Categorie: Uncategorized

Mooie herinneringen kwamen naar boven op de weg naar Hoogland. Zeven jaar geleden speelden we daar de laatste wedstrijd in de SGS promotieklasse en bij winst zouden we kampioen worden. En zo gebeurde. Onze vrienden uit Hoogland hadden daar op geanticipeerd en de champagne al koud gezet. Deze mooie geste wordt nog geregeld aangehaald door de Woerdense spelers.

Terug naar het heden. Daar stond een mooie match tussen twee sterke teams op het programma. 

bord 1: Sten Goes (2217) – Marco Dieleman (2092)

De bughouse schaak specialist uit Hoogland speelde hetzelfde zijvariantje dat hij vele jaren geleden tegen mij ook op het bord bracht. Sten zette gelijk druk op de ketel. Die barste binnen de kortste keren uit elkaar en het eerste punt was snel binnen.

bord 2: Chris Kooijman (2015) – Marcel Schröer (2072)

Na een geslaagde opening wist ik de zwarte loper van wit op h2 te begraven. In het eindspel grabbelde ik een pion mee, maar de loper transformeerde daarna tot een monster en even stond ik met de rug tegen de muur. Toen ik alle dreigingen had weten te pareren en in een gewonnen toreneindspel was terecht gekomen begon ik werkelijk te genieten van mijn stelling. Gelukzalig tuurde ik al mijmerend naar mijn voortsnellende pionnen, totdat ik door mijn tegenstander wreed uit mijn dagdromen werd gerukt met een onverbiddelijk wijzende vinger richting de klok. 

bord 3: Selman Ercan (2046) – Tom Officier (1989)

Selman liet het robuuste schaak zien wat we van hem gewend zijn. Geruime tijd was het een kwestie van duwen en trekken waarbij Selman langzaam maar zeker de overhand kreeg. Maar Tom is een handige schaker. Hij wist nog allerlei complicaties op het bord te brengen, waardoor het allemaal niet zo duidelijk meer was. Na wat schermutselingen had Selman het pionneneindspel correct beoordeeld en nam het punt mee naar huis.  

bord 4: Stephan Paternotte (1994) – Hans van Steijn (1864)

Na een snel e4 en c4 van Stephan, wist Hans het gat op d4 optimaal te benutten door er een fraaie merrie neer te zetten, stevig door pionnen te ondersteund. Er stond een schamele bisschop tegenover die zelfs in deze Sinterklaastijd geen kans zag het paard te bestijgen. Een ongelijke strijd dus, die door Haans mooi werd uitgespeeld.

Zo werd het 3-1 voor Woerden. Op naar de volgende ronde.

Binnenkort gaat hij weer de deur uit, de uitnodiging voor dit jaarlijkse evenement! De geoefende weekendschaker heeft het toernooi natuurlijk al lang in de SGS agenda gezien en in de eigen agenda gereserveerd. Zaterdag 1 december is Woerden ’the place to be’. Bekijk de toernooidetails en geef u snel op!

Afgelopen maandag was het aan het tweede achttal om voor het eerst hun kunsten te laten zien in het pittoreske plaatsje Acquoy gelegen aan de Linge.
Ik zal een korte indruk geven aangezien ik de meeste tijd achter mijn bord doorbracht maar gelukkig kreeg ik toch het een en ander mee dankzij mijn oplettende clubgenoten.
Om te beginnen met Jur, ik zag dat hij een dame kwijt was voor toch iets te weinig materiaal maar hij ging wel vol in de aanval en dat bleek de juiste tactiek want zijn tegenstander zag door de stukken het bord niet meer en dat betekende een punt voor Woerden. Naast mij zat Hans en die zag ik zijn tegenstander stukje bij beetje van het bord afduwen, een mooie overwinning. Op het derde bord zat Ad (die zien we helaas veel te weinig..) die remise overeenkwam na enige verwikkelingen. Wim aan bord 4 deed ongeveer hetzelfde als Hans en dus betekende dat nog een vol punt.
Jan Hoosbeek heb ik even kort gesproken en als Jan tevreden knikt dat hij gewonnen heeft dan kun je ervan uitgaan dat hij zijn tegenstander pijn heeft gedaan. Van Henk hoorde ik dat hij vol goede moed afwikkelde naar een gewonnen eindspel alleen dat gewonnen bleek theoretisch te kloppen, in de praktijk moet je soms met een half punt genoegen nemen. Jan Pool kwam ook remise overeen met zijn tegenstander en ikzelf had het eigenlijk na 14 zetten al af kunnen maken maar ging voor het kleine voordeel wat uiteindelijk na 72 zetten tot de winst leidde. Uitslag 6,5 – 1,5 voor Woerden 2
Op de donkere terugweg zag ik Wim nog een doodlopende weg inrijden, navigatie even updaten denk ik…maar het was een geslaagde eerste uitwedstrijd van het seizoen!

En jawel, het eerste A4tje voor seizoen 2018 – 2019 is weer uit, je kunt het ook vinden onder onze Info header:
A4tje-Oktober 2018
Van de Redactie – Contributie – Stand Interne Competitie – Nieuwe Naam Cluborgaan – Snelschaken Clubteams – Toernooikalender – Verslagen Externe Competitie – Agenda

Voor de eerste ronde van de SOS competitie in groep 1A stond direct al de titanenstrijd Woerden – SG Amersfoort 2 op het menu. Beide teams mogen zich op papier een serieuze titel kandidaat noemen. Op de eerste vier borden leek Woerden favoriet, maar op de laatste vier had Amersfoort de beste papieren. Ik zal de spanning niet ondraaglijk hoog laten oplopen en direct de uitslag verklappen: het werd 5,5 – 2,5 voor Woerden.

De sleutel tot de overwinning lag voornamelijk op de laatste vier borden. Tegen de verhouding in werd daar 2,5 uit 4 behaald. Onze voorzitter gaf het goede voorbeeld. Hij offerde met flair een stuk en braadde daarmee gehakt van zijn tegenstander. Daarna maakte Bas vlot een degelijke remise. De twee andere partijen waren geenszins degelijk te noemen. Martijn won een kwal die aanvoelde als het slijmerige beestje waar je wel eens op het strand in trapt. Dat werd een nul. Hans speelde een wilde partij waarin zijn tegenstander met mat in weinig in het vooruitzicht de tijd overschreed.

Op de eerste vier borden werd een harde strijd gestreden. Selman kan zich met zwart de hele partij niet onder de druk van zijn tegenstander uit worstelen In tijdnood moest hij het onderspit delven. Het zetten in de laatste fase had wellicht wat sneller gekund hoorde ik van omstanders. Wellicht kunnen we voor hem bij Bosboom een cursusje in vingervlugheid regelen. Zelf bleek ik in de opening nog wel het een en ander van mijn tegenstander te kunnen opsteken. Tientallen zetten lang moest ik toezien hoe mijn pionnen front door golven van aanstormende stukken dreigde af te brokkelen. Na 40 zetten afzien keerde in het eindspel het tij. Op het eerste bord speelde Sten van acquit een puike partij. Hij grabbelde een pion mee en had een prachtige stelling. Toch liet hij oude bekende Ron Flohr nog gevaarlijk dicht in de buurt van zijn koning komen. Sten moest zelfs een kwaliteit geven om het grootste gevaar af te wenden. Zijn stelling was echter zo goed dat de winst niet meer in gevaar kwam.

Voor de partij van Jelle schakel ik over op een relaas uit de eerste hand:
“Pfff…. Mijn tegenstander speelde vanaf het begin een remise variant die ik uit de wegging. Ik had druk de hele partij en wist die te handhaven. Hij verdedigde echter stug stug. In tijdnood moest ik de druk een klein beetje laten vieren om een pion te winnen en werd het erg tactisch. Hij maakte daar niet genoeg gebruik van waardoor ik toen de rook optrok uiteindelijk drie pionnen voor stond. In de analyse was hij vol lof over mij. Ik had hem volgens hem geen kans gegeven (en zelf dacht ik dat eigenlijk ook) maar nu ik met de computer kijk ligt dat toch wat genuanceerder😂”

Met deze overwinning zet Woerden zich in klasse 1A op de kaart. Op naar de volgende ronde!

Dinsdag 4 september, 19:45 uur: de Algemene Leden Vergadering.
Place to be: Oliphantzaal, Plein 7, op het kerkplein.

Dinsdag 11 september is voor de jeugd de eerste lesavond (vanaf 18:30) en voor de senioren de eerste ronde van de interne competitie (vanaf 19:45).

Beste schakers,

Volgende week is het alweer voorjaarsvakantie, maar snelschakers kunnen aan de bak! Ons jaarlijkse snelschaaktoernooi zal dan plaatsvinden.
Er wordt gespeeld met 10 minuten per persoon per partij. Je hoeft je niet vooraf op te geven, aanwezigen worden ter plekke ingedeeld.
Deelname staat open voor (oud-) leden en Woerdenaren.

Dus, vind je het leuk om wat potjes te komen spelen, dan zien we je graag de 27e! (19:45)

Op een mooie herfstmorgen togen Leo de Vos en ondergetekende naar het Hofplein aan de Utrechtsestraatweg om een bezoekje te brengen aan Dirk Hagoort. Dirk heeft dit jaar zijn ‘schaakhanden aan de wilgen gehangen’. Hij vond het op zijn 97e jaar wel mooi geweest. De problemen met zijn mobiliteit speelde hem te veel parten. Een erelid van onze mooie club opperde het idee om het vertrek van een zeer gewaardeerd jarenlang lid zoals Dirk niet ongemerkt voorbij te laten gaan. Uiteraard hebben wij dit idee opgepakt.

Wij werden hartelijk ontvangen door Dirk en zijn dochter Gerda. Onder het genot van een kop koffie etc. kwamen de verhalen los. Dirk begon met het teruggeven van de kampioensbeker aan SC Woerden, die hij destijds mocht houden nadat hij vijf jaar achter elkaar kampioen van onze club was geworden (1986 t/m 1990). Overigens werd hij daarna ook nog één keer kampioen. Voordat Dirk bij onze club kwam, was hij negenmaal kampioen in Oudewater (vanaf 1945!) en driemaal in Bodegraven. Wel zat er tussen Bodegraven en Woerden een schaak-sabbatical van 25 jaar. Dirk had destijds in Bodegraven geen echte tegenstand en is toen maar gestopt.

Even naar het begin: Dirk leerde het schaken in zijn kinderjaren, toen de plaatselijke bakker zijn vader het mooie spel probeerde bij te brengen. Dat was vergeefse moeite, maar bij Dirk was het kiempje gezaaid. Door zelfstudie met de pocketserie van 12 van schaaklegende Hans Bouwmeester ontwikkelde Dirk zijn schaakkennis. Uit die tijd herinnert hij zich een partij waarin zijn oudere tegenstander uit woede het schaakbord van tafel sloeg. Ook denkt Dirk met veel plezier terug aan een simultaan in Utrecht tegen een Russische kampioen waartegen Dirk als enige een remise behaalde. Als aandenken kreeg Dirk hiervoor een serie Matroesjkapoppen.

Jarenlang heeft Dirk voor onze club meegedaan aan de externe competitie in team 1 op bord 1. Aan toernooien deed Dirk in het algemeen niet mee, door gebrek aan vervoer op een doordeweekse avond. Dirks hobby’s waren schaken, zijn tuin en fietsen. Nu beperkt hij zich tot het oplossen van de dagelijkse AD-schaakproblemen en het spelen van Wordfeud met dochter Gerda. Dirk, dank dat wij langs mochten komen voor een interview voor ons A4-tje. Het allerbeste en wellicht toch nog af en toe een schaakpartij met één van onze mede-clubleden.

Ton de Nijs