Categorie: Extern

Woerden 2: een avond in Leusden

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

De energiecrisis blijkt in Leusden nog niet toegeslagen te zijn. We moesten ons melden in de Marcus kerk ter plaatse. Met onze eigen locatie ervaringen in het achterhoofd stelde ik mij daar op in door een warme trui aan te trekken. Eenmaal in de speelzaal zag ik allemaal rode wangen en voelde de gevolgen van een flink stampende cv ketel. Een blik op de stickers achterop de klaarstaande digitale klokken –“batterijen vervangen op 17-06-2017”-, deed mij vermoeden dat de normale energiewetten hier in Leusden niet golden. Zolang de ratingwetten nog wel gelden, hadden wij een comfortabele voorsprong in gemiddelde ELO en derhalve wat meer kans op de winst deze avond.

De hype in Leusden: vlieg je tegenstander naar de strot. Binnen no-time stonden er vier Koningsstellingen onder ernstige druk. De f4 en f5’s waren ook in trek. Om half tien werd dat Henk de Heer al fataal. Een off-night voor hem en rustgevende Bach op de weg naar huis vermoed ik.

Jacco Lind, een saaie schaker voor zijn leeftijd, trok de stand gelijk. (op naar de 2000!) Je zou toch verwachten dat die jonkies op de borden 1 en 2 er lekker invliegen, maar gambieten aannemen, ho maar!

Mark Pieterse paste wat kunst en vliegwerk toe om zijn koningsstelling gesloten te houden, waarna het offensief op de damevleugel hem de winst bracht.

Olivier zette zijn tegenstander lekker onder druk. Vooraf even snel de rating gecheckt van die man, 200 punten lager, dus vol erop. Pas nadat hij inderdaad de partij won, kwam hij erachter dat zijn tegenstander een naamgenoot heeft met… 200 punten minder. Oftewel, een mooie opsteker voor Olivier zijn rating- en egostijging.

Marcel van Oort dacht eigenlijk de hele tijd lekker te staan, actiever, maar de engine liet achteraf heel veel 0.00 waarden zien. Gezien het spelbeeld aan de andere borden vermoede hij een koningsaanval over de h-lijn. Toen de tegenstander op zet 30 inderdaad met de dame aansloot op de h-lijn was dat niet de juiste voortzetting. Met 10 van de twaalf beste zetten in de daaropvolgende reeks trok ook Marcel de winst naar zich toe. Het blijkt ook een lokale trend te zijn door te spelen tot bijna het bittere einde.

Michiel Somers speelde een mooie partij, had kansen en baalde dat hij dat niet wist om te zitten in een winst, zijn tegenstander bleek nog een eeuwig schaak in de stelling te hebben: remise.

Rolinde den Heijer had binnen een week al acht partijen gespeeld (en zich daarmee ook geplaatst voor het NK!!!) Deze negende partij wilde ze teveel uit de stelling persen en haalde daarmee de winstkansen er juist uit. Met twee pionnen minder kon ze toch netjes afwikkelen naar een eeuwig schaak: remise.

Tot slot: Ad Goes. Zeer ingewikkelde stelling. Kwam een stuk voor. En, in het eindspel nog 1. Met waarschijnlijk een +10 beoordeling speelde ook zijn tegenstander door tot het bittere einde en werd hij rustig nadenkend door de vlag gejaagd. Gelukkig had dit geen invloed meer op de winst van de match. We gingen met 5 punten in de pocket weer tevreden huiswaarts.

Het bijna 25e Winterkosttournooi

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

..van zondag 26 februari blijkt het 21ste tournooi te zijn.

Het programma was als vanouds, vier ronden snelschaken ( 10 min.p.p.) en daarna 4 ronden rapid ( 20 min.p.p)

In ons nieuwe clublokaal opende Carl Schoor afgelopen zondag het bijna 25ste maar in werkelijkheid het 21ste winterkosttournooi. Uniek: want het was het 1e tournooi dat 10 minuten eerder begon dan de aangegeven begintijd!

18 leden van onze club en 11 van buiten o.a. Gert van Yperen, Henri Francois, Eddy Faverey, Jan van Gulik, Gertjan Stolwijk, en natuurlijk broer Fred. Uit Lochem was er dit jaar geen vertegenwoordiger want Schaakclub Holten bestond 50 jr. en dat moest gevierd worden. Van de oudleden deden Jan van Os en Gert Overbeek mee. Floor Coljé en Cor Rijsdijk waren helaas verhinderd.

Onder de uitstekende leiding van Marcel van Oort verliepen de wedstrijden vlekkeloos.

De catering was in uitstekende handen van Annemiek van de Bridgeclub, die werd bijgestaan door Mieke. In het dankwoord door Jan B. werden de dames dan ook als eerste genoemd en met een fraaie bos bloemen bedankt!

De winnaar werd Ed Oosterlaken met 7 pnt kreeg een kruik om te proosten! Leen de Jong werd 2e met 6,5 pnt en Marcel Schröer en Eddy Faverey volgden met 6 pnt. De dames deden het goed: Marjolein en Pia beide 5 pnt en Judith 4 pnt.

Ook gaven Carl en Jan aan dat zij dit tournooi voor de laatste keer hadden georganiseerd en dat ze voor de club een draaiboek maken zodat voor 2024 het tournooi eenvoudig te organiseren is , waarbij jan & carl vanzelfsprekend advies willen geven. Wie dit tournooi volgende jaar willen organiseren?

Klik hier voor de volledige uitslagen.

Woerden naar kwart finale SGS beker 

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Dat het een hele klus is om op een doordeweeks avond Giessenburg te bereiken was ons genoegzaam bekend. Dat het de andere kant op ook mis kan gaan, ondervonden drie van de vier spelers van De Giessen en Linge. Om tien over acht kwamen ze met een verhit gezicht binnen lopen. Nu is de Woerdense schaakclub tegenwoordig in de gelukkige omstandigheid dat we op een locatie spelen waar we niet meer aan het einde van de avond door de beheerder uit het pand gejaagd worden, net als het gezellig wordt. Nu konden we rustig met de partij wachten tot iedereen aanwezig was.

Woerden was er helemaal klaar voor. Drie van de vier spelers hadden er net een 10-daags trainingskamp in Wijk aan Zee op zitten en kwamen tot de tanden gewapend met de nieuwste openings nieuwtjes aan het bord zitten. 

Op het 4e bord was mijn tegenstander, Tony Else, behoorlijk de weg kwijt. Al snel verloor hij een kwaliteit en vervolgens een stel pionnen. Tony gooide de handdoek op zet 32 in de ring. Op bord 2 kreeg Sten tegen Henk Boot zo’n mooie aanvalsstelling op het bord dat ik verwonderd zocht naar welk stuk Sten hiervoor had moeten offeren. Niet één, zo bleek het geval te zijn. Ook deze partij was ruim op tijd gedaan.

Met de match was het nog niet gedaan. De beslissing op de andere borden was nog zeker niet gevallen. Vreemd genoeg hadden Selman (tegen Eddy Korevaar) en Ed (tegen Jaco) uit de opening goede zaken gedaan. Selman had een pion genomen en gaf die niet meer terug. Ed had zijn tegenstander handig wat tempi afhandig gemaakt.

Ed kijkt bezorgd naar zijn stelling tegen Jaco

Daarna kwam er een mindere fase waarin Selman erg gedrukt kwam te staan en ook van de ontwikkelingsvoorsprong van Ed geen spoor meer was te bekennen. De avond werd lang. Op het laatste, toen alle spelers nog maar weinig tijd op de klok hadden, bleken de toernooi tijgers het koelbloedigst in deze fase en trokken ook deze laatste twee punten naar zich toe.

Selman wacht af wat Eddy in petto heeft

Met deze 4-0 overwinning plaatste Woerden zich voor de kwart finale van de SGS beker.

Woerden op dreef

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

We staan er in Woerden in middels niet meer van te kijken. De ene na de andere onbekende komt ons nieuwe onderkomen inlopen. En ja, ze komen allemaal om te spelen. Nieuwe leden. Als een ware pandemie stromen ze de club binnen. Een mooie ontwikkeling, waardoor we over 1 jaar alweer uit ons nieuwe onderkomen gegroeid zullen zijn en een extra verdieping moeten bouwen, of een extra avond moeten gaan schaken, of… Nou ja, dat zien we volgend jaar wel.

Maar, die bewuste avond liep er niet 1 onbekende naar binnen, maar wel vijf tegelijk! Na een tijdje bleken dit onze tegenstanders te zijn, van een match die pas een week later op de planning stond. Helaas moesten zij onverrichter zake huiswaarts, met de vermelding dat zij een week later hartelijk ontvangen zouden worden.

Deze dinsdag, 6 december, kwamen ze nogmaals aangetreden, de heren van Denk en Zet 1. Het weinige dat ik inhoudelijk van de match weet: Rolinde links naast me was lange tijd op de zwakheden in de stelling van haar tegenstander aan het duwen. En duwde tot zijn koning omviel. Jacco rechts van mij speelde… ik weet het niet, vreemd. Maar zeker effectief! Van de partijen van Mark (winst), Michiel (verlies) heb ik weinig meegekregen. Henk de Heer zag ik weer een mooie ingewikkelde stelling opzetten die hij minder ingewikkeld vond dan zijn tegenstander. Voor de stellingen op de borden van Ad en Henk Dankers gaf ik geen stuiver. Daarom nam ik zelf op dat moment een remise aan, zodat de 4,5 punt zeker werd gesteld. Achteraf hoorde ik dat Henk Dankers alsnog gewonnen had! Zo wonnen we met 5,5 – 2,5.

We zien de gezellige tegenstanders volgende week graag weer terug, ze kennen inmiddels de weg.

Woerden 2 strijdend ten onder in Laren

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

ongeveer een jaar geleden werd er door het 2e met 5,5 – 2,5 verloren van ditzelfde team. Voor deze ontmoeting hadden we twee invallers nodig, voor Mark en Rolinde (EK), maar niet getreurd, we hadden twee super subs: Olivier en HenkdH.

De setting was een vochtig bovenzaaltje in een oude kerk. Samen met laat-doorbrekend-talent Michiel was ik, express, lekker vroeg. We werden warm onthaald in een vooroorlogs klein keukentje om daar onder het genot van een vers bakje koffie te wachten tot de jeugd klaar was met spelen. In de zaal viel me ook het mooie antieke bord op, waar nog netjes met een krijtje de opstelling op werd genoteerd. Mijn vermoeden is dat het bord als sinds de oprichting van de Larense SC (1906) mee gaat. Gisteren viel het bijna uit elkaar…

Wat ook vrij snel uit elkaar viel was de stelling van Willem Vink. Binnen de kortste keren zag ik dat hij een stuk ging verliezen, maar aan de andere kant had zijn tegenstander de hele Koningsvleugel nog in de kazerne staan. Dynamische kansen daarom, maar helaas wist Willem die niet te benutten.

Daarnaast zette de helft van het duo “Het Goede Doel” een solide partij neer. Maar, zo rond half elf hoorde ik van de andere kant van de zaal “oh, die had ik helemaal over het hoofd gezien”. Game over.

Aan bord 6 leverde Ad Goes een mooie partij af. Halverwege zag ik dat hij een paardvork om zijn oren kreeg waardoor hij een kwaliteit achter zou komen. Maar, Ad wist zelfs daarmee nog een halve punt binnen te halen.

Met Michiel Somers had ik een gezellige heenreis, waar we onder andere zijn stormachtige ontwikkeling bespraken. Hij speelde deze avond heel secuur, had een klein voordeeltje en wist dit op het laatst nog net tot een overwinning om te zetten.

Dan Olivier. Hij speelde de meest knotsgekke partij van de avond als je het mij vraagt. Zijn tegenstander speelde in de eerste 5 zetten zowel a3, b4, c4 en e4. Olivier ontwikkelde netjes en had een stuk voor het grijpen maar zag dit pas tijdens de bespreking achteraf. 12 zetten in drie uur, ik vind het eigenlijk gewoon lui. Een half punt binnenhalen tegen een sterkere tegenstander is wel nog steeds een mooi resultaat.

Zelf zat ik tussen twee grootheden in. Rechts naast mij pakte de tegenstander van de andere helft van het duo “Het Goede Doel” een pionnetje mee op b2. Zelfs als het goed is, is dat niet goed. Toch? De stelling van Henk werd super actief. Helaas wist zijn tegenstander alle dreigingen te pareren. Naarmate de partij vorderde wist de zwartspeler zijn inactiviteit op te lossen en kwam nog een keer genadeloos met de Dame binnen op de 2e rij.

Zelf speelde ik een zo saai mogelijke partij tegen, wat achteraf bleek, een veel sterkere tegenstander. Continu stond ik onder een klein beetje druk, maar wist ik die druk ook klein te houden. In een pionneneindspel met de dames nog op het bord koos ik voor een veilig remiseaanbod.

Tot slot de partij aan bord 1. Jacco haalde een verse opening uit blik en kwam daarmee heel goed te staan. Gewonnen zelfs, als je het een simpele toeschouwer zou vragen. In een moment van onachtzaamheid wist de vijandelijke dame op een paard door te dringen achter de pionnenlinies en daar een kwaliteit op te pikken. Alsnog dacht ik dat Jacco dit ging winnen, zijn tegenstander dacht hier anders over en commandeerde twee pionnen naar voren voor een tegenaanval. Hierdoor konden geen van de pionnen van Jacco promoveren en bleven beide partijen over met te weinig theoretische kans op winst om nog door te spelen.

We hebben daarmee de winst aan onze sympathieke tegenstanders moeten laten, ondanks mooie gevechten. Gezien het ratingverschil tussen de teams is dat geen schande, we zijn sinds de vorige keer een half punt ingelopen op dit team. Over drie jaar gaan we winnen!

Woerden 2 begint het seizoen stabiel

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

Dit was de eerste avond dat we met het nieuwe 2e team van Woerden aan de slag mochten, de tegenstander was Vegtlust 1. Woerden 2 is een mooie mix van jeugdig talent en wijze oudgedienden, aangevuld met een enkeling die zou willen dat hij talent had of wijs was. Die laatste persoon zet je dan altijd in om stukjes te schrijven, zodat ook hij tot zijn recht komt.

Het werd een ware thriller. Op papier (zag ik achteraf), ontliepen de twee teams elkaar met maar 10 ratingpunten gemiddeld. De borden halverwege gaven mij geen reden om een gokje te wagen bij Unibet.

Henk de Heer kwam als eerste zijn uitslag invullen, ik begreep dat hij een combinatie over het hoofd had gezien in een verder redelijk gelijkwaardige partij.

Michiel, één van onze leukste nieuwe aanwinsten op de club, had een geweldige partij op poten gezet maar ging helaas met een beginnersfout ten onder. Het is ons allen wel eens gebeurd. Over 2 maanden is hij vast weer de oude.

Jacco was in een vreemd, maar toch soort evenwichtige partij beland, waarin zijn tegenstander een stuk had gegeven voor wat pionnen en druk om er één te laten promoveren. Jacco wist onder die druk vandaan te komen en won.

Olivier, volgens mij de vliegende keep van de club, had ook al een aparte partij, waarin hij na een soort misser een extra loperpaar had tegen een dame. Hiermee wist hij zoveel druk te geven dat deze partij tot remise werd besloten.

Marcel speelde een ingewikkelde partij met veel mogelijke varianten, waar hij om activiteit te winnen een paard in het midden van het bord kon weggeven. Die activiteit bleek een tweezijdig mes en hij moest uitkijken om niet tegen een verliespunt aan te lopen. Zetherhaling besloot deze partij.

Bij Willem was het zoals gewoonlijk weer bal. Dit keer werd er weinig geofferd, behalve dan zijn Koning, middels een onreglementaire zet. Even dacht hij dat hij daarmee verloren had, maar dat bleek niet het geval. Na het terugzetten van de positie wist hij de partij alsnog naar zich toe te trekken.

Bij Henk Dankers vond ik dat hij onder druk stond, maar hij weerde zich kranig. Toen eenmaal een vrijpion van zijn tegenstander was afgesnoept, boodt die remise aan. Helaas wel op een geluidsniveau wat Henk al zeker 25 jaar niet meer meekrijgt, terwijl hij dat van te voren reeds gemeld had. Na een kleine hint richting zijn tegenstander en nog een (luider) remiseaanbod bij de volgende zet, werd hier de vrede getekend.

Tot slot was alleen Rolinde nog bezig aan bord 1. Ook hier een dynamisch evenwichtig spel op het bord, maar beide spelers waren inmiddels onder de minuut beland. Het was een waar schouwspel waar Rolinde en Pieter ons meenamen in de dynamiek van de 64 velden. Pieter gaf, volgens mij per ongeluk, een kwaliteit, maar behield controle over de stelling. Rolinde probeerde uit alle macht te duwen en te trekken, maar uiteindelijk werden (70 zetten notitie van uw verslaggever later) alle pionnen geslagen en stonden alleen twee moegestreden Koningen op het bord.

Een mooie 4-4 was de eindstand, het had ook zomaar andersom kunnen zijn. (aldus gejat van de teamleider van Vegtlust). We kunnen vol goede moed uitkijken naar onze volgende match tegen Larense SC op 4 november a.s.

DSC Delft 2 – Woerden 1

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Het was, zoals gebruikelijk in Delft, een bruisende schaakmiddag. Het blijft toch altijd mooie happening daar in het eigen denksport centrum, waar tegelijkertijd 5 wedstrijden werden gespeeld en veel ontmoetingen met oude bekenden plaats vonden. Ook Woerden 2 was er present.

Woerden 1 mag op papier een team zijn dat aardig in klasse 3F kan meekomen, de realiteit is tot nu toe anders. Weer had Woerden een zware middag. 

Ed liet direct vanuit de opening een massale afruil toe. Hij had in eerste instantie nog wel een kleine ontwikkelingsvoorsprong , maar die verpieterde en toen Michael Stoops remise aanbood, nam hij het zuchtend aan.

Jelle had via een incourante zetten volorde Wybe Evenhuis tot een nare Trompowsky weten te verleiden. De witte stelling leek behoorlijk kreupel, maar toch wist wit daar handig een initiatief uit te ontwikkelen. De situatie op het bord draaide compleet om en voor Jelle werd het vechten tegen de bierkaai.

Beter ging het met Bas. Onze bas-zonder-vrees grabbelde twee pionnetjes mee op de damevleugel en hield nauwlettend in de gaten dat Peter Lode  niet met een verwoestend stukoffer zijn koning kon bedreigen. Kleine mat dreigingen achter de paaltjes hielpen Bas alles onder controle te houden en hij won.

Rolinde wist niet goed om te gaan met de zwarte blokkade op de witte velden die Wim Kortis had opgezet. Haar pionnen op de zwarte velden werden zwak en vielen na verloop van tijd als rijpe appelen uit de boom. Het toren eindspel was daarna niet meer te houden.

Jacco had Joris Leertouwer overspeeld en had naar een prettige stelling met een pion meer kunnen afwikkelen. Hij dacht echter zijn aanval door te kunnen zetten, en kwam van een koude kermis thuis toen zijn eigen koning  op de tocht kwam te staan.

Selman was wat onwennig in de stelling die hij tegen Pieter Buzing op het bord kreeg. Een beetje prematuur opende hij de stelling, waardoor zwarte stelling ontlook als een bloem bij de eerste zonnestralen. De wat verkrampte stukken van zwart kwamen tot volle wasdom en wit werd daarna weggespeeld. 

Sten speelde de opening tegen Ricardo Slaa zoals hij dat Carlsen ook ale eens zag doen en won een pion met een degelijke stelling. Hij dacht de dame van wit aardig in het nauw gedreven te hebben, maar door een moment van onoplettendheid liet hij de dame ontsnappen naar een prachtig centraal veld op e5. Onder hoge tijdsdruk wist Sten niet alle complicaties meer te overzien en verloor.

In de partij van Marcel ging het lange tijd gelijk op. Alleen op de klok had hij een groot voordeel. Toch bleven er steeds kleine probleempjes opdoemen. Het tijdsvoordeel smolt langzaam weg en een kleine misrekening kostte Marcel een pion. De stelling was verloren, maar Bob Voogt begon daarna weifelend te spelen en wist maar niet het juiste plan te vinden. Na een opmerkelijk toilet bezoek, tijdens het nadenken over een zet, forceerde Bob torenruil waardoor hij pardoes verloren kwam te staan.

We kunnen het wederom een leerzame 5,5-2,5 nederlaag noemen. De tegenstand in de 3e klasse is toch van een beduidend ander niveau dan wat we in de 4e klasse gewend waren. Maar we gaan niet bij de pakken neerzitten Er zit voldoende kwaliteit in het team om uit dit dal te kruipen.

Uiteindelijk werd het samen met Woerden 2 nog een heel genoeglijke avond in een Italiaan op de Beestenmarkt van Delft.

Voor de uitslag zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12333

Woerden 1 – ZZC 1

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Het was een gezellige drukte in Huize Victoria waar twee teams een externe wedstrijd speelden en er ook nog interne partijen werden gespeeld. Woerden 1 speelde de match tegen ZZC 1 in de groep HKB van de SOS.

In het schaken bestaan er vele manieren om te offeren. In de competitie komt daar nog eentje bij: de speler offer. Op bord twee werd de invaller aan de rating goden  geofferd en moest al snel de pijp aan Maarten geven. 

Ook op andere borden was het pleit rond 10 uur al beslecht. De tegenstander van Ed kwam in een erg passieve stelling terecht en raakte daardoor over de lange diagonaal een volle kwaliteit kwijt. Daarna was er geen houden meer aan. 

Hans wist met zwart al snel een lekker eindspel te krijgen met een loper paar en het centrum. Hans speelde dat vakkundig uit.

Olger wist weer eens de stukken van zijn tegenstander in het eindspel volledig vast te zetten. Ondanks de schoenen waar Hugo de Jonge jaloers op zou zijn, kon zijn tegenstander de stelling niet houden en verloor.

De partij van Bas was een lichtend voorbeeld voor de overige schakers. Langzaam werden de duimschroeven aangehaald. Zijn tegenstander had geen enkel tegenspel tien Bas een koningsaanval opzette. Met een eenvoudige combinatie besliste Bas de partij.

Sten kreeg een theoretisch variantje voor zijn kiezen. Sten was daar minder goed van op de hoogte, zo leek het. Dat moest nauwkeurig gespeeld worden. Nadat alle problemen verdwenen waren, kreeg Sten een remise aanbod. Sten weigerde maar wist het eindspel niet te winnen.

Jelle speelde weer eens een avant garde opening. Hij bereikte er niet veel mee. Het werd een kwestie van staan en wachten op een remise aanbod. Zijn lethargische tegenstander  liet er geen gras over groeien.

Selman vloog zijn tegen direct naar de keel. Alle lichte stukken werden geruild en er bleef een eindspel met zware stukken over. De vraag is dan: welke koning is het veiligst? Het deed er niet toe. Er kwam een moeilijk eindspel op het bord met dame tegen toren. Dat kon Selman niet remise houden.

Hierdoor werd het 6-2 voor Woerden.

Zeist 1 – Woerden 1

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Dat leeftijd bitter weinig zegt in het schaken bleek wel weer tijdens de SOS wedstrijd tussen Zeist 1 en Woerden 1. Het team van Zeist mag dan voor een groot deel uit veteranen bestaan, ze spelen als jonge honden en geven liever materiaal dan het te winnen. Het werd een bizarre avond. Halverwege de avond leken de meeste partijen op een compleet andere uitslag af te stevenen dan uiteindelijk op het wedstrijd formulier genoteerd kon worden. 

Laten we met de partij van Sten tegen Aren van Oosten beginnen. Sten werd een kwaliteit en een pion op een presenteerblaadje aangeboden, maar moest daarvoor wel het initiatief aan zwart laten. Nu is dat Sten gewoonlijk wel toevertrouwd, maar het kostte hem veel tijd. Sten had juist alles onder controle gekregen en winst gloorde toen hij zich met weinig tijd op de klok in het eindspel liet verschalken.

De avond van Selman was een stuk eenvoudiger. Hij hoefde alleen maar zijn zetten te noteren en bij tijd en wijle een geofferd stuk te slaan. Nog voor de andere partijen goed en wel begonnen waren, kon het punt al genoteerd worden en vulde Selman de avond met wat potjes tegen een aspirant lid van Zeist.

Ook Jelle werd niet al te veel op de proef gesteld. Zijn tegenstander hield het op reageren op alle dreigingen en deed verder niet veel. Het was wel genoeg om een stelling te bereiken waarin Jelle niet meer op voordeel kon hopen. Gezien de stand op de overige borden vond Jelle het welletjes en de vrede werd getekend. 

Ik liet me verleiden tot een variant waar ik eigenlijk niet terecht in wilde komen. Niet dat er een vuiltje aan de lucht was. Er was maar één dreiging en die was makkelijk te pareren. Of toch niet?  Na het vernietigende Pb5!! werd mijn stelling in één klap een ruíne. Een zet of 10 twijfelde ik bij iedere zet: zal ik opgeven of toch nog maar een zet doen? Ondertussen begon mijn tegenstander langzaam te bezwijken aan chronische keuze stress, omdat er steeds meerdere mogelijkheden waren om het uit te maken. Het werd hem allemaal wat te veel en ging zelf mat aan de andere kant van het bord.

Hans kreeg een koningsaanval te verduren. Er werd afgewikkeld naar een eindspel van een dame tegen twee torens van Hans. Het werd een moeilijke zaak. Er gingen nog wat pionnen verloren waarna de stelling niet meer te houden was.

Bas speelde heel omzichtig en maakte stukje bij beetje vorderingen op de damevleugel. De pionnen rukten steeds verder op. Bas won er zelfs één. Het zag er allemaal zonnig uit. Wat schets onze verbazing toen we zagen dat Bas zijn koning moest omleggen nadat hij in een valletje was gelopen.

De partij van Ed ging ook erg op en neer. Na een prima opening liep het allemaal niet zo lekker. Een tactisch remise aanbod van Ed werd geweigerd. Daarna spookte het in een eindspel met zware stukken. De tegenstander van Ed maakte daarin de laatste beslissende fout.

Het stond 3,5-3,5 en de beslissing moest van de partij van Olger komen. Olger had in een lange manoeuvreer partij een pionnetje gewonnen. Het was nu zaak om met dit kleinnood de winst binnen te halen. Dat hebben we Olger al vaker zien doen en ook nu was dit karweitje een kolfje naar zijn hand. 

Zo won Woerden dus met de hakken over de sloot met 4,5-3,5 van promovendus Zeist.