Woerden 1 net niet koelbloedig genoeg

Met gepaste trots wil ik melding maken van ons verlies tegen BSG 3 afgelopen dinsdag. Trots op een verlies? Jazeker! Vooraf had ik me natuurlijk wat voorbereid op de komende tegenstanders. Qua rating zouden ze zwaar favoriet zijn, vorig jaar dachten ze zelfs te kunnen promoveren maar eindigden uiteindelijk als derde. Ook de verdere voorbereiding aan Woerdense zijde was niet optimaal: van de 8 personen die standaard in het eerste zitten konden er uiteindelijk maar 4 deelnemen. Er werden dus vier invallers geregeld, de laatste op de dag ervoor. Maar, wel vier geharde spelers waarvan de rating veel minder van belang is dan de intrinsieke sterkte die zij bezitten. Dit bleek inderdaad het geval.

Nog een opvallend item aan de voorbereiding was het stukje op de site van BSG waarin wordt gerept over het warme lokaal bij de tegenstander van die avond, waardoor ze compleet waren “afgebrand”. Deze avond was voor ons een tegengestelde ervaring, de lage temperatuur ging ons dan ook niet in de koude kleren zitten, hoewel, misschien hebben we juist daardoor het hoofd zo koel kunnen houden. De sfeer was echter warm, waar wij van de ontvangende teamleider bij het begin al wat respijt kregen door wat later te beginnen omdat de meeste van onze spelers later aankwamen.

We begonnen met een gambiet op bord twee, waarvan ik vermoed dat beide spelers zich niet in hetzelfde land bevonden. Henk Dankers kon deze avond geen moment aanspraak maken op de winst en verloor als eerste. Maar, de volgende invaller won in een sterke partij: Aldo trok de score gelijk. Vervolgens werd een hele batterij aan remises binnen gehengeld: Hans Tuit wist hoe hij om moest gaan met het Koningsgambiet. Henk de Heer leek me in eerste instantie erg onder druk te staan, maar kreeg daar aan de andere kant een hele gevaarlijke koningsaanval voor terug. Wm Veelenturf, geen idee hoe hij het deed, maar ook hij sleepte er een remise uit. Jan Bulk speelde zeer goed en degelijk en had een zeer interessant eindspel te pakken waarvan hij achter zelfs aangeeft de winst te hebben gemist. In bijna gelijke stelling kostte het Marcel te veel tijd om een goede remise variant uit te rekenen, waardoor we -maar- met 5-3 verloren tegen een veel sterkere tegenstander. Hulde aan de invallers. Met deze instelling moeten we de volgende x zeker punten gaan pakken.

   BSG 3                     Woerden 1              5   -  3
1. R. Brouwer (Rein)         M. van Oort (Marcel)   1   -  0
2. T. - Brouwer (Timon)	     *Niet Opgekomen*       1   -  0
3. B. Kieboom (Bert)         H.J.J. de Heer (Henk)  0,5 -  0,5
4. E. van de Velden (Eddy)   J.H. Tuit (Hans)       0,5 -  0,5
5, R. Weidema (Rik)          H.A.P. Dankers (Henk)  1   -  0
6. R.J. Piel (Ruben)         W.J. Veelenturf (Wim)  0,5 -  0,5
7. R.K. van Swinderen        J.C. Bulk (Jan)        0,5 -  0,5
8. M. Brandenburg (Melchior) A. Oxener (Aldo)       0   -  1

SGS beker: 1e ronde eindstation voor Woerden

De eerste match voor de SGS beker werd dit jaar gespeeld door Leusden en Woerden. De uitslag was een zeer duidelijke nederlaag voor ons, wat ons één voordeel geeft: we kunnen ons nu meer focussen op de rest van de externe competitie. Na ongeveer anderhalf uur schatte ik in dat er nog wel een gelijkspel in zat. Ik stond zelf wel aardig gelijk, maar bouwde een grote tijdsvoorsprong op. Ad Goes op bord twee had een achtergebleven pion, maar kon de stelling al bijna vastzetten waardoor er geen doorkomen aan leek. Op bord 3 zat Henk de Heer die niet goed uit de opening was gekomen, hij stond flink onder druk. Peter Dupain aan bord 4 kon ook nog wel een remise gaan scoren.

Peter was de eerste die de handdoek in de ring moest gooien, waarna Ad even later de remise binnen hengelde. We hadden nog minimaal een remise en een winst nodig om gelijk te spelen. Mocht dat gebeuren, dan zouden we daarna met verwisselde kleuren moeten gaan snelschaken. Dit gaf de nodige stress, omdat Peter niet op de hoogte was van deze regel en reeds huiswaarts was gekeerd. En, dat gewenste resultaat kwam steeds dichterbij! Henk had inmiddels zijn stelling aardig weten om te keren, waar ik zelf een half uur voorsprong had op tijd, iets wat ik niet vaak meemaak.

Het vervolg was heel anders dan ik me had voorgesteld. Henk duwde door en had een pion voorsprong. Ik kreeg het moeilijk, mijn tegenstander mocht dan lang nadenken, maar creëerde tegelijk een druk waar ik bijna niet onderuit kon komen. En op dat moment bood hij remise aan! Ik dacht na over mijn slechte stelling en keek nog eens naar links, het bord van Henk. En nog een keer, en nog een keer… Henk had een ongelofelijke kans op winst, maar miste die helaas. Toen zijn partij uiteindelijk echt remise bleek te worden mocht ik aan de bak. Mindere stelling of niet: er moest gewonnen worden om nog kans te hebben op een ronde verder. Met nog wat minder dan tien minuten op de klok wist mijn tegenstander echter zijn stelling koelbloedig naar winst te schuiven. Volgend jaar weer een kans. Hopelijk halen we dan wel de 2e ronde.

Woerdens’ trots in bange dagen verliest nipt

Van te voren stuurde ik de teamleden de melding dat ik mijn glazen bol had afgestoft en dat we met een zeer minieme overwinning zouden starten dit jaar. Doorn-Driebergen had zich het afgelopen jaar maar ternauwernood gehandhaafd in de 1e klasse en moest voor ons dan ook als prooi worden gezien. De gemiddelde rating moest dan niet worden meegenomen in die afweging, want onze tegenstanders hadden in theorie de betere papieren. Maar met geharde toernooispelers en tot de tanden toe gemotiveerde schakers kun je een eind komen.

Het begin verliep niet helemaal zoals verwacht wat mij betreft. Mijn glazen bol had de afmelding van Rolf niet voorspeld en ik had voor mezelf opgeschreven dat ik enen verwachtte op de even borden, en dat zich daarbij nog 1 halfje zou voegen, waarbij ik gokte op de underrated Henk de Heer. De meeste partijen gingen nog redelijk gelijk op toen Henk Dankers ineens begon te mompelen over een zet die hij gemist had. Toevallig stond ik in de buurt en zag dat zijn dame zou worden omgeruild voor twee lichte stukken. Aj. Tot zover mijn voorspelling, dacht ik nog. De man in vorm, de ideale invaller voor ons team, bleek toch te kunnen verliezen. Maar, vol verbazing vernam ik even later dat diezelfde Henk Dankers zijn partij alsnog naar winst geschoven had. Dat was nog eens goed toneelspel bij een geweldig offer dat hij natuurlijk gezien moet hebben, bedacht ik me grinnikend. Ook Peter Dupain haalde, eveneens aan een even bord, het punt binnen en Hans Tuit schoof een nette remise, waardoor de tussenstand al 2,5-0,5 in ons voordeel was! De vervanger van Rolf, Wim Veelenturf, kon helaas de voorspelling die ik voor bord 4 had niet waarmaken. Naast mij probeerden Ad (pionnetje kon niet doorlopen met een kale koning onder druk) en Bas (uit volle macht op de remise, maar goed behandeld door zijn tegenstander) nog tot het uiterste te gaan voor desnoods halve punten, maar helaas. Van de partij van Henk de Heer heb ik weinig meegekregen, behalve dat het een Siciliaansachtig geval was. Zelf mocht ik in tijdnood in ongeveer gelijke stelling een gratis toren ophalen, waarna de partij werd uitgespeeld tot mat. Een zeer nipte nederlaag dus, waar we zeker een kans gehad hebben. We zullen aan de bak moeten voor een goed resultaat in de eerste klasse!’

   Woerden 1              Doorn-Driebergen 1    3,5 - 4,5
1. B. Verberne (Bas)      G. Legemaat (Gerrit)   0  -  1
2. M. van Oort (Marcel)   J.A. de Groot (Johan)  1  -  0
3. A.J. Goes (Ad)         G.R. van der Ploeg     0  -  1
4. W.J. Veelenturf (Wim)  G.J. Hoevers           0  -  1
5. H.J.J. de Heer (Henk)  P.L. Egelie (Peter)    0  -  1
6. P.C. Dupain (Peter)    E.J. Zwaan             1  -  0
7. J.H. Tuit (Hans)       M.P. Ronner (Meinko)  0,5 - 0,5
8. H.A.P. Dankers (Henk)  A. Pak (Jos)           1  -  0

Eerste match voor het 2e gaat verloren

De eerste wedstrijd van de externe SGS-competitie was op vrijdag 10 oktober 2014, uit, tegen Moira-Domtoren 4 in Utrecht. Een sterk team met een gemiddelde rating van 1694 tegen onze gemiddelde rating van 1628.
Op papier dus een moeilijke opgave. Dat bleek ook gaandeweg de wedstrijd met als gevolg een 6,5 – 1,5 nederlaag voor ons team.

De individuele uitslagen zijn:

Henk Dankers   – Jan Bettman          1/2 - 1/2 
Bart de Leeuw  – Paula Vennix         1/2 - 1/2 
Jan Pool       – Ernest de Vroome       0 - 1
Jan Bulk       – Jos Kloppenborg        0 - 1
Wim Veelenturf – Bram van Reemst      1/2 - 1/2
Hans Ossebaar  – Maarten Metz           0 - 1
Aldo Oxener    – Ewoud Loots            0 - 1
Pia van Rossum – Gerrit Jan Bakker      0 - 1
                                      1,5 - 6,5

Op dinsdag 11 november 2014 wacht de volgende tegenstander, namelijk in een thuiswedstrijd tegen TRIO 1 uit de Meern.

Jan Pool.

Aankondiging: Rabo rapid 2014

Op zaterdag 29 november 2014 organiseert SchaakClub Woerden voor de 3de maal het Rabo Rapid Toernooi.

Toernooi informatie
Toernooivorm: zeskampen (indeling naar sterkte)
Speeltempo: 30 minuten p.p.p.p.
Locatie: Minkema scholengemeenschap (Minkemalaan 1 in Woerden)

Tijden
U wordt verzocht om 9:30 aanwezig te zijn.
Duur van 10:00 tot 17:00 uur.

Inschrijven
Inschrijfgeld: 8 Euro (te voldoen aan de zaal)
Prijzen: 3 per groep in natura

Inschrijven bij Ton de Nijs
Tel: 06 20601011
E-mail: tonnijs@xs4all.nl

Vermeld bij uw aanmelding s.v.p.:
Naam, Adres, Postcode, Woonplaats, Telefoonnummer, Email, Schaakclub, Rating

Kijk ook eens bij de uitslagen en sfeerimpressie van vorig jaar!

Spelen tegen een grootheid

Gisteren was in Gouda het Open Schaakkampioenschap van Gouda. Als inwoner van deze stad en vers (dubbel)lid moest ik hier natuurlijk bij zijn. Ik trof er diverse bekenden uit bijvoorbeeld Oudewater, maar ook was er aan de top een heel sterk deelnemersveld. Benjamin Bok, Vladimir Epishin, Dimitri Reinderman en vele anderen. En, er was zelfs een wereldkampioen!

Wat? Carlsen in Gouda? Of een van de vorige wereldkampioenen misschien? Anand, Kasparov, of misschien Ponomariov? (Kent u de lijst met wereldkampioenen uit uw hoofd?) Nee, helaas. Of het budget niet toereikend genoeg was, of het netwerk van de organisator, ik weet het niet. Misschien had de organisatie ook niet die ambitie (wel leuk voor een volgende keer), het toernooi claimt nu ook al het grootste eendaagse toernooi van Nederland te zijn.

We moeten het op ander sportvlak zoeken voor deze mistery guest. Het was zelfs een Nederlands wereldkampioen. Hoeveel hebben we er daar helemaal van? Best veel eigenlijk, als je zo eens wat gaat rondneuzen op internet. Ik zou er meerdere herkennen denk ik: Joop Zoetemelk, Jan Raas, Inge de Bruijn, Marcel Wouda, Dennis van der Geest, Sven Kramer, om maar enkele favoriete sporters te noemen. Geen idee of deze mensen ook op een beetje een indrukwekkende manier met houten poppetjes kunnen schuiven.

Maar deze man heeft me verslagen, zonder dat ik wist van zijn achtergrond. Een redelijk normale partij, gelijk opgaand, die ik aan het eind -zoals meerdere van mijn partijen deze dag- volledig weggaf waar een remise tot dan toe de meest verwachte uitslag was:

MvOHS

Wit aan zet speelt hier de zet Dd4. De gedachtenkronkels zijn al redelijk misvormd door eerdere gebeurtenissen in de partij en niet alle kronkels zijn nog even objectief en juist. “Aj, niet uit de penning gelopen”, bedenk ik me. En ja hoor, zwart speelt Td6. Dag toren! Ontevreden geef ik mijn tegenstander de welverdiende hand. Pas later in de analyse zie ik dat ik nog eeuwig schaak tot mijn beschikking heb, Dh8+, Ka7, Dd4+. Ook b6 helpt dan niet omdat ik via Dg7+ verder kan met de schaakjes. Bij tussenplaatsing van een stuk ben ik van mijn penningsprobleem af.

See
Wereldkampioen: Huidji See

De man die hier op deze manier een punt van mij kreeg was Huidji See. Wie? Juist, dat dacht ik ook. Deze man blijkt een goed (pool)biljarter te zijn en reist de wereld over als professional. In 2011 werd hij zelfs wereldkampioen in de discipline 10-ball! Een gesprek later bij de bar leerde mij de achtergrond van deze man en hij vertelde wat van zijn interessante verhaal. Volgende week mocht ‘ie weer voor een toernooi naar Amerika en op de Filipijnen wordt hij op straat herkend. Hier in Nederland kan hij vrij over straat, zonder dat ook maar iemand omkijkt… Tot slot nog even een stukje moraal: kijk uit met wat je zegt tijdens de introductiepraatjes bij een externe match. We mogen dan spelen in de biljartzaal, maar bied niet zomaar iedere tegenstander aan dat we er wel om zullen biljarten als we er op het bord niet uitkomen!

Huidji in actie op het EK 2009
Een man met zo’n blik achter het schaakbord maakt natuurlijk ook indruk!

 

 

Kampioenssimultaan 2014: 12,5 – 2,5

Simultaangever in actie
Simultaangever in actie

De ledenvergadering werd, zoals inmiddels traditioneel, opgevolgd door een simultaan van de clubkampioen, Marcel Schröer. Vijftien dappere strijders durfden aan te treden en kregen de schier onmogelijke taak om deze geharde toernooiridder punten afhandig te maken.

Henk Dankers bleek nog steeds in blakende vorm en haalde een punt. Wick lulde zichzelf naar een remise en ondergetekende zette de kampioen op scherp voor de komende competitie. Alle overigen moesten met een nul op zak naar huis, maar niet voordat Marcel, na zoveel rondjes te hebben gelopen, ook nog een rondje gegeven had! Op je gezondheid Marcel.

Hier het beeld dat Marcel ongeveer gehad moet hebben:

 

ALV 2014 op 2 september

ALVZo na de zomer begint het weer te kriebelen: er moet nodig weer geschaakt worden, nieuwe ideeën en openingen worden uitgeprobeerd en sportieve rekeningen worden vereffend. Het seizoen begint zoals gebruikelijk met de Algemene LedenVergadering waarna de clubkampioen (GM-slayer!) hopelijk weer zijn reeds gebruikelijke simultaan gaat geven.

De week erop, 9 september staat ronde 1 van de interne competitie gepland. Graag tot 2 september!

OKW 2014, de uitgesproken winnaar: Marcel Schröer

MarcelSchroerNr1
Drievoudig toernooiwinnaar Marcel Schröer in actie.

Hij stond al zes keer op de erelijst van dit toernooi. Het nummer zeven bleek speciaal te zijn. Niet alleen won Marcel het toernooi, hij deed dat ook nog eens ongeslagen, zeven winstpartijen! Een unicum, net als het gegeven dat hij dit toernooi als eerste voor de derde keer op zijn naam schrijft. Iedereen op zijn pad werd verslagen, al ging dat niet iedere ronde even gemakkelijk. In de zevende en laatste ronde was zijn naaste achtervolger, Ed Roering, binnen redelijke termijn klaar met een vaste tegenstander van zijn eigen club Kijk Uit. Hij had daarmee ruim de tijd om aan het bord van Marcel eens te polsen of er nog een kansje op een gedeelde eerste plek inzat. Het bleek dat Marcel de nodige moeite had met het spel van één van de verrassingen van het toernooi: Bas Jansen. Ik heb gehoord dat Bas zelfs het beste van het spel heeft gehad tijdens deze partij, maar dat Marcel er mede door tijdsdruk bij Bas (alweer) uiteindelijk in slaagde om hem alsnog te tackelen.

EdRoeringNr2
Ed Roering behaalt een nette tweede plaats

2e plaats: Ed Roering
De tweede plek werd behaald door degene die qua rating ook als tweede geplaatst was: Ed Roering. Zijn eigen verhaal is te lezen op de website van schaakclub Messemaker. Ook zijn partijen gingen niet allemaal zonder slag of stoot, maar werden op één na allemaal gewonnen wat leidde tot een TPR van 2200. Alleen Marcel Schröer gaf hij een vinger teveel en die nam direct de hele hand. Met dit toernooi heeft hij weer wat ratingpuntjes verzameld (wel jammer dat ik persoonlijk wat van die punten heb moeten overhandigen, waar er nog kansen lagen om Ed juist wat punten af te nemen…)

3e plaats: Jelle Wiering

JelleWieringNr3
Net niet stabiel genoeg, toch een mooi resultaat: Jelle Wiering

De derde plaats wordt uiteindelijk gedeeld tussen Jelle Wiering en Ed Oosterlaken, waarbij Jelle als officiële derde genoemd zal worden vanwege de betere weerstandspunten. De onderlinge partij tussen deze twee werd in de vierde ronde echter in het voordeel van Ed beslist. Vervolgens verloor Jelle ook nog van Arno Luinenberg. Ed speelde nog remises tegen Carlo Assink en Bas Verberne. Door deze gang van zaken kon het gebeuren dat beide heren in het gebruikte Zwiterse systeem nooit werden ingedeeld tegen Marcel Schröer en dus nooit een echte kans hebben gecreëerd om dit toernooi daadwerkelijk te winnen. Een ereplaats bleek dit jaar het hoogst haalbare.

 

Ratingprijzen: Wim Goossens en Henk Dankers

Ere wedstrijdleider Henk Dankers met weer een goede prestatie
Ere wedstrijdleider Henk Dankers met weer een goede prestatie

Het toernooi had zoals gewoonlijk twee ratingprijzen te vergeven. De lijst wordt ongeveer opgedeeld in drieën, waarna de ratings worden bepaald waarvoor de prijzen zullen gelden. Dit jaar werden de grenzen gelegd bij 1700 en 1450. In de categorie tot 1700 bleek Henk Dankers de man die het best gepresteerd heeft dit toernooi. Overwinningen tegen Daniël Elsenberg en Jan Bulk hielpen bij het behalen van dit resultaat.

Wim Goossens
Wim Goossens

In de categorie tot 1450 ging de ratingprijs naar Wim Goossens. Het blijkt nog maar eens dat we er weer een aanwinst bij hebben gekregen bij Woerden dit seizoen. Een schaker die komt voor de gezelligheid, maar als het er op aankomt ook nog een aardig potje met de houtjes kan schuiven. Hij bleef maar net Michel Togni voor, die met evenveel punten zijn gewenste vijftigprocentsnorm weer heeft behaald.

Verdere eervolle vermeldingen voor goed presteren over het gehele toernooi kunnen gemaakt worden voor onder andere Bas Jansen (129), Jan Pool (159), Willem Vink (166) en Ton de Nijs (171). (Genoemde punten achter de personen is het aantal ratingpunten dat de TPR boven de eigen rating ligt).

Jelle Wiering – Bas Verberne 1-0
Dit was nog een mooie partij in de laatste ronde. Er zat een mooi einde aan met zowel winst als remisekansen, zwart speelt nog een parel van een zet maar moet uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen in de witspeler. Commentaar bij de partij is van Jelle zelf.

OKW: Nakomende info bij ronde 6

Vanwege technische problemen was het verslag van ronde 6 nog niet helemaal zoals ik wilde. Er stonden nog twee partijen en wat foto’s klaar voor publicatie. Hierbij plaats ik deze alsnog:

Jean de Goeij – Andreas de Rooij 1-0
Jean melde zijn partij aan voor de rondeprijs. Een aantal jaar geleden vergaloppeerde hij zich tegen Andreas, die heb als troost de rondeprijs aanbood. Bij deze wilde Jean de dienst ter verlenen, na een stugge partij van Andreas, waarin hij wat rustiger bouwde aan zijn vorodeel dan de vorige keer. Uit het commentaar bij de partij blijkt dat dit soms ook nog té rustig was, maar uiteindelijk was Jean succesvol.

Aldo Oxener – Willem Vink 0,5-0,5
Ook deze partij dingt mee voor de rondeprijs. De partij is inderdaad mooi om te zien, spektakel wil ik het ook nog wel noemen, maar er zitten best wel enkele gemiste kansen in.