Nee, helaas nog geen zicht op een elfstedentocht, maar een mooi “Winters” alternatief staat gepland. Het “Jan Bulk Winterkosttournooi” staat gepland voor 25 februari aanstaande.
Het programma is als vanouds: 11.00 uur Ontvangst met koffie ++ 11.30 – 13.00 uur Vier ronden snelschaken 13.00 – 13.45 uur Winterse kost 13.45 – 16.45 uur Vier ronden rapid schaken 16.45 – 17.30 uur Borrel en prijsuitreiking
Er hebben zich al flink wat deelnemers ingeschreven, maar er kunnen er nog genoeg bij. Meld je aan bij Marcel van Oort, via movanoort@gmail.com. Hierbij een overzicht van tot nu toe aangemelde spelers: (alfabetisch op voornaam; bijgewerkt tot 7 februari)
1 Aldo Oxener 2 Annie de Jong 3 Carl Schoor 4 Cora van de Zanden 5 Ed Oosterlaken 6 Frank Kooper 7 Frans Janssen 8 Fred Bulk 9 Gert van Yperen 10 Henk Huizing 11 Jacco Lind 12 Jan van Gulik 13 Jan Vos 14 Jens Roggeband 15 Larissa Hessing 16 Leen de Jong 17 Leo de Vos 18 Lucie van de Vecht 19 Marcel Pulles 20 Marcel Schröer 21 Marcel van Oort 22 Marjolein Theunissen 23 Pia Sprong 24 Piet Geertsema 25 Robert Grobbe 26 Sebastian Bernacki 27 Willem Vink 28 Wim Veelenturf
De tegenstander van Marcel Schröer had zich ziek afgemeld. Matthijs Dijkstra had, heel sportief, ons daar al vooraf op gewezen. Maar als teamleider ga je dan toch gewoon mee voor de sfeer en het verslag. Ik kan u vertellen, voor de ontspanning kun je beter achter het bord zitten. Dan heb je geen tijd om je zorgen te maken over de taferelen die zich op de andere borden afspelen.
Bord 2
Ook het tweede bord leek half opgegeven door HMC Den Bosch 2. Daar ontmoette Sten Goes met zwart de op papier zwakste speler van de tegenstander, Henk Burg. Ja, inderdaad, de vader van. Dat was lang een gelijk opgaande strijd. Beide spelers speelden omzichtig en vermeden hun stelling te verzwakken.
Bord 3
Sofia Moskalets mocht met wit aantreden tegen de sterkste speler van HMC, Frits Obers. In een scherpe opening ging Sofia de theoretische varianten uit de weg. Ze offerde vervolgens twee pionnen voor een koningsaanval. De vraag was of de aanval sterk genoeg was. Even later waren de twee pionnen weer terug en ging de aanval nog door. Dat was ook nodig want in het centrum had Frits een machtig pionnen centrum.
Bord 4
Ook Selman had een pittige tegenstander. Met zwart speelde hij tegen Jeroen van den Bersselaar. De werd een taaie theoretisch partij, die uitmondde in een stelling waarin Selman twee hangende pionnen had. De tijd zou leren of het zwakke of sterke pionnen waren.
Bord 5
Rolinde den Heijer had met wit Gert den Rooij op het menu staan. Ook dat zou een zware strijd worden. De stelling bleef lange tijd gesloten en het werd dus een kwestie van langzaan manoeuvreren. Althans, dat was zo in het begin. Een tijdje later was de vlam in de pan geslagen. Gert had een trategisch superieure stelling. Hij had alleen één probleem. Zijn koning stond open bloot op het bord. Gert wist echter de stelling behoorlijk op slot te gooien en het begon er lastig uit te zien voor Rolinde.
Bord 6
Tom Verhoeven was de tegenstander van Bas Jansen. Bas jansen met zwart. Wit deed een serie onbeduidende zetjes, maar leek daar wel langzaam maar zeker de zwarte stukken naar achteren te drukken. Maar Bas hield goed stand en hield voldoende flexibiliteit in zijn stelling.
Bord 7
Ed Oosterlaken speelde met wit tegen het enorme talent Hrdya Dinanath. Daar zat wel een jaar of 50 leeftijdverschil in. Opletten voor tactiek dus. Dat deed Ed en was in staat langzaam maar zeker een minoriteit aanval op de damevleugel op gang te krijgen.
Bord 8
Jacco Lind speelde met zwart tegen invaller Wim van Oostrum. Kennen wij die man niet ergens van? Jazeker! Die hebben we al vaak ontmoet als teamleider van ZZC, tegenwoordig Bommelerwaard. Jacco kreeg al snel een prettige stelling op het bord met spel tegen een isolani. Jacco bracht wat kleine tactiek in de stelling, maar Wim verdedigde nauwkeurig.
En na een uur of 3 spelen vallen er een aantal stelling onze kant op.
Jacco wint een kwaliteit. Onder druk geeft zijn tegenstander ook nog eens twee stukken tegen een toren weg en geeft vervolgens op.
Sten wint een pion zonder ook maar enige controle over de stelling uit handen te geven. Sterker nog, de witte stukken vechten met de rug tegen de onderste rij en Sten wint eenvoudig.
Rolinde offerde een stuk voor twee pionnen en daarna valt alle tactiek haar kant op. Haar aanval was al enige tijd bezig toen de volgende stelling op het bord kwam. Een mat in 6 kondigde zich aan.
Wit aan zet: mat in 6
De druk van Sofia op g7 stapelt zich op en ze breekt door de zwarte verdediging heen. Frits probeert het tij nog te keren met een kwaliteitsoffer, maar het is allemaal vergeefs. Zijn koningsstelling wordt opgerold.
Een 5-0 tussenstand, daar is het als niet neutrale toeschouwer lekker mee rond lopen. Toch bleef het geen rozengeur en maneschijn.
Selman had een kwaliteit gewonnen en maakte zich op om het punt langzaam binnen te hengelen. Dat liep helemaal mis. De witte stukken verzamelden zich om zijn koning en Selman kwam in een verloren eindspel terecht.
Ed Oosterlaken liet zich een beetje de kaas van het brood eten door zijn hongerige tien-jarige tegenstander. Het ging bijna mis en Ed was blij dat hij met remise weg kwam.
Bas Jansen voelde zich de hele middag al niet erg prettig in zijn stelling. Hij offerde een kwaliteit voor wat activiteit, maar dat hielp allemaal niet. Hij moest zelfs een stuk geven. Daarna ging Bas wanhopig het eindspel in. Zijn tegenstander voerde zijn zetten verveeld uit. Voor Bas werd het nog een lange martelgang voordat hij de koning omlegde.
En voor de schakers die niet bekend zijn met wat er allemaal op lichess te doen is:
When a player clicks the Berserk button at the beginning of the game, they lose half of their clock time, but the win is worth one extra tournament point. Going Berserk in time controls with an increment also cancels the increment. (1+2 is an exception, it gives 1+0) Berserk is not available for games with zero initial time (0+1, 0+2). Berserk only grants an extra point if you play at least 7 moves in the game.
Enig zelfvertrouwen kon onze tegenstanders “Amsterdam Berserkers” niet ontzegt worden.
Daar was in de derde ronde van de KNSB beker tegen Woerden dan ook gegronde reden voor. Gemiddeld gaapte er op ieder bord een kloof van zo’n 200 punten in het voordeel van onze Amsterdamse gasten.
De teams (foto: Henk de Heer)
Woerden had zich terdege voorbereid met een negendaagse clinic in Wijk aan Zee door Sten, Selman en Ed. Ook Marcel had de afgelopen weken de GMs aldaar zorgvuldig bestudeerd. Hij had zich met name laten inspireren door Erwin l’Ami, die steeds het maximale uit alle middenspel stellingen haalde.
Selman Ercan offerde met wit tegen Ilias van der Lende in de opening een pion en zette flinke druk op diens damevleugel en het centrum. Met werkelijk onberispelijk spel blies hij vervolgens door het centrum. Toen we een toren op h8 en een koning op f8 zagen staan, voelden we dat het goed zat. Het eerste punt was binnen.
Selman Ercan (foto: Marcel van Oort)
Ed Oosterlaken stond met zwart tegen Bas Haver na wat eerste schermutselingen ook een pion achter. Ter compensatie priemden zijn lopers door het bord. En stevig gevecht om de controle van het bord werd uitgevochten en Ed won die strijd. Toen Bas Haver door zijn vlag ging was zijn stelling al hopeloos.
Ed Oosterlaken (foto: Marcel van Oort)
Sten Goes had met zwart een moeilijke partij tegen Edwyn Mesman. Sten werd overlopen op de damevleugel, maar had wat druk in het centrum. Het zag er niet heel goed uit voor Sten, maar Edwyn vergreep zich in tijdnood en verloor daarmee direct de partij.
Sten Goes (foto: Marcel van Oort)
Marcel Schröer speelde met wit heel rustig tegen Vincent Blom. Die verbruikte veel tijd om tot een actief plan te komen. Het werd een vrij gelijke stelling met veel pionnen en alleen de zware stukken op het bord. In de verwikkelingen die toen volgde wist Vincent, met weinig tijd op de klok, niet altijd het juiste antwoord te vinden. Hij verloor een pion. Het dame eindspel was wellicht gewonnen, misschien ook niet. Hoe dan ook : op zet 72 werd het een vol punt.
Marcel Schröer (foto: Marcel van Oort)
Zo versloeg Woerden zeer verassend Amsterdam Berserkers met maar liiefst 4-0. Opmerkelijk genoeg hadden de Berserker spelers een probleem met een gebrek aan tijd. Je zou toch zeggen dat dat nu juist iets is waar ze wel aan gewend zouden zijn.
Uw verslaggever kan zich niet herinneren dat Woerden ooit eerder de vierde ronde van de KNSB beker heeft bereikt. We kunnen hier dus wel spreken van een voor schaakclub Woerden van een historisch resultaat.
Woerden had zich vanwege de beker winst van het seizoen ervoor direct geplaatst voor de achtste finale. Het werd de thuiswedstrijd tegen BDSV. Ons beker team had een verjongingskuur ondergaan en bestond uit Selman, Sten, Rolinde en Jacco.
Selman had tegen Jacco Heij een kleine vergissing in de opening begaan, maar veel problemen had Selman daardoor niet. De stelling bleef lange tijd in evenwicht. Juist toen er een eindspel bereikt was waarin er weinig meer te beleven was, deed Jacco zijn partij kade door de dame weg te geven.
Sten Goes had tegen Robin van Ee een mooie stelling opgebouwd en stond op het punt een aanval te starten. Maar juist op dat moment wist Robin de stelling te sluiten en was het voordeel van Sten snel verdwenen. Daarna ontstond er voor Sten een wat ongelukkig eindspel dat verloren ging.
Rolinde den Heijer wist in de opening alle kleine dreigingen van Kevin van Brummelen af te wenden. Maar Kevin is een handige schaker en in het middenspel bracht hij een fraai schijnoffer op het bord. Rolinde ging er op in, maar haar koning kwam daarna zwaar onder vuur te liggen en Rolinde verloor.
Jacco Lind had het complete centrum in handen en leek op een prachtige overwinning af te stevenen. Jeroen van Winkoop startte een nogal speculatieve aanval tegen de koningsstelling van Jacco en wist Jacco daarmee zozeer in verwarring te brengen dat Jacco een paard dacht te winnen, maar daardoor een matdreiging over het hoofd zag.
De eindstand werd daarmee 3-1 in het voordeel van BDSV. Woerden leed haar eerste nederlaag in de SOS beker competitie in twee jaar. Volgend jaar beter…
Komend vanuit de vestingstad Woerden werd de lange, barre tocht naar het zuiden des lands ingezet. Donker, koud, guur weer, lange donkere stille wegen. Genoeg tijd voor overdenkingen. Wij Woerdenaren proberen ons als laatste ankerpunt van verzet te handhaven in de SOS klasse 1D, maar dat is tot nu toe een zware missie gebleken. Deze avond was de misse Tricht te veroveren. Tricht? Of all places. SV Rivierenland blijkt verhuist, en Tricht blijkt net iets makkelijker aan te rijden dan Buren.
Gelukkig geen Maas-tricht, dacht ik nog. Hmm, tricht, trecht, dat moet toch haast iets betekenen in die plaatsnamen? Net zoals met partijen zoek ik soms achteraf iets op, om te proberen er wijzer van te worden. In dit geval kan ik meedelen dat het meest logische was geweest om de plaats bijvoorbeeld Lingetricht te noemen. De naam Tricht is afgeleid van ‘Trajectum’, dat ‘doorwaadbare (oversteek)plaats’ betekent (vergelijk Utrecht en Maastricht). Haastrecht, door ik u denken? De naam Haastrecht zou verwijzen naar “kreek van de havik” of naar de persoonsnaam “haveke” gecombineerd met “drecht” (veer/vaarwater). Drecht, tricht, trecht, één pot nat blijkbaar, in mijn ogen vreemd dat je niet duidt welke tricht het is, toch? Maar, genoeg etymologie.
Mijn reis. En dan de combinatie met de titel. Stel je voor: je rijdt over een donker weggetje en ziet een plaatsnaambordje: “Buurmalsen”. De tomtom geeft aan dat ik over 70 meter naar rechts moet, ik sla daar af en nog voor ik kan bedenken dat ik nooit van Buurmalsen heb gehoord en hoe die plaatsnaam in elkaar steekt, kom ik daar het bordje “Einde Buurmalsen” al tegen. Letterlijk nog geen honderd meter van het vorige bord. Tijdens mijn overdenkingen dat het me toch een partij administratieve rompslomp moet geven om dorpen te creëren die zo klein zijn, rij ik bijna zonder het te merken op het volgende plaatsnaambordje af. En hier wordt het nog gekker. Welkom in Tricht. Ik was er bijna en moest echt even stil gaan staan om te geloven wat ik zag. Een plaatsnaambord “Tricht”, “Einde Tricht” en daarna nog een bord “Tricht”, binnen 100 meter. Ze lijken hier niet weten wat ze willen. Drie huizen in het eerste deel, dan eindigt het dorp, dan volgt een oversteek van een weg die men blijkbaar niet bij Tricht wil of mag onderbrengen. Na die weg begint de plaats Tricht dan weer. Alsof ze de doden op het kruispunt niet bij de tellingen van het dorp willen hebben. (zie Google maps als je me niet gelooft)
Aangekomen bij het gezellige dorpshuis, waar je in de foyer kon meegenieten van verhalen uit de oude doos in een presentatie over de lokale families, bleek de energiecrisis hier niet toegeslagen. Wat een hitte in het speellokaal! Om nogmaals te onderstrepen dat die mensen hier niet weten wat ze willen: tegenover mij twee mannen. Eén in een polo’tje met korte mouwen, de ander houdt zijn jas de hele avond aan.
Rare jongens, die Trichtenaren. Maar… hunnie kennen wel beter schaken dan wij.
Op zaterdag16 december moest het veelgeplaagde Woerden 2 het opnemen tegen DD2. Onze basisspelers Henk de Heer en Chris Klaassen werden vervangen door respectievelijk Olivier Huizer en Willem Vink. Tussen de gemiddelde rating van onze tegenstander en van onszelf zaten 221 ELO punten.
Bord 8 Julien Rentrop Zijn partij tegen Henk Happel was lastig. Hij kende de opening die zijn tegenstander speelde niet goed en het lukte hem niet om de stukken naar de juiste plekken te krijgen. Het was een lange partij en hij ging in het eindspel de mist in: er kon een pion promoveren en daarom gaf hij op. Bord 7 Annie de Jong Achteraf bleek dat zij met zwart meer dan twintig zetten gesloten Spaanse theorie te hebben gespeeld. Haar veel sterkere tegenstander nam, hoewel het nog volledig gelijk stond, het remiseaanbod helaas niet aan. Mede door de tijdsdruk deed ze niet de beste zetten, waarna de vijandige vrijpionnen niet meer tegen te houden waren. Bord 6 Marjolein Theunissen Marjolein was zó bang om haar partij te spelen dat ze voor haar doen heel lang nadacht en deze keer in eerste instantie ‘slechts’ een pionnetje weggaf. Maar dat was wel funest. Onduidelijk gerommel in het middenspel kostte vervolgens nog een vol stuk. Dat was einde oefening. Bord 5 Willem Vink Bij invaller Willem gingen de eerste 25 zetten gelijk op, maar na een paar mindere beslissingen werd hij langzaam van het bord geschoven. Na de tijdscontrole kon hij zijn tegenstander feliciteren. Bord 4 Sjaak Oosterlaken Na de opening ontstond een stelling met tactische mogelijkheden voor zijn tegenstander. Sjaak anticipeerde maar reageerde daar niet optimaal op. Om zijn kansen in leven te houden, offerde hij een pion. Dat leidde tot levendig spel en ook praktische kansen. Uiteindelijk wist zijn opponent echter zijn pionnetje voordeel te consolideren en met de nodige moeite de ruil van de dames af te dwingen. Niet lang daarna veroverde hij een tweede pion en kon Sjaak de vlag strijken. Bord 3 Olivier Huizer In een Grand Prix offerde invaller Olivier een pionnetje op f5 en dat bleek nog te kunnen ook! Maar in plaats van op te geven, deed zwart een paar handige zetten en won eenvoudig het eindspel. Bord 2 Leen de Jong Na tien zetten gaf zijn tegenstandster een pion weg. De geïsoleerde pluspion was met goed spel te behouden, tot aan de tijdnood. Een minder goede zet veranderde echter een zeker te behalen winst in een twijfelachtig vervolg. Juist na de 41 zet, toen hij weer alle tijd had, gaf hij een volle toren weg.
En zo was die zaterdag heel Woerden 2 veroverd door de soldaten van DD. Héél Woerden 2? Nee, de Eerste Bord Speler bleef dapper weerstand bieden aan de overheersers en redde de eer van Woerden 2!
Bord 1 Hans van Steijn Hans speelde tegen één van DD’s jeugdspelers. Door een thematisch pionoffer kreeg hij controle over het centrum en de zwarte velden. Het was voor de omstanders niet altijd even duidelijk waar het heen ging. In ruil voor een slechte pionnenstructuur kreeg hij veel activiteit en zijn tegenstander raakte opgescheept met een koning die niet meer uit het midden kwam. Door een combinatie met de dame, een ver opgerukte vrijpion én een zwarte loper op de lange diagonaal, was het tactisch niet meer te overzien voor zijn tegenstander. Hij kon de pion tot promotie brengen en er werd pas opgegeven net voordat Hans de dame zou winnen, gevolgd door mat.
Spelen is nog altijd leuker dan winnen. Dat zullen Sofiia Moskalets en Selman Ercan gedacht hebben toen ze vernamen dat er geen tegenstander voor ze was in de match tegen Zukertort Amstelveen 2. Voor het invullen van de opstelling moest teamleider Eric Roosendaal van Zukertort nog even overleggen met zijn teamgenoten. Door ziektes en tentamens was het team nogal uitgedund. Ze besloten de zwart partijen aan de hogere borden op te geven. Voor Sofiia en Selman waren er dus geen tegenstanders. Woerden moest daarom slechts 2,5 uit 6 halen om de wedstrijd te winnen. Al was het met 4x zwart, dan nog zag het er gunstig voor ons uit.
Na een uurtje spelen was dat optimisme aardig weggeëbd. Marcel had zijn theoretische gelijke getroffen in Paul-Peter Theulings en was in een eindspel terecht gekomen dat weliswaar houdbaar was, maar lastig te spelen.
Sten Goes (foto: Selman Ercan)
Sten Goes was tegen Bram ter Schegget bezweken aan het gif van een pion op b2 en speelde tegen beter weten in verder.
Rond de koning van Rolinde den Heijer was een gapend gat ontstaan. Jelmer Sminia dook er vol in. Ook daar was het alle hens aan dek.
Rolinde den Heijer (foto: Selman Ercan)
Gelukkig waren er ook positieve signalen. Jacco Lind was dezelfde week in de interne competitie in een positioneel valletje getrapt waar hij nu Rens Blom op trakteerde.
Jacco Lind (foto Selman Ercan)
Bas Jansen had voorafgaand aan de match zijn secondant Jacco gevraagd of die nog een leuk nieuwtje voor hem klaar had liggen. Dat bleek het geval en prompt kwam het tegen Eric Roosendaal nog op het bord ook.
Bas Jansen (foto: Selman Ercan)
Alleen de partij van Ed Oosterlaken liet zich wat uitslag betreft nog niet raden. Nadat de partijen van Bas en Jacco succesvol waren geëindigd en de stand voor Woerden op 4-0 hadden gebracht, liet Ed er geen gras over groeien. Hij nam het zekere voor het onzekere en stelde tegen Olav Lucas het beslissende halfje zeker.
Ed Oosterlaken (foto: Selman Ercan)
Dat was geen overbodige luxe. Rolinde en Sten gingen ten onder. Marcel spartelde nog wel een tijd tegen, maar moest zijn meerder in PP erkennen.
Op 5 december had Woerden een mooie surprise voor En Passant klaar liggen. Jan Werle vond het wel aardig om een keertje mee te spelen tegen deze sympathieke tegenstanders. Het was voor En Passant een familie bijeenkomst met Henk en Richard Vedder en Jasper en Thomas Reichardt. Voor Woerden waren, naast Jan Werle, Sten Goes, Selman Ercan en Ed Oosterlaken van de partij. Al diverse malen traden de viertallen van beide clubs tegen elkaar in het strijdperk. De laatste keer won Woerden tegen de verwachting in. Nu, met Jan Werle in de gelederen, was Woerden voor het eerst licht favoriet.
Op de laatste twee borden leek het wel of we naar de WK match Ian Nepomniachtchi – Ding Liren aan het kijken waren. Het was voor de verslaggever vrijwel onmogelijk om een foto te maken met beide spelers aan het bord. Voor de En Passant spelers was er niet zoveel reden om ontspannen rond te lopen.
Ed had tegen Thomas een voor hem vertrouwde opening op het bord gekregen en wist een pion te winnen. En dat niet alleen. Ed dirigeerde zijn dame naar de koningsvleugel en wist de druk op de vijandelijke koning zo op te voeren dat Thomas slechts ten koste van een toren een mat-aanval kon afweren.
Selman had van Jasper al in de opening een pion in de aanbieding gekregen en gaf die niet meer terug. De compensatie van zwart werd met de zet onduidelijker en wit begon het initiatief over te nemen. Jasper trachtte op het eind nog wel de zaken wat te compliceren met een dame offer voor een gevaarlijke vrijpion, maar Selman had het allemaal scherp berekend en de pion kwam niet tot promoveren. Daarna was het pleit beslecht.
Sten Goes werd door Richard van acquit al stevig aan de tand gevoeld met een hele vroege h4. Het leverde een scherpe strijd op met tegengestelde rokades. De aanval van Richard leek gevaarlijk, maar kwam toch niet echt van de grond, terwijl die van Sten vaart begon te maken. Richard wist met een torenzet, die Sten over het hoofd had gezien, de zaak te blokkeren. Samen besloten ze de zetten te herhalen.
Jan had met wit tegen Henk al snel aangestuurd op een scherp eindspel. Het leidde uiteindelijk tot een vrije centrumpion. Het was de vraag of het een sterke of zwakke pion zou worden. In de partij werd het een sterke pion. Jan werd daarbij geholpen doordat Henk moeite had een van zijn torens in het spel te betrekken.
Voor beide spelers begon de tijd te dringen. Jan drong steeds verder naar voren en promotie van de pion naderde. Om dit te voorkomen moest Henk zijn paard geven, maar woon direct daarna het stuk weer terug. In de overgebleven stelling bleek de toren van Jan superieur. Hij wist twee verbonden vrijpionnen aan de rand te krijgen en daarmee was het pleit beslecht.
Zo werd de eindstand 3,5-0,5 in het voordeel van Woerden. Een mooie overwinning die vertrouwen geeft voor de derde ronde. Die heeft Woerden nog niet eerder in de geschiedenis weten te overleven.
