tussenstand: 1½ – ½
Jory Koot – Thomas Huften
Jory werd op de tweede zet eigenlijk al verrast. Hij speelde zijn gebruikelijke zet tegen de opening die hij eigenlijk verwachtte, hopende op een transpositie. Zwart week echter af en ging die transpositie niet in, dus moest er geïmproviseerd worden. Dat improviseren ging goed. Jory ontwikkelde zijn stukken goed terwijl zwart achter begon te lopen. Zwart deed wat pionzetjes en bewoog dezelfde stukken meerdere keren in de opening. Jory rook daarom bloed: zwarts ontwikkelingsachterstand werd immers nog groter en zwarts koning stond nog steeds in het midden. Helaas had zwart een onverwachts venijnig zetje. Makkelijk te verdedigen, maar de hierop volgende intermezzo had Jory over het hoofd gezien. Hierdoor verdampte al zijn voordeel ineens. Zwart consolideerde helaas en kreeg een betere pionstructuur. Langzaam aan kwam Jory in tijdnood en begon hij helaas te knoeien. Sommige pionnen waren niet meer te verdedigen en op de laatste zet blunderde hij het helemaal weg.
0 – 1
Tussenstand: 1½ – 1½
Maurits Baan – Tim Groot Bruinderink
De totaalscore was nu 1,5 – 1,5. Het kampioenschap rustte dus volledig op de schouders van Tim! Tim speelde zijn, ondertussen welbekende, favoriete opening met zwart. De partij ging redelijk gelijk op in de opening, maar in het middenspel verloor hij helaas zijn dame voor een loper en een pion. Een verrassing die niet onopgemerkt bleef. Tim zijn geschokte reactie deed de blik van Jens gelijk opwerpen. Maar die extra pion die Tim overhield bleek uiteindelijk een goede asset te zijn, omdat zijn tegenstander later in de partij een toren weg moest geven voor die pion. Tim won nog een pion, en kwam in een gelijk eindspel, waarbij wit een dame had en Tim een toren, loper en een extra pion. Tim bood een remise aan, maar dat heeft zijn tegenstander afgewezen. De spanning was nu echt om te snijden:
Na een lang eindspel won Tim nog 2 pionnen en had wit alleen nog een dame over. Tim kon zijn d-pion vrij ver naar voren duwen waardoor zijn tegenstander uiteindelijk mat ging op de achterste rij door een combinatie van zijn pion, loper en toren!
0 – 1
Eindstand: 2½ – 1½
En met deze overwinning is Woerden 1 kampioen geworden in de SGS-competitie! En dit met zelfs nog een ronde te gaan. Achteraf werd dit gevierd met een borrel. Dit kampioenschap smaakt naar meer. Dus volgend jaar zien jullie ons waarschijnlijk terug in de SGS-competitie, maar wellicht dan in de hoofdklasse.
Een paar jaar geleden geleden kwam er een oudere heer de schaakclub binnen lopen. Een professor in de wiskunde, zo bleek al snel. De laatste decennia hadden er veel belangrijkere zaken in zijn leven gespeeld, dus hij had al geruime tijd niet meer achter het bord gezeten. Vele jaren geleden had hij bij SMB gespeeld, op een heel aardig niveau, zo hoorden wij tussen de regels door, maar nu was het allemaal een beetje roestig geworden.
Dat moest natuurlijk getest worden. In een paar snelschaakpartijen. De routine was inderdaad weggezakt, maar het inzicht was er nog steeds. Wat opviel was dat Chris in slechte stellingen onverstoorbaar een taaiheid aan de dag legde die het heel lastig maakte hem te verslaan.
Binnen de kortste keren hielp Chris ons menig keer uit de brand door invalbeurten in de eerste twee teams van Woerden. Daarna werd hij ingelijfd in Woerden 2. Hij bleek een rots in de branding in een seizoen waarin het team voortdurend tegen een overmacht moest strijden.
Zo taai en onverstoorbaar als in het schaken hebben we hem ook daarbuiten leren kennen. Toen het al geruime tijd niet zo goed ging met Chris liet hij daar weinig van merken en was opgeruimd als altijd. Tussen de chemo’s door kwam Chris gewoon schaken.
Chris op de foto met een van zijn oude tegenstanders, een oude winnaar van het Hoogovens schaaktoernooi.
Voor het laatst zagen we Chris op de club in de zomer van 2024. Een hele partij achter het bord zitten was hem te zwaar geworden, maar een ontspannen zomertoernooi met wat korte partijtjes ging nog wel. Later vonden er nog een paar schaakavondjes bij Chris thuis plaats. Met veel humor vertelde Chris ons prachtige verhalen en wist dat allemaal beeldend te maken met allerlei zaken die hij had bewaard. Pia liep met het idee rond om een leven in tekeningen te maken. Er moest een folder met een voorbeeld gemaakt worden. Chris zag daar de humor wel van in. Gewillig poseerde hij in zijn toga en Mexicaanse carnavals-outfit.
De laatste maanden werkten Pia en Chris zich door een aantal tactiek cursussen heen. Chris was meestal het snelst met zijn oplossingen. Van de opgave van twee weken geleden kwam er geen oplossing meer terug. Op dinsdag 1 april 2025 is Chris overleden.
Het was wederom erop of eronder voor Woerden 1. Alles wat niet de winst was betekende eigenlijk wel gegarandeerde degradatie. Een gevoel wat we kenden van de vorige wedstrijd tegen Eindhoven, vraag was of we het deze keer wederom weten te flikken.
Allereerst mijn eigen partij op bord 8, Thomas van Nispenrode tegen Olger van Donk. Ik speelde hier een openingsvariant die na een zetverwisseling van mijn tegenstander eigenlijk vrij snel de boel neutraliseerde. Beetje te goed, elk vorm van spel was er ook wel uit. Resultaat: Remise, Thomas kreeg te horen dat hij bardienst mocht draaien en ik ging maar eens het verslag schrijven.
Dat je met zwart dit noodlot niet hoeft te ondergaan bewees Jacco. Hij speelde tegen Mathieu Roskam. Toen ik na mijn analyse langs dat bord liep constateerde ik dat wit twee pionnen mistte. Waaronder de G pion die je normaal toch liever voor de koning hebt staan. Na tot twee keer toe gecontroleerd te hebben dat Jacco niet iets geofferd had om dit te bereiken constateerde ik maar gewoon dat Jacco heel goed stond. Niet veel later won hij ook. Toen ik hem vroeg hoe hij nou zijn eerste winst in de tweede klasse KNSB had bereikt merkte hij droogjes op dat hij zelf ook nog niet helemaal door had hoe hij dit nu geflikt had.
Tegelijkertijd was Sten op bord 3 druk bezig tegen Bob Beeke. Sten kreeg de kans om de stelling open te breken voordat Bob echt lekker had kunnen ontwikkelen. Een serie nare keuzes voor Bob later stonden echt al zijn stukken onhandig. Dat kwam dus ook niet meer goed, en na 18 zetten/mokerslagen konden de stukken weer in het doosje met de winst voor Sten.
Ondertussen was op bord 7 Bas druk bezig om een koningsaanval op te bouwen tegen Nick Zhao. Sten merkte alvast het risico op dat Bas zich potentieel zou gaan blind rekenen op een offer om vervolgens in tijdnood ten onder te gaan. En kwam in de volgende stelling met nog 5 minuten tegen 30.
Het goede nieuws voor Bas en de rest van Woerden is dat in deze stelling elk mogelijk paard offer een goede zet is.
Bijvoorbeeld: Pxg6+, Pxg6 TXf7,Dg8, Txb7
Bas speelde Phf5, wat na direct Dg8 afwikkelt tot een gewonnen eindspel voor Wit. (Txe6, xe6, Pxd6 wikkelt af naar een eindspel waarin zwart krampachtig staat met een pion minder en een met zwakke pionnen.
Echter als je dit paard op f5 pakt wat in de partij ook gebeurde ga je geforceerd mat. (xf5, Pxf5, Dg8, Txe6, xe6, Df6+.
En er zijn nog wel wat meer interessante varianten die we in de analyse de revue hebben laten passeren.
Terwijl we dit aan het doen waren hield Jacco ons ondertussen op de hoogte van de partij van Selman.
“Selman staat een kwaliteit voor”
En 5 minuten later:
“Selman wint een toren!”
Kort daarop:
“Selman heeft verloren.”
“Ik heb de stelling een beetje verkeerd ingeschat”
Selman zijn partij tegen Sebas Beumer begon op zich lekker en bouwde zich op met veel spanning in het centrum. De ontlading daarvan zorgde voor een stelling met redelijk veel gaten aan beide kanten. In de wirwar van tussenschaak en varianten die net nog iets dekten of net nog iets aanvielen ging Selman uiteindelijk ten onder.
Sofia was ondertussen een evenwichtige partij aan het schaken tegen Ruud Janssen. Sofia haalde haar innerlijke Pipi Langkous naar boven. “Ik heb deze openingsvariant nog nooit gespeeld maar dat betekent vast dat ik het kan tegen een grootmeester”. Dat leverde ook een leuke gebalanceerde partij op.
Op zet 39 was het nog een interessante stelling met dame en toren tegen dame met paard en loper. Probleem was alleen dat de stelling een beetje te interessant was, inmiddels was de vlag van Ruud gevallen. Dit betekent dat Sofia momenteel een 100% score heeft tegen grootmeesters in klassiek schaken.
Op bord 5 namen Marcel Schroër en Tom van’t Hoff het tegen elkaar op. Tom onderging hier de “Full Marcel experience” zoals we deze allemaal wel een hebben meegemaakt.
Stap 1: Sta een beetje krampachtig en naar vanuit de opening.
Stap 2: Forceer wat zetten om de boel open te breken om een wat fijnere stelling te krijgen. Verlies/ offer in dat proces een pion.
Stap 3: Probeer een eindspel te houden waarin Marcel het wederom voor elkaar krijgt om je weer het gevoel van stap 1 te laten ervaren.
Stap 4: Herhaal stap 2 en kom nu in een definitief verloren eindspel.
Stap 5: Wordt er rustig afgetikt.
Schrale troost voor Tom, je komt in een vrij groot lijstje van mensen die zo van Marcel hebben verloren.
Als laatste partij was Rolinde nog bezig. Eerder in de partij had haar tegenstander Jeroen van Onzen een goed offer gevonden waardoor Rolinde in een gruwelijke stelling terecht kwam. Echter heb je natuurlijk pas gewonnen wanneer je ook daadwerkelijk gewonnen hebt. Door toch nog irritante zetten te verzinnen wist ze haar toren uiteindelijk actief te verbinden. Opeens keek Jeroen aan tegen geforceerd eeuwig schaak. Wel een eindspelstudie waardig einde:
In bovenstaande stelling ging Jeroen mis door hier Kxh3 te spelen. Rolinde volgt hier met Th1+, Kg2 en Tcc1. Opeens een matdreiging wat vrij geforceerd leidt tot de volgende stelling:
Na nog wat schaakjes om niet de dame te verliezen eindigt f4 uiteindelijk in eeuwig schaak door de Toren op h1. Nou is dit sowieso wel een mooi eeuwig schaak patroon maar nog niet eindspelstudie waardig. Wat blijkt, Na Th1+ in de vorige stelling behoudt Kg3 i.p.v. Kg2 voor wit het voordeel. Dat blijkt dus iets substantieels anders te doen dan Kg2. Op het eerste oogopslag lijkt dit in precies hetzelfde eeuwig schaak net te rennen als Kg2 en ik ben voor degene die zelf de oplossing wil vinden nog even tijd aan het rekken.
De truc zit hem erin dat na Tcc1 wit Db7+! speelt. Kf6, f4 Thg1+, Kh2 en hier is dus de dame op b7 belangrijk die dekt hier het veld op h1, en houdt zo het eeuwig schaak eruit. Voor de oplettende lezer. Na Kg2 kan wit ook Db7+ spelen met hetzelfde idee om h1 te blijven dekken. Echter kan zwart dan op f4, g4! Spelen, met wederom eeuwig schaak tot gevolg.
Dit soort dingen maakt schaken toch een mooi spelletje.
A fijn. Uiteindelijke eindoverwinning van 6-2 zorgt ervoor dat we uiteindelijk nog om iets spelen in de allerlaatste ronde en niet al gedegradeerd zijn. Door de andere resultaten van netstand zullen we ook in de laatste ronde erop of erover moeten.
In de SGS competitie heeft Woerden 1 te maken gehad met wat verschuivingen hier en daar. Niet alle clubs konden tijdens de geplande wedstrijden vooldoen aan de benodigde vier spelers, dat zorgde ervoor dat een aantal rondes later moesten worden ingehaald. Twee avonden achter elkaar was het feest, één keer uit en één keer thuis.
Zo speelden wij 10 maart onze tweede ronde tegen onze tegenstanders waren Vecht & Ommelanden 1 in Loenen aan de Vecht. Google Maps gooide wat roet in het eten door de locatie niet helemaal juist weer te geven, we kregen achteraf de tip om de routebeschrijving van de website te volgen, enfin, handig voor de volgende keer.
Timo mocht met de zwarte stukken tegen Gerrit Jansen. Gerrit nam veel tijd in de opening maar speelde heel goed tegen zijn pionoffer in de opening en verkreeg een licht voordeel. In ruil daarvoor stond ik minstens 45 minuten voor op de klok. Toen zwart tam zijn voordeel afruimde naar een gelijke stelling begon Timo met nadenken hoe hij toch nog wat winstkansen zou kunnen creëren. Op de eerste zet waar hij dan ook wat langer nadacht speelde Timo ongeveer de slechtste zet op het bord en sloot hij zijn eigen loper in. Tevergeefs heeft Timo daarna nog doorgespeeld met de hoop Gerrit door zijn vlag te jagen, maar er was simpelweg geen spel meer over. Na veel te lang door te spelen gaf Timo uiteindelijk op. Gerrit Jansen 1 – 0 Timo Kroon
De langverwachte partij van Tim Groot Bruinderink – Eddy Faverey, het was een erg dynamische partij, zoals we van Tim gewend zijn. Eddy gaf een pion op voor activiteit, wat erg goed bleek te werken. Een zwarte pion op e3 zorgde voor allerlei gevaarlijke dreigingen. Uiteindelijk heeft Eddy zijn dame ingeruild voor 2 torens, maar Tim’s stukken stonden veel actiever, waardoor hij uiteindelijk een stuk kon winnen en Eddy even later opgaf. Tim Groot Bruinderink 1 – 0 Eddy Faverey
Jory speelde tegen Sean Willemse, die op zet twee een vrij excentrieke zet deed. Hiermee was Jory vrij snel uit theorie gebracht en probeerde er het beste van te maken. Dat Jory improviseerde was wel vrij duidelijk, hij was iets te snel content met het afruilen van alle stukken waardoor al op zet 12 een eindspel werd gespeeld. Het voordeel was minimaal, Jory had een loper tegenover een paard, maar Sean’s koning stond ook al direct centraal. In het eindspel wist Jory met wat mazzel een pionnetje te winnen en was wit daarna vrij cooperatief, want hij liet de laatste stukken op het bord ook afruilen. Hierdoor had Jory een 4-op-3 meerderheid van pionnen en was het alleen nog maar een kwestie van de pionnen naar voren walsen. Sean Willemse 0 – 1 Jory Koot
De laatste partij die klaar was, was Jens tegen Alexander van der Tol. In de opening gaf zwart al vrij snel een pion op en bleef zijn koning door een schaakje op d8 staan. Toch had Alexander wat meer open lijnen en kon hij zijn stukken actieveren. Om maar wat initiatief naar zich toe te trekken gaf Jens een pion terug en kon daarna non-stop aanvallen. Na een loper-offer van zwart op h3, kon Jens dit negeren en beginnen met een matnet, de uitdaging was om dit succesvol te doen met minder dan een minuut op de klok. Na één zetherhaling werd mat gevonden en was het dan toch gelukt. Jens Roggeband 1 – 0 Alexander van der Tol
Ten opzichte van vorig jaar (Woerden 1 1½-2½ Vecht en Ommelanden) hebben we hiermee revanche genomen. Netstand.
De volgende dag, 11 maart, mocht Woerden 1 direct weer aan de bak, deze keer thuis tegen Vegtlust 1. De tegenstanders gaven aan dat ze één speler zouden missen en dus met z’n drieën kwamen spelen. Tim heeft zich nobel opgeofferd om een avondje op de spreekwoordelijke bank te zitten. Het eerste punt is binnen..
Tim Groot Bruinderink 1R – 0R NO
Jory was als eerst klaar met zwart, tegen Andre Lindenbergh. De opening ging heerlijk, hij won op zet vier een pionnetje en kon hier gedurende het hele potje aan hangen. Converteren was echter lastig, de stelling was vrij gesloten waardoor er weinig opties waren om stukken af te ruilen. Op een gegeven moment maakte Jory een zet die zijn extra pionnetje weer zou kwijtraken door middel van een tactiekje. Gelukkig zag wit ditzelfde tactiekje ook over het hoofd, waardoor Jory alsnog met een pionnetje extra het eindspel in ging.
Er waren nu nog twee problemen; 1. een zwakke achterste rij en 2. de tijdsituatie. Andre buitte dit goed uit en maakte een mooi vorkje op Jory’s toren en de extra pion. Door de tijdsnood wist Jory de enige winnende zet niet te vinden en was de stelling weer gelijk. Hierdoor bleek dat er niet meer zoveel was om voor te spelen en werd remise afgesproken. Andre Lindenbergh ½ – ½ Jory Koot
Dit keer niet als laatst klaar, speelde Jens op de plek van Tim op bord 2, met wit, tegen Erind Osmani. Het was een partij van veel geschuif en ruimte pakken. Best tevreden kon Jens zijn h-pion redelijk snel op de zesde rij krijgen. Met ruim meer tijd op de klok dan zwart, een unicum, kon Jens een plan bedenken. Jammer genoeg werd de gevaarlijke pion verloren en was de stelling weer ongeveer gelijk. Met een actievere toren kon Jens, na een ongelukkige zet van zwart, binnen komen met de dame en alles verslinden. Ook door de tijdsnood was het nu snel gedaan en verloor zwart minimaal zijn dame. Jens Roggeband 1 – 0 Erind Osmani
Timo mocht met de zwarte stukken tegen Erwin Bensdorp. Erwin kreeg Timo bij de derde zet al uit theorie, maar de tijdsinvestering van Timo in de opening betaalde zich uit met een pion meer en daarmee een licht voordeel. Erwin begon een aanval op de koningsvleugel waar Timo niet goed mee om ging. Stockfish zegt achteraf dat deze aanval compleet dubieus was. Maar op het moment leek het compleet verloren. Dit terwijl Timo eigenlijk alleen normale ontwikkelingszetten deed, maar deze kwamen in ruil voor Kh1 en h3, niet de meest offensieve zetten dus. Ondanks dat Timo zichzelf ervan overtuigd had dat ‘ie straal verloren stond speelde hij door en kwam pardoes in een eindspel terecht waar hij een kwaliteit achter stond voor twee pionnen, waarvan één vrijpion. Deze stelling was vrij gelijk en misschien had zwart zelfs een klein voordeeltje.
In plaats van de positie op het bord te spelen begon Timo op de klok van zijn tegenstander te spelen en daarmee begon het grote blunderfestijn dat zich voordeed in het eindspel. Het is alle kanten op gegaan maar in de tijdnood van Erwin maakte hij de laatste fout en kwam Timo in een situatie terecht met een extra stuk tegenover een pion. Dit eindspel was nog niet zo makkelijk gewonnen doordat zijn stukken onhandig stonden en besloot Timo een pion weg te geven om zijn extra stuk te activeren. Voordat we de waarheid in de resterende positie konden ondekken, betaalde Timo’s impulsieve strategie toch uit. De klok van de tegenstander was gevallen. Erwin Bensdorp 0 – 1 Timo Kroon
Een succesvolle week voor Woerden 1 in de SGS competitie! Netstand
Ronde 7 in de HKB groep. Er gaan vier teams aan de leiding met evenveel matchpunten. Woerden is één van die vier teams. Deze dinsdag stond op het programma de thuiswedstrijd tegen OZU 1, niet één van de vier titel kandidaten, maar voorwaar een niet te onderschatten tegenstander.
Voor Rolinde den Heijer zat het niet mee op dinsdagavond. Ze had de trein gemist en kwam 20 minuten na aanvang van de partij binnen lopen. Op bord één zat de grote Ed van Eeden voor haar klaar. Soepel en snel deed deze oude rot zijn zetjes en Rolinde had het er maar moeilijk mee. Haar stelling was niet om over naar huis te schrijven en toen ook de tijd nog eens begon te dringen kon ze de verdediging niet in stand houden. Ed won.
Rolinde en Ed nemen nog even de stand van zaken door.
Anders ging het op bord drie. Daar had Marcel Schröer tegen André Bouwmeester niet veel moeilijkheden. Na een wat timide openingsbehandeling speelde André wat onzorgvuldig en raakte een pion kwijt. Zeker, hij had wellicht voldoende compensatie maar niet meer dan dat. Toen hij nogmaals een fout maakte en daardoor ook nog een kwaliteit verspeelde, gooide hij de handdoek in de ring.
Op bord zeven zat Ed Oosterlaken tegen Piet Kooiman met een Isolani opgescheept. Ed maakte zich daar niet al te veel zorgen over. Nadat Piet een tandeloze koningsaanval had ingezet nam Ed het initiatief in het centrum over en rolde vervolgens zijn tegenstander op.
Op bord vier wist Olger van Donk tegen Jan Maarten van den Boogaart na een evenwichtige openingsfase in het centrum en op de damevleugel door te breken. De pionnen van wit werden te sterk en beslisten de partij.
Olger van Donk – Jan Maarten van den Boogaart
Selman Ercan had het op bord vijf tegen Giovanni van Basten een stuk lastiger. Lang ging het gelijk op. Het aanstormende talent Giovanni gaf dat de moed om remise aan te bieden. Dat aanbod was niet aan Selman besteed. Hij wilde nog wel even doorgaan. Het wonderbaarlijke was, dat ondanks wat mindere zetten van zijn tegenstander, Selman toch steeds minder kwam te staan. Een tweede remise aanbod volgde. Selman koos eieren voor zijn geld en accepteerde het.
Het drama van de avond komt van de partij van Jacco tegen Yorick de Kruik. Jacco had de vesting van zijn tegenstander flink onder vuur genomen en het leek een kwestie van tijd voordat de muren gesloopt zouden zijn. Die kans heeft Jacco ook gekregen. Zijn tegenstander zag het. Een mat in drie gloorde als zijn tegenstander geen stuk wilde verliezen. Jacco zag het niet. Een blije Yorick huppelde naar zijn teamleider om dit heuglijke feit te melden. Om het nog erger te maken ging daarna het initiatief ook naar de andere kant van het bord waardoor Jacco zelfs verloor.
Jacco Lind – Yorick de Kruik en Giovanni van Basten – Selman Ercan
Ondertussen was Leen de Jong tegen Harm Theo Wagenaar met zijn gebruikelijke duw-en-trek werk bezig. Ik probeer tegenwoordig maar niet meer zijn stellingen te beoordelen. Dat heeft geen enkele relevantie voor het voorspellen wat de uitslag. Echt lekker zag de stelling van Leen er niet uit. Maar zoals wel vaker wist Leen zich toch weer helemaal uit te wurmen om in een gewonnen stelling terecht te komen. Die werd fraai verzilverd.
Leen de Jong – Harm Theo Wagenaar en Ed Oosterlaken – Piet Kooiman
De langste partij was de ontmoeting tussen Sten Goes en Sander Blok. Het blijkt niet uit te maken op welk bord beide heren worden gezet. De uitkomst is dikwijls dat ze tegenover elkaar komen te zitten. Het werd een enerverende strijd. Aanvankelijk liep het niet zo lekker bij Sten en zijn stukken kwamen wat ongelukkig te staan. Sten herpakte zich en naarmate de tijd vorderde werden de zetten van Sten steeds beter. Een honderdtal dame zetten later wist Sten aan het langste eind te trekken en won.
Sten Goes – Sander Blok en Ed van Eeden – Rolinde den Heijer
De uitslag tussen Woerden 1 en OZU 1 werd daarmee 5,5-2,5 en Woerden voldeed aan de opdracht: winnen! De bal ligt weer bij de concurrenten.
Het zit er op! Het derde is uitgespeeld, het is de laatste ronde vrij, en is ongedeeld derde geworden in groep 6J. Daarvoor moesten we in de laatste ronde winnen van DSC Delft 6 en dat deden we.
Verloren Marjolein was als eerste klaar. Ze ging te snel op avontuur uit en dat werd hardhandig afgestraft door haar jeugdige tegenstander. Ze verloor een pion, haar moed en niet lang daarna de partij. Tim was als laatste klaar. Zijn partij ging zeer gelijk op de eerste twintig zetten maar helaas verloor hij ergens een kwaliteit. Hij wist later een stuk terug te winnen waardoor hij een loper en paard tegen een toren had. De partij was remise maar zijn tegenstander wees het remise aanbood af. Dit bleek uiteindelijk een verstandige zet van hem te zijn want na nog heel veel zetten gespeeld te hebben wist hij het gelijke eindspel toch te winnen.
Remise Jory vond zijn partij vrij saai. Toen zijn tegenstander een geïsoleerde pion kreeg, had hij het gevoel dat hij nu wel het voordeel had maar hij kon niet zien hoe hij het uit kon buiten. Hij sloeg een remiseaanbod af maar deed direct daarna de slechtste zet van de partij. Hij stond een geïsoleerde dubbelpion toe waardoor al zijn voordeel meteen weg was. Uiteindelijk wist de tegenstander zijn isolaan ook weer te verbinden en moest Jory in de verdediging gaan. Dit lukte en even later ontstond een soort van ‘Mexican standoff’ tussen hun twee paarden en twee pionnen. Beide spelers zaten hierdoor vast en dus werd tot remise besloten.
A Mexican standoff is a confrontation where no strategy exists that allows any party to achieve victory. Anyone initiating aggression might trigger their own demise.
Jean speelde een spannende partij met wisselende kansen. Op het laatst ging het er echter steeds somberder uitzien voor hem. Maar na een fraaie tactische truc won hij een loper. Er was echter inmiddels zoveel afgeruild dat winst er niet meer inzat. Annie wikkelde na een gelijkwaardige opening al snel af naar een eindspel waar haar jeugdige tegenstandster kon profiteren van Annies wat ongelukkige pionnenstelling. Na een doorbraak in het centrum was pionverlies niet meer te vermijden. Wat overbleef was een toreneindspel waar haar koning eerst naar de damevleugel moest om pionnen te kunnen ruilen en vervolgens werd afgesneden van de koningsvleugel. Na de nodige schermutselingen werden uiteindelijk de torens geruild en kon Annie de pion terugwinnen, waarna remise een feit was.
Gewonnen Degene die als eerste en vol punt binnenbracht en dus een biertje van de teamleider kreeg was Jens. Hij speelde een leuke opening waarbij hij al vroeg in de partij lang na ging denken: hij wist dat de zettenvolgorde van zwart deugde niet maar hij wist nog niet waarom. Om het af te straffen gaf hij onnodig een pion cadeau waarna hij minder stond. Na een tijdje zwoegen zag zijn tegenstandster een tactiekje over het hoofd en verloor zij een stuk. Nu moest hij alleen nog een beetje opletten en schuiven, kon hij de pionnen ophalen en was het niet meer te houden voor zwart.
Bij Sjaak stond vanuit de opening het bord onmiddellijk in brand na zijn tegengambiet met zwart. Na acht zetten had hij twee pionnen geofferd en de witte dame naar het centrum van het bord gelokt. Daarmee kreeg hij veel compensatie in de vorm van een snelle ontwikkeling van zijn stukken. Zijn opponent stelde zijn rochade iets te lang uit hetgeen Sjaaks aanvalsspel in de kaart speelde. Uiteindelijk kon zijn dame de witte koningsstelling binnendringen en in combinatie met een toren een hachelijke situatie voor wit creëren. Met een paardoffer dwong hij kwaliteitswinst af. De tegenaanval met matdreigingen kwam te laat, zijn matnet sloot een zetje eerder.
De opening pakte goed uit voor Sarah-Joy, haar tegenstander besloot op zet zeven al af te wijken van de theorie. Dat betekende dat hij de opening niet kende want na tien zetten stond hij al een half uur in tijd achter! In het middenspel bouwde zij de druk op, haar lopers en torens hadden open lijnen, terwijl zijn stelling helemaal vast stond. Jammer genoeg maakte ze een paar foutjes: ze pakte een ‘gratis’ pion, alleen kon hij daarna een grote aanval opzetten. Gelukkig speelde hij het ook niet helemaal nauwkeurig en zo gingen ze een eindspel in waarbij Sarah-Joy een pion meer had. Daarna werd het één en al chaos. Beide spelers hadden minder dan een minuut met nog twintig zetten te gaan. Haar tegenstander blunderde een kwaliteit, zij blunderde een kwaliteit terug. Hij zag niet dat hij mat kon geven en gaf pardoes een toren weg waarna er direct opgegeven werd.
Onze – piepjonge – eerste bordspeelster heeft een fantastisch seizoen achter de rug. Ze verloor geen een keer en scoorde vier uit vijf. Daarmee is ze dit seizoen de topscorer van het derde geworden!
