Auteur: Marcel Schröer

De tweede ronde van de KNSB competitie moest Woerden 1 “op verplaatsing” (zoals men dat in België pleegt te noemen ) naar Amersfoort. Hun 2e team was vorig jaar gepromoveerd en had de eerste ronde verrassend gelijk gespeeld tegen. SHTV 1.

Jacco Lind wees ons de weg. Met ietwat speculatief spel met wit tegen Guus Beltman had hij zijn tegenstander een beetje overrompeld. Hij won daardoor een pion en had de de stelling volledig onder controle. Zijn tegenstander zag niet alle dreiging meer aankomen en Jacco maakte het met een kleine combinatie gedecideerd af.

Het duurde enige tijd voordat de overige partijen werden beslist. Ed Oosterlaken was de volgende. Ron (een dag niet geofferd is een dag niet geleefd) Flohr deed een pion in de aanbieding. Vervolgens startte hij een furieuze aanval die Ed vakkundig af sloeg. Na de Dxc6! van Ed bleef er weinig over van de zwarte aanvalskansen. Toch wist Ron ook daar nog iets uit te creëren. Het leek er even dreigend uit te zien voor Ed, maar in de tijdnoodfase trok hij alsnog de partij naar zich toe.

Selman Ercan speelde met zwart tegen Peter Sonder een puike partij. Hij bleek de finesses in de opening en het middenspel een stuk beter inde vingers te hebben. Zijn geïsoleerde dubbelpion bleek eerder een kracht dan een zwakte en stukje bij beetje trok Selman het initiatief naar zich toe. In het resulterende eindspel was het loperpaar van zijn tegenstander futloos en met het subtiele La3 haalde Selman een pion op en won de partij.

Sofiia Moskalets speelde ondertussen een partij uit het boekje tegen Samuel Vandeputte. Nadat Samuel een vervelende dubbelpion op de c-lijn had gekregen, werd die structuur eerst vakkundig vastgelegd en daarna met stukken onder vuur genomen. Uit alle macht verdedigde Samuel zijn pion, maar zag zijn stukken daardoor wel in passiviteit wegkwijnen. Dat deed hem uiteindelijk de das om toen de stelling aan de andere kant geopend werd.

Rolinde den Heijer had met zwart tegen Audry Burer veel ruimte op de damevleugel gekregen, maar helemaal tevreden over haar stelling was ze toch niet. Met de ruil van een aantal pionnen ging veel van het ruimtevoordeel verloren. De stukken van Rolinde kwamen daardoor wel helemaal tot leven. Toen ze de belangrijke verdediger van veld d2 wist te elimineren kon ze op de 2e rij binnen vallen. Daarna was het snel afgelopen.

Bas Jansen had in de eerste fase van de partij tegen Marcel Flohr twee pionnen gewonnen, maar moest daarna op de blaren van een ontwikkelingsachterstand zitten. Zoals gewoonlijk konden wij omstanders geen chocola van de stelling maken. De spelers zelf ook niet. Volgens Bas had zijn tegenstander op enig moment zelfs een mat in het vizier. Uiteindelijk mondde de partij uit in een toren eindspel dat alleen nog maar remise kon worden.

Sten Goes kreeg Henk van Jaarsveld als tegenstander, die van de hoed en de rand wist in de opening. Het kostte Sten zeeën van tijd om alle complicaties het hoofd te bieden. Sten had zo’n 3 kwartier minder op de klok. Uiteindelijk offerde Sten noodgedwongen een pion voor wat compensatie. Echt gevaarlijk voor Sten was het niet, want ook met een pion minder had hij de stelling dusdanig onder controle dat hem niet veel kon gebeuren. Toen de tijd ben te dringen ging Henk van Jaarsveld fouten maken. Sten drong de koningsstelling binnen en won.

Na een onverwachte zet van Marcel Schröer in de opening, raakte zijn tegenstander Bram van harten een beetje de weg kwijt. Hij gaf vrij eenvoudig een pion weg en moest daarna alle zeilen bij zetten om niet snel te verliezen. Zelfs een tweede pion ging verloren. Daarna kwam er een dame eindspel op het bord waar toch vreemde wendingen in zaten. Tot twee maal toe kwam er een pionnen race op het bord. De eerste race leidde tot pionnen ruil en de tweede werd wit fataal.

Daarmee won Woerden 1 met maar liefst 7,5 – 05 van Amersfoort 2. Na twee ronden gaat Woerden aan de leiding. In de derde ronde treft Woerden het sterke Paul Keres 3, dat als enige andere club ook geen steek heeft laten vallen.

Tim Grutter, die als supporter van Amersfoort langs was gekomen, was zo aardig om wat foto’s van ons team te nemen.

Op zaterdag 16 september speelde Woerden 1 de eerste wedstrijd in de KNSB competitie tegen Caissa 2 uit Amsterdam. Toen we Arno Bezemer de zaal zagen binnen stappen, wisten we dat we serieus aan de tand gevoeld zouden gaan worden. Met drie of vier teams die aan het einde van dit seizoen zullen degraderen wordt het vechten om ieder punt. Alle hens aan dek dus.

Sten Goes had de eer om tegen Arno in het strijdperk te treden. Arno houdt ervan om de zaken stevig onder controle te houden en vandaag was dat niet anders. In geen velden of wegen wist Sten enig tegenspel te krijgen. Dus werd het een kwestie van in de touwen hangen en hopen dat je niet knock out wordt geslagen. Misschien was het juist die drang tot controle die Arno ervan weerhield ergens een bres in de verdediging te slaan. Er werd steeds meer stukken geruild. Er restte uiteindelijk een eindspel van een goede tegen een slecht loper, maar alles was zo dicht geschoven dat het wel remise moest worden.

Selman Ercan werd door Abe Willemsma overhoord over zijn kennis in de opening. Selman bleek daar toch nog wat in tekort te komen. Het werd zwoegen met wit. Een geofferde pion werd uiteindelijk terug gewonnen, maar echt lekker was de witte stelling niet. Zwart had compleet gelijk gemaakt en wellicht nog iets meer dan dat. Tot grote vreugde van Selman werd hem remise aangeboden. Het nadenken daarover deed Selman alleen nog voor de vorm.

Marcel Schroer speelde enigszins onverwacht tegen Robert Rikkert. Gelukkig kwam er een variant op het bord die jaren geleden Martin Bottema al eens tegen hem gespeeld had. Helemaal onvoorbereid was Marcel dus niet en de opening verliep dan ook op rolletjes. Robert ging achter een randpion aan maar daarmee raakte zijn toren ernstig verdwaald aan de rand van het bord. Deze toren deed Robert de das om.

Rolinde den Heijer was zojuist terug gekeerd van een zwaar EK in Roemenië en speelde tegen Angelo Spiler, die enkele Woerdenaren nog kennen van een aangenaam schaaktoernooi in Wenen, jaren geleden. Angelo paste een Aikido techniek toe. Hij liet zijn tegenstandster steeds verder naar voren komen en bewoog flexibel mee naar achter. Totdat er zoveel open gaten achter de aanvalslinie van Rolinde waren gevallen dat Angelo een beslissende tegenaanval kon lanceren.

Ed Oosterlaken speelde een beetje onnauwkeurig in de opening en Jos van Ommeren had daarvan kunnen profiteren door Ed een lelijke dubbelpioen aan te smeren. Blijkbaar dacht Jos nog iets beters te zien, maar dat moet een luchtspiegeling geweest zijn. De druk op de stelling van Ed viel weg en Ed ging direct vol in de tegenaanval. Dat duurde niet lang. Binnen enkele zetten kwamen de koning en dame van Jos zo in het nauw dat opgave nog de enige optie was.

Voor mensen met een hartkwaal is het kijken naar de partijen van Bas Jansen niet aan te bevelen. In de partij tegen Martin Bottema had Bas een prima stelling opgebouwd, die nog eenvoudig zonder risico versterkt kon worden. Nou, dan ken je Bas nog niet. Er moest natuurlijk een paard op h7 geofferd worden, zonder dat andere stukken ook maar enigszins in de buurt van de vijandelijke koningsstelling waren. Met een van pijn vertrokken gezicht liepen wij van zijn bord weg. En toch…tja toch wist de virtuoze Bas daar toch weer iets van te maken. Het werd een wilde partij waar Base mogelijk zelfs de winst heeft gemist maar die uiteindelijk in remise eindigde.

Bas Verberne was tegen Avni Sula met zijn gebruikelijke duw en trekwerk bezig. Veel was er niet aan de hand en wij hadden er alle vertrouwen in dat Bas zich prima zou handhaven. Een hoofdschuddende Bas kwam langs lopen. Er was blijkbaar iets mis gegaan. We wensen Bas veel succes met de voorbereidingen van Prinsjesdag en hopen dat die berekeningen wat accurater zullen zijn.

Jacco had een fijn variantje klaar liggen om zijn jonge tegenstandster, Jule Cordes, eens flink het vuur aan de schenen te leggen. Jacco kreeg een heerlijke stelling met volledige controle en aanvalskansen. Even knepen wij onze billen dicht toe Jule nog wat mat dreigingen in de stelling wist te weven, maar Jacco had gelukkig alls gezien (ja toch?) en het punt kon Jacco niet meer ontgaan.

Daarmee won Woerden 1 met 4,5-3,5 van Caissa 2. Zie https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14790

Het is een leuk team, Moira Domtoren 2. Vorig jaar zijn ze uit de 1e klasse gepromoveerd en riepen toen vol bravoure dat ze de teams in de hoofdklasse wel een een poepie zouden laten ruiken. Met name Moira Domtoren 1. Deze eerste ronde werden ze gelijk getest door de titelhouder in de HKB, Woerden 1.

Woerden 1 was op papier aanzienlijk sterker. Naarmate de avond vorderde bleek dat ook op het hout. Selman Ercan, Olger van Donk, Hans van Steijn en Olivier Huizer speelden allemaal een overtuigende partij met wit. Die van Olivier was nog het lekkerst. Hij offreerde Mark de Graaf een klassiek Grieks geschenk, dat met een lang gezicht werd aangenomen, om daarna korte metten te maken met de koningsstelling van zijn tegenstander. Hans, Selman en Olger voerden allemaal de druk op de damevleugel lekker op en kwamen daardoor al vroeg in het middenspel een pionnetje voor. Bij Olger was dit nog het meest complex, omdat Rico van der Pol in eerste instantie een pionnetje mee grabbelde en daarna met zijn hele ziel en zaligheid aan bleef hangen. Klaas Ouwens werd door Selman net zo kansloos van het bord geschoven als Erwin de Kleijn door Hans.

Met zwart is er gewoonlijk meer voor nodig om het punt binnen te harken. Max Valkenburg ging furieus van start tegen Marcel Schroer met een stuk offer, dat weliswaar niet geheel correct is, maar toon dat maar eens aan achter het bord. Marcel moest wat inventieve verdedigingen vinden om de boel bij elkaar te houden, met behoud van het materieel voordeel. Nadere inspectie met de engine leert ons, dat zwart nooit in de problemen geweest, maar met een tikkende klok naast je zag het er toch heel gevaarlijk uit. Bas Verberne was niet zo tevreden over het openingsresultaat tegen Gerard de Graaf en moest nauwkeurig spelen om niet in het nadeel te komen. Stukje bij beetje wist hij zijn stelling echter te verbeteren tot het punt opgetekend kon worden. Jacco had weinig openingsproblemen tegen Gavin Wallace en had lange tijd een gelijke stelling. Toen de tijd begon te dringen kwamen kleine taktiekjes tevoorschijn waar Jacco mooi van profiteerde.

Er stond inmiddels 7-0 op het bord. Op bord 1 vochten Sten Goes en Edwin Tol tot aan het gaatje. Sten had wellicht een klein voordeeltje, maar wist daar uiteindelijk niets mee te bereiken. Zo redde Edwin de eer van Moira en werd de stand 7,5-0,5 voor Woerden.

Voor details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8368

Na de zwaar bevochten overwinningen op OZU en Doorn-Driebergen in de SGS beker competitie, volgde op 31 mei de finale tegen de verrassende finalist De Rode Loper. Op papier was Woerden duidelijk favoriet, maar dat was En Passant ook, en dat team werd door DRL in de halve finale verslagen.

Selman Ercan hield met wit Jan Prins op bord 1 in een ijzeren greep. Het hielp Jan niet dat hij Db6 speelde om op b2 te slaan en daar helemaal niet bleek te kunnen slaan. Selman won een centrumpion zonder dat er ook maar iets van de greep op de stelling verloren ging. Jan stond aanhoudend met de rug tegen de muur en toen hij zelfs een dame verloor, vond hij het genoeg.

Sten Goes speelde met zwart een enorm scherpe partij tegen Martijn Eefting, die het pinksterweekend in Maastricht had laten zijn dat hij de man in vorm is. Martijn vloog Sten direct naar de keel. Zonder zijn eigen koning in veiligheid te brengen, stormde hij met al zijn pionnen naar de zwarte koning. Sten hield het hoofd koel. Hij wist alle dreigingen te pareren en ondertussen in het centrum hard terug te slaan. Toen Martijn uiteindelijk lang rokeerde was het al te laat. Zijn koning werd mat gezet.

Ed Oosterlaken speelde eindelijk eens met wit tegen Hendrik Aldenberg. Dat beviel een stuk beter dan zijn eerdere partijen met zwart. Ed hield de damevleugel volledig onder controle en verhoogde stukje bij beetje de druk in het centrum. Hendrik grabbelde dan maar een pion op de damevleugel mee, maar ondertussen werd zijn koningsstelling compleet uiteen gereten. Toen Hendrik een vol stuk verloor, vond hij het genoeg.

Marcel Schröer vocht met zwart tegen Thom Zwamborn een theoretisch duel van een eerdere ontmoeting uit. Marcel wandelde daarin nog het langst op een bekend pad en wist daardoor met voordeel uit de opening te komen. Het leidde tot een extra pion waar wit niet veel tegenover kon stellen. Thom probeerde nog wel een aanval op de koningsstelling, maar kwam daardoor zelf onder vuur te liggen en moest opgeven.

Woerden wint daarmee de SGS beker 2022 / 2023. Samen met het kampioenschap, dat de vrijdag ervoor behaald werd, is hiermee de dubbel binnen. Een mijlpaal die nog niet eerder in het bestaan van de club werd behaald.

Voor de details, zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8286

In 2012 was Woerden 1 voor het eerst in de historie kampioen geworden van de promotieklasse van de SGS. Het gaf destijds recht op de landelijke competitie. Daar wist Woerden zich niet te handhaven. Het team viel toen uit elkaar, sterke spelers vertrokken in vele windrichtingen en Woerden 1 leidde enkele jaren een kwijnend bestaan. Nadat de KNSB competitie was uitgebreid en daardoor voor alle niveaus toegankelijk werd en de KNSB spelers ook toegelaten werden tot de regionale competitie, kwamen de verloren zonen weer terug op het oude honk. Woerden 1 promoveerde vlot naar de hoofdklasse van de SOS en blies daar aardig op de trompet, maar kon niet echt meedingen om de eerste plaats. Nadat meer sterke spelers zich in Woerden aandienden, kwam daar vorig jaar verandering in. Door een nipte nederlaag in de laatste ronde tegen concurrent Moira Domtoren, eindigde Woerden 1 op de 2e plaats. Er zat meer in. Dat was duidelijk.

Dit seizoen werd het weer een tweestrijd tussen Woerden en Moira Domtoren. In de eerste ronden wonnen beide teams alle wedstrijden. Moira maakte een misstap in ronde 4 tegen Oud Zuylen en Woerden moest in ronde 7 het onderspit delven tegen het verrassend sterk opgekomen BSG. De onderlinge match in ronde 8 moest de doorslag geven. Die wist Woerden overtuigend te winnen. In de laatste slotronde was een gelijkspel tegen het niet te onderschatten Doorn-Driebergen voldoende voor het kampioenschap. Beiden teams moesten twee basis spelers missen. Het verschil tussen Woerden en Door-Driebergen is, dat Woerden kan putten uit een aantal uitstekende invallers. 

Hans van Steijn gaf tegen Peter Egelie het goede voorbeeld. Peter had zich met zwart wat passief opgesteld. Hans wist een overweldigend pionnen centrum neer te zetten en walste daarmee over zijn. Tegenstander heen, zoals wij hem dat de laatste tijd al vaker hebben zien doen. Toen Hans een tweede pion wist te bemachtigen geloofde zijn tegenstander het allemaal wel en gaf op. Ook de partij van Rolinde den Heijer tegen Rick van Drie duurde niet heel lang. Rolinde grabbelde tegen heug en meug een discutabele kwaliteit mee. Haar tegenstander wist dat echter niet af te straffen en daarna werd het alsnog een eenvoudige overwinning.

Olger van Donk had met zwart van Guido Grünbauer een klein pionnen centrum kado gekregen. Olger zette dat centrum om in een degelijke aanval en wist daardoor een stuk te winnen en het punt binnen te halen. De parti van Bas Verberne tegen Han de Wit had in eerste instantie hetzelfde verloop als de partij van Olger. Ook hij wist met zwart de overhand in het centrum te bemachtigen. In een gewonnen stand liet Bas de toekijkers op internet nog behoorlijk peentjes zweten door zijn klok vervaarlijk dicht bij de 0 te laten komen, maar hij wist alles toch netjes binnen de tijd af te ronden.

Daarmee werd de tussenstand 4-0 voor Woerden en was het kampioenschap binnen.

Op de overige vier borden werd nog een harde strijd gestreden, al ging het hier slechts nog om de persoonlijke eer. 

Leen de Jong had tegen Gert Legemaat een geweldige stelling opgebouwd. De over van Gert op b7 was compleet begraven. Hoe het dan toch zo mis heeft kunnen lopen, daar zijn de geleerden nog steeds over in discussie. Ook bij Ed Oosterlaken leek het in eerste instantie goed te gaan. Hij stond een pion achter, maart had daarvoor een heel actieve stelling gekregen. Dat moet goed gaan, zou je zeggen, maar dat ging het niet. Uiteindelijk bleef Ed de pion achter staan en verpieterde de activiteit. Het eindspel was uiteindelijk niet meer te houden.

Selman Ercan kwam tegen Erik Corneth prima met wit uit de opening. Erik bood echter taaie tegenstand en wist zelfs het initiatief iets naar zich toe te trekken. Het had hem echter wel veel tijd gekost. Naarmate de tijd op de klok verminderde werd het spel van Erik onzekerder en Selman wist daar uiteindelijk met een kleine combinatie van te profiteren. Marcel Schroer speelde een scherpe partij tegen Eric Bies. Na een tactische fase had Marcel zijn stelling met behoorlijk positioneel voordeel kunnen consolideren, maar hij dacht nog even een pion met schaak mee te kunnen grabbelen. Dat gaf Eric de mogelijkheid tot een prachtig kwaliteitsoffer waarna het witte voordeel volledig was verdampt. Marcel deed nog wel een poging, maar het leidde allemaal not niets en de vrede werd getekend.

Met deze 5,5-2,5 overwinning op Doorn-Driebergen is Woerden 1 nu kampioen van de hoofdklasse B van de SOS competitie, met twee punten voorsprong op Moira Domtoren 1.   

Op dinsdag 2 mei speelde Woerden thuis de halve finale in het SGS bekertoernooi tegen Doorn-Driebergen. In de kwart finale had Doorn-Driebergen Moira Domtoren, de finalist van het vorige seizoen uitgeschakeld, dus we waren gewaarschuwd.

Beide teams waren in de sterkste opstelling opgekomen. Het werd dan ook een buitengewoon spannende strijd. Zelfs na een uur of 3 spelen was er op geen enkel bord te zien welke kant het kwartje op zou vallen.

Op bord 2 speelde Sten Goes met wit tegen Johan de Groot. De hele avond ging de strijd om het veld c5. Wist Sten dit veld te bezetten en ook nog een pion op e5 te handhaven, dan zag het er goed voor hem uit. Een voor een werden stukken geruild. Sten wist c5 onder controle te houden, maar de pion op e5 werd geruild en er bleef slechts een paard op c5 over. Die had daar weinig meer te doen. Een eindspel met een paard tegen een loper en pionnen op beide vleugels. Dat zag er niet zo lekker uit. Maar Sten bleef relaxed door de zaal lopen en hij wist alles onder controle te houden. Het werd remise.

Op bord 4 speelde Ed Oosterlaken met wit tegen Gert Legemaat. Ed gaf zijn tegenstander de mogelijkheid om er een scherp potje van te maken, maar Gert ging daar niet op in. Omzichtig werd door beide partijen wat stukken over het bord geschoven, zonder dat iemand echt progressie maakte. Het werd dan ook remise.

Op bord 1 speelde Selman Ercan met zwart tegen Eric Bies. Selman had een isolatie, maar had ter compensatie daar wel de gebruikelijke activiteit voor zijn stukken voor gekregen. De stelling van zwart zag er goed uit. Maar zo’n voordeeltje is ook wat broos. Uiteindelijk werd de isolatie opgelost en raakte Selman in het proces zijn initiatief een beetje kwijt. Eric Bies rook bloed en dacht een mooie combinatie te zien, maar in zijn berekeningen bleek een gat te zitten, waardoor hij een stuk verloor. Dat was teveel, en Selman won de partij.

Op bord 3 speelde Marcel Schröer met zwart tegen de imposante Erik Corneth. Erik startte de partij met een agressieve opzet, maar toen het puntje bij paaltje kwam zette Erik niet door. Hierdoor kon Marcel het initiatief naar zich toe trekken. De dame vleugel was voor Marcel, dus startte Erik een venijnige aanval tegen de zwarte koning. Dat werd nog even oppassen. Door een goed getimed opening van het centrum bleek de witte koning nog kwetsbaarder dan de zwarte. Het ingewikkelde vervolg leidde tenslotte tot een toren eindspel met 2 pionnen meer voor Marcel. Met één blunder gaf Marcel aan Erik nog de kans om helemaal terug in de partij te komen, maar die kans werd niet gegrepen en daarna was het theoretische toren eindspel eenvoudig te winnen.

Daarmee won Woerden met 3-1 van Doorn-Driebergen. In de finale zal Woerden spelen tegen de winnaar van het duel En Passant – De Rode Loper.

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8280

Op zaterdag 22 april vond de laatste ronde van de KNSB-competitie plaats tussen Krimpen aan den IJssel 2 en Woerden 1, een wedstrijd waarin beide teams zonder druk konden spelen. Woerden zou eindigen in de middenmoot en voor Krimpen aan den IJssel was degradatie helaas al niet meer te ontlopen. Desondanks waren beide teams erop gebrand om een goede prestatie neer te zetten.

Het team van Krimpen aan den IJssel was op volle sterkte aanwezig, terwijl Woerden één wissel had doorgevoerd: de ervaren Selman Ercan werd vervangen door het jonge talent Sofia Moskalets. Dit bleek een gouden zet te zijn, zoals later zou blijken.

In een hartstochtelijke strijd met het nodige spektakel trok Woerden uiteindelijk aan het langste eind met een overtuigende zege van 6½-1½…

De opening van de wedstrijd was al meteen veelbelovend met een krachtmeting tussen de hoogst gerate spelers, Cor de Zwart (Krimpen aan den IJssel) en Sten Goes (Woerden). Sten speelde zeer doelgericht en gaf zijn tegenstander geen kans om volledig te ontwikkelen. Na een onnauwkeurigheid van De Zwart kreeg Goes de controle over de zwarte velden en liet deze greep op de stelling niet meer los.

Met een prachtig kwaliteitsoffer zorgde Sten ervoor dat de zwarte koning en toren nooit meer uit de hoek zouden kunnen ontsnappen. In een wanhopige poging om nog iets te redden, moest De Zwart uiteindelijk toch opgeven. Ondanks een indrukwekkende prestatie van De Zwart, wist Goes met zijn 2181 rating toch de overwinning binnen te slepen voor Woerden, met een eindscore van 1-0.

Marcel Glissenaar (Krimpen aan den IJssel) nam het vervolgens op tegen Marcel Schröer (Woerden) in een spannende partij waarin beide spelers tot het uiterste gingen. Glissenaar speelde een minder sterke variant van het London Systeem, waardoor Schröer als wit het initiatief wist over te nemen. Zijn tegenstander kwam al snel onder druk te staan en met het verrassende schijnoffer 11..g5 viel de witte stelling geheel uit elkaar. Schröer speelde uiterst bekwaam en efficiënt, waardoor hij als eerste klaar was met zijn partij. Helaas voor Glissenaar trok Schröer aan het langste eind en scoorde het tweede punt voor Woerden met een 1-0 zege.

Woerden bleef indruk maken met hun sterke spel. Jacco Lind nam het op tegen Hans van Nieuwenhuizen (Krimpen aan den IJssel) in een partij die eveneens snel tot een besluit kwam. Van Nieuwenhuizen, spelend met wit, gaf direct het centrum uit handen, waardoor Lind de kans kreeg om het initiatief over te nemen. Jacco maakte optimaal gebruik van deze gelegenheid en rondde de partij af met een mooie tactische combinatie, wat resulteerde in een snelle en verdiende overwinning voor Woerden.

De spanning bereikte zijn hoogtepunt toen Joop Huijzer (Krimpen aan den IJssel) en Ed Oosterlaken (Woerden) de strijd aangingen in een partij waarin geen van beide spelers wilde opgeven. In de opening wist Ed een gambiet pion te bemachtigen en hield deze stevig in zijn greep. Echter, ondanks zijn voorsprong, had hij moeite om een duidelijke strategie te vinden om de partij te winnen met die extra pion. Toen zijn tegenstander Huijzer uiteindelijk remise aanbood, nam Oosterlaken na enig nadenken het aanbod aan. Dit resulteerde in een lang en uitputtend gevecht dat uiteindelijk eindigde in remise, waarmee de stand op 3-1 kwam in het voordeel van Woerden.

Het enige lichtpuntje voor Krimpen aan den IJssel kwam van Kiri Arnold, die in een gewaagde en creatieve partij Jelle Wiering van Woerden wist te verslaan. Jelle kreeg een voorbereide variant op het bord, maar toen Arnold van de gebaande paden afweek, koos hij een gevaarlijk plan dat uiteindelijk verkeerd uitpakte. Als gevolg hiervan verloor Jelle een pion en kwam op achterstand te staan. Later in de partij kreeg Jelle nog een kans om terug te komen, maar helaas zag hij deze mogelijkheid niet. Hierdoor kon Arnold de voorsprong uitbouwen en het ging al snel helemaal mis voor Jelle. Uiteindelijk wist Kiri Arnold de partij in haar voordeel te beslissen, wat de stand op 2½-½ in het voordeel van Woerden bracht.

De jonge talentvolle Sofia Moskalets, die voor deze wedstrijd Selman Ercan verving, maakte haar debuut in het team van Woerden tegen Lorin Arnold van Krimpen aan den IJssel. Sofia speelde de Engelse opening die haar tegenstander op het bord bracht op een zeer actieve manier. Ze wist de pionnenstructuur van wit in het centrum te doorbreken en al snel domineerden haar paarden het bord. Lorin Arnold zag op een gegeven moment geen andere mogelijkheid meer dan een kwaliteitsoffer, maar ook dat mocht niet baten. Sofia, altijd scherp en alert, gaf een pion op om met haar torens binnen te dringen in de witte stelling. Daarna was het pleit snel beslecht. Sofia Moskalets wist op indrukwekkende wijze haar partij te winnen, wat een belangrijk punt opleverde voor het team van Woerden en haar debuut in het team onvergetelijk maakte.

Rolinde den Heijer kreeg in het middenspel complete controle over het veld d5 tegen haar tegenstander Henny Versteeg. Ze verzilverde deze controle met een pionwinst en manoeuvreerde bekwaam naar een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Deze pionnen bleken doorslaggevend te zijn en zorgden ervoor dat Rolinde de partij overtuigend in haar voordeel besliste.

De laatste partij van de dag was die van Bas Jansen tegen Peter van Nieuwenhuizen. Bas zette een gevaarlijke koningsaanval op, maar slaagde er niet in om een directe winst te vinden. Desondanks gaf hij niet op en manoeuvreerde het spel naar een eindspel met twee torens tegen een dame. Met vastberadenheid en nauwkeurig spel wist Bas dit eindspel alsnog te winnen, wat een extra punt opleverde voor Woerden.

De eindstand kwam daarmee op 6½-1½ voor Woerden, een welverdiende overwinning gezien hun indrukwekkende en vastberaden spel. Ondanks het verlies kan Krimpen aan den IJssel trots zijn op hun inzet en strijdlust. Deze competitiewedstrijd zal zeker nog lang in het geheugen van alle betrokkenen gegrift staan.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12367

Dit verslag is als experiment gemaakt met behulp van ChatGPT.

De tweestrijd tussen Woerden 1 en Moira Domtoren 1 in de Hoofdklasse B toont veel gelijkenis met die van vorig jaar. In het vorige seizoen wonnen beide teams alles wat er te winnen was en moest de onderlinge wedstrijd de beslissing brengen. Moira trok toen met een 4,5-3,5 overwinning aan het langste eind. Ook dit seizoen was het een competitie als een pionneneindspel. Beide teams gingen gelijk op in het winnen van hun wedstrijden. Wie zou het eerste tot kampioen dame promoveren? Welk team zou een tempo verliezen in de wedren? Het bleek dat beide teams één maal een tempo verloren. Woerden tegen BSG en Moira tegen OZU. 

Nu, in de één na laatste ronde, gingen Woerden en Moira weer in het onderlinge duel uitmaken wie de grootste aanspraak kon maken op het kampioenschap.

Doordat ik vrijwel de gehele partij aan het worstelen was tegen Tjerk Hacquebord, die mij het vuur aan de schenen legde, heeft uw verslaggever weinig aandacht kunnen schenken aan de overige borden. Door af en toe links en rechts te kijken zag ik door de stand van de koningen op de borden hoe de vlag ervoor stond. Bij Hans van Steijn tegen Bart jan Andriessen stond er al vrij vlot een glanzende koning aan de juiste zijde van het bord. Ook bij Jelle Wiering tegen Erik Janse was dat het geval. Bas Verberne speelde tegen Wouter Le Fèvre een degelijke remise. Ed Oosterlaken kon geen vuist maken tegen Kees Verweij en ook daar werd de vrede getekend. Selman Ercan leek even het initiatief te nemen tegen Daan Schönberger, maar moest toch berusten in remise. Rechts van mij werd ik opgeschrikt door een ijzige kreet van verbijstering toen Olger van Donk zag dat zijn vlag was gevallen in de partij tegen Johnny de Kraker. In mijn eigen partij liet ik het nog even helemaal uit de hand lopen, maar in tijdnood zagen beide spelers niet dat voor Tjerk de winst voor het oprapen lag en werden de zetten herhaald.

Er was nog één partij over, die van bord 1, waar Sten Goes de gehele partij weinig kans gaf aan Albertus ten Hertog. Wij omstanders hadden er alle vertrouwen in en Sten liet ons niet in de steek.

Woerden 1 wint dus met 5-3 de van de grote, maar sympathieke, rivaal Moira Domtoren 1. Woerden moet nog wel de laatste slotronde in de gezamenlijke slotronde in De Bilt goed doorkomen, maar een hele belangrijke stap richting het kampioenschap is gezet. 

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/7103

Na de traditionele knuffel met Ed van Eeden, waarmee een wedstrijd met OZU altijd wordt ingeluid, ging de bekerwedstrijd OZU – Woerden van start.

Over mijn eigen partij tegen Jan Maarten van den Boogaart zijn we snel uitgepraat. Beide spelers hadden zich vast voorgenomen geen risico te nemen en de evaluatie zwabberde dan ook de gehele partij dicht bij het nulpunt. In het dame-eindspel was helemaal niets meer te beleven en beide spelers van het wel weer welletjes,

De partij tussen Sten Goes en Ed van Eeden was juist enorm spannend. Sten kwam in eerste instantie lekker uit de opening, maar door twee matige zetten had Ed een levensgevaarlijke koningsaanval gekregen. Ed had de keus tussen een herhaling van zetten en het doorzetten van de aanval. Een direct winst was er niet en toen Ed verzonk in een lang gepeins. Na een half uurtje haalde hij bakzeil en ging voor de herhaling.

Ed Oosterlaken had het met wit moeilijk tegen René ten Bas. Er landde een zwarte pion op h3 en daardoor bleef de koningsstelling van Ed kwetsbaar. Verder had echter de stelling aardig onder controle en ook nog een ruimte voordeel. Beide spelers zagen er verder geen heil meer in en kwamen ook remise overheen.

De partij Daniël Kuijper tegen Selman moest uitsluitsel brengen. De Woerdense spelers hadden er vertrouwen in. Selman had al zijn problemen met zwart opgelost en begin langzaam het initiatief naar zich toe te trekken. Toen Selman de d-lijn helemaal in zijn greep had gekregen, kon het niet meer mis gaan. Ook de tijdnood kreeg Daniel in haar greep. Dat werd teveel en Selman haalde het punt naar Woerden.

Met deze 2,5-1,5 overwinning heeft Woerden zich geplaatst voor de halve finale tegen Doorn-Driebergen. 

BSG is een mooie vereniging met veel goede spelers. In de SOS competitie kunnen ze prima team op de been brengen. Tot nu toe hadden ze zich ingehouden, maar tegen Woerden werd een serieuze eenheid op de been gebracht. In tegenstelling tot de overige ronden, waarin de gemiddelde rating van BSG 1 onder de 1900 lag, stond de meter deze keer op een gemiddelde van 2025. Woerden was daardoor voor het eerst dit seizoen niet de favoriet en dat is ook wel eens leuk. Het beloofde een spannende avond te worden.

Aan beide zijden werd er lang niets weg gegeven. De stelling van Ed zag er wat merkwaardig uit, maar dat zijn we zo langzamerhand gewend. Het eerste bord waar de temperatuur hoog opliep was het bord van Jacco tegen Ruben Piel. Een diepe combinatie leidde tot de ruil van een dame tegen een toren en twee stukken voor Jacco. Halverwege deze combinatie dacht Jacco het nog mooier te doen door de dame van zijn tegenstander in het kolenhok op te sluiten. Dat bleek helaas een faliekante misrekening. De dame kwam vrij en de stelling van Jacco werd snel daarna hopeloos. Daarna zagen we het misgaan op het bord van Bas tegen Joan Arensman. In een stelling waar nog niet heel veel aan de hand was, zag Bas de overbelasting van zijn g-pion over het hoofd en moest toezien hoe de belangrijke h-pion voor zijn koning werd opgepeuzeld. Daarna ging het heel snel berg afwaarts.

Gelukkig waren er ook positieve ontwikkelingen. Rolinde had tegen Theo Slisser een scherpe stelling op het bord waarin beide konings-stellingen onder vuur kwamen te liggen. De partij ging wat op en neer, totdat Rolinde een eindspel wist te bereiken met een kwaliteit meer. Daarbij had haar tegenstander ook nog een belangrijke pion laten slaan, waardoor de toren vrij spel had en er geen enkel tegenspel mogelijk was. De partij van Olger tegen Ruben Hilhorst startte met een gambiet. Ruben klampte zich er niet echt aan vast en daarna bereikte Olger een prettige stelling. Zo prettige zelfs, dat Olger een dame tegen een toren en een licht stuk wist te winnen. Dat was voor Olger voldoende voor de winst.

Op de laatste vier borden was de stand daarmee 2-2. De eerste borden waren nog druk in gevecht.

De eerste partij waar duidelijkheid kwam was die van Marcel tegen Timon Brouwer. Marcel had een klassieke minoriteit aanval opgezet en daarmee een stevige greep op de damevleugel gekregen. De druk werd hoger en hoger tot er een bres in deze vleugel in werd geslagen en Marcel won. Ondertussen had Ed tegen Herman van Engen zijn trademark kwaliteitsoffer weer op hert bord. Dan weten zijn teamgenoten dat het wel goed zit. Dat zat het ook, Ed had met zwart op zijn minst gelijk spel. Helaas vergreep Ed zich daarna en gaf een toren weg.

De stand was 3-3. Op de overgebleven borden zag het er echter niet zo florisant uit. Selman had tegen Rein Brouwer een duidelijk overwicht in het centrum en kansen op de koningsvleugel. Beide spelers hadden tegengesteld gerokeerd. Door een onnauwkeurigheid kreeg ook Rein kansen tegen de koning van Selman. In de strijd brokkelde het centrum van Selman af. In het resulterende eindspel werd Selman door een pionnen massa omver gewalst. 

Sten had tegen Mark Grondsma vanuit de opening een fraaie stelling opgebouwd. Hij liet echter de dame van Mark actief worden en daarmee viel ook alle druk weg. Daarna bleken de pionnen van Sten allemaal niet meer zo lekker te staan. Hij moest nog uitkijken de partij niet te verliezen. Ondanks de 4-3 achterstand zat er voor Sten niets anders op dan in remise te berusten.

Daarmee won BSG 1 met 4,5-3,5 de titanenstrijd tegen Woerden 1. Voor details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/7100