Categorie: Uncategorized

Op verzoek van ASV 1 werd één partij vooruit gespeeld. Het werd de ontmoeting tussen Folke van Dorp met wit tegen Sofia Moskalets met zwart. In een zijvariant van de Siciliaan wist Sofia langzaam het initiatief naar zich toe te trekken. Op een gegeven moment had Folke moeten besluiten om een pion te geven voor wat compensatie. Hij probeerde de pion te houden en dat werd hem fataal. Zonder problemen trok Sofia daarna de partij naar zich toe.

Om de match een week later met een winst met zwart te beginnen was een mooie opsteker voor Woerden 1, die tot nog toe nog geen matchpunten had weten te verzamelen.

Op bord twee speelde Selman Ercan met wit tegen Wouter Terlouw. Het leek er even op dat Wouter op de damevleugel wat tegenspel kreeg. Het paard van Selman moest naar de rand. Selman wist daarna zijn stukken toch weer in een harmonieuze positie te krijgen. Hij kreeg zelfs nog zicht op winst, maar uiteindelijk tekenden beide partijen de vrede.

Anders Verliep het op bord 4. Daar bracht Sten Goes met wit een variant uit de oude doos op het bord waar Oscar Zecha niet helemaal paraat had. Oscar dacht met een tijdelijk torenoffer een dodelijke dreiging in de stelling te brengen, maar wist niet dat daar allang een serum tegen was uitgevonden. Het resultaat was dat hij uiteindelijk gewoon een toren achter bleef. Oscar bleef nog lang spartelen maar moest het hopeloze van zijn situatie inzien.

Op bord vijf speelde Olger van Donk met zwart tegen Eelco de Vries een moeizame partij. Na een matig verlopen opening vocht Olger zich langzaam terug in de partij. De opmars van een pion van Eelco op de damevleugel had hij echter schromelijk onderschat. De pion was niet meer te stoppen en Olger verloor daarna vrij kansloos.

Op bord zes verliep de partij niet beter. Jacco Lind werd met wit door Bram Klapwijk in een variant geloodst waar hij wat minder kaas van had gegeten. Jacco had geen idee wat het juiste plan was en met elke zet verslechterde zijn stelling. Daarna viel alle tactiek natuurlijk ook de verkeerde kant op en Jacco verloor.

Marcel Schröer had het net zwart tegen Otto Wilgenhof een stuk makkelijker. Vanuit de opening had hij een voordeeltje gekregen dat al snel uitmondde in beslissend voordeel. Marcel wist de directe winst niet te vinden en raakte in een eindspel verzeild, waarin hij op de 40ste zet vrijwel al zijn voordeel verspeelde. Even later was het Otto, in een stelling die nog wel te houden was, die te haastig met een torenruil aanbood. De resulterende pionnen race was gewonnen voor zwart.

Bas Jansen wist samen met Vadim van Cuijk minstens een uur te spenderen om in een theoretische stelling te komen. Het was wel het soort stelling waarin Bas zich als een vis in het water voelt. Bas offerde op f7 en de complicaties vielen in zijn voordeel uit. Het was eigenlijk jammer dat er slechts een dame eindspel met een pion meer uit kwam. Bas zag geen kans om zijn extra pion te gelde te maken. De partij eindigde in eeuwig schaak.

Daarmee was de stand 4-3 in het voordeel van Woerden. Tijd om de kijker te richten op bord 3, waar Rolinde den Heijer zich met zwart moest verdedigen tegen William Shakhverdian. Rolinde stond een pion achter, maar daar wist ze een dubbel pion van te maken en haar toren stond actief op de c-lijn.

Onder grote belangstelling bleef William proberen water uit steen te knijpen. Gezien de stand kon hij niet anders. William ging daarbij te ver, sloot zijn eigen toren op en kon direct opgeven.

Daarmee werd de stand 5-3 in het voordeel van Woerden. De eerste winst in de 2e klasse voor de Woerdenaren. Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17179

Gisteren vond de eerste vakantieschaakavond van dit seizoen plaats. Tijdens deze avond spelen zowel volwassenen als jeugdspelers mee, wat zorgt voor veel nieuwe tegenstanders voor iedereen. Dit was het eerste deel van het toernooi; later dit seizoen volgen nog twee delen. Zorg dus dat je er de volgende keer ook bij bent! Nu over naar het verloop van het toernooi op de eerste avond.

Er waren een paar gevestigde namen afwezig door schaaktoernooien elders, wat een kans bood aan anderen om goed te beginnen!

Ronde 1:

De indeling van deze ronde was volledig willekeurig, waardoor het spannend was om te zien of iedereen zonder kleerscheuren de eerste ronde zou doorkomen. Een van de eerste resultaten kwam van Kevin, die vanavond voor het eerst meespeelde bij de volwassenen. In zijn eerste partij moest hij meteen tegen medejeugdlid Finn aantreden. Kevin wist deze partij te winnen en ging zo goed van start. Ook alle bestuursleden kenden een vliegende start in het toernooi. Hans, Jacco, Marcel, Mark en onze jeugdleider Simon wisten allemaal hun eerste partij te winnen. De grootste verrassing van de ronde kwam van ons erelid Henk Dankers, die een knap remise speelde tegen Olger.

Ronde 2:

Tijdens de tweede ronde bleef het bestuur vrolijk doordenderen. Hans en Marcel wisten opnieuw hun partijen te winnen, maar er was toch een onderlinge confrontatie die voor spanning zorgde: onze jeugdleider Simon moest het opnemen tegen onze secretaris Mark. Het punt ging uiteindelijk naar Mark, die daarmee zijn perfecte score wist te behouden.

Ook de wedstrijdleider Jacco moest zijn vaardigheden testen tegen een jeugdlid, namelijk Kevin. Na een solide opening wist Jacco toch door Kevin’s verdediging heen te breken en een punt te scoren.

Leen moest daarentegen afscheid nemen van zijn perfecte score. Hij wist nog net een remise uit het vuur te slepen tegen Marjolein. Olger kon zich revancheren voor zijn remise in de eerste ronde door dit keer te winnen van Alexander.

Nu staan er 5 man aan kop: Hans, Henk Overmeer, Jacco, Marcel en Mark.

Ronde 3:

Op de bovenste twee borden moest Hans het opnemen tegen Henk Overmeer, en Mark speelde tegen Marcel. Dit keer zouden er dus echt slachtoffers vallen onder de (oud-)bestuursleden. In beide partijen won de witspeler, waardoor de penningmeester en de secretaris zich verder konden richten op de strijd om de prijzen.

Jacco had het ook zwaar tegen zijn teamgenoot uit het eerste team, Olger, die de kans kreeg om Jacco’s perfecte score te doorbreken. Na vijf eerdere remises tussen hen kwam er dit keer een winnaar uit de bus. Olger raakte in tijdnood, maakte een fout en verloor de partij.

Ook de jeugd was goed op dreef! Thom en Kevin kwamen beiden op twee punten na hun overwinningen op Xian en Jens. De jeugdleider Simon volgde dit voorbeeld en won zijn derde partij, waardoor ook hij op twee punten kwam.

Ons erelid Henk Dankers kon zijn stunt van de eerste ronde niet herhalen, want hij verloor deze ronde van Leen.

Ronde 4:

Aan het begin van deze ronde stonden drie bestuursleden aan kop: Hans, Jacco en Mark, maar zij werden op de hielen gevolgd door Leen en Marjolein.

In deze ronde nam Jacco het op tegen Hans. De partij verliep snel en eindigde in een toreneindspel. Zoals Hans na afloop treffend opmerkte: “Een toreneindspel is altijd remise.”

Ondertussen kreeg Mark de kans om de leiding te pakken. Hij speelde tegen Marjolein, die eerder al remise had gespeeld tegen Leen. Deze keer trok Mark aan het langste eind, waardoor hij als enige met een perfecte score de laatste ronde in ging.

Voor de jeugdspelers Kevin en Thom verliep deze ronde minder voorspoedig; Leen en Marcel bleken een maatje te groot.

Met het ingaan van de laatste ronde stond Mark nu alleen aan kop, gevolgd door Hans, Jacco en Leen. De secretaris kon dus nog niet rustig achteroverleunen.

Ronde 5:

De beste jeugdspeler van de avond was Kevin. In de laatste ronde versloeg hij Leo en eindigde hij uiteindelijk op een keurige 3 uit 5. Dat was hetzelfde resultaat als de jeugdleider Simon, die ook een sterk toernooi speelde.

De beste Henk van de avond was deze keer Henk Overmeer. In de laatste ronde wist hij Simon te verslaan, waardoor hij op 4 uit 5 eindigde en daarmee de vierde plaats behaalde.

Dan over naar het bestuur. Marcel won zijn partij van ons erelid Henk Dankers en eindigde zo met 4 punten op de derde plek. Jacco moest het in de laatste ronde opnemen tegen Leen. Jacco kwam in deze partij goed weg, want Leen stond beter, maar verloor door tijdnood. Hierdoor wist Jacco de partij toch te winnen, wat hem de tweede plaats opleverde.

Mark had in de laatste ronde zijn derde ‘bestuurlijke onderonsje’ en ook deze wist hij te winnen. Hij sloot de avond af met een perfecte score van 5 uit 5. Nu is het aan hem om deze voorsprong de rest van het seizoen vast te houden!

Een volledige tussenstand volgt.

Verleden jaar hebben we op het allerlaatste moment het Rapid toernooi af moeten blazen wegens een gebrek aan belangstelling. Maar we proberen het dit jaar gewoon weer opnieuw! Wel hebben we een paar veranderingen aangebracht.
Het inschrijfgeld is nu 10 euro voor iedereen (dat was 12,50 voor leden en 17,50 voor niet-leden).
In plaats van zeskampen spelen we vijf ronden Zwitsers in vier verschillende niveau groepen. Per groep zijn er drie prijzen (50, 40 en 30 euro).
De partijen tellen mee voor de rapid rating die de KNSB onlangs heeft ingevoerd.

Je kan je aanmelden met dit formulier.

Tijdens de schoolvakanties gaan we iets anders doen dan een ronde van de interne competitie. We gaan namelijk beginnen aan een nieuw toernooi. Het wordt een rapidtoernooi dat we over het hele seizoen gaan houden.

We zullen per avond 5 partijen spelen met het speeltempo 10+3. Na alle schoolvakanties (behalve de zomer) weten we wie dan de vakantiespecialist is. Als je 1 avond niet kan krijg je 2 punten voor die avond.

Voor deze avonden hoef je alleen op tijd binnen te lopen. Vooraf aanmelden is dus niet nodig.

Dit jaar zal dat op de volgende data vallen: 29 oktober, 18 februari en 29 april. De kerstvakantie vallen beide dinsdagen op feestdagen, dus zal het niet door gaan.

Woerden 3 speelde hun eerste ronde tegen DSC Delft 4. De gemiddelde rating van Delft lag bijna 100 punten boven die van het derde. Bovendien waren twee basisspelers, Sjaak Oosterlaken en Jean de Goeij, verhinderd. Het resultaat was dan ook behoorlijk teleurstellend, het werd 2-6. Alleen de drie vrouwen wisten te scoren.

Bord 1. Tim Groot Bruinderink
De opstelling deze eerste ronde was wat frivool. Marjolein (met de hoogste rating) had aangegeven dat ze niet graag aan een hoog bord speelt. Daar was rekening mee gehouden en Tim speelde aan het eerste bord. Zijn tegenstander speelde heel snel en hij had aan het eind van de partij maar iets van tien minuten in totaal gebruikt. Maar blijkbaar had hij die korte tijd goed gebruikt want Tim moest na 26 zetten opgeven.
Bord 2. Annie de Jong
Zij kreeg met wit een bekende opening waar haar tegenstander al vroeg probeerde om de dame en lichte stukken te ruilen.  Om nadeel te voorkomen moest zij hierin wel meegaan. Toen op haar initiatief ook de laatste paarden van het bord verdwenen, bleef een dichte stelling over met ieder twee torens. Geen van beide partijen kon hier nog iets mee en de vrede werd getekend.
Bord 3. Jory Koot
Jory kwam met zwart uitstekend uit de opening. Het leek erop dat zijn tegenstander na de tweede (mainline!) zet al uit zijn theorie was.  Dit bleek achteraf inderdaad het geval te zijn. Na een relatief lange nadenkbeurt deed zijn tegenstander gelijk al een inaccurate zet die hem een pion kostte. Jory’s eerste mini-overwinning was binnen. De pion ging weer verloren, maar niet lang daarna veroverde hij er alsnog een. Een tweede mini-overwinning? Eigenlijk niet echt want hij overzag hoe hij een heel stuk had kunnen winnen. En het werd nog erger. In ruil voor dat extra pionnetje kreeg zijn tegenstander wel veel activiteit en druk op de pionnen rond de koning. Uiteindelijk werd het hierdoor tactisch scherp en samen met tijdsnood zorgde dat voor een dodelijke combinatie. 
Bord 4. Sarah-Joy Koorevaar
In het begin ging het redelijk gelijk op. De benjamin van het derde kwam misschien iets beter uit de opening, maar in het middenspel had ze een dubbele aanval op haar dame en pion gemist. Daardoor stond ze gedurende het middenspel een pion achter en dus minder. Echter, toen er een eindspel ontstond met gelijke lopers, had zij haar koning zo gemanoeuvreerd dat zij haar tegenstanders pionnenmeerderheid had vastgezet. Daardoor werd het uiteindelijk toch remise.
Bord 5. Frans Janssen
Frans was gevraagd om in het vierde in te vallen, maar op het laatste moment moest hij voor het derde aantreden. Toch begon hij welgemoed aan de partij.
Zijn tegenstander opende straf en Frans antwoordde te passief. Binnen een mum van tijd was hij een pion kwijt en er zat gelijk geen samenhang meer in de stelling. Hij reageerde laconiek op zijn verlies: ‘Enfin genoeg tijd om langs de overige borden te flaneren. Fijn gezicht al die geconcentreerde koppen. Jaloers ook!’

Bord 6. Marjolein Theunissen
Een laag bord voor Marjolein, al vond ze dat eigenlijk wel weer een héél laag bord. Ze had nu natuurlijk wel wat waar te maken. En dat deed ze! Haar tegenstander rokeerde lang, zij kort. Na twaalf zetten had ze al pionnen op a5 en b5 (met wit) terwijl de stukken op de koningsvleugel van haar tegenstander nog in de beginstelling stonden. Dat gebrek aan ontwikkeling en een paar lelijke onnauwkeurigheden deden hem de das om.
Bord 7. Jens Roggeband
Het begin was solide, niet veel aan de hand. Beide spelers gebruikten relatief veel tijd (toen zij bij zet tien zaten, waren de meesten al bij twintig+ beland). Even later wilde Jens zijn dame op een veld zetten om een aftrekaanval te ontwijken maar koos niet het beste veld. Dat resulteerde in een vrijpion die zijn stelling volledig binnendrong. Niet lang daarna moest hij die pion, inmiddels veranderd in een extra dame, afruilen voor een toren. Hij speelde nog even verder, maar nadat de dames geforceerd werden geruild en hij dus een volle toren achterstond, zat er toch echt niets anders op dan op te geven
Bord 8. Norman Human
Invaller Norman had een duidelijk plan: snel zijn stukken ontwikkelen en een onaantastbaar paard op e5 neerzetten, ondersteund door f4. Maar daarmee verzwakte hij zijn koningsvleugel voordat zijn ontwikkeling compleet was. Toen hij lang rokeerde, viel zwart direct aan met b5 en a5. Hij probeerde terug te slaan met de nodige tactische valsstrikken, maar onderschatte het initiatief van zwart. Zijn koning was te zeer blootgesteld op de damevleugel en de gecoördineerde aanval van zwart op beide vleugels overrompelde uiteindelijk zijn stelling.

Opdat de teamgenoten elkaar een beetje beter leerden kennen, had Marjolein hen uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Ze had lekker gekookt en het werd heel gezellig. Voor het derde was het troost-eten en een fijne afsluiting van deze schaakdag!

Na een onfortuinlijke degradatie vorig seizoen uit de 4-de klasse mag Woerden 2 zich dit jaar bewijzen in de 5-de klasse. Daar hopen we mee te doen om de prijzen, eigenlijk enkelvoud, de promotieplek. Met een team dat aanzienlijk versterkt is met wat overbodig volk uit het eerste, wat herintredende schakers en wat aanstromend talent zouden we goede kansen moeten hebben. Maar ja, de bal is rond en het bord is vierkant, en het blijft een eerste wedstrijd, dus de zenuwen werden verstopt onder wat branie gedrag.   De eerste wedstrijd was tegen het combinatie team Charlois Europoort/Barendrecht 3. Een team dat op papier iets zwakker is dan Woerden 2. 

De score werd geopend door Leen de Jong die tegen hun sterkste speler, Angelique  van der Graaf-Osinga, speelde. In de opening bestede zijn tegenstander veel tijd aan het doorgronden van de openingsplannen van Leen, dat lukte haar prima gezien de moeizame stelling die Leen overhield. Langzaam wist Leen zich onder de druk uit te werken,  toen dat voltooid was bood hij remise aan. Dat werd fluks geaccepteerd, want de partij was al aan het kantelen, en de witspeler had nog maar weinig tijd.

Jelle Wiering zette het team op voorsprong, door te winnen van Rawi Wortman. In de opening kreeg Jelle al wat voordeel, en met een tactische wending kreeg hij niet alleen een stuk tegen een pion, de tegenkansen waren vrijwel afwezig. Rawi probeerde het nog wel, maar Jelle hield het hoofd koel en haalde het punt snel binnen.

Ed Oosterlaken  speelde op bord 1 tegen Andre Karbaat.  Andre, met wit, ruilde een tweetal van zijn stukken die normaal veel werk voor je doen in deze opening wat makkelijk af in de opening, en hield geen voordeel met wit. Na enig trekken en  duwen besloot Andre om een aanval op de koningsvleugel op te zetten, Ed blies echter het centrum op, wat niet alleen de witte aanval kansloos maakte maar de hele witte stelling verwoeste. Andre gaf op voor dat er hele dames en torens verloren gingen. 

Henk de Heer en Timo Kroon scoorden de twee punten waarmee de matchpunten alvast veiliggesteld werden. Henk overhoorde zijn tegenstander  in een bekende variant, maar de originaliteit  van de zetten van Roderick Cornellisen leidde ertoe dat hij vast kwam te staan op de koningsvleugel, na een switch naar de dame vleugel werden de meeste stukken geruild en hield Henk een vrij b-pionnetje over dat naar de overkant snelde. Timo Kroon zijn tegenstander, die ook Timo heette, mocht ten volle de lijdensweg ervaren wanneer je tegenstander voor twee resultaten speelt, winst of remise. Timo Kroon had in de opening en pionnetje verschalkt, en in het middenspel alle tactische angels eruit weten te houden, eindspel dat resteerde was van 6 tegen 7 pionnen, met elk een loper. Timo kroon bleef gestaag oprukken op de damevleugel, weerstond de neiging tot gallery play, en toen zijn tegenstander de zwarte pionnen naar voren gooide was het snel voorbij. De matchpunten waren binnen.

Maar naast matchpunten zijn ook bordpunten van belang, de aandacht van de drie restende spelers verslapte geen moment. Op die drie borden hadden de spelers van Woerden alle licht voordeel. Mark Pieterse had een verre vrijpion die beslissend zou worden, maar zijn tegenstander Rik Wortman wachtte dat niet af en ging op een tactische tour, en dreigde met mat in drie. Dat zou heel gevaarlijk zijn geweest, ware het niet dat Mark met de Dame op f7 zowel een extra zet afdwong, en mat dreigde, en een zet later ook uitvoerde. De tegenstander van Hans van Steijn, Ivan Deceuninck deed iets ongelukkigs in de Benoni verdediging. Hans leek in een zetel af te gaan op het volle punt, en zijn tegenstander was veroordeeld tot een extreem passieve verdediging, maar daar ging hij dan ook vol voor. Als er al een gat in de verdediging geweest is het Hans niet gelukt om die te vinden. Na de grote afruil van stukken bleken de pionnen van Hans toch niet meer de krachtpatsers van weleer en kwam de partij weer in een wankel evenwicht, waarin de strijders hun geluk niet verder wilden beproeven, en de vrede tekenden. Olivier Huizer was als laatste bezig tegen de derde Wortman, Manixia, heel lang leek het erop dat Olivier  serieus in de problemen zou komen, maar na een blunder van Manixia extra resteerde er een dame eindspel met een pion extra voor Olivier. Toen Manixia een matdreiging van Oliveir mistte, wist Olivier het laatste punt veilig te stellen.

7-1 Winst! Een mooi begin van het seizoen.

(Ed Oosterlaken)

In de tweede ronde van de KNSB competitie kwam Veenendaal 1 op bezoek en ook nog eens in de sterkst mogelijke opstelling. Dat zou dat een hele pittige middag worden. Maar daarvoor waren we ook naar de tweede klasse gepromoveerd. Al dat winnen is slecht voor je karakter.

Op bord 1 moest Sten Goes het met zwart opnemen tegen Mees van Osch. De zetten van wit kwamen met zo’n vlotte vanzelfsprekendheid uit de handen Mees dat wij hier toch wel enige voorbereiding menen te ontwaren. Sten had daar geen goed antwoord op. De f- en g-pion kwamen vervaarlijk opzetten en de stelling van Sten werd daardoor platgewalst.

Op bord 2 werd Selman Ercan met wit geconfronteerd met een wel heel frivole openingsbehandeling van Joost Offringa. Alle pionnen verzamelen en naar voren stormen, was het devies. Het leek erop dat Selman toch wel gebruik moest kunnen maken van alle zwaktes in de zwarte stelling en de open koningspositie. Maar dat liep toch anders. Vanaf een zet of 15 zagen we dat zwart steeds meer controle over het bord kreeg en na verloop van tijd was het initiatief geheel aan zwart. Dat wist Selman niet te houden.

Op bord 3 speelde Sofia Moskalets met zwart tegen Etienne Goudriaan. Zoals we van deze markante schaker gewend zijn brengt Etienne zijn tijd bij voorkeur al keuvelend door met andere schakers in de zaal. Op het bord wist hij niet veel klaar te maken. Sofia had een comfortabele stelling weten te bereiken en er leek geen vuiltje aan de lucht. Op een cruciaal moment Offerde Etienne een kwaliteit, de enige zet waarmee wit de stelling nog in evenwicht hield. Daarna was het kompleet gelijk, maar met vernuftig spel wist wit toch nog wat dreigingen in de stelling te weven. Sofia greep mis en daarna was het snel over.

Op bord 4 kwam Rolinde den Heijer met wit lekker uit de opening en maakte zich op voor een spannende aanvalspartij met strijd op beide flanken. Eén onnauwkeurige zet heeft in zo’n stelling al gauw desastreuze gevolgen en zo was het ook deze keer. Het tijdelijk bedoelde pionoffer pakte helemaal verkeerd uit en Rolinde verloor.

Op bord 5 werd Jacco met zwart door Tijmen Kampman al snel bij de keel gegrepen met een heel thematische koningsaanval. Ondergetekende zou direct peentjes gaan zweten maar Jacco bleef koel. Hij telde de stukken in de verdediging (2) en het aantal stukken in de aanval (3). Dat was niet genoeg om je zorgen om te maken. Jacco kreeg daarbij gelijk en kwam prima te staan. Het eindspel golfde daarna wat heen en weer. Uiteindelijk was een pion extra niet voldoende voor Jacco om er meer uit te halen dan een halfje.

Op bord 6 wist Bas Jansen niet goed raad met de Caro-Kann van John Cornelisse. Vooral de loperruil die Bas aanbood deed zijn tegenstander bijna van zijn stoel vallen van verbazing. Daarna startte Bas met een vrij kansloze koningsaanval die uiteindelijk zich tegen hem keerde. Bas verloor.

Op bord 7 kreeg Marcel Schröer een onschuldig variantje in de Caro-Kann voorgeschoteld. Marcel haalde snel de angel uit de stelling en kwam prettig te staan. Na een zet of 20 heel prettig zelfs. Marcel won een pion, maar was daarna niet nauwkeurig genoeg om de pion ook te behouden. Daarna werd het een gelijk eindspel waarin het evenwicht nooit beslissend verstoord werd. Met twee kale koningen op het bord werd het remise.

Op bord 8 deed Olger van Donk met wit tegen Erik van den Dikkenberg dingen in de opening die mij een beetje pijn aan de ogen deden. Nu schijnt Olger altijd een beetje aangeharkt te moeten staan om zijn schaaktalent tot volle wasdom te laten komen. De stelling werd uiterst scherp. Wellicht hebben beide spelers kansen gehad. Olger was degene die het beste uit de strijd kwam. In de beperkte tijd die over was bleek dat niet genoeg voor de winst. Ook hier werd het remise.

Daarmee werd het 6,5-1,5. Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17170

De gebroeders Vedder en Dick de Graaf moesten verstek laten gaan bij de ontmoeting En Passant 1 – Woerden 1 in de SOS competitie. Daarmee waren de kansen van Woerden vanzelfsprekend gestegen. Jammer was het natuurlijk wel. Het is altijd een feest om tegen deze ware schaakliefhebber te mogen spelen en de laatste jaren waren onze resultaten tegen deze houwdegens zeker niet slecht. Desalniettemin wist En Passant nog een sterk team op de been te brengen. 

Olger had tegen Gerben van Pel een verre vrijpion op de c-lijn weten te creëren. Gerben wist daar niet veel tegenover te stellen en het werd dan ook een vrij eenzijdige partij waar Gerben niet aan te pas kwam. 

Ook de partij van Selman tegen Johannes Kossen verliep spoedig. Selman had een pionnetje verorberd, maar moest nog wel een verre vrijpion van Johannes Kossen onder controle houden. Dat is Selman wel toevertrouwd en ook hij haalde het volle punt binnen.

Voor Rolinde, die met zwart tegen de veteraan Sjoerd Drent speelde, leek het er aanvankelijk wat penibel uit te zien. Ze wist de aanval echter te pareren en Sjoerd gaf Rolinde wat ongelukkig kansen op de damevleugel. Dat hoef je Rolinde niet twee maal te zeggen. Met allerlei dreigingen haalde ze de ene na de andere pion op en daarmee ook de partij. 

Ed pakte de partij klassiek aan. Zijn aanvankelijke ontwikkelingsvoorsprong zette hij om in kleine structurele zwaktes in het zwarte kamp. Vervolgens zette Ed druk op wat pionnen tot ze in het ravijn vielen en haalde daarmee het punt binnen.

Niet overal ging het zo soepel. Leen de Jong had de gevaren in de opening tegen Jan Mattijs van Leeuwen op een creatieve manier weten te pareren. Er leek geen vuiltje aan de lucht, maar in de afwikkeling naar het eindspel was er toch iets mis gegaan. De druk op de damevleugel werd te groot en die ging vervolgens helemaal verloren. 

Ook de partij van Sten tegen Kees Nachtegaal was nu niet bepaald een partij uit één stuk. Onze god van de pionnen storm joeg met een vervaarlijke windkracht op koningsbeugel van Kees Nachtegaal. Echter, door één fout van Sten draaide de wind en kreeg Sten de wind recht in het gezicht. De verdediging kostte Sten zoveel tijd dat hij door zijn vlag ging. Daar was de partij echter nog niet mee beëindigd. Minstens 10 minuten lang zag Kees Nachtegaal in het duister van de rookwolken op het bord niet dat de vlag was gevallen. Ze speelden lekker door terwijl de omstanders de ogen naar een hogere macht omhoog richtten. We kunnen rustig stellen dat hier het Nederlands record “Door de vlag spelen” flink is aangescherpt. Uiteindelijk drong het voldingen feit wel tot Kees door en kon En Passant ook hier een punt noteren.

Marcel had in zijn partij met wit tegen Gert Reichardt niets bereikt. Zeg maar gerust minder dan niets. Het gaf Gert de moed om voorzichtig een remise aan te bieden. Daar waren we niet voor naar Bunschoten gekomen, dus er werd lekker doorgespeeld. Nooit is het evenwicht significant verstoord en uiteindelijk berustte Marcel maar in remise.

Jacco had met zwart tegen Robin Reichardt een theoretisch variantie te pakken waar hij wel de ins en outs van wist en zijn tegenstander niet. Het leidde tot een eindspel waar zwart prima stond. Na nog meer afwikkelingen bleef er een eindspel met paard tegen loper. In dit geval bleek het paard een stuk sterker dan de loper en met name de koning van Jacco was veel actiever. Jacco won een pion en won daarna de partij in fraaie stijl.

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9828

(Marcel) De eerste wedstrijd van ons 2e team in de SOS competitie dit seizoen. Wij (Mark Pieterse/Marcel van Oort) kregen dus van onze teamleider gezamenlijk het verzoek of één van ons iets wilde schrijven over deze avond. In de geest van deze tijd leek het mij leuk om een soort podcast te maken, maar dan op schrift.

(Mark) Dat lijkt me de tijd ver vooruit, een geschreven podcast. Als ik nou input lever, dan zorg jij wel dat het gaat werken…?

Ja joh, we gaan ervoor!
Een schaakfeestje, Tricht uit. Altijd lastig. Had jij nog ideeën vooraf over deze match?

Nou, de vorige keer tegen dit team was begin dit jaar en lag nog vers in mijn geheugen, verloren met 5,5 – 2,5 dus met licht knikkende knieën die kant op.

Ik zat er ook niet lekker in op de heenweg. Ik wist dat ik vorig jaar verloren had, en mijn tijdsindeling was ook niet wat ik vooraf bedacht had. Ik had de eer om onze nieuwe teamleider te mogen chaufferen, maar melde me daar tien minuten later dan gepland. Ik was in ieder geval gewaarschuwd om de rest van de avond op mijn tijd te letten. <cynisme toon aan>Jij wilde je tijd ook nuttig besteden deze avond hè?<cynisme toon uit?

Hehe, ja mijn partij was niet heel lang. Ik had niet de tegenstander van vorig jaar maar wel één die op papier nog wat sterker was. Gelukkig bleef het bij dat papier want in een gesloten Siciliaan was al snel de angel uit het spel en bood mijn tegenstander remise aan. Denkend aan verleden keer besloot ik het maar te accepteren en er een avondje observeren van te maken.

Dat is mooi, want ik heb bijzonder weinig inhoudelijk meegekregen van de andere partijen eigenlijk. Om nog terug te komen op het begin van de avond: ik kwam aanrijden en werd direct hartelijk begroet en kreeg complimenten over mijn stukje van de vorige partij. Oprecht leuk toch? Ik hield wel direct rekening met een zeer gedegen voorbereiding van de tegenstanders… Maar, jij hebt de partijen kunnen volgen, dus brand los!

Om te beginnen bij de jeugd, Tim, Jory en Timo die gezellig met mij mee gereden waren.

Aanwinsten, toch? Dé toppers van vorig jaar groeien door, de ouderen worden langzaam naar het derde gedreven.

Volgend jaar ben jij aan beurt 🙂

… De eerste partij alsjeblieft…

Aldus, Jory was onze supersub deze avond, in een ietwat dichtgeschoven stelling zag het er mijns inziens beter uit voor Jory die langzaam maar zeker de druk opvoer en uiteindelijk een matstelling kon forceren.

Ik gaf er geen stuiver voor, zo dicht als die stelling stond. Knap om daar een punt uit te persen!

De partij van Tim zag er goed uit met al redelijk vroeg een kwaliteit voordeel en verder geen vuiltje aan de lucht tot ik weer langsliep en een vervelende penning van een loper op twee torens zag staan. Voordeel weg maar niets aan de hand dacht ik maar Tim dacht daar helaas heel anders over en kwam een vol stuk achter, dat kostte hem dan ook de partij.

Niks van meegekregen, althans, van die ommekeer. Ik heb Tim alleen goed zien staan. Wat speelde de derde musketier?

Achteloos, haha. De tegenstander van Timo vond hem achteraf de opening een beetje achteloos spelen maar hij was niet op de hoogte dat dit al in de voorbereiding zat, dus kwamen de zetten à tempo. Timo’s tegenstander had ogenschijnlijk voordeel met een vrije a-pion maar daar stond een vrije d-pion tegenover dus werd er tot remise besloten.

Op de gang was Timo er nog niet gerust op, twee pionnen achter… Netjes dat dat toch nog remise is geworden. De match ging dus gelijk op. Vooraf was de meeste “hustle” over de tegenstander van Henk, toch? Toen ik langsliep dacht ik dat hij in zijn bekende repertoire zat, maar dat bleek helemaal niet het geval.

Henk zat als onze leider aan bord 1 inderdaad met een zware tegenstander gezien zijn rating die achteraf gelukkig gebaseerd was op een beperkt aantal partijen. Henk had zich goed voorbereid en hij leek mij dan ook geen moment slechter te staan, omdat zijn tegenstander niet wilde meewerken aan een mooie matcombinatie eindigde ook deze partij in een remise, een zeer knap resultaat!

En toen kwam Ruben van der Meer binnen! HALLO, IK BEN VAN DE DUYVIS EN NOU HOORT IK DAT ER HIER EEN FUIF IS!! Jeetje man, wat een toestand.

Ik vond het al apart dat de bar om 22u dicht ging, daar zat ik van te voren meer mee.

Er werden net voor tien uur dus bakjes met borrelnootjes neergezet. En KRAKEN die dingen, KRAKEN! Zowel Eddy naast mij als ikzelf konden ons lachen niet inhouden. Hoe kan je nou normaal nadenken met al dat gekraak om je heen? Anyway, een kwartiertje tijd en noise-cancelling doen veel goeds…

Eddy leek er goed mee om te gaan. Bij onze nieuwste aanwinst stond er een stelling op het bord waar ik het voordeel van de twijfel aan hem zou geven maar uiteindelijk verzandde ook deze partij in een remise waardoor de stand gelijk was.

Nou, het helpt wel als je zo positief naar de wereld kan kijken, haha. Ik zat ernaast en zag dat Eddy best moeite moest doen om de remise te houden hoor. Een pion minder in een toreneindspel is niet zomaar remise, maar ok. Het is goed om hem erbij te hebben. Heb je iets van mijn partij meegekregen?

Jij had een licht open koningsstelling maar wel het centrum aardig onder controle leek het, de balans was moeilijk te verstoren en dus remise, toch?

Nou… als schaakanalist ben je nog geen Hans Bohm, maar je bedoelt het goed. Voor mijn gevoel was de partij op geen enkel moment onder controle. Vanuit de opening niet voor mijn tegenstander, ik pakte een extra pion mee, maar kreeg daardoor een soort tegenaanval over mee heen. Toen mijn tegenstander 2 pionnen terug pakte, kwam het initiatief weer bij mij te liggen. Uiteindelijk wist ik af te wikkelen naar een eindspel met evenveel pionnen en ongelijke lopers. Pot-remise en ik was er wel tevreden mee.

Ja, de stand was toen nog gelijk. Henk zei tegen iedereen die het wilde horen dat je remise mocht aannemen. Echt inzicht van een leider toch? Hoe inspireer je iemand als Olivier….

Hahah, ja dat was echt mooi. Die had direct de instelling: ik heb een pion meer! Jij gaat mij niet vertellen dat dit remise is!

Oliver was in een eindspel met gelijke lopers en een pion meer. Omringd door alle spelers liet Olivier duidelijk weten dat we niet naar huis mochten en vocht hij door, dit alles voor beide spelers vergezeld van een mooie dosis tijdnood. Uiteindelijk promoveerden aan beide kanten pionnen maar hield Olivier nog een pion over, zijn tegenstander werd zo nerveus dat hij uiteindelijk de fout inging en Olivier met schaak de dameruil forceerde met een onhoudbare pion.

Die analyse klopt inderdaad wel 🙂

En de eindstand ook, 4,5 -3,5 voor Woerden, een mooie revanche mede door een in de breedte sterker team en gewoon prima schaak.

Mooi. Anders nog iets te melden over de avond?

Nee.

Ik ook niet. Aldus, leesteraars, bedankt voor het leesteren. Klik op subscribe en like en graag tot de volgende keer!

<verzin zelf een leuk outtro deuntje>
<en, terwijl de microfoon per ongeluk nog niet uitstaat…>
En wat nou als we geen volgers en likes krijgen eigenlijk?

Dan mag lekker iemand anders een stukkie doen de volgende keer, toch?

Goeie. Anders moeten nog een naam gaan verzinnen ook, voor die schaakcast.

Jij nog een blondje?
<microfoon uit>