Auteur: Marcel Schröer

Met twee invallers verwachtten we met Woerden 1 een zware middag voor de boeg te hebben tegen RSR Ivoren Toren in de 4e ronde van de KNSB competitie. Gelukkig voor Woerden had ook RSR te kampen met twee uitvallers en zo werd het toch nog een wedstrijd tussen twee op papier gelijkwaardige teams. Op de borden werd lang gestreden. Veel spelers van Woerden 2 en 3 hadden de stukken al in de doos terug gestopt toen alle partijen van Woerden 1 nog in volle gang waren.

Door de invallers op de laatste twee borden werden de punten gedeeld. Chris Klaassen had tegen Herman Keetbaas een degelijke stelling opgebouwd die wellicht licht beter was. Maar na een schaak sabbatical van een jaar of veertig voelde Chris zich nog niet zeker genoeg om met wat minder tijd op de klok vol voor de winst te gaan. Olivier Huizer had wat pionnetjes van David van Heusden weten te af snoepen, maar zijn koning was wel zwaar onder vuur geraakt door de witte torens. Zijn tegenstander koos met een eeuwige aanval op de koning eieren voor zijn geld en ook hier werd de vrede getekend.    

Rolinde pakte het tegen Homayoun Mohtaat al snel scherp aan en grabbelde met de dame een pion op b2 mee. Dat kostte zwart wel wat tempi en door de opgejaagde dame was het niet Rolinde die even later een pion voor stond, maar haar tegenstander. Rolinde had er weliswaar een actieve loper voor op het bord staan, maar toen die afgeruild werd en er zelfs een tweede pion van het bord ging was er geen houden meer aan.

Mijn tegenstander, Nathanaël Spaan, ging in de opening de scherpste voortzetting uit de weg en raakte daarmee gelijk alle voordeel kwijt. Lang ging de partij gelijk op. Het ging pas verkeerd voor Nathanaël toen hij met zijn paard mijn stelling binnen drong. Het paard bereikte er niets en had zichzelf in een net laten verstrikken waar niet meer uit te ontsnappen viel zonder materiaal te verliezen. 

Selman speelde tegen Michael Fung een gecompliceerde partij. Beide spelers raakten verzeild in een stelling waarin de ene taktiek de andere opvolgde. Het hield maar niet op. En op het laatst was het materiële evenwicht weer volledig hersteld. Selman had wel twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Selman liet er geen gras over groeien en binnen de kortste keren kon de b-pion promoveren.

Jacco was tegen Mark Beijen een lekker partij aan het spelen. Hij had de stelling goed onder controle, maar op een onbewaakt moment raakte hij pardoes een kwaliteit kwijt. De blokkade stelling die over bleef gaf wellicht nog mogelijkheden tot remise, maar Jacco kreeg het niet voor elkaar een vesting op te bouwen en moest de koning uiteindelijk neerleggen.

Toch had Jacco nog een positief aandeel in het resultaat. Voor de partij had hij aan Bas Jansen nog wat fijne ideetjes aan hand gedaan. Bas kreeg het tegen Paul Tromp nog op het bord ook en kwam direct vanuit de opening in een prachtige stelling terecht. Iets wat we van Bas niet gewend zijn. Bas maakte het daarna keurig af.

De stand was 4-3 voor Woerden. Alles hing af van de partij tussen Sten Goes en Joost van Rosmalen. Na een kleine fout in de opening had Sten toch nog een aardige stelling weten op te bouwen. Bij het naderen van het eindspel ging het toch weer een beetje mis en moest Sten een moeilijk eindspel verdedigen. Dat leek eerst te lukken en de spelers kwamen in een ongelijke lopers eindspel terecht. Het probleem was echter dat Sten tegen vrij-pionnen op de h-lijn en de c-lijn moest vechten. Dat bleek nog helemaal niet zo makkelijk. De partij ging nog een uur door. Joost speelde het geraffineerd en wist Sten in een positie te dwingen waarin hij niet beide pionnen goed meer kon tegenhouden.

Daarmee werd het 4-4. Voorafgaand aan de wedstrijd hadden we ervoor getekend.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12343

Na in de eerste ronde van de KNSB beker Hoogland verslagen te hebben, toog het beker team van Woerden naar Utrecht voor de ontmoeting met UCS de Rode Loper. Daar troffen wij niet de beste spelers van die club, omdat ze de regel hebben dat de hoogst geklasseerde spelers van de interne competitie de eer hebben opgesteld te worden. Woerden was dus zwaar favoriet. 

Sten Goes toonde dat ook overtuigend op het bord. Hij overklaste met zwart Thom Zwamborn. Met een thematische aanval op de damevleugel gaf hij zijn sterke loper voor een paard en kreeg er een pion bonus bij. Er volgden wat kleine combinaties, die Sten niet veel opleverden, totdat Thom nog een pion kwijt raakte en er geen houden meer aan was.  

Ed Oosterlaken trad met zwart Hendrik Aldenberg met open vizier tegemoet. De partij was een reprise van de partij van afgelopen seizoen. Het werd een iets andere variant die Hendrik duidelijk zorgvuldig van tevoren had bestudeerd. Ed speelde het niet helemaal nauwkeurig en al snel was het alle hens aan dek. Gelukkig voor Ed miste Hendrik een sterke voortzetting waardoor Ed met een moedige torenzet de witte stelling wist binnen te dringen. Hendrik offerde daarna iets te veel en kwam veel materiaal achter zonder dat zijn aanval doorsloeg. Daarna ging het snel en Ed won.

Selman was met wit tegen Peter Hoogakker helemaal in zijn element. Hij schudde het eerste dozijn zetten uit zijn mouw en stond daarna prima. Een kwaliteit voor en ook nog actieve stukken. Wat had zwart ter compensatie? Een schamele dame en paard in de aanval. Dat kon niet veel worden, zou je zeggen. Niets bleek minder waar. Hoewel de stelling voor zwart zwaar verloren stond, werd Selman door de kleine dreiginkjes in verwarring gebracht en op een cruciaal moment zag hij een ondekbaar mat over het hoofd.

Er zijn wel eens van die partijen waarin je het niet kan laten verschrikkelijk verkrampte zetten te doen. Mijn partijen met wit tegen Martijn Eefting was er zo een. Gelukkig wist Martijn geen raad met de kansen die hem geboden werden en kwam ik toch nog in een lekker eindspel terecht. De prachtige stelling was niet aan mij besteed. Ik liet het tot een remise stelling verpieteren. In de veronderstelling dat we met 3-0 voor stonden bleef ik nog eem beetje doorschuiven, terwijl mijn teamgenoten tandenknarsend toekeken hoe ik remise varianten uit de weg ging. Uiteindelijk kwam ik bij zinnen en forceerde remise.

Daarmee won Woerden maar nipt met 2,5-1,5 van DRL. Voor details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/13811

Op naar de derde ronde! 

“Het zou erg prettig zijn als we, net als afgelopen dinsdag, snel met 2-0 voorstaan. Dat speelt een stuk makkelijker.” Zo filosofeerde onze antropoloog in de auto op weg naar Spijkenisse. Het werd tijd dat Woerden 1 eens wat punten zou gaan halen in de KNSB competitie.

Jacco lijkt de juiste stijl gevonden te hebben. Hij rolde langzaam zijn tegenstander op met een stel pionnen op de damevleugel die stuk voor stuk twee maal zo groot leken als die van de tegenstander. Jacco kon daardoor als eerste een punt noteren.

We kunnen heel ingewikkeld doen over de partij van Bas. Over dat hij zijn stelling ietwat had verzwakt. Over dat hij twee geïsoleerde pionnen had. Maar waar het echt om gong was dat zijn tegenstander de dame in een aftrek-schaak plaatste waar Bas gretig gebruik van maakte.

Zo had Jelle zijn gedroomde start van de middag. Ondertussen rolde zijn tegenstander rolde de hele dame vleugel op. Aan het eind van deze actie was daar echter niet veel meer te beleven. Wonderlijk genoeg had juist Jelle ondertussen twee vrij-pionnen weten te creëeren. Hiermee trok hij de partij naar zich toe.

Na de opening had Selman hoegenaamd niets bereikt. Dat gaat een hele lange partij worden, dachten de omstanders, maar de tegenstander had andere ideeën. Hij gaf eerst bij volle bewustzijn een kwaliteit weg en raakte daarna door een fijne zwischenzug ook nog eens een vol stuk kwijt.

Ed verraste zijn WIM met een populair zetje in de opening. Vervolgende moest er door beide spelers naarstig nagedacht worden. Daar had Ed toch net wat meer moeite mee. Hij moest de diagonaal prijsgeven en daarna ging het snel bergafwaarts.

Sten maakte gehakt van zijn tegenstander. Nadat die c6 had gespeeld, speelde Sten toch gewoon Pb5. Nou dan weet je het wel. Sten reageerde vervolgens koelbloedig op allerlei speculatieve offers en haalde het punt gedecideerd binnen.

Kleren maken de man, dacht de tegenstander van Marcel van Oort. Aan de fraaie krijtstreepjes pak lag het niet. Op het bord zag het er wat minder strak uit. Hij verloor niet alleen een pion. Ook zijn stelling zag er wat verfomfaaid uit. Het leverde Marcel een punt op.

Nadat iedereen al uitgebreid aan de versnaperingen was begonnen, deed Marcel Schröer nog verwoede pogingen een toreneindspel met 4 tegen 3 te winnen. in de buurt van zet 100 slaagde hij er inderdaad in een gewonnen stelling te bereiken. In een klein moment van onoplettendheid op zet 101 gaf Marcel echter niet alleen het voordeel weg. Hij stond pardoes verloren.

Hiermee behaalde Woerden 1 een overtuigende 6-2 overwinning op Spijkenisse 2. 

Maar de match had nog een klein staartje. Later bleek dat de WIM op bord 2 van Spijkenisse niet speelgerechtigd was. Daardoor werd de stand alsnog 7-1.

Zie https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12334

De Giesen en Linge 1 is een promovendus in de groep HKB en gaat daar een zwaar seizoen tegemoet. Woerden kan daarover meepraten. Woerden 3, die vorig jaar als derde eindigde in de derde klasse, promoveerde naar de tweede klasse en heeft het daar ook moeilijk. Op papier was Woerden de grote favoriet en dat uitte zich ook in het strijdverloop. Nadat de eerste uitdaging, over de file rijke A27 op tijd in Giessenburg aankomen, min of meer was overwonnen, zag het er op veel borden al snel lekker uit.

Bram Capelle, de tegenstander van Hans van Steijn, was zo overtuigd van het verloop van de partij, dat hij bij afwezigheid van Hans maar alvast de helft van de dame ruil voor Hans uitvoerde en zijn dame naast het bord plaatste. Even later plaatste Hans een van Bram zijn stukken ook naast het bord, maar daar kreeg Bram niets voor terug. Met een stuk meer was het pleit snel beslecht. Niet lang daarna kreeg Ed Oosterlaken van Hans Karelse een remise aanbod “he couldn’t refuse”. Gezien de stand op de overige borden kon Ed dat met een gerust hart aannemen. Jelle was ondertussen met een Zen oefening bezig. Hij wist zich tegen André van Wingerden uitmuntend te beheersen door alleen maar zetjes te doen die zijn stelling verstevigden. Het was wachten op het moment dat zijn tegenstander zich in zijn eigen zwaard zou storten, en dat moment bleef niet uit. Ook de partij van Bas Verberne tegen Arjan Uittenbogaard liep voorspoedig. Zijn isolani was eerder een kracht dan een zwakte en toen die was opgelost kwamen de stukken van Bas tot leven en won Bas een kwaliteit. We hadden al een mentale punt genoteerd, toen Bas hoofdschuddend langs kwam lopen met de mededeling dat zijn toren in een paard vork was gelopen.

Marcel Schröer werd door Henk Boot behoorlijk met de rug tegen de muur gezet. Met tactische elastiekjes wist Marcel de zaak nog een beetje bij elkaar te houden. In de partij braken ze niet en met een fraaie laatste matdreiging werd de partij beslecht. Ook Olger van Donk had het tegen Louis Rutgers niet erg gemakkelijk. Zijn witte initiatief kwam niet echt van de grond, maar door een gunstige afwikkeling naar het eindspel wist hij toch nog de partij naar zich toe te trekken. Selman speelde een solide systeem waar Tijmen Schqkel geen enkel actief plan tegenover wist te zetten. Hij voor een pion, later nog één en was kansloos on het eindspel. Jaco Vonk, de tegenstander van Sten Goes, speelde een moedige opening die uw verslaggever zelf enkele jaren geleden met leedwezen had opgegeven vanwege de aanval die Sten op het bord bracht. Sten won een pion en wikkelde later wat onhandig af, waardoor de winst nog wat langer duurde, maar de winst werd wel gewoon binnen gehaald.

Woerden 1 won hiermee overtuigend met 6,5-1,5 van De Giessen en Linge 1.

Zie : https://sosc.netstand.nl/pairings/view/7078

In de KNSB beker had de loting Hoogland aangewezen als tegenstander van Woerden in de eerste ronde. Het is altijd weer een waar genoegen om onze vrienden daar te bezoeken. 

De spelers waren bepaald geen onbekende van elkaar. Zeker de ontmoeting op bord 1 tussen Sten Goes en Marco Dieleman was er één in een lange reeks. De laatste paar keren waren die in het voordeel van Sten beslecht en ook nu leek het lange tijd de goede kant op te gaan. Met nauwkeurige berekeningen wist hij een pion te winnen en later nog een. Marco liet zich niet langzaam van het bord schuiven en plaatste een speculatief dame offer. Objectief gezien wellicht niet in orde, maar het werd zo ingewikkeld dat Sten onder tijdsdruk kwam te staan en daardoor niet alle dreigingen wist te pareren. Marco is in dat soort stellingen op zijn best en maakte het met zijn actieve stukken fraai af.

Op bord 2 verliep de strijd een stuk langzamer. Marcel Schröer had met wit als hoogste prioriteit gesteld de stelling onder controle te houden en wist zo Chris Kooiman tot passiviteit te dwingen. Om zich iets te bevrijden moest Chris dameruil aanbieden waardoor zijn pionnenstructuur wat verbrokkelde. Het bleek voor wit niet eenvoudig om daar gebruik van te maken. Zwart wist zelfs nog de witte koning te bedreigen. Uiteindelijk bloedde die aanval dood en konden de overgebleven stukken slechts toezien hoe de zwarte stelling langzaam werd opgerold.

Op bord 4 bouwde Tom Officier met zwart tegen Selman Ercan een ondoordringbare muur op. Er zou veel geduld nodig zijn om die muur te beslechten. Nu is dat juist iets dat Selman in overvloed bezit. Langzaam verbeterde hij zijn stelling en verhoogde de druk op de a-lijn. Na een lange opbouw fase wist hij een bres in de muur te slaan. De zware stukken kwamen achter de zwarte pionnen stelling terecht en konden daar zo huishouden dat Tom het voor gezien hield.

Op bord 3 kon Ed Oosterlaken met zwart tegen Stephan Paternotte niet goed zijn openingsproblemen oplossen. Stephan kreeg een sterk paard op e5 dat het bord domineerde. Ed probeerde het na te doen op e4, maar om zijn paard daar te houden moest hij wel zijn pionnen structuur wat verzwakken. In de verwikkelingen die volgden moest Ed een pion geven om stand te houden. Inmiddels waren de andere partijen afgelopen en was de stand 2-1 voor Woerden. Ed moest dus uit alle macht voor remise vechten. Hij kreeg gelukkig een eindspel op het bord met torens en ongelijke lopers dat toch nog vrij eenvoudig te houden was.

Daarmee eindigde Hoogland – Woerden in 1,5-2,5. Woerden gaat door naar de volgende ronde.

Zie ook: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/13649

Tachtig jaar, sinds de oprichting, heeft schaakclub Woerden moeten wachten op het kampioenschap van de SGS beker toernooi. Althans, dat vermoed ik. Laat het in ieder geval de 33 jaar zijn die uw verslaggever bij deze mooie club heeft doorgebracht. Nu is het toch eindelijk zover. In een zinderende finale heeft Woerden de concurrent Moira-Domtoren verslagen in de SGS bekerfinale. Nu was de grootste tour de force natuurlijk de winst op En Passant in de halve finale, maar ook Moira was nog een serieuze tegenstander die Woerden het vuur aan de schenen legde.

Laten we beginnen met onze (tot voor kort) man in vorm. Sten Goes beschouwde zijn deelname aan het OKU in Utrecht, het weekend ervoor, als een mooie opwarmer voor de finale. Het liep anders. Na een fraaie start met 2,5 uit 3 eindigde Sten met 3 nederlagen. Op zondag avond bleek al zijn zelfvertrouwen als sneeuw voor de zon te zijn weggesmolten.  Tegen Erik Janse zette Sten een mooie aanvalsstelling op zonder dat zijn tegenstander enig tegenspel kon organiseren. Toen die toch wat probeerde, verzuimde Sten dit direct af te straffen. Daarna was Sten het initiatief volledig kwijt en werd opgerold.

Gelukkig ging het met Ed Oosterlaken tegen de teamleider van Moira, Wouter le Fèvre, een stuk beter. Ed kwam met een klein voordeeltje op de dame vleugel uit de opening. Toen Wouter met zijn dame op de andere vleugel wat tegenspel probeerde te creëren, won Ed een pion. Er werd afgewikkeld naar een eindspel van 2 paarden met 6 pionnen tegen loper en paard met 5 pionnen. Op het moment dat Ed zelfs een tweede pion wist te winnen ging zijn tegenstander in een hopeloze stelling door zijn vlag.

Selman Ercan had, in tegenstelling tot Sten, juist een vakantie genomen in de aanloop van de finale. Hij zat fris en monter achter het bord. Zijn tegenstander Kees Verweij opende heel voorzichtig op een manier die Selman ook wel eens laat zien. Selman had de nuances wat beter door. Na een voordelige dame ruil begon hij het middenspel met een klein voordeeltje. Selman had geen enkele zwakte, maar die van Kees waren niet groot genoeg om er echt iets van te maken. In het eindspel was het klein voordeel een beetje verpieterd en was er geen andere uitslag mogelijk dan remise.

Marcel Schröer kreeg een voor hem heel bekende opponent Daan Schönberger tegenover zich. Marcel kreeg een verwachtte variant op het bord, maar met een kleine twist. De spanning bouwde zich langzaam op tot Marcel zich gedwongen voelde een stuk te offeren. In eerste instantie vermeed Daan de stuk-winst, maar de zet erna kon hij zich niet langer beheersen. Het bleek een zet te vroeg. Het tegenspel van Marcel was moordend en hij had het in een paar zetten uit kunnen maken. Maar hij rekende het niet scherp genoeg uit, waardoor het uitermate spannend werd. Daarna werd de partij een grote achtbaan. Bij de omstanders rezen de haren te bergen bij het aanzien van alle gemiste kansen van beide kanten. In opperste tijdnood kwam Daan in een moeilijk dame eindspel waarin hij zijn problemen niet meer binnen de tijd wist op te lossen.

Daarmee won Woerden met 2,5 – 1,5 de spannende finale van Moira Domtoren. Een historisch feit waar in Woerden nog jarenlang op terug gekeken zal worden. Na een reglementaire 4-0 tegen Zeist, twee overtuigende 3-1 overwinnningen op Barneveld en Amersfoort, een verrassende winst op En Passent en een zwaar bevochte zegen op Moira Domtoren mag Woerden zich beker winnaar 2022 van de SGS noemen.