Ed Osterlaken wint Rabo Rapid 2013
Auteur: Marcel Van Oort
De Rode Loper 2 – Woerden 3 2,5 – 5,5
Gisterenavond gingen we Rodeloperwaarts om te laten zien wat we waard zijn.Eerst de namen invullen op een formulier waarop de tegenstanders niet te zien waren ( ach iedere club heeft zijn eigen mores). de resultaten:
bord 1 . Na een goede opening en volgens mij stevige partij waarin de tegenstander alle bedenktijd nodig had op één minuut na ging ik tenonder eervol, maar géén punt! Bord 2 Speelde Pia met verve maar dat ten lange leste niet voldoende , weer géén punt.Bord 3 werd door Jan Pronk bijna tot winst gebracht, bijna werd remise.Bord 4 speelde Frnas Janssen een sterke partij en een remise was terecht zijn deel.Bord 5 speelde Leo deze keer als een slimme vos en joeg de tegenstander door de tijd dus één punt.Bord 6 Arjen van den Berg trof een zeer sterke tegenstander en verloor.Bord 7 speelde Hans Ossebaar als vanouds remise werd zijn deel. Bord 8 speelde Gert Boelhouwer een goede partij maar hij redde het niet. Kortom veel strijd, niet weggespeeld maar weer verloren !
Woerden 3 – D.B.C. 2 2,5 – 5,5
Een spannende strijd, dat wel, maar toch! De 2e wedstrijd in de 2e klasse verliep weer niet naar wens. Pia was verhinderd maar invaller Gert Boelhouwer wist toch een fraaie remise te scoren. Jan Pronk vergaloppeerde zich en kwam Paard achter en deze achterstand niet meer te boven.Frans Janssen speelde gedegen , maar dat was niet voldoende. Ook Leo de Vos speelde als een vos, helaas! Arjen van den Berg was goed in vorm en plaatste de enige overwinning. Gert Overbeek lei wel zijn schaaktanden zien, maar daar bleef het bij. Ik speelde aan bord 1 remise, niet ontevreden. Hans Ossebaar was wel ontevreden met zijn halve punt. Maar het was wel een halve punt! Al met al waren we wederom een maatje te klein.
Ons Genoegen 1 – Woerden 1: een harde nederlaag
Voor zover ons eerste team dit jaar nog niet erg genoeg is uitgedund hadden we ons voor dit keer nog een extra handicap toebedeeld. Met drie gemotiveerde invallers trokken we naar Amersfoort om daar tegen de koplopers te spelen. Dat gemotiveerde spatte er aan bord 8 echt vanaf toen Aldo op zet 11 een remiseaanbod weigerde. Goede instelling, maar niet zo’n handige keuze tegen een FM met bijna 400 punten meer! In de mail die ik voor deze match rondstuurde probeerde ik onze spelers op te peppen door te stellen dat Ons Genoegen de vorige keer met een gemiddelde rating van “maar” 1815 hun op papier betere tegenstanders had verslagen. Dat moest ons toch ook houvast bieden… Dit keer was hun opstelling gemiddeld 100 punten meer, die van ons kwam nog lager uit dan de vorige keer. Dat was in de uitslag duidelijk merkbaar.
De teamleider zelf werd als eerste hardhandig van het bord geveegd. Moet je ook maar geen opening spelen die je niet meer wilde spelen. En velen volgden als vanzelf het goede voorbeeld… De volgorde van afronding weet ik niet precies meer, dus de overige uitslagen op bordvolgorde. Henk haalde aan bord 1 echt alles uit de kast om een een remise te halen in een toreneindspel met een pion (of twee?) minder, maar ging ten onder. Bas speelde een enerverende partij waar de neutrale toeschouwer minimaal IM moest zijn om te doorzien wie er beter stond. Uiteindelijk werd eeuwig schaak gegeven: remise. Jan Hoosbeek speelde een puike pot waar zijn tegenstander meer tijd gebruikte. Er kwam een volledig gelijke stelling op het bord en de heren namen beide genoegen met een half punt. De partij van Ad had heel anders kunnen -en moeten- aflopen. Met een stuk meer en een pion minder had hij diverse keren de mogelijkheid om zijn voorsprong verder te vergroten, maar uiteindelijk kostte een soort van dolle toren truc hem een dame en de partij. Wim -Remisekoning- Veelenturf speelde, natuurlijk, een remise. Vanuit de opening stond ‘ie compleet gewonnen, aldus zijn tegenstander, maar aan het eind was er slechts voor ieder de helft van de buit. Jan Pool werd langzaam maar zeker in het defensief gedrukt en zijn tegenstander speelde het spel gedegen uit. Een nul. En tot slot Aldo, kreeg waar voor het afslaan van de remise. Een lesje schaak en veel extra kennis opgedaan!
Ons Genoegen 1 Woerden 1 6,5 - 1,5
1. A.J. van der Burch - H.J.J. de Heer 1 - 0
2. L. van Twillert - B. Verberne 0,5 - 0,5
3. S. van de Groep - G.J. Hoosbeek 0,5 - 0,5
4. W. van de Groep - M. van Oort 1 - 0
5. M. Riemersma - A.J. Goes 1 - 0
6. W. Velker - W.J. Veelenturf 0,5 - 0,5
7. B.H. Wilders - J. Pool (Jan) 1 - 0
8. J.A.J. Marcus - A. Oxener (Aldo) 1 - 0
Trio 1- Woerden 3 5 – 3
De eerste sgs wedstrijd kwam voor ons team te vroeg.Door de late aankondiging kon ons team niet compleet verschijnen maar we hebben als woerdense leeuwen gestreden !
Aan bord 1, was aldo zijn zuckertorte aan het bereiden, maar helaas werd het recept niet goed uitgevoerd en pakte zijn tegenstander ten lange leste het punt.
Aan bord 2 speelde ik gelukkig weer redelijk degelijk en sloot eveneens ten lange leste af met remise. Wellicht had ik nog kunnen winnen, maar dat deed van de uiteindelijke nederlaag niets meer af dan een halve punt !
Aan bord 3 speelde Arjen uiterst betrokken, maar dat was niet voldoende.
Bord 4 was voor invaller Dick en die wist zijn tegenstander die Siciliaans speelde eerst tot een pion en later tot een volledige torengift en zo de partij te verleiden.
Leo aan bord 5 speelde secuur en wist met 1 extra pion , maar wel zelf een dubbelpion en alleen nog torens een remise stelling te handhaven, zijn tegenstander had 90 minuten nodig om dit te beseffen!
Gert , eveneens invaller , had een sterkere tegenstander , ging dus langzaam maar zeker op weg naar het einde.
Hans verknocht aan bord 7 speelde een regelmatige partij met sterke ontwikkeling , één pion voorsprong en via eindspel een beschaafde overwinning
Bord 8 : “Niet opgekomen”
Volgende wedstrijd 5 november thuis !!!
Externe competitie van start
Het externe seizoen is voor SC Woerden helaas slecht begonnen. We hebben direct wat nederlagen te verwerken, zelfs ééntje nog voor de eerste match.
Tijdens de SGS vergadering op 2 oktober j.l. is ons voorstel om een officiële dispensatieregeling in te voeren niet direct omarmd. Ondanks ons vermoeden dat er wel direct met coulance gereageerd zou worden op de lopende dispensatieverzoeken is dit niet het geval gebleken. Marcel Schröer en Jelle Wiering mogen niet voor onze club uitkomen omdat ze bij een andere club voor de KNSB spelen. Wat ons bestuur betreft zouden deze (ook zelf-opgeleide) clubiconen juist thuishoren in ons eerste, ook binnen de SGS. Er zal door de SGS wel een commissie worden ingezet om ons voorstel nader uit te werken om dit op een later tijdstip alsnog in stemming te brengen. Voor nu leidde het tot een verschuiving van alle spelers binnen onze externe teams. Verderop de website kunt een overzicht van onze externe teams bekijken.
De eerste uitslagen van dit seizoen waren een 5-3 verlies van ons derde, uit bij Trio. Ook was er een harde nederlaag (7-1) van ons vierde in Zeist
Ter informatie: er wordt dit jaar met een ander speeltempo gespeeld bij de externe partijen.
de nieuwe website
Marcel en Marcel,
Een beter bewijs van de toegangkelijkheid van deze website
kan ik niet leveren !
Dus hartelijkdank !
Jan Bulk
OKW 2013 – Verslag ronde 7
De ontknoping van dit toernooi was voor mij enigszins anders dan verwacht. Er waren nog drie personen die theoretisch konden winnen, de meest spannende scenario’s spookten van te voren door mijn hoofd. De spanning werd een ander soort spanning doordat de partij aan bord 1 vrij snel was afgelopen. Tijdens de 7e en laatste ronde moest Jelle met zwart aantreden tegen Marcel Schröer. Deze mannen zijn door training en toernooien erg op de hoogte van elkaars repertoire en het was dan ook lastig om met verassingen te komen. Na afloop werden nog wat voorbereidingen doorgesproken die wellicht tot spektakel hadden kunnen leiden. De opening die op het bord kwam was voor beide heren niet interessant genoeg om uit te spelen en rond half negen werd het remiseaanbod van Jelle door Marcel geaccepteerd. Daarmee zou Jelle in ieder geval bovenaan eindigen. De spanning voor de toernooiwinst zou nu kunnen komen uit de weerstandspunten, indien de derde gegadigde zijn partij zou winnen.
Alleen Henk de Heer zou nog op gelijke hoogte kunnen komen. Hij moest dan tegen de eveneens sterk spelende Bas Verberne een vol punt halen. Bas is dit toernooi weer in oude doen. Tijdens het lopende seizoen heeft hij door omstandigheden weinig gespeeld, maar van enige stroefheid was weinig te merken. Hooguit zijn remise tegen Hans Ossebaar in ronde 2 was voor verbetering vatbaar, maar Hans is tegenwoordig dan ook een doorgewinterde toernooispeler aan het worden. In de partij tusesn Henk en Bas leek het er even op dat Bas door druk over een halfopen lijn wat beter stond dan Henk, maar Bas liet uiteindelijk toe dat Henk op diezelfde lijn een achtergebleven pion kon opschuiven. Dit gevecht werd pas tegen 11 uur afgerond en resulteerde in een remise, waarmee Henk het toernooi afsloot met de opzienbarende TPR van 2126!
De winnaar was hiermee bepaald. Nu was het rekenen wie er tweede waren geworden. Marcel Schröer en Henk de Heer hadden beide 5,5 punt gescoord. Er was nog één speler die ook tot dit aantal punten kwam. Peter Pilgrim beleefde na een stroeve start (mede door late aankomst) een toernooi waarin hij veel punten kon scoren tegen net iets mindere tegenstanders. Liever had hij een flitsende start gemaakt om vervolgens nog kans te maken op de eindoverwinning, maar op deze manier houdt hij nog een uitdaging over voor volgend jaar. Het prijzengeld werd tussen de drie gedeeld, na weging van de weerstandspunten gaat Henk de Heer de analen in als tweede en Marcel Schröer is dan als derde geëindigd.
Kasim Wandy was volgens zijn TPR de best presterende niet-Woerdenaar
Dan waren er nog de ratingprijzen. De belagrijkste prijs van dit jaar werd geschonken door Pia Sprong (neem ook eens een kijkje op haar mooie website!). Een prachtige schaaktekening met originele handtekeningen van Boris Gelfand en Veselin Topalov was te verdienen door een TPR te scoren van ver boven je eigen rating. Na overleg met de eigenlijke winnaar werd besloten dat dit artistieke hoogstandje ook juist buiten Woerden gepromoot moest worden. De prijs zou gaan naar de beste niet-Woerdenaar in ditzelfde klassement. Dat bleek de man te zien die naast Jelle, Marcel en Henk als enige ook geen verliespartij heeft gespeeld dit toernooi: Kasim Wandy. Met zijn TPR van 1942 heeft hij een extra decoratie verworven voor zijn kapperszaak. Ga eens langs in de Kanaalstraat in Utrecht om het daar te bewonderen.
De “normale” ratingprijzen waren er twee. Eén voor de best presterende speler met een rating tot 1750, die werd gewonnen door niemand minder dan ons eigen ere-lid Henk Dankers. In de laatste ronde vertoonde hij nog een sterk staaltje schaakkunst door te winnen van Carlo Assink.
De laatste ratingprijs was voor de best presterende speler met een rating tot 1550. Deze viel ten prooi aan iemand uit de vaste bezoekerskring uit Oudewater: Frans Brouwer. Hij lijkt er een handje van te hebben op dit toernooi in vorm te zijn. Hij ging er in eerdere edities van dit toernooi ook al eens met deze prijs vandoor.
Rest mij niets dan de vrijwilligers voor dit toernooi (diverse tafelzetters en ruimers, vervangende wedstrijdleiders Bart de Leeuw en Henk Dankers en vervangend journalist Henk de Heer) ontzettend te bedanken voor hun inzet. Hopelijk kunnen we volgend jaar weer net zoveel deelnemers tegemoet zien als dit jaar om er ook in de 8e editie weer een gezellig toernooi van te maken.
OKW 2013 – Verslag ronde 6
door: Henk de Heer
Na 6 ronden in het Open kampioenschap van Woerden staat Jelle Wiering nog steeds alleen aan de leiding. Hoewel mij nog niet alle uitslagen bekend zijn, is al wel duidelijk dat Jelle met 5,5 uit 6 een half punt voorsprong behoudt op Marcel Schroër en Henk de Heer (beiden 5 punten) en een vol punt op in elk geval Peter Pilgrim en Bas Verberne.
Jelle maakte korte metten met de Nijlpaardenopening van zijn tegenstander Lukas Boutens, die na afloop van de partij verzuchtte dat zijn tegenstander het op verschillende momenten b eter had kunnen doen. Dat mag zo zijn, maar zoals Jelle het deed was goed genoeg. Hij is daarmee topfavoriet voor de prestigieuze titel Open Schaakkampioen van Woerden 2013!
Na 19 zetten ontstond de volgende stelling:
Lukas besloot hier tot een kwaliteitsoffer: 20… Txe3
En Jelle denkt:
21.Dxe3 Db6 22.b3 cxb3 23.axb3 Pd6 24.Ph5
Het kwaliteitsoffer blijkt niet te helpen, zwart wordt ‘geplet’
24. …, Pc4 25.Pxf6+ Kh8 26.Dxg5 Le6 27.fxe6 Lxc5 28.Pd7 Db4 29.Pxc5 Dc3 30.Dc1 Pd2+ 31.Dxd2 Dxd2 32.e7 Te8 1-0 bijvoorbeeld: 33. Tf8, Kg7 34. Pe6, Kg6 35. H5, Kh6 36 Tf6 mat.
De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik vanwege privéomstandigheden (mijn partij tegen Ed Oosterlaken) het slot niet helemaal gevolgd heb, dus 100% betrouwbaar is de zettenweergave niet.
Van geheel andere orde was de partij aan bord 2. Hoewel ik die als buurman goed kon volgen was het voor mij niet uit te maken wie er beter stond, daarvoor was het teveel hogeschoolschaak van Marcel Schroër en Joost Mellegers. Wat ik wel goed kon volgen was het tijdsverbruik. Na 14 (!) zetten had Joost nog maar 18 minuten bedenktijd en Marcel 1 uur en 18 minuten. Misschien dat Joost toen een klein voordeeltje op het bord had (een sterk loperpaar), maar in elk geval een groot nadeel op de klok. En dat bleek uiteindelijk beslissend.
Aan bord 3 won Henk de Heer van Ed Oosterlaken. Dat mag in de (Woerdense) Courant, maar helaas: de schaakrubriek is daar weggesaneerd.
Stelling na de 16e zet van wit (Henk): 16. Le3.
Inderdaad, de pion op b7 is een witte. Wit staat misschien iets beter maar het is lang niet beslist.
Er zit wel een klein valletje in de stelling. Als zwart neemt op e5 volgt mat: 16. …Pe5: 17. La7: en nu is het zowel na Ka7: (snel) als na Kb7: (iets minder snel) mat.
Ed had dat natuurlijk wel gezien. Maar zijn 16. …, d4 was ook niet goed. Na 17.h3 wordt de toren tot een verklaring gedwongen. Ed besloot tot een offer met 17. …, fxe3 18.hxg4, exf2 19.Kf2. Dat leverde nog urenlang spektakel op, maar uiteindelijk won wit.
Aan bord 4 won Peter Pilgrim van Rafiek Mohamedjoesoef. Zwart veroverde veel pionnen tegen inlevering van de kwaliteit. Het bleek voldoende voor de winst.
Aan bord 5 won Bas Verberne een leuke partij van Jim Reed.
Stelling na de 10e zet van zwart.
Jim speelde nu de diepzinnige zet 11. Ta2!? Als dit bedoeld is om het latere b4 mogelijk te maken, dan snap het ergens heel diep van binnen nog wel, maar nooit, echt nooit zou ik zo’n zet zelf kunnen verzinnen.
11.Ta2 Lxc5 12.b4 Lxe3 13.Dxe3 Db6 14.Dd2 Da7 15.b5 Pe7 16.a4 0–0 17.Ld3 Pc5 Er is denk ik nog niet zo veel aan de hand, maar na de volgende zet van wit, blijkt na een paar zetten plots de Dame op a7, hoewel ze niet meer van haar plaats afkomt, een Killer Queen te zijn: 18.Le2 Ld7 19.Tb2 axb5 20.axb5 Pe4 21.Pxe4 dxe4 0–1
Nog één ronde te gaan. Gaat Jelle zijn succes uit 2008 herhalen? Of gaat Marcel zijn vorig jaar aan Ed Oosterlaken afgestane titel weer terugveroveren? De spanning zal te snijden zijn!
zit Frans Janssen te dammen?
Ontmoeting tussen twee voorzitters.
OKW 2013 – Verslag ronde 5
In de 5e ronde van de strijd om de prestigieuze titel Open Schaakkampioen van Woerden is het gevecht in alle hevigheid losgebarsten. Aan de eerste 16 borden werd slechts één remise genoteerd, en dat was nog een heel merkwaardige. De bekende schaakkapper uit Utrecht, Kasim Wandy, verscheen tegen Jim Reed een half uur te laat aan het bord en haalde toen een opening van stal die de positieven onder ons als “origineel” zullen bestempelen. Het zij natuurlijk verre van ons om Kasims geheime repertoire te bekritiseren, laat staan via dit verslag aan de rest van de wereld kenbaar te maken, toch verwees ook één van de meer kritische toeschouwers naar de naam van de bedenker van deze opening: de hier te lande nog niet zo bekende Australische Meester: Kenny Suicide. Hoe het ook zij, voor de oppervlakkige toeschouwer (ondergetekende) stond Jim vanaf het begin van de partij zo goed als gewonnen al moet gezegd dat Kasim op een gegeven moment vervaarlijk begon tegen te spartelen. Waarschijnlijk had Jim om 11 uur ’s avonds nog evenveel voordeel als hij om half 9 al had: hij had dus geen vorderingen gemaakt. Desalniettemin was de uitslag een grote verrassing: remise, met hulde aan Kasim.
Aan bord 1 vochten Ed Oosterlaken en Jelle Wiering de strijd uit om de voorlopige koppositie. Toen ik na 5 zetten ging kijken stonden er al 2 dames naast het bord, maar dat waren de extra dames die de heren al gereserveerd hadden voor eventuele promoties tijdens een uitvluggerfase (#professioneel). Zo ver kwam het niet. Ed rokeerde nogal laat, al of niet gedwongen. Jelle won een stuk, maar in verband met zijn ‘blote’ koning was het de oppervlakkige toeschouwer niet 100% duidelijk of de partij gewonnen was. Zie het diagram:
Wit is aan zet en zwart staat ongetwijfeld beter. Maar na 1. Kg1, Lf3: 2. Tf1, Dg4 3. h3 is het toch behoorlijk ingewikkeld. Geen idee of dat gespeeld is trouwens, het pad van een zelf meeschakende journalist gaat niet over rozen. In elk geval, Jelle won een mooie partij en stelde daarmee zijn nadrukkelijke kandidatuur voor de eindoverwinning. De Russische stage begint vruchten af te werpen.
Joost Mellegers won van Seth van der Vegt in een partij waarin Joost heel lang 2 pionnen voor stond die uiteindelijk beslissend bleken. Olivier Huizer, de sympathieke interne wedstrijdleider van schaakclub Utrecht, speelde fris van de lever. En zo te zien zijn tegenstander van het bord. Hij veroverde veel ruimte, belaagde de zwarte koning, maar kon het toch niet afmaken en verloor alsnog. Gerard Zwijnenburg en Henk de Heer speelden een minder correcte partij met veel fouten. Zo constateerde later de beste stuurman aan wal, mijn goede vriend Fritz 12. Henk won, maar als Gerard in deze diagramstelling
Lc7! had gespeeld, in plaats van e5, dan hadden wij het nog zo net niet geweten!
Na 5 ronden zijn er nog zo’n 13 spelers die het toernooi kunnen winnen. Dat belooft nog wat!
