We hadden geluk met het weer. Een mooi zonnetje, waar het de afgelopen dagen regelmatig geregend of zelfs gehageld had. Maar juist dat mooie zonnetje zorgde door miscommunicatie voor erbarmelijke omstandigheden voor de Grootmeesters deze dag. Per abuis was namelijk een open tent geleverd, in plaats van een driekwart dichte. De wind en de koude lucht hadden volop vat op onze stek en vergden zo het uiterste van de hoofdrolspelers. De omstandigheden gingen ze niet in de koude kleren zitten.
Na wat vertraging (technisch probleem met een verlengkabel die het niet meer bleek te doen en een luidruchtige omroeper die tot half twee dienst had) konden we dan toch starten met de 1e partij. De beide heren hadden er zin in en er kwam een mooie pot op het bord. Op zet 23 gaf Bart een paard waar Erwin twee zetten later nog meer voordeel had kunnen behalen met het doorslaan van de pion, in plaats van direct het paard te nemen. Met nog maar enkele seconden op de klok begon het schouwspel pas echt. Waar een normale amateur gewoon voor zetherhaling en een veilige remise zou gaan werd door Erwin vol doorgeschoven op de winst. Eén keer gingen de rillingen over zijn rug, waar Bart op zet 36 in plaats van Tc2 beter Dc2 had moeten spelen waarmee hij zelfs een betere stelling had kunnen creëren. Dat is natuurlijk nou ook precies waarom het mooi is om echte Grootmeesters aan het werk te zien. Spektakel! Bart wist met een toren en drie pionnen een zogenaamde vesting te bouwen, wat in theorie een remise zou moeten opleveren. Met één onoplettend zetje liet Bart echter de witte dame toe op h6 in het vijandige kamp en zo ging Erwin er alsnog met de buit vandoor.
Erwin – Bart: 1-0
De tweede partij werd een Nimzo Indische opening gespeeld, waarbij wit gewoon lekker uit de opening kwam, het loperpaar overhield en vervolgens lekker aanvalslustig lang rokeerde. Na een verdubbeling van de torens leek het alsof wit kon gaan binnenkomen op de 7e rij, maar juist op dat moment kwamen ook de kampioenen van de C1 van Sportlust op de platte kar het kerkplein op. Tot op dat moment was er natuurlijk best wat achtergrondgeluid geweest hier en daar, en dat gaat je qua concentratie toch niet in de koude kleren zitten. Bart en Erwin lieten zien dat concentratie ook een benodigde eigenschap is voor een Grootmeester en wisten zich goed af te sluiten. Deze boink-boink-holadiee-show was toch echt wel wat teveel van het goede om de lachspieren in bedwang te houden. Er was net een keer een zet herhaald en dit bleek het ultieme moment om diezelfde zet verwisseling nog tweemaal uit te voeren: remise.
Erwin – Bart: 1,5-0,5
Na de eerste twee partijen werden de toeschouwers warm gemaakt met een explicatie van de eerste partij door de Grootmeesters samen. Geweldig om te zien wat die heren in die korte tijd allemaal gezien en overwogen hebben en dat ze dat op commando ook allemaal kunnen reproduceren.
De derde partij toonde een veel gespeelde opening, Dame Indisch, waarbij een redelijk gelijkwaardig middenspel op het bord kwam (aldus mijn engine). met 30. ..-f5 ging Bart echter de mist in en dit gaf Erwin de mogelijkheid twee pionnen mee te kapen wegens een dreigende paardvork. De rest van de partij werd door Erwin nauwkeurig naar een goed eind gebracht, waarbij wij normale stervelingen toch telkens nog verrast werden met de gevaarlijke zetten van Bart die stug tegenstand bood, maar Erwin werd er heet noch koud van en rukte met zijn h-pion op om te gaan promoveren wat Bart op de knieën dwong.
Erwin – Bart: 2,5-0,5
De laatste partij werd Hollands gespeeld, tot genoegen van één der aanwezige ere-leden die warme herinneringen had aan deze opening. De engine geeft aan dat de partij het gros van de tijd gelijk opgaat, maar op het oog ziet het er naar uit dat wit erg in de verdrukking staat. Op zet 38 had wit alsnog voordeel kunnen pakken door de pion op a7 te nemen in plaats van de pion op e5. Na slaan op e5 werden er veel stukken afgeruild en was het een koud kunstje om af te ronden naar remise.
Eindstand Erwin – Bart: 3-1
Met deze stand op het bord werd de match afgesloten met de prijsuitreiking. Bart ging er met een fles (Chileense) wijn vandoor, Erwin pakte de hoofdprijs met een -hoe kan het ook anders- Woerdense kaas. Ik vond het hartverwarmend om te zien hoe Bart en Erwin omgingen met de condities. Wellicht dat mijn duizendmaal excuses en gratis warme drank tijdens en na afloop toch een beetje de kou uit de lucht hebben gehaald. Zoals gezegd vond ik het een mooi experiment, een mooie match en een geslaagde middag waarbij we het schaken op een mooie manier hebben kunnen promoten in Woerden, mede dankzij sponsor VSB Fonds Woerden. Ik zal eens onderzoeken of de heren warm lopen voor een revanche over vijf jaar. Maar dan toch maar binnen?
Deze match werd gesponsord door:
Edgar Reibel had een puike avond. In een eerdere editie van het OKW had ik zelf ook al bijna misgegrepen tegen de scherpe opening van Edgar. Deze avond was Martijn l’Ami het slachtoffer. Het was een vreemde partij waarin Martijn wel voordeel kreeg maar vervolgens te passief leek te spelen. Van een kwaliteit voorsprong ging Martijn naar twee pionnen achterstand. Edgar had volop kans om het op dat moment af te maken maar liet zich weer 2 pionnen afsnoepen. Toen het daarmee echt potremise was kreeg Edgar alsnog de volle winst doordat Martijn zich niet leek te kunnen verenigen met de gedachte aan remise. Edgar promoveerde 1 zet eerder en won daarmee de partij.
Jacco Lind is een gedreven jongeling die ook intern bij Woerden speelt. Deze avond trof hij Jan Pool aan de andere kant van het bord. Jan speelt vaak zeer gedegen en ook al heb ik het niet goed kunnen volgen, volgens mij kwam Jan een pion voor te staan. Jacco bleef stug verder spelen en wist zelfs een geweldige koningsaanval in de stelling te weven. Voordat Jan doorhad wat er gebeurde was het mat niet meer te voorkomen. Een hele nette overwinning van Jacco!
