Categorie: SOS competitie

Berichten over de SOS competitie algemeen

Een zware avond

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

Woerden 2 kreeg voor de SOS competitie op dinsdag 10 oktober het team van De Giessen en Linge op bezoek. Op papier een sterkere tegenstander. Tot tien uur vond ik de strijd wel ongeveer gelijk opgaan. Veel ongeveer gelijke stellingen, Willem Vink had een knaller van een aanval, Mark stond gedrukt, net als Wim, Henk leek me juist weer een kleine plus te hebben. 10 minuten later bleek de tegenstander van Willem een eeuwig schaak in de stelling te hebben geweven waar hij graag gebruik van maakte. Vervolgens was het heel lang wachten tot er nog een punt de kant van Woerden opviel. Bord voor bord kwam het ware krachtsverschil naar boven. Uiteindelijk wist super sub Olivier -na de hele avond figuurlijk bont en blauw te zijn geslagen- alsnog een dodelijke klap uit te delen en een vol punt binnen te halen. De felicitaties gingen de lange reis mee terug naar onder de rivieren, wij bleven gedesillusioneerd achter. We hebben nog 20 dagen om ons weer op te laden voor een nieuwe krachtmeting.

Woerden 2              Rating  De Giessen en Linge 1     Rating    Ronde 2
Pieterse, M. (Mark)      1781  Vonk, J.J. (Jaco)           2025  0 - 1
Heer de, H.J.J. (Henk)   1770  Boot, H. (Henk)             1925  0 - 1
Huizer, O.C. (Olivier)   1789  Karelse, J.M. (Hans)        1817  1 - 0
Oort van, M. (Marcel)    1737  Schakel, T. (Tijmen)        1797  0 - 1
Klaassen, C.A.J. (Chris) 1691  Stok, M.P.G. (Mattias)      1739  0 - 1
Vink, W. (Willem)        1555  Wingerden van, A.T. (André) 1684  ½ - ½
Veelenturf, W.J. (Wim)   1565  Rutgers, L.W. (Louis)       1598  0 - 1
Oxener, A. (Aldo)        1567  Uittenbogaard, A. (Arjan)   1580  0 - 1
      Gemiddelde Rating: 1682           Gemiddelde Rating: 1771  1½-6½

Woerden op dreef

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

We staan er in Woerden in middels niet meer van te kijken. De ene na de andere onbekende komt ons nieuwe onderkomen inlopen. En ja, ze komen allemaal om te spelen. Nieuwe leden. Als een ware pandemie stromen ze de club binnen. Een mooie ontwikkeling, waardoor we over 1 jaar alweer uit ons nieuwe onderkomen gegroeid zullen zijn en een extra verdieping moeten bouwen, of een extra avond moeten gaan schaken, of… Nou ja, dat zien we volgend jaar wel.

Maar, die bewuste avond liep er niet 1 onbekende naar binnen, maar wel vijf tegelijk! Na een tijdje bleken dit onze tegenstanders te zijn, van een match die pas een week later op de planning stond. Helaas moesten zij onverrichter zake huiswaarts, met de vermelding dat zij een week later hartelijk ontvangen zouden worden.

Deze dinsdag, 6 december, kwamen ze nogmaals aangetreden, de heren van Denk en Zet 1. Het weinige dat ik inhoudelijk van de match weet: Rolinde links naast me was lange tijd op de zwakheden in de stelling van haar tegenstander aan het duwen. En duwde tot zijn koning omviel. Jacco rechts van mij speelde… ik weet het niet, vreemd. Maar zeker effectief! Van de partijen van Mark (winst), Michiel (verlies) heb ik weinig meegekregen. Henk de Heer zag ik weer een mooie ingewikkelde stelling opzetten die hij minder ingewikkeld vond dan zijn tegenstander. Voor de stellingen op de borden van Ad en Henk Dankers gaf ik geen stuiver. Daarom nam ik zelf op dat moment een remise aan, zodat de 4,5 punt zeker werd gesteld. Achteraf hoorde ik dat Henk Dankers alsnog gewonnen had! Zo wonnen we met 5,5 – 2,5.

We zien de gezellige tegenstanders volgende week graag weer terug, ze kennen inmiddels de weg.

Woerden 2 strijdend ten onder in Laren

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

ongeveer een jaar geleden werd er door het 2e met 5,5 – 2,5 verloren van ditzelfde team. Voor deze ontmoeting hadden we twee invallers nodig, voor Mark en Rolinde (EK), maar niet getreurd, we hadden twee super subs: Olivier en HenkdH.

De setting was een vochtig bovenzaaltje in een oude kerk. Samen met laat-doorbrekend-talent Michiel was ik, express, lekker vroeg. We werden warm onthaald in een vooroorlogs klein keukentje om daar onder het genot van een vers bakje koffie te wachten tot de jeugd klaar was met spelen. In de zaal viel me ook het mooie antieke bord op, waar nog netjes met een krijtje de opstelling op werd genoteerd. Mijn vermoeden is dat het bord als sinds de oprichting van de Larense SC (1906) mee gaat. Gisteren viel het bijna uit elkaar…

Wat ook vrij snel uit elkaar viel was de stelling van Willem Vink. Binnen de kortste keren zag ik dat hij een stuk ging verliezen, maar aan de andere kant had zijn tegenstander de hele Koningsvleugel nog in de kazerne staan. Dynamische kansen daarom, maar helaas wist Willem die niet te benutten.

Daarnaast zette de helft van het duo “Het Goede Doel” een solide partij neer. Maar, zo rond half elf hoorde ik van de andere kant van de zaal “oh, die had ik helemaal over het hoofd gezien”. Game over.

Aan bord 6 leverde Ad Goes een mooie partij af. Halverwege zag ik dat hij een paardvork om zijn oren kreeg waardoor hij een kwaliteit achter zou komen. Maar, Ad wist zelfs daarmee nog een halve punt binnen te halen.

Met Michiel Somers had ik een gezellige heenreis, waar we onder andere zijn stormachtige ontwikkeling bespraken. Hij speelde deze avond heel secuur, had een klein voordeeltje en wist dit op het laatst nog net tot een overwinning om te zetten.

Dan Olivier. Hij speelde de meest knotsgekke partij van de avond als je het mij vraagt. Zijn tegenstander speelde in de eerste 5 zetten zowel a3, b4, c4 en e4. Olivier ontwikkelde netjes en had een stuk voor het grijpen maar zag dit pas tijdens de bespreking achteraf. 12 zetten in drie uur, ik vind het eigenlijk gewoon lui. Een half punt binnenhalen tegen een sterkere tegenstander is wel nog steeds een mooi resultaat.

Zelf zat ik tussen twee grootheden in. Rechts naast mij pakte de tegenstander van de andere helft van het duo “Het Goede Doel” een pionnetje mee op b2. Zelfs als het goed is, is dat niet goed. Toch? De stelling van Henk werd super actief. Helaas wist zijn tegenstander alle dreigingen te pareren. Naarmate de partij vorderde wist de zwartspeler zijn inactiviteit op te lossen en kwam nog een keer genadeloos met de Dame binnen op de 2e rij.

Zelf speelde ik een zo saai mogelijke partij tegen, wat achteraf bleek, een veel sterkere tegenstander. Continu stond ik onder een klein beetje druk, maar wist ik die druk ook klein te houden. In een pionneneindspel met de dames nog op het bord koos ik voor een veilig remiseaanbod.

Tot slot de partij aan bord 1. Jacco haalde een verse opening uit blik en kwam daarmee heel goed te staan. Gewonnen zelfs, als je het een simpele toeschouwer zou vragen. In een moment van onachtzaamheid wist de vijandelijke dame op een paard door te dringen achter de pionnenlinies en daar een kwaliteit op te pikken. Alsnog dacht ik dat Jacco dit ging winnen, zijn tegenstander dacht hier anders over en commandeerde twee pionnen naar voren voor een tegenaanval. Hierdoor konden geen van de pionnen van Jacco promoveren en bleven beide partijen over met te weinig theoretische kans op winst om nog door te spelen.

We hebben daarmee de winst aan onze sympathieke tegenstanders moeten laten, ondanks mooie gevechten. Gezien het ratingverschil tussen de teams is dat geen schande, we zijn sinds de vorige keer een half punt ingelopen op dit team. Over drie jaar gaan we winnen!

Woerden 2 begint het seizoen stabiel

Marcel Van Oort Een reactie plaatsen

Dit was de eerste avond dat we met het nieuwe 2e team van Woerden aan de slag mochten, de tegenstander was Vegtlust 1. Woerden 2 is een mooie mix van jeugdig talent en wijze oudgedienden, aangevuld met een enkeling die zou willen dat hij talent had of wijs was. Die laatste persoon zet je dan altijd in om stukjes te schrijven, zodat ook hij tot zijn recht komt.

Het werd een ware thriller. Op papier (zag ik achteraf), ontliepen de twee teams elkaar met maar 10 ratingpunten gemiddeld. De borden halverwege gaven mij geen reden om een gokje te wagen bij Unibet.

Henk de Heer kwam als eerste zijn uitslag invullen, ik begreep dat hij een combinatie over het hoofd had gezien in een verder redelijk gelijkwaardige partij.

Michiel, één van onze leukste nieuwe aanwinsten op de club, had een geweldige partij op poten gezet maar ging helaas met een beginnersfout ten onder. Het is ons allen wel eens gebeurd. Over 2 maanden is hij vast weer de oude.

Jacco was in een vreemd, maar toch soort evenwichtige partij beland, waarin zijn tegenstander een stuk had gegeven voor wat pionnen en druk om er één te laten promoveren. Jacco wist onder die druk vandaan te komen en won.

Olivier, volgens mij de vliegende keep van de club, had ook al een aparte partij, waarin hij na een soort misser een extra loperpaar had tegen een dame. Hiermee wist hij zoveel druk te geven dat deze partij tot remise werd besloten.

Marcel speelde een ingewikkelde partij met veel mogelijke varianten, waar hij om activiteit te winnen een paard in het midden van het bord kon weggeven. Die activiteit bleek een tweezijdig mes en hij moest uitkijken om niet tegen een verliespunt aan te lopen. Zetherhaling besloot deze partij.

Bij Willem was het zoals gewoonlijk weer bal. Dit keer werd er weinig geofferd, behalve dan zijn Koning, middels een onreglementaire zet. Even dacht hij dat hij daarmee verloren had, maar dat bleek niet het geval. Na het terugzetten van de positie wist hij de partij alsnog naar zich toe te trekken.

Bij Henk Dankers vond ik dat hij onder druk stond, maar hij weerde zich kranig. Toen eenmaal een vrijpion van zijn tegenstander was afgesnoept, boodt die remise aan. Helaas wel op een geluidsniveau wat Henk al zeker 25 jaar niet meer meekrijgt, terwijl hij dat van te voren reeds gemeld had. Na een kleine hint richting zijn tegenstander en nog een (luider) remiseaanbod bij de volgende zet, werd hier de vrede getekend.

Tot slot was alleen Rolinde nog bezig aan bord 1. Ook hier een dynamisch evenwichtig spel op het bord, maar beide spelers waren inmiddels onder de minuut beland. Het was een waar schouwspel waar Rolinde en Pieter ons meenamen in de dynamiek van de 64 velden. Pieter gaf, volgens mij per ongeluk, een kwaliteit, maar behield controle over de stelling. Rolinde probeerde uit alle macht te duwen en te trekken, maar uiteindelijk werden (70 zetten notitie van uw verslaggever later) alle pionnen geslagen en stonden alleen twee moegestreden Koningen op het bord.

Een mooie 4-4 was de eindstand, het had ook zomaar andersom kunnen zijn. (aldus gejat van de teamleider van Vegtlust). We kunnen vol goede moed uitkijken naar onze volgende match tegen Larense SC op 4 november a.s.

Woerden 1 – ZZC 1

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Het was een gezellige drukte in Huize Victoria waar twee teams een externe wedstrijd speelden en er ook nog interne partijen werden gespeeld. Woerden 1 speelde de match tegen ZZC 1 in de groep HKB van de SOS.

In het schaken bestaan er vele manieren om te offeren. In de competitie komt daar nog eentje bij: de speler offer. Op bord twee werd de invaller aan de rating goden  geofferd en moest al snel de pijp aan Maarten geven. 

Ook op andere borden was het pleit rond 10 uur al beslecht. De tegenstander van Ed kwam in een erg passieve stelling terecht en raakte daardoor over de lange diagonaal een volle kwaliteit kwijt. Daarna was er geen houden meer aan. 

Hans wist met zwart al snel een lekker eindspel te krijgen met een loper paar en het centrum. Hans speelde dat vakkundig uit.

Olger wist weer eens de stukken van zijn tegenstander in het eindspel volledig vast te zetten. Ondanks de schoenen waar Hugo de Jonge jaloers op zou zijn, kon zijn tegenstander de stelling niet houden en verloor.

De partij van Bas was een lichtend voorbeeld voor de overige schakers. Langzaam werden de duimschroeven aangehaald. Zijn tegenstander had geen enkel tegenspel tien Bas een koningsaanval opzette. Met een eenvoudige combinatie besliste Bas de partij.

Sten kreeg een theoretisch variantje voor zijn kiezen. Sten was daar minder goed van op de hoogte, zo leek het. Dat moest nauwkeurig gespeeld worden. Nadat alle problemen verdwenen waren, kreeg Sten een remise aanbod. Sten weigerde maar wist het eindspel niet te winnen.

Jelle speelde weer eens een avant garde opening. Hij bereikte er niet veel mee. Het werd een kwestie van staan en wachten op een remise aanbod. Zijn lethargische tegenstander  liet er geen gras over groeien.

Selman vloog zijn tegen direct naar de keel. Alle lichte stukken werden geruild en er bleef een eindspel met zware stukken over. De vraag is dan: welke koning is het veiligst? Het deed er niet toe. Er kwam een moeilijk eindspel op het bord met dame tegen toren. Dat kon Selman niet remise houden.

Hierdoor werd het 6-2 voor Woerden.

Zeist 1 – Woerden 1

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Dat leeftijd bitter weinig zegt in het schaken bleek wel weer tijdens de SOS wedstrijd tussen Zeist 1 en Woerden 1. Het team van Zeist mag dan voor een groot deel uit veteranen bestaan, ze spelen als jonge honden en geven liever materiaal dan het te winnen. Het werd een bizarre avond. Halverwege de avond leken de meeste partijen op een compleet andere uitslag af te stevenen dan uiteindelijk op het wedstrijd formulier genoteerd kon worden. 

Laten we met de partij van Sten tegen Aren van Oosten beginnen. Sten werd een kwaliteit en een pion op een presenteerblaadje aangeboden, maar moest daarvoor wel het initiatief aan zwart laten. Nu is dat Sten gewoonlijk wel toevertrouwd, maar het kostte hem veel tijd. Sten had juist alles onder controle gekregen en winst gloorde toen hij zich met weinig tijd op de klok in het eindspel liet verschalken.

De avond van Selman was een stuk eenvoudiger. Hij hoefde alleen maar zijn zetten te noteren en bij tijd en wijle een geofferd stuk te slaan. Nog voor de andere partijen goed en wel begonnen waren, kon het punt al genoteerd worden en vulde Selman de avond met wat potjes tegen een aspirant lid van Zeist.

Ook Jelle werd niet al te veel op de proef gesteld. Zijn tegenstander hield het op reageren op alle dreigingen en deed verder niet veel. Het was wel genoeg om een stelling te bereiken waarin Jelle niet meer op voordeel kon hopen. Gezien de stand op de overige borden vond Jelle het welletjes en de vrede werd getekend. 

Ik liet me verleiden tot een variant waar ik eigenlijk niet terecht in wilde komen. Niet dat er een vuiltje aan de lucht was. Er was maar één dreiging en die was makkelijk te pareren. Of toch niet?  Na het vernietigende Pb5!! werd mijn stelling in één klap een ruíne. Een zet of 10 twijfelde ik bij iedere zet: zal ik opgeven of toch nog maar een zet doen? Ondertussen begon mijn tegenstander langzaam te bezwijken aan chronische keuze stress, omdat er steeds meerdere mogelijkheden waren om het uit te maken. Het werd hem allemaal wat te veel en ging zelf mat aan de andere kant van het bord.

Hans kreeg een koningsaanval te verduren. Er werd afgewikkeld naar een eindspel van een dame tegen twee torens van Hans. Het werd een moeilijke zaak. Er gingen nog wat pionnen verloren waarna de stelling niet meer te houden was.

Bas speelde heel omzichtig en maakte stukje bij beetje vorderingen op de damevleugel. De pionnen rukten steeds verder op. Bas won er zelfs één. Het zag er allemaal zonnig uit. Wat schets onze verbazing toen we zagen dat Bas zijn koning moest omleggen nadat hij in een valletje was gelopen.

De partij van Ed ging ook erg op en neer. Na een prima opening liep het allemaal niet zo lekker. Een tactisch remise aanbod van Ed werd geweigerd. Daarna spookte het in een eindspel met zware stukken. De tegenstander van Ed maakte daarin de laatste beslissende fout.

Het stond 3,5-3,5 en de beslissing moest van de partij van Olger komen. Olger had in een lange manoeuvreer partij een pionnetje gewonnen. Het was nu zaak om met dit kleinnood de winst binnen te halen. Dat hebben we Olger al vaker zien doen en ook nu was dit karweitje een kolfje naar zijn hand. 

Zo won Woerden dus met de hakken over de sloot met 4,5-3,5 van promovendus Zeist.

Woerden te sterk voor Paul Keres

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Waarschijnlijk dachten ze bij Paul Keres dit seizoen: laten we de andere clubs ook maar eens een kans geven kampioen te worden. Daarom werd dit seizoen een team op pad wordt gestuurd is wat zwakker dan in voorgaande jaren. 

Een aantal partijen gingen vrij gemakkelijk naar Woerden. Gerard Halve liet tegen Ed wat te veel gaten vallen achter zijn vooruit gesnelde pionnen en werd daar snel op afgerekend. Na een raak kwaiteits-offer op c3 kreeg ik al het materiaal met woekerrente van Guus Alberts terug. Jelle kreeg met zwart tegen Ritsaert Pel de door hem zo geliefde ruilvariant van het Slavisch op het bord. Na een 20-tal zetten vielen alle combinaties zijn kant op. 

Er waren ook een tweetal partijen die vlot naar Paul Keres gingen. Hans speelde tegen Roel de Lange agressief en passief tegelijk. Dat combineerde slecht. Leen liet zich door Eddy Faverey op de damevleugel behoorlijk de kaas van het brood eten. Hij moest een stuk geven om erger te voorkomen en voorkwam het alsnog niet. 

Daarmee was de tussenstand 3-2 in het voordeel van Woerden. de overige partijen konden nog alle kanten op.

De 1e bord speler, Evert Rademakers, was een tegenstander van formaat. Hij speelde tegen Sten, die de laatste week “on fire” is. Evert had de pech dat hij een geniepig zij-variantje op het bord bracht dat door enkele Woerdense schakers al eens nader onder de loep was genomen. Het werd een prachtige partij waar de omstanders van smulden. Sten bleek de finesses in het middenspel goed in de vingers te hebben en trok aan het langste eind.

Marcel van Oort speelde John van Rooij in eerste instantie van het bord, maar liet John weer helemaal terug komen. Marcel stond er korte tijd zelfs beroerd voor. In tijdnood trok hij het initiatief echter weer naar zich toe en won alsnog.

Selman had tegen Paul van der Kooij met voorzichtig spel een stelling bereikt die hij moeilijk zou kunnen verliezen, maar ook lastig te winnen was. Met een schuin oog naar de andere partijen werd een klein beetje heen en weer geschoven. De stand was al 5-2 toen er eindelijk tekening kwam in de strijd. Paul vond het naarmate de tijd verstreek moeilijk om het evenwicht te bewaren en viel op het laatst om.

Daarmee versloeg Woerden 1 Paul Keres 1 met 6-2.

Zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/6095

SOS: Woerden 1 – BSG 1

Marcel Schröer Een reactie plaatsen

“Ik ben niet gevaccineerd,” was de eerste mededeling die ons door één van de BSG spelers werd gedaan. Een jaar of wat geleden zouden we toch raar opkijken van zo’n opmerking. Nu verblikten of verbloosden we niet, wasten nog eens goed onze handen en gingen lekker schaken. Want, oh wat hebben we er lang op moeten wachten om de tegenstander eens diep in de ogen te kunnen kijken. De laatste keer was Hoogland 1 tegen Woerden 1, de eerste en gelijk laatste wedstrijd van de SOS competitie van het vorige seizoen.

In de hectische periode van de indeling van de SOS competitie, was BSG omhoog gepromoveerd naar de hoofdklasse. Desalniettemin had BSG een team op de been weten te brengen waar Woerden nog een fikse kluif aan had. Rob Disselhoff, de teamleider van het team uit Bussum, had zijn best gedaan om goed voor de dag te komen en kwam met een opstelling die op de meeste borden een gelijkwaardige strijd voorspelde. En zo ging het ook.

Selman speelde met zwart een opening waar zijn tegenstander Mark Grondsma zelf ook jaren ervaring in had. Dat was duidelijk te zien. Uren lang hielden wij ons hart vast in de hoop dat Selman de aanval zou kunnen weerstaan. Gelukkig wist Selman alles onder controle te houden. Sten Goes had toevallig een groot deel van de Corona periode besteed aan het bestuderen van de variant die de onfortuinlijke Bert Kieboom op het bord bracht. Voordat Bert ook maar de kans had gehad te rokeren, ging er links en rechts al materiaal verloren. Zelf kwam ik vrij vlot op groot voordeel, gaf dat met één grafzet weer uit handen en wist met een gedurfde zet Timon Brouwer zo in verwarring te brengen, dat ik de winst alsnog naar me toe wist te trekken. Ed Oosterlaken was nog wat roestig en bereikte minder dan niets met de witte stukken. Hij moest tegen Iskander Schrijvers genoegen nemen met remise.

Jelle Wiering en Rob Disselhoff speelden een wedstrijdje niets-doen. Na een paar uur surplace-schaak hadden ze er beiden genoeg van en tekenden ze de vrede. Klaas Ouwens had Ruben Piet een isolani bezorgd. Hij hield de pion uitstekend onder controle. De vraag of het genoeg was voor de winst, werd aan het einde van de avond positief beantwoord. Hans van Steijn speelde tegen Bert Balke een enerverende partij waarin beide spelers over een overwinning konden dromen. Uiteindelijk trok Hans aan het langste eind. Marcel van Oort speelde een slow-cooking partij tegen Melchior Brandenburg. Hier kon niet veel mis gaan, ware het niet dat de stand van de klok ons zorgen baarde. Gelukkig werd de vrede getekend voordat onze tijdnood fetishist het uit de hand had laten lopen.

Zo eindigde Woerden 1 – BSG 1 in een 6-2 overwinning. Een mooi begin.

Voor de details van de match, zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/6066

Woerden 1 is een desillusie rijker

Marcel Van Oort

Waar het vorige verslag eindigde met krachtige taal, die onze ambitie weergaf, werd de hoop op een kampioenschap deze avond snel de kop ingedrukt. Het team van Oud Zuylen kwam beter uit de startblokken dan wij. Naast me kreeg Klaas al vrij snel een remiseaanbod, wat hij na overleg en een eigen gang langs de borden afwees. De borden van Sten en Selman zagen er wel goed uit in mijn ogen. De rest was hooguit remise-achtig of minder.

De eerste drie uitslagen waren remise, Ed was er blij mee, bij Jelle was het walging van zijn stelling en Klaas heeft het wel geprobeerd maar kwam niet verder dan het repeteren van zetten. Aan het bord van Martijn was vooraf gewaarschuwd voor saaie stellingen, maar daar heb je Martijn niet mee. Sterker nog, hij zette er zelf volledig op in. Na een solide verdediging te hebben opgezet wist hij zijn tegenstander nog net op remise te houden. Marcel Schröer begon een zet te laat met denken wat leidde tot een zware avond en dat koste een punt. Ongeveer dezelfde tijd scoorde MarcelO de gelijkmaker door een kwaliteitswinst uit te melken.

Met 3-3 op het scorebord moesten nog twee partijen worden afgerond met de nodige tijdnood van dien. Sten wist een mooie opening tot een positief middenspel te brengen, maar aan het eind koos hij voor een verkeerde afwikkeling en verloor. Selman bracht enkele minuten door tussen de 10 en 20 seconden. Hij stelde extreme stressbeheersing ten toon, waar een enkele toeschouwer dat niet kon en een spontane kuch niet kon onderdrukken op een paar seconden van vlagval van zijn medespeler. Het mocht de uitslag van deze partij niet baten: Selman haalde het punt binnen waarmee de eindstand werd vastgesteld op 4-4.

Met de desillusie in het lijf dronken we nog een gezellig drankje om het bittere van dit gelijkspel weg te spoelen. Gewoon op kracht verslagen, waar we wel 50 ratingpunten meer hadden gemiddeld. Met nog drie matches te gaan zullen we de koplopers blijven achtervolgen en onze repertoires bijschaven om weer sterker terug te keren.

Klinkende overwinning voor Woerden 1

Marcel Van Oort

in de SOS-competitie restte ons deze ronde niets dan de koplopers te achtervolgen, na een keer verloren en een keer gelijk gespeeld te hebben. Dinsdag 14 januari togen we daarom naar Zeist. De opstelling werd dit keer weer zeer zorgvuldig opgesteld, met een iets andere achterliggende gedachte, maar hetzelfde doel: winnen!

En dus, daarom, aan bord 1, de trekker van ons team op dit moment. De man in vorm. De 2200-er in thuisschakerskleren. De kunsten van Selman Ercan konden deze avond worden aanschouwd, in optima forma. Hij rookte zijn tegenstander uit zijn hol met een Grieks offer, waarna de koning midden op het bord terecht kwam, terwijl de hulptroepen nog lusteloos opgesteld stonden in een verre uithoek.

Aan bord 2, het geheime wapen. Ed Oosterlaken ingezet als supersub, welke club heeft die luxe? Ed kwam geweldig uit de opening, waarna zijn tegenstander vooral zichzelf in de nesten leek te werken. Ed zijn stukken vonden de natuurlijke weg naar de overwinning, waardoor hij nu 2 uit 2 scoort.

Nog een korte zin tussendoor, die je niet veel zult lezen: Sten Goes verliest roemloos.

Bord 4 toonde spektakel. Vooral achteraf bij het invoeren van de partij door Jelle Wiering zelf, en de beoordeling van de stelling heen en weer ging als de beat van een gemiddeld top 40 nummer. Een “stabiel puntje”…

Bord 5. Ik zie het voor me: Erwin komt aan bij zijn tafel op het Tata Steel en schudt zijn tegenstander, Abdusattorov, de hand. Die kijkt hem wat nadenkend aan en zegt met een Oezbeeks accent: “l’Ami? l’Ami….? Are you….. ?” Erwin knikt, genoegzaam en met een tikkeltje trots antwoord hij: “Yes, I am the brother of Martijn”. Het bord van Martijn deed deze avond denken aan de binnenstad van Leiden: louter eenrichtingsverkeer. En Martijn was degene die reed.

Aan bord 6 probeerde ik zelf een met aan zekerheid grenzend komende koningsaanval in te schatten. En toen die alsnog als verassing kwam was het zelfvertrouwen bij beide spelers al ver te zoeken. Ik had op zet 6 al een blundertje gemaakt, die de tegenstander over het hoofd zag. Het paardoffer op h7 van mijn tegenstander bleek ook niet echt goed te zijn. Het is nog 88 dagen te gaan tot Pasen, maar na een aantal fouten in tijdnood kozen we eieren voor ons geld.

Bas Verberne speelde vandaag aan bord 7 en moest een Pirc slechten. Als voormalig Pirc speler dacht ik dat hij wat lastigere zetten had kunnen spelen om tot een gunstige stelling te komen, maar ik had zelf problemen genoeg om dit verder uit te denken. Uiteindelijk stond er een degelijke remise achter zijn naam.

Last, but not least, Klaas Ouwens mocht zijn externe vertrouwen opvijzelen aan bord 8. Ook hier werd een degelijke pot gespeeld, waarbij Klaas in het eindspel een pion offerde en daardoor met zijn torens super actief werd, een stuk kon winnen en uiteindelijk ondekbaar mat zou gaan geven.

Een mooie 6-2 overwinning, waardoor we 1 punt achter staan op de koploper Oud-Zuylen. Drie keer raden wie er 11 februari bij ons op de pijnbank mogen komen liggen….