Categorie: Uncategorized

Uit de vroeger geroemde jeugdopleiding heeft Vegtlust een aantal jeugdige spelers over gehouden die nu het 1e team versterken. Enigszins gedwongen door de omstandigheden zette Woerden daar de eigen aanstormende talenten tegenover. Dat beloofde wat.

Jacco ging all-out tegen Wayan Prins. Zijn pionnen stormden naar voren richting de vijandelijke koning. Alle bruggen werden erachter verbrand. Toen de aanval dreigde te stokken gooide Jacco er ook nog eens een toren tegenaan. Het bleek onvoldoende gesteund door scherpe berekening. Na 1,5 uur spelen was de stelling van Jacco veranderd een ravage. 

Mark offerde tegen Lucas Siero iets te gemakkelijk een pion, thematisch in een soortgelijke stelling maar niet in die op het bord. De compensatie was ver te zoeken. Van lieverlee wist Mark toch nog een dynamische stelling op het bord te krijgen. Mark ging een pion terug winnen en in paniek verkwanselde Lucas zelfs een stuk. Volgens Lucas gebeurde dat in tijdnood, met 10 minuten op de klok.

Sten en zijn tegenstander Floris van der Blom zijn beiden rechtlijnige spelers. Zoals Sten eerder een furieuze aanvalspartij won, zo makkelijk wikkelde hij nu af naar een eindspel waarin de stukken van Floris nog niet voldoende waren gecoördineerd. Met die coördinatie kwam het nooit meer goed en Sten rolde de ene na de andere pion op.

Marcel van Oort speelde een degelijke partij tegen Peter van Zeist. Had het gevoel lekker te staan, maar stond nooit echt beter. Tot het moment dat hij dacht slechter te staan, toen stond hij juist weer goed. Wij omstanders dachten dat hij een extra pion in het eindspel zou moeten kunnen verzilveren, maar de engines geven ons daar geen gelijk in.

Zoals wel vaker de laatste tijd meanderde de partij van Marcel Schröer tegen Erik van Dijk een zet of 40 ronde de meridiaan. Meer dan eens hengelde Erik naar remise door een zetten herhaling in te zetten. Na een ongelukkige ruil belandde Erik direct in een kansloze positie. 

Rolinde speelde in de openingsfase heel ambitieus tegen Sven van der Vliet en pakte direct met zwart het centrum. Het leek wat riskant, maar met net zo’n rechtlijnig spel als Sten legde ze de complete stellling van Sven lam. Die begon zich steeds meer op te winden over zijn verkrampte stelling en moest met lede ogen aanzien hoe alles uit elkaar spatte.

Daarmee had Woerden met 4,5 punt behaald en was de buit binnen. Het leek een grote overwinning te worden.

Hans had zijn tegenstander Tobias van der Kroef direct vanuit de opening zwaar onder druk gezet. Hij won een pion en later zelfs een stuk. Dat kan niet meer fout gaan, zou je zeggen. Het bleek anders te gaan.  Tobias zette een tegenaanval in gang. Hans deed geen poging die aanval te pareren, maar beantwoordde het met een eigen aanval. De vraag was: welke aanval slaat het eerst door? Niet die van Hans, zo bleek.

Jelle speelde een spannende partij tegen Maarten Post die beiden uiteindelijk in een positie bracht dat ze nog slechts op de increment de zetten moesten uitvoeren. Het wordt dan een kwestie van stap 2 schaak. In eerste instantie verloor Jelle een paard door een röntgen vork en daarna verloor Maarten een volle toren door een dame vork. Het bleef spannend tot het moment dat Jelle een belangrijke pion in de vijandelijke koningsteling mocht mee grabbelen en Maarten al somberend de vlag liet vallen.

Einduitslag : 5,5 – 2,5 voor Woerden 1  

Zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/6082

In de eerste ronde van de SGS beker werd Woerden een vrije doortocht vergund door het zich terug trekkende Zeist. In de tweede ronde stond Barneveld op het programma. Na de controle met de met de Vogelgriep Check App kon de match van start gaan.

Woerden hanteerde een eenvoudige maar doeltreffende strategie. Sten zou zijn tegenstander direct naar de keel vliegen en de overige spelers, Selman, Ed en Marcel moesten dan met degelijk spel de voorsprong consolideren.

Het eerste element van deze opzet slaagde. Kevin van Brummelen waagde het een Pirc op het bord te leggen met een snelle korte rokade. Vroeger kon dat. Dat waren nog eens mooie tijden. Maar met de engines van tegenwoordig blijft er geen spaan over van deze tactiek. Sten ging met een kettingzaag op de koningsstelling en brak alles af wat hem in de weg zat. Het was een partij die aan de poster van The Shining deed denken.

In mijn “waarom speel ik dit eigenlijk nog” variant had ik weer eens helemaal niets bereikt met wit. Geen reden natuurlijk om niet met een klein vuurtje Jasper Rijken gaar te sudderen. Dat lukte. Op een onbewaakt ogenblik ontnam Jasper zijn eigen paard het laatste vluchtveld en kon met een geniepig pionnetje het hulpeloze beestje geruimd worden.

Selman had tegen Jacco Heij met zwart binnen de kortste keren gelijk gemaakt. Tot op een ongelukkig gekozen moment Selman de stelling liet openen, waardoor de witte stukken helemaal tot leven werden gewekt. Dat voordeel gaf zijn onberispelijk spelende tegenstander niet meer uit handen.  

Bruun van de Laar speelde heel rustig in de opening. Dus de voorzet van wit was snel verdwenen. Daarna eerst een wit dubbel pionnetje op de dame vleugel. Iets later ook een dubbel pionnetje op de koningsvleugel terwijl zwart het loperpaar veroverde. Wit gaf door een onhandige toren ruil zwart de tijd om alle stukken optimaal te zetten voor het eindspel. 4 witte pionnen tegen 3 witte op de konings vleugel, en de omgekeerde verhouding op de dame vleugel. De twee dubbel pionnen maakten de witte stelling erg kwetsbaar. Na veel trekken en nog meer duwen, hield zwart een centraal pionnenduo over met een loperpaar tegen twee geïsoleerde pionnen en een loper en paard voor wit. Net toen wit dacht af te wikkelen naar een remise eindspel van paard en pion tegen twee lopers, bleek een van de zwarte pionnen door te lopen, en promoveerde tot dame. (aldus Ed)

Hiermee werd de eindstand 3-1 voor Woerden en bekert Woerden in de 3e ronde vrolijk verder.

Ook de SOS competitie is weer gestart. Woerden 1 trad aan tegen Rivierenland 1 en was duidelijk favoriet. In ver vervlogen jaren is dat wel eens anders geweest. “Speelt Jelle ook mee?” vroeg Jan Bulk toen hij van de wedstrijd hoorde. Een grap die alleen de oud gedienden begrijpen. 

Jelle Wiering speelde inderdaad mee en vloog de tegenstander direct naar de keel. Daardoor duurde de partij minder lang dan die van de rest en kon Jelle zich mooi als sport fotograaf dienstig maken.

Ook Hans van Steijn overspeelde zijn tegenstander. In zijn geval op een wat degelijker manier. “Zijn stukken kwamen, zagen en trokken zich stuk voor stuk terug,” aldus de samenvatting van Hans.

Hetzelfde gold voor Sten Goes. Ook met een loper-dame batterij die de verkeerde kant op stond gericht zette hij zijn tegenstander zozeer onder druk dat deze daaronder bezweek.

Dat waren drie overtuigende punten met de witte stukken. 

Maar op de overige borden liep het helemaal niet zo lekker. In de enige ander partij met wit, die van mijzelf, werd helemaal niets bereikt. Alleen in tijdnood in een altijd levensgevaarlijk met dame-poard eindspel werd het spannend. Op één brad het koude zweet mij uit en dacht ik dat ik helemaal de boot in ging. Mijn tegenstander zag het gelukkig niet en daardoor kon ik toch nog het punt binnenhalen.

In alle zwarte partijen was het zwoegen geblazen. Leen de Jong speelde de gehele partij met de rug tegen de muur zoals alleen hij dat beheerst. Meer dan remise zat daar niet in.

Marcel van Oort zat ook niet helemaal lekker in de partij. Nadat zijn tegenstander wat kleine kansjes had gemist wurmde Marcel zich toch uit de verdediging en haalde het punt alsnog binnen.

Ed Oosterlaken liet zich in de opening strategisch verschalken en moest daar tientallen zetten voor bloeden. Ook Ed wist uiteindelijk toch nog te winnen.

Minder mooi verliep het bij Selman Ercan. Juist in deze partij hield zwart zich prima staande. Maar toen er een eindspel met een dame tegen wat licht stukken op het bord kwam, liet Selman toe dat de lichte stukken lekker gingen samenwerken en daarna was er geen houden meer aan.

Zo won Woerden 1 met 6,5-1,5 van Rivierenland 1. In prima sfeer werd er daarna geanalyseerd.

“Wie heeft de sleutels van de kast?”

Dat was de vraag op de clubavond op dinsdag 23 november. Zonder klokken is het lastig schaken. Met een vertraging van 3 kwartier kwamen ze toch nog tevoorschijn en werd er toch nog geschaakt.

Een beetje professionele club heeft overal in de schaakwereld zijn tentakels uit staan om belangrijke informatie over de mogelijke tegenstanders te achterhalen. Zo had onze man bij Paul Keres bericht dat het KNSB beker team zou bestaan uit Evert Luuk Rademakers en wat daar zoal onder zit. Blijkbaar was hem door de contra-spionage van PK een loer gedraaid, want wat schetst onze verbazing, wij zagen plotseling vier titelhouders onze club binnen wandelen: GM Hugo Ten Hertog, IM Demre Kerigan en de twee Fide Meesters David van Kerkhof en Peter Lombaers. Dat was wel even andere koek dan onze eerste match tegen Amsterdam West.

Selman mocht het opnemen tegen Hugo. Hugo speelde het deze keer niet zo scherp als we van hem gewend zijn. Hij pakte het een stuk degelijker aan, erop vertrouwend dat zijn superieure inzicht wel voldoende zou zijn om het punt binnen te halen. En dat was helaas ook het geval. Zonder directe blunders te begaan, kwam Selman stukje bij beetje minder te staan, totdat de stelling helemaal niet meer te houden was. “Een vrij vervelend kansloze partij,” was het oordeel van het slachtoffer.

Ook David, de tegenstander van Sten, trachtte zijn partij naar een positioneel vaarwater te sturen. Dat lukte niet helemaal. Sten was aardig op de hoogte van de finesses, offerde een pion voor veel activiteit en dacht zelfs op een gegeven moment een stuk te kunnen gaan winnen. Met nauwkeurige berekeningen wist David al het gevaar af te weren en daarna begin het tij te keren. De complicaties groeiden Sten boven het hoofd en ook deze partij ging voor Woerden verloren.

Zelf speelde ik tegen Demre, waartegen ik in het verleden nooit veel in te brengen had. Deze keer ging het beter. Op het moment dat Demre mijn paard naar achter probeerde te drijven, moest ik denken aan het motto dat onze schaak cult-held Manuel Bosboom in zijn door mij aangeschafte schaak-biografie had geschreven: “Naar voren met die stukken!” In plaats van terug te gaan offerde ik het stuk voor drie pionnen, waarvan er één al op d6 stond. Wit had zeker genoeg spel. Lange tijd bleef het ook enorm spannend. Maar nadat ik me genoodzaakt voelde mijn geweldige loper te ruilen, ging het bergafwaarts en ging de partij uiteindelijk verloren.

Ed speelde tegen Peter en ook dat werd een langzame, positionele partij. Zelf heb ik al eens mogen ervaren, dat die daar niet vies van is en je met alle plezier in een fijn potje afbraakschaak van het bord af schuift. Die kant leek het ook uit te gaan met Ed. Ed stond wat gedrukt en Peter nam alle tijd om zijn stelling steeds wat te verbeteren. Toch ging dat deze keer wellicht iets te omzichtig. Op het juiste moment opende Ed de stelling in het centrum en al zijn stukken werden bevrijd. Ed wist deze partij daarna remise te houden.

Zo werd Woerden met de afgetekende cijfers 3,5 – 0,5 verslagen door Paul Keres. De stand geeft niet helemaal weer hoe spannend het op deze dinsdag avond toch nog was.

Zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/11191

Een poosje geleden hadden Woerden en Amsterdam West al eens de degens gekruist in de KNSB competitie. Toen verloor Woerden nipt met 3,5-4,5. Op de eerste vier borden was het overigens 3-1 voor Woerden geworden. Voor wie was deze wedstrijd nu een revanche?

Beide teams hadden de opstelling een klein beetje veranderd. Alleen mijn partij was een reprise van de eerdere match. Tegen dezelfde tegenstander kwam dezelfde opening op het bord. Ik pakte het deze keer iets voortvarender aan en kwam met zwart heel goed te staan. Sten speelde tegen zijn beoogde tegenstander van vorige keer en kreeg nu dus wel zijn voorbereiding op het bord. Het zette zijn tegenstander flink onder druk. Ed kwam langzaam opzetten op de koningsvleugel. Maar zijn aanval werd goed gepareerd en Ed raakte een kwaliteit en het initiatief kwijt. Dat ging dus niet van een leien dakje. De partij van Selman begon behoedzaam, maar zijn koningsvleugel leek overspeeld te worden. Een loper kwam erg in het gedrang. Daar kwamen de scherpe berekeningen van Selman weer om de hoek kijken. Hij wist precies genoeg tegen dreigingen op de damevleugel te creëren om zijn loper te redden.

Ondanks dat ik de mokerslag Lxh3 had gemist, was mijn stelling fantastisch. Ik won een kwaliteit tegen een pion en hoefde alleen een technisch gewonnen eindspel te verzilveren. Dan moet je natuurlijk niet al je zware stukken in een vork plaatsen. Daarna wist ik met hangen en wurgen het eindspel nog net remise te houden.

Selman had inmiddels een dodelijk pion stevig op a2 staan. Dat voordeel werd op het einde geconverteerd naar een stelling waarin zijn tegenstander compleet in zetdwang zat. Het was een stelling waar alleen de stichting Laatste Wil nog een oplossing zou weten aan te dragen.

Ed had inmiddels via de damevleugel toch het initiatief weten te grijpen. Langzaam gingen zijn pionnen met koning naar voren en drongen de zwarte stukken met de rug tegen de 8ste rij. Zijn tegenstander hield dat niet lang vol en Ed won.

De stand was dus inmiddels 2,5-0,5, maar Sten ging er nog echt voor. De complicaties stapelden zich op waardoor Sten een stuk tegen een pion won. Het was nog wel een verre vrijpion die nog even onder controle moest worden gehouden. In tijdnood was dat geen sinecure. Zeker niet in de tijdnoodfase waarin Mark Pieterse nog alle zeilen moest bijzetten om alle zetten te noteren. Toen Sten de pion stevig in zijn greep had zag zijn tegenstander het onvermijdelijke in en gaf op.

Woerden plaatst zich met deze 3,5-0,5 overwinning voor de volgende ronde tegen Paul Keres.

Dan doe je opeens mee voor het kampioenschap

Frans Janssen en ik stonden na 2 rondes samen aan kop. Wij hadden verwacht tegen elkaar te mogen strijden om wie de leider is na 3 rondes. Niets was minder waar, wij mochten namelijk tegen de ‘Marcels’. De mannen die samen deze top-website hebben gemaakt en daarnaast ook nog een aardig potje kunnen schaken. Ik mocht tegen Marcel Schroer, die partij wordt niet hier geanalyseerd, want op het andere bord was het een stuk spannender!

Frans Janssen – Marcel van Oort

We gaan dus kijken naar de partij tussen de man in vorm met een TPR van 2470 Frans Janssen tegen oud-voorzitter/websitebouwer en Woerdenaar uit Gouda Marcel van Oort.

1.d4 g6 2.c4 Lg7 3.Pc3 Pf6 4.e4 d6 5.Pf3 Lg4

Wij krijgen een konings Indische partij alleen met op zet 5…Lg4. Hier wordt bijna altijd gerokeerd door zwart. De zet Lg4 pent het witte paard op f3. Dit verzwakt de pion op d4. Het idee van zwart is om d4 onder druk te zetten waardoor de zwarte loper op g7 open komt te staan.

6.h3 Lxf3 7.Dxf3 Pc6 8.Le3 e5 9.d5 Pe7?

Dit is passief voor zwart, want wit kan hier direct g4 doen en het is moeilijk voor zwart om de stelling te openen. C6 is namelijk niet zo sterk want wit hoeft hem niet te pakken. Zwart had op zet 9 Pd4 moeten spelen. Dat komt met een tempo en wit kan ook niet makkelijk het probleem oplossen. Als wit gaat voor het paard op d4 krijg je 10.Dd1 O-O 11.Lxd4 exd4 12.Dxd4 Pxe4! Als de dame het paard pakt komt Te8 en dat haalt de dame op.

10.Ld3 O-O 11.O-O (rokeert aan de verkeerde kant want nu kan je zwart minder gemakkelijk afstraffen voor het passieve spel) 11…Kh8 12.a3 Dd7 13.Dd1 Pfg8! 14.c5 f5

Dit is een belangrijk moment voor wit, want je kan zwart namelijk niet laten inslaan. De zet 15.f3 is erg goed, want na f4 Lf2 staat de koningsvleugel vast. Als zwart slaat op e4 kan je makkelijk terugslaan met de f-pion. Hier speelde wit Lg5, dat heeft geen directe dreiging. Zwart krijgt hier te veel tijd van wit.

We gaan nu een stuk verder in de partij, met de volgende zetten:

15.Lg5 dxc5 16.Lb5 Dd6 17.Lxe7 Pxe7 18.f3 Tad8 19.Dc2 a6 20.Le2 b5 21.Tad1 Db6 22.Kh1 Pc8 23.b3 Pd6 24.a4 Lh6 25.axb5 axb5 26.Dd3 Tb8 27.Ta1 Tfd8 28.Dc2 Le3 29.Ta2 Ld4 30.Ld3

De stelling is gekiept naar een voordeel voor zwart. Dit voordeel kan direct worden benut met 30…c4!

1. 31.bxc4 bxc4 32.Le2 Db3 (spelend voor de vrijpion) 33.Pb1 Ta8 De stelling vereenvoudigen
2. 31.Le2 is de betere optie voor wit maar hier heeft zwart 2 plannen; plan 1 is de f-lijn openen met fxe4 en dan Tf8 hopend dat de toren naar f2 kan. Het andere plan in de zwart dame naar b4 krijgen en dan wit wegdrukken van de damesvleugel

30…f4 31.Tfa1 c4 32.bxc4 bxc4 33.Pa4?

Dit is de zet van wit waarmee de partij uit handen wordt gegeven. Er hangen al veel stukken van wit. De toren op a1 en de loper op d3. Hier wordt gepakt op d3 en dan staat de dame ook nog aangevallen. Zwart wikkelt af door bijna alles af te ruilen, dit deed hij onder tijdsdruk, want hij had nog ongeveer 10 minuten.

33…cxd3 34.Dxd3 Db5 35.Dxb5 Txb5 36.Tc1 Tdb8 37.h4 Tb1 38.Txb1 Txb1+ 39.Kh2 Ta1 40.Txa1 Lxa1 41.Pc5 Ld4 42.Pe6 Lb6 43.g3

Zwart kan hier de partij direct beslissen met fxg3 en dan h5. De koning van wit kan dan niet naar voren komen en zwart kan met die tijd de koning op f7 zetten en dan c5 doen. Zwart doet er wat langer over, omdat hij zeker wil weten dat hij het niet weggeeft. De zetten die zwart gaat spelen zijn solide, maar geen technisch hoogstandje. Ik denk dat het kwam door de tijdsdruk. Zwart had namelijk nog maar 1 minuut en wit nog wel 30 minuten. Opeen gegeven moment zij zwart nog vrij stellig ‘Blijf jij wel noteren!’. Dit om zichzelf genoeg tijd te kunnen geven denk ik.

43…Pe8 44.gxf4 exf4 45.Pxf4 Pg7 46.Kg3 Kg8 47.Kg4 Kf7 48.h5 Le3 49.h6 Lxf4 50.Kxf4 Pe8 51.e5 Ke7 52.Kg5 Kd7 53.f4 c6 54.dxc6+ Kxc6 55.f5 gxf5 56.Kxf5 Kd7 57.Kg5 Ke7 58.Kf5 Pc7 59.Ke4 Ke6 60.Kf4 Pd5+ 61.Ke4 Pe7 62.Kf4 Pg6+ 63.Kg4 Pxe5+ 64.Kg5 Pf7+ 65.Kh5 Kf5 66.Kh4 Kg6 67.Kg4 Pxh6+ 68.Kh4 Pf5+ Wit gaf hier op.

Frans Janssen heeft de koppositie dus helaas niet kunnen behouden, maar er is zeker voor gevochten!

Ereleden

Deze week analyseer ik de partij van de twee ereleden op de club. Dat zijn Henk Dankers en Jan Bulk. Wellicht dat ereleden ook echt anders schaken dan wij mensen. Zij hebben zich namelijk vaak veel en goed ingezet voor de club.

Henk Dankers – Jan Bulk

Al voor de partij viel iets op bij deze partij. De klok gaf namelijk 1.45 aan. Niemand durfde er zelf niks van te zeggen, want wie zijn wij tegenover de mannen van eer.

1.e3

Bij de opening zie je al een verschil tussen een erelid en een lid. De meeste leden zouden 1.e4 spelen, maar 1.e3 is zeker speelbaar. Al je de database erbij pakt voor 1.e3, dan blijkt dat 1.e4 1512 keer vaker voorkomt dan 1.e3.

1..d5 2.c4 e6 3.Pf3 Pf6 4.Pc3 c6 5.b3 Le7 6.Lb2 Pbd7 7.cxd5

Deze zet lijkt wat onnodig, want zwart dreigt niet om de c4-pion te slaan. Zwart wordt dus een beetje geholpen, omdat na 7…exd5 zwart makkelijker zijn witveldige loper kan ontwikkelen. 7.d4 lijkt iets sterker, want dat maakt e5 heel moeilijk en het maakt het ontwikkelen van de eigen witveldige loper makkelijker. De optie Ld3 ziet er dan ook goed uit.

7…cxd5 8.Tc1 a6 9.Le2 O-O 10.O-O h6 11.Dc2 Pc5N

We hebben nu een compleet nieuwe partij bereikt. Voor zwart lijkt een anders zet echter sterker. 11…e5 is een goede zet. De stelregel dat je bij 1.d4 achtige openingen e5 wilt spelen, wordt hier niet gevolgd.

12.d4

De kans dat je e5 kan spelen met zwart is nu helemaal weg. Wit had hier ook de optie om lopers te ruilen met La3. De loper op b2 lijkt wat minder belangrijk dan de loper op e7.

12…Pce4 13.Pxe4 Pxe4 14.Dc7 Dxc7 15.Txc7 Ld6 16.Tc2 Ld7 17.Tfc1 Tac8 18.Ld3 f5

Door f5 worden de zwarte velden te veel verzwakt. Na Pe5 heeft wit geen manier om het paard weg te halen, behalve als je het loperpaar opgeeft. De beste zet lijkt dus direct 19.Pe5. Dit zou worden gevolgd door: 19…Txc2 20.Txc2 Td8 21.f3 en het paard van wit staat heel goed en dat van zwart staat minder goed door de pion op f3. Zwart zou nu graag f5-f6 willen spelen, maar helaas mag dat niet. De partij ging anders verder.

19.Ph4 Kh7 20.g3 Txc2 21.Txc2 Pf6 22.f3 Tc8 23.Kf2 Txc2+ 24.Lxc2 b5 25.h3 Ph5 26.f4 Pf6 27.g4 g6 28.Kf3

Hier speelde zwart Kg7, maar er lijkt toch wat beters te zijn. 28…g5! Wit heeft hier drie opties:

1. 29.Pg2 dit is de vredigste keuze van wit. 29…Pe4 30.fxg5 hxg5 met een klein voordeel voor wit.
2. 29.fxg5 hxg5 30.gxf5 (30.Pg2 dan krijg je hetzelfde als bij 1) 30…Pe4 31.Pg6 want het paard op h4 hangt nog. 31…exf5 32.Pe5 Hier zijn de pionnen van zwart erg mooi, maar wit heeft wel een vervelend paard op e5. De pion op e3 van wit is een goed aanvalsdoel voor zwart
3. 29.gxf5 Pe4! Wit moet hier goed zijn zet kiezen want na 30.Lxe4 dxe4+ 31.Kxe4 Lc6+ 32.Kd3 gxh4 en zwart staat haast gewonnen met een extra loper. Andere zetten op zet 30 geven zwart ook een klein voordeel

28…Kg7 29.Lc3 b4 30.Le1 a5 31.Ld3 Le7 32.gxf5 gxf5 33.Ke2 Pe8 34.Pf3 Pc7 35.Pe5 Le8

Hier hebben ze er remise van gemaakt, met nog behoorlijk wat materiaal op het bord. Beide spelers hadden hier nog even kunnen prikken met de hoop dat je tegenstander een fout maakt. Ereleden doen dit onderling schijnbaar niet.

Beide spelers hebben een nette partij op het bord gebracht. Hier en daar was een kansje, maar je kan ook al snel te veel voor de winst gaan. Jan Bulk en Henk Dankers worden hartelijk bedankt voor de notatie en alles wat zij voor de club hebben gedaan.

Jacco Lind